Pokręconymi drogami (prawie)dookoła Albanii.

przysiądę się i ja do twojej relacji.
w tym roku jednego dnia odwiedziłem Twierdze Rozafa i Kruję.
bardzo nam się tam podobało
pozdrawiam

rysiek_r74 napisał(a):przysiądę się i ja do twojej relacji.
w tym roku jednego dnia odwiedziłem Twierdze Rozafa i Kruję.
bardzo nam się tam podobało
pozdrawiam

Witaj

Jeszcze dzisiaj postaram się wrzucić kolejny odcinek
Pozdrawiam
Asia

Dzień 6, 19.08 (wtorek).

Dzisiejszy dzień zaczyna się wcześnie, pakujemy się i opuszczamy kemping koło Szkodry.

Góry Przeklęte o poranku


Planując wakacje w Albanii miałam w planach odwiedzenie wioski Theth w Górach Przeklętych. Niestety obawy związane z drogą dojazdową i możliwością przejechania nią naszym Scenicem sprawiły, że odpuściłam... Może następnym razem przyjedziemy do Alabanii innym samochodem, bardziej dostosowanym do bocznych, albańskich dróg

Teraz ruszamy na południe. zdecydowanie sprawniej idzie nam przejazd przez Szkodrę i Lazah, mijamy Duresz, Kavaje i w Lushnje odbijamy na Berat. I tutaj dobra droga się kończy...
Okazuje się, że droga Lushnje-Berat jest aktualnie w remoncie, czyli co kawałek są braki w asfalcie... tempo bardzo nam spadło...



Trochę im chyba jeszczcze zejdzie z tym remontem, ponieważ po drodze nie widać żadnych prac... Dopiero w miejscowości Ura Vajgurore (gdzie nie ma nawet śladu po asfalcie i wszystko wzdłuż drogi pokrywa warstwa białego kurzu) widzimy jakieś maszyny budowlane, jednak nikt ich nie używa.



W końcu dojeżdżamy do Beratu. Zaczynamy od spaceru z widokiem na tysiące okien









Później idziemy na spacer uroczymi zaułkami starej dzielnicy Mangalem. Wąskie, puste uliczki, bardzo nam się tutaj podoba.





Chwila odpoczynku:























Ponad starą dzielnicą Mangalem znajduje się twierdza i stare miasto. My jednak rezygnujemy z obejrzenia jej, po części z powodu upału, po części z powodu sporego kawałka jaki mamy do przejechania jeszcze tego dnia, a jak się już przekonaliśmy, drogi w okolicach Beratu są dość kiepskie.
Teraz trochę żałuję, że nie podjechaliśmy w rejon twierdzy i nie rzuciliśmy okiem na najstarszą część miasta... Może jeszcze kiedyś odwiedzimy Berat...

Idziemy wiec jedynie poszukać czegoś do jedzenia, rzut okiem na starą dzielnicę i twierdzę powyżej:





I albański fast food, gdzie frytki są w bułce razem z warzywami i mięskiem




Ruszmy w dalszą drogę. Kawałek świetną drogą w remoncie, później kierujemy się na Fier. Ta droga już nie jest w remoncie, choć remont zdecydowanie by się przydał... Nagle w jednej z miejscowości, okazuje się, że droga do Fier jest zamknięta (chyba właśnie remontują) i jest objazd. O objeździe informuje jedynie mało czytelna tablica, z której niewiele wynika. Na szczęście jedziemy za busem kursującym między Beratem a Fier i dzięki niemu jedziemy dobrą drogą, bo żadnych oznaczeń objazdu już nie spotykamy...

Mijamy Fier, następnie Vlorę, która robi na mnie negatywne wrażenie. Masa ludzi, zależakowane plaże, zasłaniające cały świat apartamentowce i hotele, jak dla mnie masakra, nie wyobrażam sobie w takich warunkach spędzać wakacje. Zresztą cała zatoka od Vlory do Orikum wygląda podobnie. Następnie odjeżdżamy od morza i zaczynamy wspinaczkę na przełęcz Llogara.

cdn

Pozdrawiam
Asia

Dopiero w miejscowości Ura Vajgurore (gdzie nie ma nawet śladu po asfalcie i wszystko wzdłuż drogi pokrywa warstwa białego kurzu) widzimy jakieś maszyny budowlane, jednak nikt ich nie używa.

w tej miejscowości jest jedyny w okolicy kemping, na którym spałem asfaltu praktycznie zero, to fakt... najgorsze, że musiałem tamtędy wracać po zmroku - z Beratu właśnie na kemping... droga między mieścinami jeszcze pół biedy, ale znowu łączenia mostów to była masakra

czyli reasumują, z Fier lepiej do Berat dostać się przez Lushnje czy drogą SH73?

