Mój Vis na ziemi

jacek73 napisał(a):świetna relacja fotki również i ileż cennych rad na nasz przyszłoroczny czerwcowy pobyt na Visie mam pytanie skąd mieliście mapę wyspy gdzie można dostać papierową tak szczegółową mapę? Pozdrawiam Jacek

Te mapy w wersji elektronicznej można znaleźć na tej stronie

Powoli nadrabiam zaległości...

No i to jest niezwykle cenny link na przyszłość. Jak to dobrze śledzić relacje innych. Pozdrawiam Maslinko zagłębiając się z wolna w smakowanie całości Twojej relacji...

maslinka napisał(a):

Trajgul napisał(a):"Stara droga" jest wąska, serpentynowata i bardzo widokowa. Niestety, nie ma tu żadnych punktów widokowych (poza jednym miejscem w pobliżu wysypiska śmieci ), a zatrzymywanie się na środku nie byłoby bezpieczne. Pstrykam to, co się udaje, podczas jazdy. Komiža:

Pozwolisz, że rozkoszując się czytaniem Twojej relacji dość długo już po jej rozpoczęciu będę komentował niektóre rzeczy... Wyczytałem przez wyjazdem na Brać w tym roku w jednej z relacji o podejściu do turystów (przepuszczenie bez kolejki chorego polaka z kartą EKUZ) i jadąc malowniczą trasą między Postirą a Puciscą co chwila stawałem na awaryjnych na drodze pilnując tylko abym stał w środku odległości między zakrętami. Przejeżdżającym obok machałem przepraszająco głową pokazując na przyrodę i aparat... Uśmiechom i serdecznościom nie było końca i nikt nawet nie zatrąbił. No ale może we wrześniu sprzyja temu brak nadmiernego ruchu. Zdjęcia pokażę w swojej relacji gdy przyjdzie czas na opis tej części wyprawy.

Sara76 napisał(a):Jakby co to czytam regularnie, chociaż się nie odzywam. Już się nie mogę doczekać Sarajewa

Sarajevo pojawi się całkiem niedługo Może nawet dzisiaj wieczorem

Gandalf Biały napisał(a):Gonię Was dalej ...

Chyba nas już dogoniłeś, bo ostatnio zwolniłam tempo

ewula91 napisał(a):Te mapy w wersji elektronicznej można znaleźć na tej stronie

Powoli nadrabiam zaległości...

Fajny link, dzięki

Abakus68 napisał(a):Pozwolisz, że rozkoszując się czytaniem Twojej relacji dość długo już po jej rozpoczęciu będę komentował niektóre rzeczy...

Witaj, Abakus. Komentarze mile widziane

Abakus68 napisał(a):Przejeżdżającym obok machałem przepraszająco głową pokazując na przyrodę i aparat... Uśmiechom i serdecznościom nie było końca i nikt nawet nie zatrąbił. No ale może we wrześniu sprzyja temu brak nadmiernego ruchu. Zdjęcia pokażę w swojej relacji gdy przyjdzie czas na opis tej części wyprawy.

Nam też się zdarzyło zatrzymać tak nad Visem i pstrykać. Z tym że akurat na tej drodze, o której pisałam, naprawdę byłoby to niemożliwe.

Pozdrawiam

22 lipca (sobota): Doviđenja

Wstajemy wcześnie rano i zaczynamy się krzątać. Jest sobota, prawie środek sezonu, czyli dzień, w którym nie chcieliśmy płynąć promem i znowu wyszło tak, że będziemy Według planu mieliśmy dzisiaj jechać do Sarajeva, ale z Pelješca. Wtedy nie byłoby przeprawy promowej, kolejek i korków na autostradzie, bo myknęlibyśmy bocznymi drogami do BiH.

A teraz trzeba trochę pokombinować z trasą. Tak się porobiło, że Sarajevo wcale nie jest nam po drodze, ale skoro mamy tam już rezerwację, to oczywiście jedziemy.

