Mój mandarynkowy Dubrownik

Mam pytanie, będę samochodem jednorazowo w Dubrowniku na lotnisku po kogoś. Kwaterę mamy na Peljesacu.
Z lotniska będziemy wracać około północy. Gdzie warto podjechać żeby o tej porze coś zobaczyć? Nie wiem czy się opłaca jechać w nocy na Srd? Gdzie warto się zatrzymać na chwilę w nocnym Dubrowniku?

wiola2012 napisał(a):Można rzec, że styczniowa Budva się zrehabilitowała

Tak, pokazała nam zdecydowanie ładniejsze oblicze

Dżejan napisał(a):Mam pytanie, będę samochodem jednorazowo w Dubrowniku na lotnisku po kogoś. Kwaterę mamy na Peljesacu.
Z lotniska będziemy wracać około północy. Gdzie warto podjechać żeby o tej porze coś zobaczyć? Nie wiem czy się opłaca jechać w nocy na Srd? Gdzie warto się zatrzymać na chwilę w nocnym Dubrowniku?

Z zatrzymaniem się na chwilę w Dubrowniku może być problem. Ceny za parkingi za bardzo wysokie i jeszcze musi być miejsce. Jedziesz w sezonie, tak?

Natomiast wjazd na Srđ to, moim zdaniem, bardzo dobry pomysł. Nocna panorama ze wzgórza jest wyjątkowa (możesz zobaczyć w relacji ) Warto też się zatrzymać na (darmowym) parkingu obok Mostu Franja Tuđmana i popatrzeć na nocny port Gruž.

2 stycznia (czwartek): Wycieczka do Czarnogóry - Wieczorna Budva i powrót do Chorwacji

Jesteśmy poza murami starówki, które właśnie zaczynają się rozświetlać:




Nie mogę się oprzeć i wchodzę do prezentu :




Choinka trochę się rozmazała:



Naprzeciwko głównej bramy prowadzącej na Stare Miasto jest małe stanowisko archeologiczne:



W latach 1937-38 odkryto tu antyczną nekropolię.

Powoli zmierzamy w stronę samochodu, ale tym razem deptakiem, a nie nadmorską promenadą:



Ustawiono tu dużo świąteczno-noworocznych dekoracji:




Udaję aniołka :



Ciągnie nas nad Jadran - znowu lądujemy na promenadzie:




Trochę zmarzłam , więc zatrzymujemy się na kubeczek grzanego wina



Tylko ja, Małż będzie zaraz prowadził.

Bardzo podoba mi się klimat wieczornej Budvy:




Ten kot nie chciał ładnie zapozować:



Za to piękny rudzielec, chyba świadomy swojej urody , zupełnie nas lekceważy:



Kawiarnia zamknięta, ale przy jednym stoliku ktoś sobie usiadł:


Też bym tu chętnie została, ale przed nami daleka droga do "domu".

Ostatni pstryk w stronę budvańskiej starówki:



Bardzo nam się tu podobało Można powiedzieć, że "odczarowaliśmy" Budvę, chociaż o taki klimat raczej trudno w sezonie; może po północy

Zanim dotrzemy do Maździaka, musimy przejść przez "turecką dzielnicę":




A może meksykańską :



Mogłabym tu mieszkać :



Niesamowite - wieczorem w Budvie nie ma korków W styczniu Dzięki temu w miarę sprawnie dojeżdżamy do Lepetani i pakujemy się na prom. Tak jak poprzednio, płyniemy Grbaljem:




Nie pływamy w nocy promami; przeprawa w takich okolicznościach stanowi dla nas dodatkową atrakcję Szkoda, że trwa tak krótko, bo jest bardzo nastrojowo. Choć niewiele widać :



Duży ruch na wodzie:



Po chwili dopływamy do Kamenari:



Teraz czeka nas droga do granicy, którą postanawiamy tym razem przekroczyć "klasycznie" - przejściem w Debelim Brijegu/Karasovići. Nie wiem, co nas podkusiło W Vitaljinie rano było tak szybko i bezproblemowo. Małż boi się, że w nocy może być tam "dziwnie", cokolwiek ma na myśli

