Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Znalazłem kilka zdjęć z tłumaczeniami z Wesołego Cmentarza z Sapanty i klika galerii zdjęć, m.in. z Sapanty, więc,
jeżeli by ci Pawle nie przeszkadzało, to zostawię tutaj namiary.

weldon napisał(a):Znalazłem kilka zdjęć z tłumaczeniami z Wesołego Cmentarza z Sapanty i klika galerii zdjęć, m.in. z Sapanty, więc,
jeżeli by ci Pawle nie przeszkadzało, to zostawię tutaj namiary.

Dzięki, fajna stronka ten krupnik
Zaglądnąłem pobieżnie i wygląda ciekawie. Wieczorkiem przyjrzę się uważniej , nie zawsze w pracy mam taką możliwośc

Nie wiem tylko, dlaczego miałyby mi te linki przeszkadzać , to świetne uzupełnienie i poszerzenie wyobrażenia o danym miejscu (w tym przypadku o Sapancie)

Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam

dangol napisał(a):Pewnie jednak część z nich sobie odpuszę, aby trafić w zamian jakieś miejsce niekomercyjne. Może któreś z Waszych podpowiedzi? Ale moze uda mi się "odkryć" coś całkiem innego...

Jak na przykład ta dolinka z szałasami o stromych daszkach.

weldon napisał(a):Znalazłem kilka zdjęć z tłumaczeniami z Wesołego Cmentarza z Sapanty

Widzę, że powtarza się również jedno z tłumaczeń, które jest i u mnie.

kulka53 napisał(a):świetne uzupełnienie i poszerzenie wyobrażenia o danym miejscu (w tym przypadku o Sapancie)

To i ja uzupełniłem i poszerzyłem spojrzenie na Wesoły Cmentarz.

Pozdrawiam,
Wojtek

Witam.

Tak sobie przeglądałem co jeszcze można zobaczyć ciekawego w okolicy... i znalzałem coś dla siebie kilkanaście kilometrów za miasteczkiem Borşa.

Mam nadzieję, że nie uprzedziłem Cię Paweł i że nie chciałeś tego sam pokazać.

Pozdrawiam.

Franz napisał(a):To i ja uzupełniłem i poszerzyłem spojrzenie na Wesoły Cmentarz.

Zaglądnąłem
Chyba byłeś tam o podobnie porannej porze co i my

Interseal napisał(a):Tak sobie przeglądałem co jeszcze można zobaczyć ciekawego w okolicy... i znalzałem coś dla siebie kilkanaście kilometrów za miasteczkiem Borşa.

Jak my kręciliśmy się w tych okolicach, nie było tam śniegu
Gdybym wiedział o istnieniu tej kolejki (jeżeli to ta o której myślę, a chyba tak), być może pewne rozwiązania byłyby inne..... ale nie ma tego złego

Ale na wypad na weekend na narty, chyba trochę za daleko
No chyba że myślisz o przystanku podczas letniego przejazdu przez RO, wtedy, jak najbardziej

Pozdrawiam

piotrf napisał(a):Może się skrobnie Pawle , jadnak trzeba na nią najpierw pozbierać , wybrać , obrobić fotki , a na to w tej chwili czasu brak Może jesienią

Wobec tego, więcej czasu życzę , może uda się PRZED jesienią? Z wielką ochotą poczytałabym nie tylko o rumuńskiej części wyprawy, ale i o tej, co dla nas jeszcze bardziej "egzotyczna"

piotrf napisał(a):Może się skrobnie Pawle , jadnak trzeba na nią najpierw pozbierać , wybrać , obrobić fotki , a na to w tej chwili czasu brak Może jesienią

Nie musisz mi tego mówić..... wiem ile czasu zajmuje pisanie relacji . My robimy to "na 4 ręce" dlatego udaje się już po raz czwarty popełnić w międzywakacyjnej przerwie opisy obu naszych letnich podróży.

piotrf napisał(a):Sapanta była z ciekawości mojej wielkiej po relacji Wojtka a nie jako obowiazek "hiciorowy "

To nie tak.... nie traktujemy wizyty gdziekolwiek jako obowiązek. I Sapantę, i wiele innych znanych miejsc chętnie odwiedziliśmy nie dlatego, że trzeba, tylko także z ciekawości właśnie. Ciekawość, to ta siła napędowa by w ogóle gdziekolwiek wyjechać.......

Na Ukrainę i do Rosji nie wybieramy się (już i tak zrezygnowaliśmy z Mołdawii), chociaż Ukraina wzywa ze względów pochodzenia mojej rodziny, ale także chętnie bym coś o tym poczytał i pooglądał

piotrf napisał(a):Ledwo czas znajduję na śledzenie Waszych relacji na forum

Fakt, na wszystkie nie ma czasu...... zwłaszcza te chorwackie

piotrf napisał(a):Jeżeli w jakimś punkcie Twojej relacji będę miał coś w formie uzupełnienia i poszerzenia - z przyjemnością skorzystam z Twojego zaproszenia

Będzie nam miło

Pozdrawiam

Dzień drugi, niedziela, 1 sierpnia c.d.