Gospodyni powiedziała nam, że żeby bez problemu załapać się na transport z wyspy, powinniśmy być w porcie przynajmniej dwie godziny przed czasem. Prom odpływa o 12:00 (o tym o 5:30 nawet nie myśleliśmy ), więc wyjeżdżamy na tyle wcześnie, że już o 9:00 meldujemy się na przystani.

Zdziwienie jest duże - jesteśmy chyba dziesiątym autem Można było spokojnie pospać dłużej Ale skoro już jesteśmy, to się przejdziemy po Visie.

Panowie wypakowują ryby:



Jest ich mnóstwo :



Zapach roznosi się na całe miasto

My tymczasem idziemy zobaczyć tajemnicze miejsce, w którym jeszcze nie byliśmy - pozostałości hellenistycznego cmentarza:



Tuż obok grobów wybudowano korty tenisowe :



Miejsce jest trochę zakamuflowane, ale drogowskazy są, więc kto chce, ten trafi

Następnie kierujemy się w stronę pięknego gaju palmowego:



Zielony gąszcz :



Mijamy Kulę Perast i wypożyczalnię rowerów:



i postanawiamy zasiąść w jednej z kafejek. Tutaj czekaliśmy bardzo długo i nikt do nas nie podszedł :



W tej z kolei nie ma miejsc (poza stolikami w pełnym słońcu):



Miejscowi i turyści pija poranną kawę i czytają gazetę.

Spacerujemy jeszcze trochę urokliwymi uliczkami Luki:



Już wiem, gdzie mieści się konoba Lola, o której pisał Marsallah:



Następnym razem

W końcu zasiadamy w pekarze/lodziarni/pizzerii Kolđeraj, tuż obok palmowego parku. Wszyscy dookoła jedzą śniadanie i piją kawę. A my, jako zupełnie niekawowi, zamawiamy... piwo Dzięki temu czas oczekiwania na prom mniej nam się dłuży

Ostatnie piwo na wyspie... Pojawia się mały smuteczek, że trzeba się pożegnać z Visem, ale generalnie jesteśmy szczęśliwi, bo spędziliśmy tu wspaniałe wakacje

Idziemy się jeszcze przejść w stronę miejskiej plaży:



Prom już płynie:



Jeszcze na szybko zaglądamy do kościoła św. Hieronima, bo jest otwarty i nie trwa nabożeństwo, tak jak poprzednio:




A potem biegniemy w stronę nadpływającego Petara Hektorovića:



Najpierw "wysypują się" piesi:



Później długo wyjeżdżają samochody. Polski akcent na koniec pobytu na wyspie :



Znowu kierują nas na górny pokład. To znaczy, że w Splicie wyjedziemy na końcu.

Zajmujemy miejsca na "sundeck'u" i z góry obserwujemy załadunek:



Mieszczą się nawet auta, które przyjechały tuż przed 12:00



Może na Visie high season dopiero się rozpocznie

Powoli odpływamy:



Z łezką w oku macham wyspie na pożegnanie... Nie ma co się smucić! Jeszcze tu kiedyś wrócimy

Ten próbuje nas wyprzedzić :



Mijamy dobrze znane nam miejsca - Češką Vilę:



otok Host:



i latarnię morską Stončica:



Wieje porządnie, więc pływających pod żaglami nie brakuje.

Wielki kilwater i ja :



Wkrótce dopływamy do wybrzeży Brača. Przy tej latarni też kiedyś byliśmy kajakiem :



W oddali widać Milną:



Zbliżamy się do Čiovo i zauważamy helikopter; na szczęście nie wygląda na gaśniczy:



I już za chwilę pojawia się Split:




Trochę stania w korkach w mieście i po chwili jedziemy w stronę Bośni i Hercegowiny
Do Sarajeva

Hieronim fajnie się prezentuje z zewnątrz, nawet rozetka jest

Które to już wakacje w Cro? Nie macie ochoty zobaczyć latem innego kraju ?