Efekt jest taki, że spędzamy na granicy ponad godzinę i tracimy sporo nerwów (głównie ja) Po prostu nic się nie dzieje, stoimy i stoimy... Na przekraczanie bałkańskich granic trzeba mieć dużo czasu i cierpliwości

Przymusowy postój trochę psuje nam ogólne wrażenia z całej wycieczki do Czarnogóry, ale gdy w końcu dojeżdżamy do naszego tymczasowego domu w Dubrowniku, stwierdzamy, że dzień był bardzo udany, ciekawy i różnorodny

Jutro zostaniemy na miejscu i będziemy zwiedzać perłę Adriatyku... pod parasolem

maslinka napisał(a):Z zatrzymaniem się na chwilę w Dubrowniku może być problem. Ceny za parkingi za bardzo wysokie i jeszcze musi być miejsce. Jedziesz w sezonie, tak?

Natomiast wjazd na Srđ to, moim zdaniem, bardzo dobry pomysł. Nocna panorama ze wzgórza jest wyjątkowa (możesz zobaczyć w relacji ) Warto też się zatrzymać na (darmowym) parkingu obok Mostu Franja Tuđmana i popatrzeć na nocny port Gruž.

Tak, w sezonie, w sierpniu. Super ten parking przy moście, dzięki.
Relacja przepiękna jak każda Twoja

Czy jazda samochodem na Srd w nocy nie jest jakaś niebezpieczna? Jest oświetlona droga?

Oświetlona gwiazdami
Trzeba uważać bo są miejsca gdzie woda po bokach asfaltu wymywa duże wyrwy. Znajomy tam rozerwał oponę bo jedno koło mu spadło z asfaltu.

Fantastyczna wyprawa i pięknie opisana. Zresztą jak zawsze

Dżejan napisał(a):Czy jazda samochodem na Srd w nocy nie jest jakaś niebezpieczna? Jest oświetlona droga?

Niestety, nie. Tylko światła samochodu:



Jechaliśmy ostrożnie i nie spotkała nas żadna przykra niespodzianka. W sezonie problematyczne mogą być mijanki. Podejrzewam, że kilka osób może mieć taki pomysł, żeby wjechać na Srđ po zmroku.

Marlowe1994 napisał(a):Trzeba uważać bo są miejsca gdzie woda po bokach asfaltu wymywa duże wyrwy. Znajomy tam rozerwał oponę bo jedno koło mu spadło z asfaltu.

Bratwojciech napisał(a):Fantastyczna wyprawa i pięknie opisana. Zresztą jak zawsze

Dzięki!

Latem problematyczni są turyści na mijankach. Szczególnie skośnoocy. Zatrzymują się busami taxi byle gdzie i wychodzą na jezdnię robiąc zdjęcia. Mają za nic innych jadących.

oj, to chyba się tam nie wybiorę nocą,
pozostają parkingi przy Jadrance i przy wspomnianym moście.

Dżejan napisał(a):oj, to chyba się tam nie wybiorę nocą,
pozostają parkingi przy Jadrance i przy wspomnianym moście.

Lepiej nocą bez Japończyków, niż w ogóle. Po prostu trzeba patrzeć przed siebie To nie sport ekstremalny.

Dżejan napisał(a):oj, to chyba się tam nie wybiorę nocą,
pozostają parkingi przy Jadrance i przy wspomnianym moście.

Jak uważasz, ale (moim zdaniem) jest tam bezpiecznie.

3 stycznia (piątek): Dubrownik w deszczu - część pierwsza

Dzisiaj od rana pogoda taka :



Być może całkiem typowa jak na początek stycznia Tak będzie przez cały dzień, ale nie zamierzamy siedzieć w domu. Dobrze wykorzystamy ten czas!

