Tam, gdzie "nic nie ma" - Nin, Zadar i wyspa Ugljan

09.06.2017 Dzień 7

Uliczki są tutaj jednokierunkowe, więc jedziemy zgodnie z przepisami, nadkładając kawałek. Zresztą droga na okrętkę wydaje nam się łagodniejsza No i podążamy za znakami do centrum informacji turystycznej, której ostatecznie jednak nie możemy znaleźć.

Wyjeżdżamy koło mini parku Branitelja domovine, czyli parku obrońców. Znajduje się tu pomnik z nazwiskami bohaterów walczących o wolność i honor swojej ojczyzny, w latach 1941-1945.



Zaraz obok znajduje się kościół sv. Lovre



Ale zanim do niego dotrzemy zostajemy zatrzymani przez wesołego mieszkańca Kali, przejeżdżającego na skuterku. Widok niecodzienny - w prawej ręce trzyma puszkę z piwem i właśnie je kończy.
Po chwili już wszystko jest dla nas jasne. W zeszłym roku trafiliśmy na Vincenta, w tym mamy jego odpowiednik o imieniu Antonio.
Jest bardzo miły więc rozmawiamy z nim chwilę, po czym zaprasza nas do stolika zaraz obok. Rozsiadamy się wygodnie. Z wycieczki i tak nie skorzystamy ale pogadać możemy. Antonio ze skuterka zabrał kolejne piwo i oferuje następne dla nas, ale grzecznie dziękujemy.
Opowiada nam nieco o sobie, rodzinie, miejscowości i zaprasza nas do domu jego mamy niedaleko, przegryźć coś i na piwo. Mam wrażenie, że zaraz nas tam siłą zaciągnie. Jest nieco zdziwiony, że odmawiamy.
Oczywiście zaprasza nas też na jedyny, niepowtarzalny rejs na Kornati, z przystankiem na Dugim Otoku w Parku Telašćica. Twierdzi przy tym, że to taki zufall, że mu z nieba spadliśmy i to w dodatku tutaj pod kościołem.

Rejs ma mieć miejsce kolejnego dnia, zaraz w sobotę a Antonio przyznaje otwarcie, że szuka chętnych bo ma mało osób. Trochę narzeka, że to ciężki biznes.

Prawdopodobnie rejsy jego statkiem startują już w Zadarze, a w Preko jest zbiórka dla chętnych z wysp. Jedzenie na statku, tak jak to na fishpiknikach bywa - z obiadem i trunkami bez limitu. W Parku Telašćica bodajże 3h przerwy ale nie pamiętam teraz dokładnie.
Na zakończenie kto chce może płynąć od razu do Zadaru i ma ten rejs w cenie.
Podaje nam cenę 290 kn za osobę, podobno bardzo atrakcyjną, chociaż jak zaglądałam później w relacje na forum to wydaje mi się standardowa.

My jednak się nie decydujemy i tu moje nastawienie do osoby Antionio się nieco zmienia. Zaczyna retorycznie pytać co to za wakacje jeśli ktoś przyjeżdża i spędza dzień na praniu, sprzątaniu i gotowaniu. No dobra, pranie i sprzątanie to ja rozumiem, bo tego na urlopie zwyczajnie nie robię (pomijając zmywanie naczyń po sobie i pozamiatanie podłogi) ale obiady gotuję sama bo po prostu jest taniej. Uwagę pomijam ale następna otwiera mi nóż w kieszeni. Pyta jakie mamy plany, więc próbujemy się wymigać wycieczką rowerową na drugi koniec wyspy. I znów słyszymy, że na wyspie nic ciekawego nie ma a co my mamy z tego jeżdżenia na rowerze. Tylko pedałowanie w upale, zmęczenie... Pojeździć se możemy w domu. A tak to piękne widoki zobaczymy, piękne zdjęcia porobimy, będziemy zadowoleni.
A ja akurat jestem zadowolona i dumna z siebie jak sobie wyjadę umęczona na górkę i z góry spojrzę na przepiękną okolicę wyspy Ugljan.
Marzę, żeby ta rozmowa się już zakończyła. Jestem zła na siebie, że nie rozpoczęliśmy jej od słów "już tam byliśmy".
Ostatecznie bierzemy ulotkę i umawiamy się, że zadzwonimy jeśli będziemy chcieli skorzystać w innym terminie. Kolejny rejs jest w poniedziałek a Antonio w niedzielę musi mieć ostatecznie liczbę chętnych, żeby zgłosić gdzieś tam ilość osób jaka będzie na statku - w razie kontroli wszystko musi się zgadzać.
Żegnamy się, patrzymy jak otwiera kolejne piwo, które nam również proponuje, siada z nim na skuterek i rusza w dół, do centrum Kali.

A my możemy w końcu spokojnie przejść do kościółka.





