Maslinka na Long Island ;)

maslinka

Czy Ty na tym zdjęciu masz obcasy

Leżący facet z psem - mistrz drugiego planu Choć pies bardziej

Nie , na tym zdjęciu nie mam obcasów Choć spodobało mi się i w tym roku też je czasem w Cro wkładałam
Mistrzowie drugiego planu są rewelacyjni ...Powrotny prom pełen "szczęśliwych "pasażerów Pani koło mnie bardzo szczęśliwa, a ten facet to nawet umarł z rozpaczy..Piesek pewnie chce wyskoczyć za burtę ze smutku

Katerina napisał(a):

Katerina ten Twój stajl.... chyba zmienię orientację

maslinka napisał(a):Wychodzimy na główną ulicę, przy której rosną chore palmy :

Bardzo przykry widok . Oby się udało powstrzymać rozprzestrzenianie tego dziada .

maslinka napisał(a):W kolejnych dwóch odcinkach będzie jeszcze dużo pięknego Perastu

Cieszę się bardzo, bo przypadało mi to miasteczko do gustu .

maslinka napisał(a):

Okolice cerkwii świętego Piotra i Pawła w Risanie oraz obok leżącej kapliczki, czyli takie właśnie murowane budowle na tle pięknej zieleni to jest coś, co mnie pociąga najbardziej. Na drugim miejscu stawiałbym uliczki, czy to jak w Trogirze, czy w Rabie pokazywanym u Konrada (żeby tylko nadmienić) A na trzecim miejsca jak Perast. Dokładając do tego zieleń w górach, których zapewne w Montenegro wiele, czy Szkoderskie… To wszystko sprawia, że chcę dotknąć tej Czarnogóry.
Nawet już sobie wynalazłem miejsce w Bigowej, w pięknej willi rosyjskiej rodziny z opcją słowiańskiego wyżywienia… Niedaleko od Boki… Pożyjemy zobaczymy…

Katerina napisał(a):

maslinka napisał(a):...Leżący facet z psem - mistrz drugiego planu Choć pies bardziej

...Piesek pewnie chce wyskoczyć za burtę ze smutku

Za burtę to z pewnością chciał wyskoczyć piesek w promu, którym wracaliśmy -bo jak nie rozpaczać dostając taki ubiór

- i żeby było jasne. Właścicielami pieska byli Polacy!
Sorry Maslinka za OT

Sorry ale nie mogę się powstrzymać.Powroty są dla mnie straszne i pewnie wyglądam jak ten piesek na promie z Brać 17.09.2018r

Ha, ha, niechcący założyliśmy galerię smutnych piesków na promach powrotnych
(Iza, dzięks , komplement dużego kalibru [/size])

Myślę ,że do Czarnogóry pojadę kiedyś na pewno, ale poczekam aż wytępią tego robala i palmy nieco odrosną... I będzie to maj, albo czerwiec.

Przepiękny ten Perast!

Co do (przed)ostatnich dni, to wiadomo, zawsze jest cień smutku, ale...także radość z powrotu do domu. Ja tam czuję się homesick i pewnie nie tylko ja Wydaje mi się, że nostalgia jest większa, gdy jesteśmy w danym miejscu nie po raz pierwszy, a kiedy w stałej miejscówce, to już w ogóle. Bo np. ja w tym roku na Lastowie byłem zorientowany do samego końca, żeby to i to i to "odhaczyć", bo nie wiadomo, kiedy (albo wręcz czy) nadarzy się ku temu kolejna okazja...

Kiedyś w ogóle miałem tak, że już od połowy pobytu w CRO (jeździmy zwykle na 2 tygodnie, więc po tygodniu) czułem taki smutek, że już bliżej do końca, "przełamały się" wakacje, itp. Szczęśliwie, jakieś parę lat temu pozbyłem się tego przykrego nastawienia.

marze_na napisał(a):Bardzo przykry widok . Oby się udało powstrzymać rozprzestrzenianie tego dziada .

Też mam taką nadzieję...

Abakus68 napisał(a):Nawet już sobie wynalazłem miejsce w Bigowej, w pięknej willi rosyjskiej rodziny z opcją słowiańskiego wyżywienia… Niedaleko od Boki… Pożyjemy zobaczymy…

Nie byliśmy tam, więc sobie teraz zobaczyłam, gdzie to dokładnie jest i pooglądałam zdjęcia. Powiem Ci, że wygląda mi to na sympatyczną mieścinę, o dziwo w mało czarnogórskim stylu, co jest oczywiście na plus

Katerina napisał(a):Ha, ha, niechcący założyliśmy galerię smutnych piesków na promach powrotnych

Smutne słodziaki

Katerina napisał(a):Myślę ,że do Czarnogóry pojadę kiedyś na pewno

Jeśli to za sprawą mojej relacji, bardzo się cieszę

Marsallah napisał(a):Wydaje mi się, że nostalgia jest większa, gdy jesteśmy w danym miejscu nie po raz pierwszy, a kiedy w stałej miejscówce, to już w ogóle. Bo np. ja w tym roku na Lastowie byłem zorientowany do samego końca, żeby to i to i to "odhaczyć", bo nie wiadomo, kiedy (albo wręcz czy) nadarzy się ku temu kolejna okazja...