Będziemy zwiedzać pod parasolami W tym odcinku pokażę chyba dość nieoczywiste (a niektóre myślę, że całkiem ciekawe ) miejsca, do których (pomimo kilku wizyty w Dubrowniku) trafiliśmy po raz pierwszy. Pierwszą taką miejscówką jest położona niedaleko naszej kwatery Vila Čingrija:



Na próbę naciskamy klamkę w furtce, a ona nie stawia oporu Pochodzimy więc sobie po ogrodach tej willi:



Dziwne oczy ma ten sfinks! :



Wygląda na nowego , kolor rzeźby kontrastuje z resztą otoczenia :


Wybaczcie słabe zdjęcia (poruszone kadry i dziwne barwy), ale oboje z Małżem jedną ręką trzymaliśmy parasol (który chciał nam wyrwać wiatr), a drugą próbowaliśmy pstrykać.

Zastanawiamy się, co to za miejsce. Z tabliczki na bramie wynika, że budynek jest siedzibą Szkoły Turystyki i Hotelarstwa w Dubrowniku. W ogrodach trwają prace remontowe. I chyba coś więcej się tu dzieje...

Parę słów na temat historii willi. Została ona zbudowana w 1914 roku przez Melkiora Melko Čingriję, ówczesnego burmistrza perły Adriatyku.

Rodzina Čingrija była jedną z najbardziej prominentnych rodzin w Dubrowniku, a willa na Boninovie (dzielnica miasta) stanowiła także centrum życia politycznego, społecznego, intelektualnego i artystycznego. Historia rezydencji jest burzliwa; tak atrakcyjnie położona posiadłość przyciągała wielu wpływowych ludzi, którzy chcieli stać się jej właścicielami

Po 1945 roku willa stała się własnością miasta. Od początku lat osiemdziesiątych do 2013 roku mieszkał tu korespondent HRT (Hrvatskiej radioteleviziji). W 2019 roku przekazano ją Szkole Turystyki i Hotelarstwa w Dubrowniku. A teraz? Zgodnie z informacjami na stronie Akademii, stanie się obiektem, w którym instytucje edukacyjne z zakresu obsługi turystów będą mogły zapewnić zakwaterowanie, wyżywienie i napoje przez cały rok w celu szkolenia zawodowego studentów. Pewnie będzie to miejsce praktyk uczniów szkoły hotelarskiej.

Wygląda na to, że od niedawna Vila Čingrija oferuje noclegi i znajduje się tam restauracja. Można o tym poczytać w najnowszych komentarzach na GM:
https://www.google.pl/maps/place/Vila+% ... FQAw%3D%3D

My mieliśmy okazję przyjrzeć się ogrodom Vili Čingrija w dość nietypowych warunkach. Zapraszam na spacer z parasolem w ręce :






Widok na plażę pod Hotelem Bellevue, tę mniej oficjalną :




Jadran szaleje:



Pokazuje nam się z zupełnie innej strony niż 1 stycznia, kiedy tak łagodnie zapraszał nas do kąpieli

Po krótkim spacerze opuszczamy teren Vili Čingrija:



Teraz pójdziemy na cmentarz Wielokrotnie pisałam w relacjach , że lubię odwiedzać chorwackie cmentarze. Zazwyczaj są małe i mają widok na morze. Tym razem mamy do czynienia ze sporą nekropolią i o pogledach na Jadran nie ma mowy.

Jesteśmy na Cmentarzu Hrvatskih Branitelja na Boninovie i podziwiamy przepiękne nagrobki. Niektóre z nich to prawdziwe dzieła sztuki, np. grobowiec rodziny Glavić, z wiernie wykonaną rzeźbą zmarłej Mariji Glavić patrzącej na anioła:



Rzeźba pochodzi z końca XIX wieku i jest dziełem włoskiego artysty z Genui - Achille Canessy.



Inne nagrobki też piękne i bardzo ciekawe:




Pogoda nastraja nas odpowiednio i stwarza idealne warunki do refleksyjnego spaceru. Niestety nie odnaleźliśmy grobu Ludomira Michała Rogowskiego, polskiego kompozytora i dyrygenta, który zmarł 13 marca 1954 roku w Dubrowniku.