Zastajemy otwarte drzwi, więc zaglądam do środka. Niestety dalsze wejście jest niemożliwe, ale można spojrzeć przez szyby.








Położenie kościoła powyżej miasteczka zapewnia niezłe widoki

09.06.2017 Dzień 7

Poniżej kościoła znajduje się punkt widokowy Špijalovica. Stąd można podziwiać panoramę całego miasteczka.






Ławeczki zachęcają do tego by usiąść i odpocząć chwilę w ciszy. Ja jednak jak zwykle w pędzie robię zdjęcia, staram się nacieszyć oko ale też chcę zabrać te chwile ze sobą a fotografie znacząco ułatwiają wspomnienia.








Czas na nas. Ponieważ dalej również prowadzi nadmorska droga postanawiamy jechać przed siebie.

Niech sobie miejscowy naciągacz mówi co chce, ja Was podziwiam za te rowery

beatabm napisał(a):Niech sobie miejscowy naciągacz mówi co chce, ja Was podziwiam za te rowery

Każda kolejna pokonana górka sprawiała wiele radości a już wogóle jeśli po którymś dniu udało się wyjechać na tą, na którą początkowo ten rower wyciskałam
Jestem zadowolona z zabrania rowerów ale też złana siebie bo mogliśmy je bardziej wykorzystać. Mamy co nadrabiać na tych wyspach

ewula91 napisał(a):
My jednak się nie decydujemy i tu moje nastawienie do osoby Antionio się nieco zmienia. Zaczyna retorycznie pytać co to za wakacje jeśli ktoś przyjeżdża i spędza dzień na praniu, sprzątaniu i gotowaniu. No dobra, pranie i sprzątanie to ja rozumiem, bo tego na urlopie zwyczajnie nie robię (pomijając zmywanie naczyń po sobie i pozamiatanie podłogi) ale obiady gotuję sama bo po prostu jest taniej. Uwagę pomijam ale następna otwiera mi nóż w kieszeni. Pyta jakie mamy plany, więc próbujemy się wymigać wycieczką rowerową na drugi koniec wyspy. I znów słyszymy, że na wyspie nic ciekawego nie ma a co my mamy z tego jeżdżenia na rowerze. Tylko pedałowanie w upale, zmęczenie... Pojeździć se możemy w domu. A tak to piękne widoki zobaczymy, piękne zdjęcia porobimy, będziemy zadowoleni.
A ja akurat jestem zadowolona i dumna z siebie jak sobie wyjadę umęczona na górkę i z góry spojrzę na przepiękną okolicę wyspy Ugljan.

Najwięcej satysfakcji daje właśnie taka samodzielnie zaplanowana i zorganizowana wycieczka

pomorzanka zachodnia napisał(a):Najwięcej satysfakcji daje właśnie taka samodzielnie zaplanowana i zorganizowana wycieczka

A jak się jeszcze uda wszystkie punkty z planu wypełnić to już w ogóle bajka

Ale ludzie są różni i różne rzeczy sprawiają im radość. Ja np nie rozumiem czym się zachwycają osoby wyjeżdżające na all in do Tunezji czy inne takie kraje i siedzą całe dnie nad hotelowym basenem ale w rozmowie z nimi nie mówię im, że są głupkami (tak się poczułam rozmawiając z Antonio). Nie przekonuję ich, że to co robią jest złe tylko po prostu stwierdzam, że ja bym tak nie potrafiła i tyle. Niech sobie tak odpoczywają jak tak wolą.

Tak samo powyżej pisałam o tym sprzątaniu i praniu. Pewnie są i takie osoby,np. rodziny z małymi dziećmi, które nawet i z pralki w czasie wyjazdu skorzystają. Ja w tym nie widzę nic złego.

Z rozmowy z Antonio wywnioskowałam, że przyjeżdżając na wakacje powinniśmy siedzieć w konobach i płacić, korzystać z zorganizowanych wycieczek i płacić i najlepiej za apartament też sporo płacić. Mnie niestety na to nie stać.

Tak... a potem powstają mity jaki to wyjazd zagraniczny jest drogi A wyjazdy do hotelu nad basen i do spa to sobie można zostawić na stare lata

pomorzanka zachodnia napisał(a):Tak... a potem powstają mity jaki to wyjazd zagraniczny jest drogi A wyjazdy do hotelu nad basen i do spa to sobie można zostawić na stare lata