Naprawdę relacja roooobi wrażenie

Pudelek napisał(a):w tej miejscowości jest jedyny w okolicy kemping, na którym spałem asfaltu praktycznie zero, to fakt... najgorsze, że musiałem tamtędy wracać po zmroku - z Beratu właśnie na kemping... droga między mieścinami jeszcze pół biedy, ale znowu łączenia mostów to była masakra

No właśnie te wszystkie mostki były pozbawione asfaltu... a były co kawałek...

Sol-Wagon napisał(a):czyli reasumują, z Fier lepiej do Berat dostać się przez Lushnje czy drogą SH73?

Drogą SH73 w tej chwili.
Przez Lushnje zdecydowanie dalej, a droga Ludhnje-Berat masakra. Natomiast jak ją zrobią to pewnie będzie nią lepiej. Choć na kawałku SH73 też był remont...

KrzychuZiom napisał(a):Naprawdę relacja roooobi wrażenie

Bardzo mi miło

Pozdrawiam
Asia

Dzień 6. - ciąg dalszy

No więc wjeżdżamy na przełęcz.



Na początku jedzie się masakrycznie, powodem jest jakiś samochód, który jedzie strasznie wolno, momentami prawie się zatrzymuje... Na szczęście udaje się go wyprzedzić Droga jest kręta i stroma ale jeździliśmy bardziej wymagającymi.

Na przełęczy oczywiście stajemy, żeby podziwiać widoki. Pogoda cudna, bezchmurne niebo, późno popołudniowe słońce, trzeba przyznać, że widok robi wrażenie

Przełęcz Llogara ok. 1020 m n.p.m.










Zjeżdżamy kawałek i jeszcze raz się zatrzymujemy








Zjeżdżamy z przełęczy i liczę, że droga się wyprostuje. Niestety, takimi pokręconymi drogami będziemy jeździli praktycznie do końca naszego pobytu w Albanii. Ostatni odcinek bardzo mi się już dłuży i jestem bardzo szczęśliwa widząc strzałkę na Himare-Livadh. Wiemy, że są tam dwa kempingi i na jednym z nich planujemy się zatrzymać.
Zjeżdżamy do zatoki i moja radość się kończy. Zupełnie inaczej wyobrażałam sobie to miejsce. Myślałam, że będzie mniej domów, mniej samochodów, mniej ludzi, mniej knajp. Spokojniej. Jakaś brzydka ta plaża mi się wydaje, droga strasznie rozjechana, mnóstwo samochodów, mnóstwo ludzi... jakaś masakra...

Jedziemy dalej, kempingi są na końcu. Zatrzymujemy się przy pierwszym - kemping Karnea. Jakiś mały ten kemping i pełny... Jest tylko jakieś jedno małe, ciasne miejsce pod płotem, właściciel tłumaczy, że jutro coś się zwolni, ale my jedziemy dalej. Wiem, że dalej jest jeszcze kemping Livadh. Nie dojeżdżamy jednak do niego, kawałek wcześniej, właściwie po sąsiedzku jest jeszcze jeden, niewielki kamp. Jak tylko się zatrzymujemy podchodzi właściciel (Grek - Nashos), pokazuje nam wolne miejsce jakie ma, akurat na nas, w ostatniej linii (kamp nie jest duży), pod oliwkami. Wygląda fajnie. Oglądamy jeszcze sanitariaty, tutaj gorzej, sanitariatów niewiele i bardzo proste, choć czyste i bez nieprzyjemnych zapachów. Zostajemy.

Jednak ja twierdzę, że tylko na jedną noc. Zatoka zrobiła na mnie tak nieprzyjemne wrażenie, że nie chcę spędzić tutaj aż tygodnia... W końcu nie mamy rezerwacji, możemy poszukać lepszego miejsca, nawet jeśli będziemy musieli jechać aż do Grecji...

cdn.

Pozdrawiam
Asia

no cóż, nie zawsze wszystko wygląda tak jakby się chciało

Dzień 6. - wieczór

Rozbijamy namiot, na razie bez rozstawiania szafki, podłączania kuchni itp, w końcu jutro wyjeżdżamy
Namiot stoi, idziemy do baru (oprócz kempu, Nashos prowadzi bar przy plaży), zamawiamy zimne piwo i smażone ziemniaczki z ziołami. Zrobiło się ciemno, w tej części zatoki nie ma domów z pokojami do wynajęcia, nie ma tylu knajp, ludzi niewielu, jest cicho, cudownie cicho. Może jednak to miejsce nie jest takie złe, myślę sobie

Dzień 7, 20.08 (środa)

Kiedy się budzę i leżę jeszcze w namiocie, zastanawiam się, czy dzień jest na pewno słoneczny, bo jakoś tak nie widać słońca. Może wybrzeże morza Jońskiego wita nas chmurami. Nie, oczywiście, że nie. To tylko oliwki, które świetnie zacieniają naszą kwaterę

Nie mamy pieczywa na śniadanko, mąż z najstarszym idą szukać sklepu (okażę się, że są trzy), a ja z młodszymi idziemy na plażę, która zaczyna się kilkanaście metrów od naszego namiotu

Dzisiaj zupełnie inaczej patrzę na to miejsce i nawet mi się podoba (zdjęcia zrobiłam kilka dni później, ale tego pierwszego dnia plaża wyglądała tak samo )










Na zdjęciu, z prawej strony, widać nasz kemp i bar


Tutaj jakiś inny mini kemping, miedzy kampem Karnea a naszym.