Zbliżamy się do starówki. Lubimy dzisiaj "myszkować" i naciskać klamki do różnych ogrodów i posiadłości Spokojnie, teren willi, na który teraz wchodzimy, nie jest prywatny:



Tytułowe mandarynki :


(Sporo z nich leży na ziemi...)

I tak "myszkując" , trafiamy na (nieco schowaną między drzewem a garażem) pokaźnych rozmiarów rzeźbę Herkulesa (tak go ochrzciłam, nie znam oficjalnej nazwy tego dzieła ):



I jeszcze pan Herkules od tyłu :



Skąd tu taka rzeźba? Zagadka rozwiązuje się po chwili - weszliśmy na teren Uniwersytetu w Zagrzebiu. A dokładnie stoimy przed akademikiem mieszczącym się w pięknej willi. Tak to można studiować! I imprezować z Herkulesem; dostrzegamy dziesiątki krzesełek schowanych pod daszkiem :



Docieramy do pięknie położonego parkingu, który widzieliśmy ze wzgórza Srđ. Niestety, jest on dostępny wyłącznie dla mieszkańców:



I jak widać - dają mandaty :



Jesteśmy przy parku Gradac:



skąd można podziwiać twierdzę Lovrijenac, co też czynimy :



Może nie wyglądam na zachwyconą , ale bardzo mi się ta "dynamiczna" pogoda podoba:


Trzeba tylko mocno trzymać parasol

Przynajmniej jest inaczej Jutro będziemy chodzić po dubrownickich murach w pełnym słoneczku, a dzisiaj widzimy je w takim wydaniu:




Wyspa Lokrum:



Schodzimy w stronę klasztoru św. Marii na Dančama:




Danče to kolejna dzielnica Dubrownika (położona poza utartymi szlakami), którą dzisiaj eksplorujemy. Może dzielnica to za dużo powiedziane , bo to mały teren. Oprócz klasztoru, cmentarza i kościoła z pięknym portalem:




znajduje się tu jedna z najstarszych plaż w Dubrowniku, popularna wśród lokalsów:




Beton i skały, może nic nadzwyczajnego, ale dubrowniczanie lubią takie miejscówki. Jest też widok na hotel Rixos Premium Dubrovnik:



i całkiem fajny klimat, szczególnie dzisiaj :



Przez moment prawie nie pada. Udaje nam się napić herbatki z termosu i zjeść słodkie buły kupione w piekarni Musimy się posilić, bo zaraz (czyli w następnym odcinku ) będziemy zwiedzać twierdzę Lovrijenac

Chwilę mnie nie było - byłam w Gliwicach , a tu takie przyspieszenie.

Oglądając i czytając Twoją relację wykreślałam Dubrownik z tegorocznych planów... ... i namówiłam rodzinę byśmy polecieli w "mroźnych" miesiącach i spędzili więcej czasu, na spokojnie, poza sezonem, a nie kilka godzin w tłumie. Zgodzili się

Herkules jak ten na Braču w kamieniołomie

Aguha napisał(a):Chwilę mnie nie było - byłam w Gliwicach , a tu takie przyspieszenie.

Serio? Trzeba było dać znać

Aguha napisał(a):Oglądając i czytając Twoją relację wykreślałam Dubrownik z tegorocznych planów... ... i namówiłam rodzinę byśmy polecieli w "mroźnych" miesiącach i spędzili więcej czasu, na spokojnie, poza sezonem, a nie kilka godzin w tłumie. Zgodzili się

Wow! No to będę Was miała na sumieniu, jeśli nie pyknie z pogodą

Marlowe1994 napisał(a):Herkules jak ten na Braču w kamieniołomie

A wiesz, że na Braču nie widziałam Herkulesa

maslinka napisał(a):

Aguha napisał(a):Chwilę mnie nie było - byłam w Gliwicach , a tu takie przyspieszenie.

Serio? Trzeba było dać znać

Byliśmy na zwodach darta całą zgrają, ale myślałam o Tobie i stwierdziłam, że na pewno już jesteś na południu