Co kto lubi i na co kogo stać
Chociaż ja i tak liczyłam, że wydamy o wiele mniej w zeszłym roku za tak samo długi pobyt wyszło nas 4 000 bez kilku groszy. W tym roku liczyłam, że skoro jedziemy o wiele bliżej, na wyspę, gdzie "nic nie ma" no i również przed sezonem a samochodu nie będziemy używać tak jak w zeszłym roku to zakładane 4 000 nam spokojnie starczą. Nie wiem jeszcze ile wydaliśmy bo podsumowania nie zrobiłam, ale kiedy sobie po pierwszym tygodniu zrobiłam wstępne podliczenie to aż mi się słabo zrobiło bo już do tych 4 dochodziło a miał być wyjazd "budżetowy"... gdzie te 4 tys. były górną granicą no 5 to już takie max z max, nie do ruszenia. z ciekawości poświęcę trochę czasu i to podliczę ale chyba wolę nie wiedzieć.
W zasadzie po 1 noclegi już mieliśmy droższe - 2x45 euro i 10x35 e (już 103 e więcej jak w zeszłym roku). Po 2 jedzenie - na wyspie szynki to jakaś masakra za 30 dkg nie raz płaciliśmy w przeliczeniu ok 18 zł a to i tak braliśmy najtańsze... Paliwo raczej nas nie wyszło drożej bo przejechaliśmy max 2500 km (nie podliczałam, to tak na oko) a w zeszłym roku 3500.
Jak znajdę czas to podsumuję i pewnie na końcu podam

Gdzieś tam w trakcie wyjazdu nam się podejście zmieniło, nie liczyliśmy każdego grosza na bieżąco bo stwierdziliśmy, że w przyszłym roku i tak nigdzie nie pojedziemy. Ale szaleństw nie było - 2 czy 3 razy lody, raz obiad w knajpie i tyle. Do tego jedynie wycieczka na Dugi Otok gdzie i tak zaoszczędziliśmy (w porównaniu do planu) i wstęp na wieżę w Zadarze za 15 kn/os. Żadnych więcej dodatkowych wydatków, żadnych atrakcji, więc trochę byłam zdziwiona. W zeszłym roku jeździliśmy po wszystkich must see, z droższych wydatków mieliśmy Jeziora Plitwickie i mury Dubrownika... No nie ma się co rozpisywać, chyba trzeba po prostu przysiąść do obliczeń

09.06.2017 Dzień 7

Zjeżdżamy na dół, do centrum Kali i spoglądamy na nie ostatni raz.





Jedziemy promenadą i po krótkiej chwili docieramy do... naszego wczorajszego miejsca parkingowego w Preko
Preko, które wydawało nam się tak daleko
Jesteśmy troszkę w szoku ale jak najbardziej zadowoleni z rozwoju sytuacji. Nadmorską drogą jedzie się naprawdę przyjemnie i chętnie wybierzemy się jeszcze dalej.
Ale póki co przejeżdżamy obok piekarni, tuż obok budynku Jadroliniji i postanawiamy kupić sobie jakąś przekąskę. Mają tutaj burki, więc kupuję dwa z mięsem (zupełnie nieświadomie! Całkiem zapomniałam, że dziś piątek a ja w piątki mięsa nie jem). Mąż trochę zdziwiony ale oczywiście zadowolony, bo specjalnie wybrał ser a tu mu żona przynosi z mięsem

Siadamy na brzegu, opierając stopy o to czarne coś, wystające co jakiś czas, co widać na zdjęciach i zajadamy.





Widoki też mamy niczego sobie

09.06.2017 Dzień 7

Po zjedzeniu burków ruszamy dalej, cały czas równą, nadmorską drogą, którą zresztą szliśmy już wczoraj.
Następną przerwę na zdjęcia robimy sobie przy plaży Jaz, gdzie spoglądamy na Pana dopływającego łódką do wysepki Galevac. Gdybyśmy nie mieli rowerów pewnie zdecydowalibyśmy się na krótki rejsik i zwiedzanie klasztoru.






Jedziemy dalej mijając betonowe plaże.

09.06.2017 Dzień 7

Kolejny przystanek robimy sobie w miejscowości Poljana.

Jest tutaj mały skwer, jakaś knajpa, gdzie właśnie popijają piwo miejscowi robotnicy. Dochodzi 16:30, więc pewnie odpoczywają po pracy








Gdzieś między budynkami mignęła nam wieża kościoła, więc postanawiamy do niej dotrzeć.




Uliczka, na której się znajduje wygląda nieco egzotycznie




Wracamy na brzeg

09.06.2017 Dzień 7

Docieramy do przystani.





Po jej drugiej stronie znajduje się kościółek św. Piotra i betonowa plaża o tej samej nazwie - Petar.