Nie zaczepiam, tylko jestem ciekaw

Z łezką w oku macham wyspie na pożegnanie... Nie ma co się smucić! Jeszcze tu kiedyś wrócimy

Też mam podobnie za każdym razem gdy nadchodzi ten dzień ...
Piękne fotki już chciałbym wrócić Cro .
Pozdrawiam
Krzysiek

tony montana napisał(a):Które to już wakacje w Cro? Nie macie ochoty zobaczyć latem innego kraju ?

Dwunaste
Tony, na inne kraje przyjdzie pora, wszystko po kolei

W Chorwacji turystów przybywa w zastraszającym tempie, a to nam nie odpowiada. Jeszcze kilka wysp zostało do zobaczenia, a potem być może (z żalem ) zmienimy kierunek... Z żalem, bo spędzamy urlop w specyficzny sposób i nie wiem, czy w innych miejscach na świecie znajdziemy tyle bezludnych zatoczek idealnych do kajakowania

Oczywiście kajak na wakacjach nie jest dla nas absolutnie konieczny, ale wiemy jedno - oboje nie znosimy tłumów na urlopie i miejsca typowo turystyczne (z całą infrastrukturą, straganami, parasolami na plaży itd.) mogą być, ale tylko na chwilę.

Jak znajdziemy sensowną alternatywę dla Cro, pojedziemy gdzie indziej
Ale na razie odpoczywamy tak, jak lubimy

Tyle w temacie

Gandalf Biały napisał(a):Też mam podobnie za każdym razem gdy nadchodzi ten dzień ...

Takie życie... Ale to jeszcze nie koniec relacji. "Za chwilę" zapraszam na pierwsze kadry z Sarajewa

maslinka napisał(a): "Za chwilę" zapraszam na pierwsze kadry z Sarajewa

Bardzo ciekawi mnie Twoje Sarajewo
We wrześniu też odwiedziliśmy to miasto

krakusowa napisał(a):Bardzo ciekawi mnie Twoje Sarajewo
We wrześniu też odwiedziliśmy to miasto

W takim razie zapraszam, Aniu


22 lipca (sobota): Droga przez BiH i pierwsze sarajewskie wrażenia

Przejazd przez Bośnię i Hercegowinę to dla mnie zawsze ogromna przyjemność. Dawno już (chyba 6 lat) nie byliśmy w tym kraju, nawet przejazdem. Krajobrazy i tym razem mnie nie zawiodły

Nasza trasa biegnie w okolicach Tomislavgradu. To północno-zachodnia część Hercegowiny. W tym rejonie Federacji zamazywanie nazw napisanych cyrylicą to norma:



W Republice Srpskiej będzie odwrotnie, zamazana będzie latinica

Mijamy piękne Buško jezero (niestety zdjęcia pod słońce):




Dalej droga ostro pnie się w górę. Przejeżdżamy przez przełęcz Zahum (1225 m). Cudne widoki, choć krajobraz bardzo surowy:




Za chwilę jest jeszcze piękniej Przed nami Ramsko jezero:



Zatrzymujemy się na chwilę, żeby rozprostować kości.



Bardzo niski poziom wody:



W miejscowości Rumboci trafia nam się wesele :



Widoki coraz bardziej wysokogórskie - to (prawdopodobnie) Bjelašnica:



Jablaničko jezero:



Jesteśmy w Konjic:




Neretva i w oddali Stari most z 1682 roku:



Niecałą godzinę później wjeżdżamy do Sarajewa. Aleja Snajperów:



Nadal widać na budynkach ślady po ostrzale:



Jesteśmy coraz bliżej centrum, zabudowa robi się bardziej nowoczesna:



W tym mieście nie sposób uciec od historii i na pewno będę o tym pisała, ale jeszcze nie dziś. Dzisiaj nastawiamy się na chłonięcie atmosfery. Pierwsze wrażenia w nowym miejscu są bardzo ważne, decydują o tym, czy nam się spodoba, czy nie. Sarajewem (już mogę to zdradzić) jestem oczarowana, choć to miasto trudne, nieuładzone i pełne kontrastów. Może właśnie dlatego

