"Zawodząca" Celina 2014

No i stało się- znowu nas zawlokło do Chorwacji… Chcieliśmy uderzyć ponownie do Poljicy na poprzednią kwaterę ale okazało się, że już terminy pozajmowane na ten okres kiedy mogliśmy sobie na wyjazd pozwolić. Trudno… Szukamy więc (szukamy- raczej ja szukam ) czegoś innego. Po iluśtam mailach i wpięciu do poszukiwań map z dobrze zorientowanego wujaszka Google padło na Čelinę za Omišem. Čelina-Zavode czyli Zawodząca Celina.
Poprosiłem właściciela o podanie koordynat GPS, żeby się wspomóc dobrą radą Krzysztofa H. gadającego z nawigacji. Wbijam dane do navi i coś nie za bardzo wiem jak się dostać do tego miejsca- co jest? Mapy Googla na tapetę i znowu konsternacja- koordynaty wskazują na lokalizację między Jadranką a morzem ale ni diabła nie widać, którędy można tam zjechać. Właściciel potwierdza, że koordynaty są OK, kwatera między Jadranką a Adriatykiem i zgadza się ze zdjęciem- no dobrze, zobaczymy na miejscu. Na fotach wygląda to tak jak w linku: http://www.croatiaapartments.net/croatia_apartments/apartments_351.htm (jeśli podany link "podpada" pod reklamę to proszę o info- usunę go). Przy samym morzu? Za piękne, żeby było prawdziwe. Aż nie chcę wierzyć.
W każdym razie kwatera zaklepana więc teraz standardowo kartka na stół i robimy listę co zabieramy. W poprzednim roku bazowaliśmy na tym, co udało się nam kupić na miejscu ale trochę czasu traciliśmy na takie podróże między plażą a kwaterą i sklepem. Postanawiamy zabrać ze sobą co-nieco i wg nas był to bardzo dobry ruch. Do tego ciuchy (mniej niż poprzednio), dymane gumowe materace, „statek” na pompkę i takie tam niezbędne pierdoły- które później okazują się zbędne- ale bagażnik skutecznie zapełniły .
Teraz ciężka decyzja: jedziemy na jeden strzał czy z noclegiem? Poprzednio mogłem liczyć tylko na siebie, w tym roku moja najlepsza żona (bo jedyna) deklaruje, że „pomożemy!”. Dodatkowo chłonę lekturę z dobrymi radami od innych Cromaniaków jeżdżących „na raz” ale jeszcze długo zastanawiam się czy to dobry wybór. Zeszłoroczny wyjazd wypompował mnie jak cholera a mieliśmy postój u Pana Józefa w Moenichkirchen, jak będzie teraz?... Ale raz kozie śmierć- w razie czego zjeżdżam na parking i śpię a jeśli żona nie będzie na tyle zmęczona to ona poprowadzi a ja i tak śpię. W każdym razie litrowy energetyk na liście wyposażenia dopisany.

cdn.

Witam
hurrrraa chyba jestem w pierwszej ławce ,dawaj dalej
pozdrawiam Krzysiek

No to ciekawe czy Was zawiodła ta Celina czy nie

Będzie dalej, będzie, ale dajcie mi trochę czasu na zrobienie porządku z fotami

Jak będzie dalej, to czekam

Piotrze, chętnie spojrzę Twoimi oczyma na urokliwy Omiś, jak do tej pory kilka razy tam jedynie przejeżdżałam.

Cetina jest również bardzo intrygująca.


p.s. czy to prawda, że Omiś znany jest również z bazy piratów i to właśnie tam narodziło się piractwo?

siadam poczytać i pooglądać Omiś i okolice. Chętnie powspominam

W Omisiu byłem tylko jeden dzień na plaży, a w okolicach tylko przejazdem. Muszę to zobaczyć

Chętnie przysiąde

Witam serdecznie wszystkich

majeczka napisał(a):Piotrze, chętnie spojrzę Twoimi oczyma na urokliwy Omiś, jak do tej pory kilka razy tam jedynie przejeżdżałam.