Na pewno tak jest i u mnie. W Czarnogórze też cieszyliśmy się z odkrywania nowych miejsc do ostatniej chwili, a nostalgia dopadła mnie dopiero w noc przed wyjazdem, kiedy siedzieliśmy na kotorskiej starówce (a tę już przecież znaliśmy).
A zresztą nie był to powrót bezpośrednio do domu - w perspektywie mieliśmy jeszcze dwa noclegi w BiH

1 sierpnia (środa): Perast - część druga

Po smacznym obiadku ruszamy na spacer. Mijamy kolejny elegancki hotel (Conte):



oraz handlujących swetrami i czapkami przed kościołem św. Mikołaja:



Słońce pięknie oświetla fasady budynków:




M.in. pałacu Mazarović z XVIII wieku:



Wzdłuż promenady ulokowało się wiele urokliwych knajpek:




Kotor w trakcie popołudniowych ablucji :



Piękny dom z Tonową palmą:



Spacer jest cudowny, jeden z najbardziej klimatycznych, jakie uskuteczniliśmy w tym roku.




Niebo nad górami wygląda groźnie:



Zazdrościmy tym panom niewymuszonego luzu i plażowania przy z wolna zachodzącym słońcu:



Nie ma sensu zazdrościć, trzeba działać! Zaraz, podobnie jak oni, wybieramy "nasz kawałek betonu":



dokładnie naprzeciwko straży pożarnej :



i zanurzamy się w przyjemnie chłodzącej wodzie Dzięki betonowym schodkom można tu zażywać kąpieli bez butów, co, podobnie jak wczorajsze pływanie w Tivacie, bardzo cieszy moje stopy :



Relaksujemy się po całym dniu intensywnego zwiedzania i jest nam cudownie! Tę kąpiel zapamiętam jako jedną z najbardziej udanych w czasie całych wakacji. I dobrze, bo to ostatnie pływanie w Jadranie , choć nie w Czarnogórze - jutro będziemy się kąpać w Jeziorze Szkoderskim

Jak się okazuje, można zażyć przyjemnej kąpieli nawet bez cudnej urody plaży. Zwłaszcza jak ma się taki pogled!:



I nie mówię tu o flamingu

Jeszcze trochę widoków w stronę hipnotyzujących nas gór:




i kontynuujemy spacer:




podziwiając kolejne wspaniałe budynki:



XVIII-wieczny Pałac Bronza:



Uwaga! Wchodzimy w strefę kotorów :



Jeden z nich pokazał nam język :



Na koniec odcinka klimatyczna crkva Gospe od Karmena z XVII wieku:




z ciekawie ułożonymi dachówkami :



Jeśli, podobnie jak ja , nie macie dość pięknego Perastu, zapraszam na ostatnią porcję zdjęć z tego miasteczka - w następnym odcinku

maslinka napisał(a): ... Jak się okazuje, można zażyć przyjemnej kąpieli nawet bez cudnej urody plaży. Zwłaszcza jak ma się taki pogled!: ...

Oj tak Pogled pierwsza klasa

I nie mówię tu o flamingu

Akurat

Swetry i grube czapki na straganie - dziwnie wygladają na adriatyckim wybrzeżu w te upały

Miasteczko niezwykle klimatyczne

(P)o(d)glądając Wasz spacer, mrużyłem oczy i TROCHĘ widziałem rivę w Visie, choć oczywiście TE GÓRY robią różnicę...

beatabm napisał(a): Swetry i grube czapki na straganie - dziwnie wygladają na adriatyckim wybrzeżu w te upały

Na to samo zwróciłam uwagę,
asortyment niczym na zakopiańskich Krupówkach

Perast bardzo ładny. A czapki i swetry... Hm... Zamiary niektórych "businessmanów" są niekiedy nieodgadnione. Ale żeby Flaminga używać w podwórkowym basenie...

maslinka napisał(a):
Nie ma sensu zazdrościć, trzeba działać! Zaraz, podobnie jak oni, wybieramy "nasz kawałek betonu":

A teraz człowiek siedzi i zazdrości. Tego skwaru, zachodzącego słońca i kawałka betonu.

maslinka napisał(a):
Jeśli, podobnie jak ja , nie macie dość pięknego Perastu, zapraszam na ostatnią porcję zdjęć z tego miasteczka - w następnym odcinku

Bardzo chętnie.