Zanim zdziadziejemy: Rumunia 2011

W centrum kompleksu stoi cerkiew Zwiastowania Bogurodzicy (Buna Vestire) z 1532 roku.



Malowidła zewnętrzne pochodzą z roku 1537, są bardzo podobne do malowideł z Humoru, co nie dziwi, gdyż ich autorem był również mistrz Toma z Suczawy . Dominującymi kolorami są niebiesko-błękitny, ciemna czerwień i brąz.

Ściany apsyd wypełnione są hierarchią niebieską - najlepiej zachowaną spośród cerkwi bukowińskich. W głównej osi znajdują się: kolejno od góry przedstawienia Chrystusa Błogosławiącego, Maryi z Dzieciątkiem, oraz rzadkie przedstawienie Baranka Bożego, a pod oknem mały Jezus w łódce-kolebce-kielichu. Po bokach pionu głównego widnieją serafiny. Wokół tego najważniejszego pionu namalowani są święci, posegregowani wedle chronologii życia i rangi: a więc prorocy, apostołowie, ojcowie Kościoła, duchowni dygnitarze, męczennicy, pustelnicy i mnisi.

















Fotka Z.:

Malowidła na ścianie północnej zostały mocno zniszczone przez wiatry i deszcze, dostrzec tam można dziś zaledwie ślady fresków (przedstawiających m.in. sceny z życia rodziców Maryi - św. Joachima i św. Anny oraz postacie apostołów).

Malowidła zachowały się najlepiej oczywiście na ścianie południowej.

Fotka z netu:

Fotka Z.:

We jej wschodniej części znajduje się imponujące drzewo Jessego obrazujące genealogię Chrystusa, po jego boku przedstawieni są starożytni filozofowie.









Fotka Z.:
W zachodniej części południowej ściany umieszczono wspaniały akatyst ku czci Bogurodzicy w podzięce za cudowne ocalenie Konstantynopola podczas oblężenia w 626 roku.





Fotka Z.:





Mistrzowsko namalowana scena oblężenia miasta nawiązuje (armaty!) do ostatecznego zdobycia Konstantynopla w 1453 roku.

Na słupach przedsionka znajdują się scenyz Księgi Rodzaju, żywot św. Mikołaja, przedstawienie św. Nestora walczącego z olbrzymem oraz święci wojownicy (Święty Jerzy, św, Demetriusz i św. Merkuriusz).



Fotka z netu:

Fotka z netu:

W przedsionku znajduje się Sąd Ostateczny (również - jak w Humorze - oparty o sklepienie, przez co zdający się być trójwymiarowym) zajmujący niemal całą ścianę zachodnią. Na ścianie tej znajdują się też podpisy dawnych zwiedzających monastyr (najstarsze poł. XVII), wśród nich polskie nazwiska Kochanowskich (XIX w).

Fotka z netu:

Większości tych fresków nie możemy jednak dziś oglądnąć w całej okazałości, gdyż akurat trwa ich renowacja .



Fotka M.:

Wewnętrzny wystrój cerkwi jest równie wspaniały. Malowidła przedstawiają m.in. Zaśnięcie Bogurodzicy, Zesłanie Ducha Świętego, Ukrzyżowanie, Zwiastowanie...
Drewniany ikonostas wykonano w 1593 roku. Część ikon pochodzi z 1779 roku, większość jednak jest młodsza.

Fotka Z.:













Fotka Z.:



Fotka Z.:



Fotkka Z.:



W nawie znaduje się obraz wotywny przedstawiający Piotra Raresza z żoną i synami, ofiarowującego model cerwki Chrystusowi za pośrednictwem Bożej Matki.

Fotka z netu:

Fotka Z.:



Budynek klasztorny (po stronie południowej kompleksu) oraz piętrowy dawny dom gościnny (po stronie północnej - obecnie jest tam małe muzeum) z drewnianym gankiem oba zbudowane w latach 1610-1612:







Mołdawicę opuszczamy tuż przed godziną 16-tą.

dangol napisał(a): Mołdawicę opuszczamy tuż przed godziną 16-tą.

Aż zatęskniłem za powrotem...

Pozdrawiam,
Wojtek

Też mi tęskno... Za Mołdawicą właśnie, gdyż to ona podobała mi się najbardziej z tej malowanej czwórki UNESCO, jaką tego dnia zobaczyliśmy.

Dojeżdżamy do głównej drogi DN 17, na moment zawijamy do Câmpulung Moldovenesc (tankowanie i zakupy winno-spożywcze), a potem przez Pojorâtę i dalej serpentynami mkniemy (dosłownie, bo szosa tu wyśmienia, jak nie w Rumunii) wspinamy się na przełęcz Mestecăniş (1096 m) tylko po to, żeby zaraz z równym rozmachem zjechać w kolejną dolinę.

Fotka z netu:

Cały czas tak świetnie być nie może. Gdy w rejonie Iacobeni zjeżdżamy na DN 18, średni czas przejazdu gwałtownie maleje . Ta szosa dla odmiany daaaaaawno nie była remontowana, więc ilości dziur i kolein nawet nie próbujemy liczyć...



Jedziemy więc doliną Złotej Bystrzycy (Bistriţa Aurie) nieśpiesznie, co akurat nam specjalnie nie przeszkadza, gdyż widoki są sympatyczne.

dangol napisał(a): Jedziemy więc doliną Złotej Bystrzycy (Bistriţa Aurie) nieśpiesznie, co akurat nam specjalnie nie przeszkadza, gdyż widoki są sympatyczne.

I wkrótce bedziecie w Brudnej Babie. . Chociaż tak naprawdę, to Brudny Tata.

Pozdrawiam,
Wojtek

Owszem, będziemy ... przejazdem . Ale to za moment, bo po drodze jeszcze dwie fajne wioski. Też tylko przejazdem...

Fotka z netu:



Nie tylko krajobrazowo jest cudnie , ale też folklorystycznie.



Zabudowa kolejnych dwóch bukowińskich wiosek Ciocăneşti i Botoş to prawdziwy raj dla oczu i wciąż żywy skansen.

Fotka Z.:

Tu kończy się wsdpomniany wcześniej "szlak pisankowy". Jeśli ktoś wcześniej nie kupił spobie pamiątkowego kolorowego jajeczka, w Ciocăneşti pownien zrobić to koniecznie .



Fotka Z.:



Fotka z netu:

Naprzeciwko stoi cerkiew prawosławna.

Fotka Z.:



Można też odwiedzić (tylko skąd wziąć dziś na to czas?) miejscowe muzeum zdobienia jaj (Muzeul Ouălor Încondeiate). Oprócz pisanek, zapewne warto też zobaczyć lokalną wystawę folklorystyczną.

Fotka z netu:

Fotka z netu:

Ale my jedziemy dalej...

dangol napisał(a):Ale my jedziemy dalej...

A my z Tobą Danusiu

Chyba w tym samym miejscu zdjęcie zrobiliśmy



Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a): Chyba w tym samym miejscu zdjęcie

Z tą drobną różnicą , że Ty zdjęcie serpentynek zrobiłeś sam , a ja ... Cóż, szans nie miałam żadnych, gdyż nasi kierowcy na tej nowej drodze poczuli się jak rajdowcy

dangol napisał(a):Jeśli ktoś wcześniej nie kupił spobie pamiątkowego kolorowego jajeczka, w Ciocăneşti pownien zrobić to koniecznie .

Widzę, że kupiliście ...