Cetina jest również bardzo intrygująca.


p.s. czy to prawda, że Omiś znany jest również z bazy piratów i to właśnie tam narodziło się piractwo?

W sumie wakacje były bardziej stacjonarne więc Omiša nie będzie aż tak dużo natomiast czuję niedosyt i jeśli się uda w 2015 znowu tam pojechać to chciałbym trochę więcej po okolicy się "poszlajać".

Jeśli chodzi o piratów to tak mówią, że była tam baza piratów ale nie wiem, czy tam akurat narodził się ten "zwyczaj" łupienia innych statków.

Apartament na zdjęciach naprawdę fajnie się prezentuje. Widoki super. Wiem jak to jest jechać na raz bo 3 razy tak robiłem. Ja to w ogóle jestem inny bo mimo iż kierowcą zawodowym nie jestem to bardziej męczę się na siedzeniu pasażera aniżeli za kółkiem. Ale przyznać muszę szczerze, że swoje potem trzeba odespać i odpocząć. Po przyjeździe wypiłem sobie piwko na rozluźnienie i mnie tak rozluźniło, że nie wiem jak do łóżka trafiłem... Czekam na dalej bo mnie tam jeszcze nie było...

Z Gdynii do....Celiny na raz.....
Popatrzę.....

Siadam i przypomnę sobie Celinę

Ruszamy 29.07 w okolicach 8:00, na obwodnicy Trójmiejskiej specjalnego ciśnienia nie ma i w sumie bez problemu dojeżdżamy w okolice Częstochowy, gdzie piszczyk oznajmia brak LPG- no tak… Coś mi podpadała mała ilość zatankowanego gazu dzień wcześniej ale tragedii nie ma. Wbijamy się w miasto, tankowanko, papu i dalej w drogę. Granicę z Czechami mijamy po około 8 godzinach jazdy. Zdecydowanie szybciej niż rok wcześniej- kupę czasu straciliśmy na przejazd przez Włocławek (remonty) i za Włocławkiem, gdzie autostrada jeszcze nie była oddana do użytku. Tankowanie w Bohuminie połączona z zakupem winiet na Czechy i Austrię (a ja nieświadomy znowu kupowałbym winiety austriackie po przejechaniu Mikulova…). Siusiu, do kasy i o-o!! Ciemne chmury doleciały już nad Bohumin i tak zaczęło lać, że chwilę się zastanawiałem, czy biec do bryki. Żonka odjechała na parking i ładnych kilkadziesiąt metrów było więc cała naprzód! Do bryki doleciałem mokry, żona za fajerą więc nie było sensu się przesiadać i trzeba było wykorzystać ten czas na odpoczynek. Stopery w uszy i w kimonko (postanowiłem je zabrać jak ostatniej nocy przed wyjazdem w 2013 roku nie mogliśmy długo zasnąć ponieważ do budynku obok zjechała radosna rodzina ze zmęczonymi dzieciakami i siedzieli chyba do trzeciej w nocy na zewnątrz nie za bardzo przejmując się nocną porą). W Brnie pobudka- dwie godziny zleciały. Dalej korzystam z fotelu pasażera i zmieniamy się po tankowaniu i odpoczynku. Około 20:30 żegnamy Mikulov i wpadamy do Austrii. Nie czuję zmęczenia, czym jestem zaskoczony ale i nie zmartwiony. Lecimy do granicy ze Słowenią, gadu-gadu i przegapiam zjazd do Sentilj. Zatrzymujemy się przed przejściem granicznym, przerwa na jakieś pół godzinki, podjadamy i popijamy a potem do przejścia granicznego. Wysiadam i podpytuję gościa w okienku, gdzie tu zjadę z tego kawałka, hmmm, autostrady. Wychodzi na to, że za kilkaset metrów jest zjazd ALE zdarza się, ze przed zjazdem stoją policaje i kasują za brak winiety. No, tego wydatku to nie planowałem… Nie miałem również zamiaru wyskakiwać z większej kwoty jakby faktycznie przepowiednia pana z okienka się ziściła. A w cholerę- dawaj no tę winietę! Chlast ją na szybę i śmigamy słoweńską autostradą. Faktycznie, długa była- za niedługo wlatujemy do Chorwacji...
Jest trochę chłodnawo ale przecież jest noc . Ja się ziębię a reszta załogi pod kocykiem i jakimiś polarami (ostrzegałem przed wyjazdem, że ich schłodzę ale chyba do końca nie wierzyli). Nie wiem ile kilometrów przejeżdżam ale ten całkiem intensywny deszcz nie nastraja optymistycznie. Mniej optymistycznie nastraja nagła mgła, to pojawiająca się, to znikająca. Ooooj!... Taka pogoda to się u nas na jesień trafia. Nie jest dobrze- mgła gęstnieje, zwalniam do 40km/h, włączam przeciwmgłowe a tu nie ma widoków na poprawę; mgła na chwilę się przerzedza ale nie można za bardzo się rozbujać bo za chwilę znowu gęstnieje. Doganiają mnie TIRy, które wcześniej wyprzedzałem, i za bardzo się nie przejmując cisną ile wlezie. No taki kamikaze to nie jestem, pozostaję przy wolnej jeździe. W końcu mgła ustępuje i można przycisnąć do tych 120km/h. Po drodze widać wiszące chmury rozświetlane błyskawicami. Dobrze, że żona śpi. Zaczynają się pojawiać pierwsze oznaki zmęczenia, paszcza drze się jak prześcieradło więc myk na „Odmorište”, stoperki znowu w uszy, fotel w tył i spanko. Po jakichś 30 minutach pobudka i dalej w drogę. Mijamy tunel zimno-ciepło ale temperatura stoi w miejscu. Zaczynam powątpiewać w ciepełko i pojawia się niepewność. Zmęczenie dopada jeszcze dwukrotnie ale dzieciaki są już wyspane i jak chcę zasnąć to zaczynają się wiercić. Nosz!... Cała bryka się buja!.. No, trochę ale rozprasza. W końcu wyłażą i można przyciąć komara.