Z Sapanty tą samą drogą co wczoraj wracamy do Syhotu, jednak nie zatrzymujemy się, jakoś niczym nie ujęło nas to miasteczko, chociaż w Rynku ma trochę ładnych kamieniczek i kościołów.

Kilka fotek z netu:









W Vadu Izei skręcamy do doliny rzeki Izy, mekki marmaroskiego budownictwa drewnianego , niespiesznie jedziemy wśród pól, zielonych łąk, niewysokich wzgórz tej części Rumunii. Jest niedziela zatem przez wsie do kościołów wędrują gromady ludzi, nie możemy oderwać oczu od tradycyjnie poubieranych w białe bluzki i kwieciste spódnice i chustki młodszych, a całkiem na czarno starszych kobiet. Ten widok robi na nas naprawdę ogromne wrażenie.....

Pierwszą miejscowością w której się zatrzymujemy, jak się okazuje ogromną, jest Barsana. W centrum, nieco powyżej drogi znajduje się wpisana na listę UNESCO drewniana cerkiew (biserica de lemn) pochodząca z 1720 r. W Barsanie, jak mówią dokumenty, już w XV wieku istniał monastyr a kościół na jego terenie był używany do 1791 roku, kiedy to monastyr został zlikwidowany. W 1802 roku zdecydowano o przeniesieniu nieużywanego kościoła w obecne miejsce, do centrum wsi. Cechą charakterystyczną tej świątyni są niezwykle malutkie okienka, we wnętrzu jest prawie całkiem ciemno.
Na szczęście zabytkowe miejsca i budynki są w Rumunii dość dobrze opisane, więc nawet jak z daleka nie widać otoczonej drzewami wieży, można ją odnaleźć kierując się drogowskazami. Parkuję w wąziutkiej uliczce w cieniu drzew, tradycyjnie już zostawiając załadowany samochód z pouchylanymi szybami. Trochę zaskakuje nas fakt, że aby dojść do cerkiewki na wzgórzu trzeba przejść przez czyjeś podwórko , no ale w końcu w Czarnogórze też już takie miejsca widzieliśmy więc śmiało przechodzimy przez bramę pozdrawiając kręcących się przy domu ludzi . Malutka cerkiew jest zamknięta, a na wielkim terenie dookoła rośnie ogromna ilość starych i młodych zdziczałych śliw. W środku lata są śliwki jeszcze niedojrzałe, nawet lubiąca kwaśne i twarde owoce Małgosia nie daje rady by zjeść ich większą ilość .

Barsana obecnie bardziej znana jest ze zbudowanego w ostatnich latach żeńskiego kompleksu klasztornego Manastirea Barsana, wieża cerkwi przez krótki czas dzierżyła palmę pierwszeństwa w wysokości, wznosi się bowiem aż na 56 m. Tego miejsca nie sposób przeoczyć , jest położone tuż przy drodze a w niedzielne przedpołudnie parkuje tu tyle aut, że na nasze znajdujemy miejsce z niemałym trudem. Jest okropnie gorąco, mimo zamglonego nieba słońce przygrzewa niemiłosiernie a my mimo dość wczesnej jeszcze pory spływamy potem. Na terenie monastyru są ogromne tłumy ludzi, trafiliśmy jak się okazało na końcówkę niedzielnego nabożeństwa odprawianego przy polowym ołtarzu pośrodku. Na szczęście nie tylko my mamy aparaty , dlatego też nie rzucamy się aż tak bardzo w oczy powoli chodząc i podziwiając piękne drewniane budowle monastyru i posadzone wszędzie równie piękne kwiaty. Także i tu bardzo dużo kobiet jest ubranych w tradycyjne marmaroskie stroje .

Bajkowy klimat.

Czy Bârsana ma jeszcze więcej ciekawostek jako miasto, bo rozumiem że żeński klasztor jest na peryferiach?

Pozdrowienia.

Barsana nie jest miastem, to po prostu duża wieś, ładnie położona. Wyczytałem że ma 6 tys mieszkańców.
Mniej więcej w centrum stoi ten stary, malutki kościółek pokazany wcześniej a faktycznie skraju wsi, od południowego wschodu, zbudowano monastyr.

Miejsce jest piękne.

Są tam jakieś opłaty za wstęp, ale z racji niedzielnego nabożeństwa nikt ich nie pobierał.

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Barsana nie jest miastem, to po prostu duża wieś, ładnie położona.

Przyznam się, że "pomyrdałem" sobie w głowie miasto Borşa z miejscowością Bârsana. Ot, wypadek żółtodzioba .