Noclegi zarezerwowaliśmy przed wyjazdem do Chorwacji. Pierwszy raz skorzystaliśmy z portalu Airbnb i jesteśmy bardzo zadowoleni. Na miejsce docieramy przed samą 20:00. Przed budynkiem (niski blok, ale jedyny w willowej dzielnicy) czeka już gospodyni, żeby pokazać nam mieszkanie - miłą, czystą kawalerkę. Wszystko jest tak, jak w opisie i na zdjęciach

Bierzemy szybki prysznic i ruszamy do miasta. Nasze lokum jest położone na wzgórzu (w dzielnicy ambasad), więc powroty "do domu" będą pod górkę Za to mamy już pierwszy wieczorny widok na Sarajewo:



Do centrum jest około 10 minut (pod górkę 15 ) spokojnym krokiem. Docieramy do niego od strony katedry Najświętszego Serca Jezusa:



Od razu uderza nas fakt, że wszędzie są tłumy :



Zdążyliśmy już trochę zdziczeć na tym Visie

Pomnik Jana Pawła II, który w 1997 roku odprawił w tym kościele mszę:



I katedra w całej okazałości:



Do takiej liczby ludzi niełatwo jest się przyzwyczaić, ale w końcu dziś sobota; jutro będzie trochę lepiej Co może być dziwne, w tym wielonarodowościowym tłumie czujemy się bardzo dobrze. Od pierwszych chwil w Sarajewie wciąga mnie atmosfera miasta



Przechodzimy obok Wiecznego Ognia (Vječna vatra):



To pomnik upamiętniający ofiary II wojny światowej. Płomień płonie tu od 1946 roku i nigdy nie gaśnie...

Jesteśmy na ul. Marszałka Tity - jednej z głównych arterii miasta:



Ponieważ zdążyliśmy porządnie zgłodnieć, od dłuższego czasu rozglądamy się za jakąś miłą restauracją. Tymczasem wszędzie same kafiće i cukiernie. Jutro dowiemy się, że jak jeść, to tylko w Baščaršiji, ale dziś jeszcze nie jesteśmy tacy mądrzy

Oczywiście największą ochotę mamy na słynne sarejewskie čevaby, ale dłużej już czekać nie możemy Ostatecznie trafiamy do włoskiej knajpki o nazwie Nostra Cucina i zamawiamy... oradę

Wygląda zupełnie inaczej niż w Chorwacji. Dostajemy filet z kopczykiem obok - puree z ziemniaków i blitvy:



Do tego oliwa z czosnkiem i pyszny chlebek. Smakuje dużo lepiej niż wygląda Čevaby zjemy jutro w najprawdziwszej Ćevabdžinicy

Wracamy na główny sarajewski deptak, czyli ulicę Ferhadija:



Ludzi już trochę mniej, ale w końcu jest po 23:00.

Zdjęcie na tle hali targowej (Gradska tržnica Markale):



Ten neorenesansowy budynek został zbudowany w 1895 roku.

Sarajewo jeszcze nie zasypia, ale my już jesteśmy padnięci. Powoli wracamy do naszego nowego domu, w którym spędzimy 3 noce. W drodze na kwaterkę:



Zdążamy jeszcze umyć się przed północą. Po tej godzinie, jak ostrzegała nas właścicielka mieszkania, zdarzają się przerwy w dostawie wody. Na tę okoliczność mamy w łazience przygotowaną dużą butlę. Rzeczywiście, coś takiego ma miejsce. Przekonujemy się o tym, wstając w nocy

Zasypiamy z rogalem na twarzach Pierwsze wrażenia z Sarajewa są bardzo pozytywne. O 5:00 rano muezzin budzi nas śpiewem, ale to wcale nas nie denerwuje; przeciwnie, ten niesamowity budzik bardzo pozytywnie nastraja nas na nadchodzący dzień pełen wrażeń i niespodzianek

Oczywiście nie wstajemy o 5:00 rano, tylko przewracamy się na drugi bok

Pływam, jeżdżę i spaceruję z Wami cały czas

maslinka napisał(a): Pierwsze wrażenia z Sarajewa są bardzo pozytywne.