Stara Himara



Okazuje się, że rano i wieczorem jest tu bardzo spokojnie. I to jest zdecydowany plus tego miejsca. Większe zamieszanie jest na początku, zaraz przy wjeździe na plażę, tam są domy z pokojami do wynajęcia oraz kilka barów i restauracji, im dalej tym spokojniej

Postanawiamy, że zostajemy. Miejscówkę na kampie mamy bardzo fajną, do tego w dobrej cenie - 14euro/doba
Na zdjęciu poniżej nasza miejscówka w środku dnia, przy największym nasłonecznieniu



Poranki i wieczory są cudne, jest bardzo spokojnie Wieczorami siedzimy na tych plażowych leżakach i podziwiamy gwiazdy, okazuje się, że po raz pierwszy "leżakujemy" na plaży, w prawdzie po zachodzie słońca ale jednak

Na samym końcu plaży jest bar plażowy, do tego baru przyjeżdża dużo albańskich plażowiczów, pewnie wynajmują pokoje w Himarze i okolicach i przyjeżdżają na plaże, tak myślę Zaczynają się zjeżdżać koło 10:00, zajmują miejsca na leżakach koło baru, koło 17:00-18:00 plaża pustoszeje Niestety nie zrobiłam zdjęcia tego baru na końcu plaży... Pamiętam, że w relacji KOLa były zdjęcia tego baru, jeszcze przed sezonem.

W ciągu dnia na plaży koło naszego kempu jest dość spokojnie, tłumów nie ma. My jednak podczas naszego pierwszego, plażowego dnia idziemy na sam koniuszek plaży, jeszcze za plażowy bar (blue bay chyba) i plażujemy za skałką

Widok na plażę Livadh z samego końca:




Można iść jeszcze dalej, na skałki:


Nasza miejscówka "za skałką":






Chłopaki poszli sprawdzić jak wygląda życie pod wodą, bez rewelacji...





Tego dnia są dość spore fale, a że dodatkowo dość szybko robi się głęboko, ta Hania nie wiele może być w wodzie. Mogłaby z nami ale ona chciałaby pływać i bawić się sama...



Natomiast najstarszemu fale bardzo się podobają:







Tego dnia odpuszczamy wycieczki i koncentrujemy się na plażowaniu Jedziemy tylko na obiad do Himary, która zupełnie nam się nie podoba, nie robimy tam ani jednego zdjęcia... Kupujemy za to "robaki", które zjemy na kolacje




cdn

Pozdrawiam
Asia

miejscówka na kampie + plaża i woda wyglądają wyśmienicie, nie dziwię się że zostaliście
zresztą im bliżej południa tym wiem, że ładniej (Kruja i Berat zapisane )

fajną miejscówkę znaleźliście sobie na plaży... my też lubimy takie spokojne miejsca....

wow jakie pustki ! fajnie mieć "własną" plaże

te kiero napisał(a):miejscówka na kampie + plaża i woda wyglądają wyśmienicie, nie dziwię się że zostaliście
zresztą im bliżej południa tym wiem, że ładniej (Kruja i Berat zapisane )

Kiedy przyjechaliśmy trafiliśmy akurat na powrót Albańczyków z baru na końcu plaży, jechał samochód za samochodem, dookoła unosił się kurz, do tego kręciło się sporo ludzi (na początku jest dużo domów z apartamentami do wynajęcia) i jakoś zniechęcająco to wszystko wyglądało, dokładając jeszcze zmęczenie po całodniowej podróży...
Później okazało się, że miejsce jest całkiem sympatyczne

maluszek napisał(a):fajną miejscówkę znaleźliście sobie na plaży... my też lubimy takie spokojne miejsca....

My zawsze szukamy spokojnych miejsc z dala od ludzi

KrzychuZiom napisał(a):wow jakie pustki ! fajnie mieć "własną" plaże

Trzeba przyznać, że tłoku nie było


Pozdrawiam
Asia

Witam . Bardzo dobra , wrecz wspaniala relacja pisana wraz z fotkami . Zasiadam i ja na balkonie i z otwartymi ustami czekam na c.d. Ps. Mam od paru lat cicha nadzieje , ze ja tez w te rejony zawitam . Tam jest cudnie !!! Pozdrav