cdn.

Po jakiejś godzince pobudka, słońce już wzeszło, chmur nie ma aż tak dużo. W okolicach ósmej z groszami docieramy na miejsce i teraz zagadka- gdzie jest ta miejscówka? Zatrzymujemy się na jakimś parkingu i ruszam poszukać kogoś z „tambylców”. Na szczęście jakiś się pojawia, podchodzi do dwóch samochodów na słoweńskich blachach ale coś tak zerka to na mnie, to na nasz samochód i okazuje się, że trafiliśmy na właściciela naszej „hacjendy”. Hurrra! Pokazuje, gdzie należy zjechać i informuje, żeby jeszcze dać mu czas na ogarnięcie kwatery bo jeszcze poprzednicy nie wyjechali- nie ma problemu, chciałem tylko się zorientować gdzie mamy później przyjechać. Bierzemy kurs na Lokvę Rogoznicę, przejeżdżamy przez krótki tunel, mijamy Camp Sirena i lądujemy na plaży przy LR Ivasnjak (nie jestem zorientowany czy to dzielnica LR czy co?). Nie jest gorąco ale i nie jest chłodno, wiaterek wieje, spienione fale pchają się na brzeg jakby chciały przepędzić plażowiczów.















"Spadam stąd... Znowu mi fale gatki będą ściągać..."




Gdy fale się cofały to pozostająca piana syczała tak jakby ktoś otworzył potężną butelkę gazowanego napoju.




"No! Chodź no! Chcesz na klatę?!"


"A może jednak nie..."


"No to hop!"


"No kurczę... Nie zdążyliśmy podskoczyć... A z lewej będzie atakować pieniasta ośmiormica..."