Zgadzam się z Tobą w 100%, patrząc na Twoje zdjęcia, też odniosłam takie wrażenie .

Hej Maslinko, my dojechaliśmy do Sarajewa tydzień po Was, także spędziliśmy tam 3 dni. Nasze pierwsze wrażanie - jak czytam i oglądam u Ciebie - baaardzo podobne. Zobaczymy jak będzie dalej. Ja w każdym razie już po pierwszym wieczorze wiedziałam, że będę chciała do tego miasta jeszcze wrócić.
Natomiast w swojej relacji jeszcze trochę do tego Sarajewa będę jechała.....

Pozdrawiam

pierwsza wizyta w Sarajewie była dla nas mega zachwytem, nie mieliśmy wobec niego konkretnych oczekiwań, a wrażenia innych forumowiczów były bardzo różne
w tym roku było już trochę inaczej, tak bardziej zwyczajnie, ale pewnie kiedyś jeszcze tam zajrzymy

elka21 napisał(a):

maslinka napisał(a): Pierwsze wrażenia z Sarajewa są bardzo pozytywne.

Zgadzam się z Tobą w 100%, patrząc na Twoje zdjęcia, też odniosłam takie wrażenie .

Fajnie, że się zgadzamy

Malowa napisał(a):Ja w każdym razie już po pierwszym wieczorze wiedziałam, że będę chciała do tego miasta jeszcze wrócić.

Na pewno chcę tam wrócić Widzieliśmy tylko (albo aż) stolicę BiH, a pozostało jeszcze wiele ciekawych miejsc w bezpośrednim sąsiedztwie Sarajewa

Kasia i Krzyś napisał(a):pierwsza wizyta w Sarajewie była dla nas mega zachwytem, nie mieliśmy wobec niego konkretnych oczekiwań, a wrażenia innych forumowiczów były bardzo różne
w tym roku było już trochę inaczej, tak bardziej zwyczajnie, ale pewnie kiedyś jeszcze tam zajrzymy

Tak to chyba jest, że człowiek się przyzwyczaja...

U nas było podobnie z Zagrzebiem. Przy pierwszej wizycie miasto bardzo nam się podobało; później już nie byliśmy aż tak zachwyceni, choć bardzo lubimy chorwacką stolicę

maslinka napisał(a):Tony, na inne kraje przyjdzie pora, wszystko po kolei

W Chorwacji turystów przybywa w zastraszającym tempie, a to nam nie odpowiada. Jeszcze kilka wysp zostało do zobaczenia, a potem być może (z żalem ) zmienimy kierunek... Z żalem, bo spędzamy urlop w specyficzny sposób i nie wiem, czy w innych miejscach na świecie znajdziemy tyle bezludnych zatoczek idealnych do kajakowania

Oczywiście kajak na wakacjach nie jest dla nas absolutnie konieczny, ale wiemy jedno - oboje nie znosimy tłumów na urlopie i miejsca typowo turystyczne (z całą infrastrukturą, straganami, parasolami na plaży itd.) mogą być, ale tylko na chwilę.

Jak znajdziemy sensowną alternatywę dla Cro, pojedziemy gdzie indziej
Ale na razie odpoczywamy tak, jak lubimy

Tyle w temacie

Jasne
Znasz mnie - pytam, bo jestem ciekawy, czy nadal Was to tak rajcuje jak kiedyś - z relacji wynika oczywiście, że tak, doszedł sprzęt wodny, co zmienia też perspektywę

Ja właśnie jestem zdania, że komu co pasuje - tam jeździ
Nie biorę udziału w żadnych dyskusjach, co jest lepsze, a co gorsze, które mają tu czasem miejsce na Cro.pl

A pytałem, bo niektórzy, w tym ja, po prostu lubię zobaczyć ZUPEŁNIE inne miejsca, kraje, obyczaje etc
Co nie znaczy, że czasem nie wracam tam, gdzie już byłem

Sarajewo zachęcająco się prezentuje, przerażające, że tak niedawno była tam wojna