09.06.2017 Dzień 7

Dalej droga się kończy, więc zawracamy i wjeżdżamy w uliczki między domami. Wyjeżdżamy na ukrytej między murkami małej plaży, gdzie kąpie się tylko jedna dziewczyna. Najprawdopodobniej mieszkanka, któregoś domu obok, bo zaraz za nami leci jakaś jej babcia/ciocia? I o coś pyta. Chyba przyleciała jej na pomoc, kiedy nas zobaczyła





Wracamy do ul. Punta i odbijamy w prawo, lekko pod górę (dawno tego nie było )

Dojeżdżamy do rozwidlenia, gdzie dalsza asfaltowa droga prowadzi ostro pod górę, prawdopodobnie do głównej drogi, a w prawo odbija szutrówka. Na środku zaś stoi (chyba) kapliczka.
Nie mamy przy sobie mapy, więc ciężko nam określić gdzie byśmy mogli dojechać szutrówką. Postanawiamy jednak wracać już do domu.
A szkoda. Szutrówką dojechalibyśmy do centrum miejscowości Sutomišćica. Postanawiamy odłożyć to na następny raz i wybrać się tu ponownie ale z rana, do czego ostatecznie nie doszło

Wracając zjeżdżamy jeszcze pod kapliczkę sv Ivana z II wieku, w Preko, blisko przystani promowej.





Przejeżdżając ponownie przez Kali stwierdzamy zgodnie, że tu też byłoby niezłe miejsce noclegowe przede wszystkim dlatego, że nabrzeżem można dotrzeć naprawdę daleko, więc i spacery i wycieczki rowerowe są o wiele ułatwione. Nie trzeba pokonywać głównej drogi. A Kali nie jest tak zatłoczone jak Preko, o ile w ogóle o zatłoczeniu można tutaj mówić początkiem czerwca. Różnica jednak jest spora. W Preko turystów jest znacznie więcej a przy knajpkach i konobach dość gwarno. W Kali wciąż cisza i spokój. Jest chyba nawet ciszej niż w Kukljicy

No dobra, czas teraz pokonać stromy podjazd na główną drogę




i po krótkim czasie meldujemy się w apartmanie


Tak się prezentuje nasza dzisiejsza, całkiem przyjemna przejażdżka.

09.06.2017 Dzień 7

Po kolacji, przed 20:00 wybieramy się jeszcze na spacer po Kukljicy.

Zaraz po wyjściu z domu zauważamy jakiś dym w okolicy białego krzyża na wzgórzu przy Zelena Punta. Nie wygląda to groźnie, raczej jak na jakieś małe ognisko/grill, chociaż... ognisko w takim miejscu?? Nie przyglądamy się temu szczególnie i idziemy dalej.

Mamy smaka na lody.



Kupujemy je w lodziarni Hajduk ale tym razem bierzemy w kubeczkach, ostatnio wafle mi nie smakowały. Miałam wrażenie, że przezimowały otwarte w kredensie u babuszki

Ruszamy na spacer początkowo znaną nam już drogą ale później staramy się skręcać w nie poznane jeszcze uliczki.
Zabudowania mijamy różne - i stare i nowe, rozlatujące się, opuszczone i nowoczesne, jeszcze nie wykończone.






Dość często mijamy też kociaki

09.06.2017 Dzień 7

Spacerujemy spokojnie dalej aż gdzieś z oddali powoli dociera do nas dźwięk syren strażackich. Nie mija dużo czasu a niedaleko, główną drogą przejeżdża vatrogasna brigada. A my akurat mamy widok na wspomniane wzgórze z krzyżem.
Początkowo niegroźnie wyglądający dym okazał się być zalążkiem pożaru.



A my, jak te gapie, czyli większość znajdujących się w pobliżu osób, ruszamy do promenady, żeby zobaczyć co się dzieje.




Dojeżdżają kolejne wozy i ekipie udaje się sprawnie wszystko ugasić.



My po krótkiej chwili postanawiamy iść dalej.




Trafiamy na tabliczkę domaće vino Znaleźliśmy taką informację o winie i oliwach też w innym miejscu ale ostatecznie zaopatrzyliśmy się w sklepie.














Kto grał w Tetris? Na pewno właściciel tego budynku





Tak się kręcimy tymi dróżkami, że ostatecznie wychodzimy w szczerym polu. Pokonujemy kawałek szutrowej drogi i wychodzimy na nowy asfalt. Tu dookoła same nowoczesne budynki, nowe apartamentowce. Też taki będziemy kiedyś mieli
Dochodzimy do nadmorskiej drogi i podziwiamy księżyc



oraz stały ląd w oddali



Wracamy już do domu, mijając po drodze jeden ze wspomnianych na początku relacji domów naszej przyszłości. Chociaż bryła domu jakoś nie specjalnie mi leży to zachwyca mnie teren wokół. Po zmroku robi jeszcze większe wrażenie! Tego się nie spodziewaliśmy... Ogród jest kaskadowy, przepięknie oświetlony. Niestety nie udaje nam się tego uchwycić na zdjęciach, ale wygląda to mniej więcej tak




Ostatnio w Lotto i Multi zgarnęłam łącznie 32 zł Myślę, że jestem gotowa na Eurojackpot
Zobaczycie, jeszcze będę miała piękny dom na Ugljanie!