Po drugiej stronie Atlantyku (2022)

napisał(a) **megidh** » 08.11.2022 19:22

wiola2012 napisał(a):Na nawierzchni widać ślady ulewnego deszczu, podobnie jak na zboczach mijanych wzniesień. Najwidoczniej ostrzeżenia były słuszne tylko nam, na szczęście, udało się uciec lub spóźnić przed deszczem.

Po poprzednim wpisie spodziewałam się jakiejś opowieści mrożącej krew w żyłach, a tu burza przeszła bokiem :oczko_usmiech:

.

wiola2012 napisał(a):Dlaczego akurat tam pojechaliśmy i co zobaczyliśmy? O tym w następnym odcinku .

Stopniujesz napięcie :smo:

.

napisał(a) **wiola2012** » 08.11.2022 20:34

Po drugiej stronie Atlantyku

Sedona
Dolina Sedona Verde to miejsce oszałamiającego piękna, niezapomnianych historii, ożywczej przygody i kuszących smaków.
Takie informacje znalazłam na temat regionu, gdy siostrzenica wróciła z wycieczki po Arizonie i była okolicą zachwycona. Jej ochy i achy, poparte zdjęciami, oraz deklaracja, że następnym razem zatrzymają się w Sedonie sprawiły, że zaczęłam zbierać informacje o miasteczku.
Dzisiejsza Sedona ma ponad 11 tysięcy stałych mieszkańców, ale rocznie odwiedza to miasto ponad 5 milionów turystów.
Leży u stóp wielkiej skarpy Wyżyny Colorado, zwanej Mogollon Rim (wym. mo-go-jon), którą widać prawie z każdego punktu w mieście. Spływający z Wyżyny strumień Oak Creek w ciągu milionów lat mozolnej pracy wyciął w Colorado Plateau głęboki, kręty wąwóz łączący wyżynę z płaskim obszarem poniżej i dalej na południe - z pustynią Sonora.
Region Verde Valley ma wspaniały klimat, inny niż cała reszta Arizony. Rzadko pada tu śnieg.
Wznoszące się na kilkaset stóp samotne zwietrzałe pozostałości po dawnej skarpie Mogollon Rim przesuwanej powoli przez procesy erozji coraz dalej na północ, składają się głównie z czerwonego i różowego piaskowca. Przemieszane warstwami z pokładami innych materiałów i z białym błyszczącym wapieniem i ustrojone na wierzchu kępami jałowców i strzelistych sosen, z bliska przypominają kawałki wielkiego tortu z warstwą ciemno-zielonych soczystych owoców. Całość tworzy niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju wielki pokaz świateł i cieni każdego dnia o zachodzie słońca i chociaż trwa on zaledwie kilkanaście minut, jest jednym z najpiękniejszych widoków na świecie. Wielu odwiedzających to miejsce po raz pierwszy twierdzi, że warto tu przyjechać choćby tylko po to, żeby zobaczyć zachód słońca.
Okolica Sedony, Oak Creek Canyon, wzgórza dookoła miasta i Mogollon Rim to również setki wspaniałych tras rowerowych i pieszych.Jest to jedno z pierwszych miast, w których utrzymanie przyrody w stanie jak najbardziej zbliżonym do naturalnego jest przestrzeganym przez wszystkich priorytetem. Wszędzie na obrzeżach Sedony, a nawet w ogródkach i w parkach, można spotkać dzikie zwierzęta.
My ich nie spotkaliśmy, ale też nie szukaliśmy zbyt dokładnie :wink:

.

Sedona jest stolicą amerykańskiego New Age. Pojawiło się tu mnóstwo uzdrowicieli, znachorów, cwaniaków udających nawróconych derwiszów. Niektórzy oferują różne "sesje uzdrawiające", spacery wokół ułożonych w okrąg kamieni . Są tu prawdziwi lekarze stosujący tradycyjne metody leczenia schorzeń, uzdrawiacze stosujący medycynę alternatywną i znachorzy leczący przy pomocy wibracji i kosmicznych dźwięków. W mieście można się poddać kuracjom cholistycznym, masażom rozgrzanymi kamieniami, kuracjom Reiki i akupunkturze. Można się też leczyć aromatoterapią, hipnoterapią lub zwykłymi masażami. Tysiące świadków potwierdza też niezwykły (pozytywny) wpływ na człowieka słynnych vortexów.
Vorteksy to wiry kosmiczne o niezwykłej energii mające moc uzdrawiania, oczyszczania, pomagające w medytacjach i znalezieniu własnego “ja”. Cztery główne vorteksy Sedony to: Cathedral Rock, Bell Rock, Boynton Canyon i Airport Mesa.

Miejsca oznaczone jako vorteksy wykazują wyjątkowo wysokie wartości promieniowania elektromagnetycznego. Naukowcy mają na to bardzo proste :oczko_usmiech:

wytłumaczenie, brzmi ono tak:

Anomalie magnetyczne w miejscu vorteksów można odnieść do paleomagnetyzmu. Gdy lawa wulkaniczna wydobywa się na powierzchnię jako ciecz, jej ferromagnetyczne cząsteczki układają się zgodnie z polem magnetycznym Ziemi, niczym wiele malutkich kompasów. W momencie, gdy lawa się ochładza i twardnieje, ułożenie cząsteczek zostaje utrwalone. Gdy później aktywność tektoniczna przemieszcza i zmienia ułożenie tej skały, powstaje anomalia magnetyczna, która w zasadzie jest malutką wariacją w miejscowym polu magnetycznym. :lol:

Niektórzy ludzie w miejscu vorteksów czują niewyobrażalny przypływ siły, radości i pozytywnych emocji. Psychologowie tłumaczą to stanem podobnym do katharsis, który ogarnia nas na skutek obcowania z niezwykłym pięknem przyrody. Jedni w euforii odczuwają przypływ energii, drudzy wyciszają się i znajdują harmonię z przyrodą i światem.
Rejon Sedony , wg świadków, jest też wyjątkowo często odwiedzany przez UFO :mrgreen:

Decyzja zapadła, spędzimy 2 noce w Sedonie. Szczerze? Moglbyśmy być tu nawet 2 tygodnie i nie zabrakło by ścieżek i szlaków do spacerowania, tylko ..... nie w lipcu. Są tu długie i wymagające szlaki, szlaki na krótkie wędrówki, jak i punkty widokowe dla tych, którzy nie chcą lub nie mogą dużo chodzić.

Budzę się rano, wychodzę z apt i widzę

Wzgórze na drugim zdjęciu to Bell Rock.
Teraz już wiem, dlaczego hotel miał ocenę 9,2 za lokalizację. Może do miasta daleko, ale do jednego z najważniejszych szlaków można dojść pieszo. Można, ale nie w upał. My podjedziemy samochodem. Trzeba tylko zjeść śniadanie i pospieszyć resztę wycieczki.
Parkujemy dokładnie tutaj, w automacie kupujemy Daily Red Rock Pass za 5$ i idziemy na szlak.

napisał(a) **wiola2012** » 08.11.2022 20:41

megidh napisał(a):
wiola2012 napisał(a):Na nawierzchni widać ślady ulewnego deszczu, podobnie jak na zboczach mijanych wzniesień. Najwidoczniej ostrzeżenia były słuszne tylko nam, na szczęście, udało się uciec lub spóźnić przed deszczem.

Po poprzednim wpisie spodziewałam się jakiejś opowieści mrożącej krew w żyłach, a tu burza przeszła bokiem .

Byliśmy z tego powodu bardzo zadowoleni

megidh napisał(a):
wiola2012 napisał(a):Dlaczego akurat tam pojechaliśmy i co zobaczyliśmy? O tym w następnym odcinku .

Stopniujesz napięcie .

Gosiu, to nie było celowe posunięcie, tylko chciałam przerzucić stronkę :mrgreen:

napisał(a) **megidh** » 08.11.2022 21:22

wiola2012 napisał(a):
megidh napisał(a):
wiola2012 napisał(a):Na nawierzchni widać ślady ulewnego deszczu, podobnie jak na zboczach mijanych wzniesień. Najwidoczniej ostrzeżenia były słuszne tylko nam, na szczęście, udało się uciec lub spóźnić przed deszczem.

Po poprzednim wpisie spodziewałam się jakiejś opowieści mrożącej krew w żyłach, a tu burza przeszła bokiem .

Byliśmy z tego powodu bardzo zadowoleni

Wcale się nie dziwię.

wiola2012 napisał(a):
megidh napisał(a):
wiola2012 napisał(a):Dlaczego akurat tam pojechaliśmy i co zobaczyliśmy? O tym w następnym odcinku .

Stopniujesz napięcie .

Gosiu, to nie było celowe posunięcie, tylko chciałam przerzucić stronkę

A ja głupia w moich relacjach czekam, aż ktoś się zlituje i skrobnie jakieś słówko :oops:

. Chyba będę musiała zastosować Twój manewr :oczko_usmiech:

.

napisał(a) **wiola2012** » 08.11.2022 21:41

megidh napisał(a):A ja głupia w moich relacjach czekam, aż ktoś się zlituje i skrobnie jakieś słówko . Chyba będę musiała zastosować Twój manewr .

Zawsze możesz napisać na priv: „Hej Wiola, napisz coś u mnie bo mi początek strony potrzebny” :smo:

napisał(a) **wiola2012** » 08.11.2022 23:26

Po drugiej stronie Atlantyku

Sedona

Bell Rock - góra zawdzięcza swą nazwę kształtowi przypominającemu ogromny dzwon. Na stronie Ameryka dla Podróżnika, przeczytałam, że jeśli chcemy odwiedzić vorteks, to warto zatrzymać się na północnym parkingu.

Vorteks znajduje się na północnym zboczu. Z parkingu ruszamy szlakiem Bell Rock Trail, który doprowadzi nas do Bell Rock Pathway. Z tego miejsca możemy rozpocząć wspinaczkę na Bell Rock. Jeśli naszym celem jest vorteks, to idziemy dalej, aż do skrzyżowania z Phone Trail. Tutaj po lewej stronie pojawia się kosze z kamieniami wyznaczające drogę do vorteksu. Teraz szlak poprowadzi nas w górę. Przy dziesiątym koszu skręcamy w prawo, jeszcze tylko kilka kroków i docieramy do vorteksu zwanego Meditation Perch. Cały szlak to około mili.

Tak uczyniliśmy.
Początkowo ścieżka jest przyjemna i łagodna. Idziemy podziwiając okoliczne wzgórza.

A oto i pierwszy drogowskaz

Plecaczek zawiera zimną wodę. Nie jest termiczny, ale zastosowaliśmy patent opisany na forum. Zimną wodę z lodówki oraz woreczek z kostkami lodu, zapakowaliśmy do torby na mrożonki. Taki termos wytrzymuje …. nie wiem ile, bo wodę wypiliśmy zanim się ogrzała, zatem kilka godzin

.

Idziemy tam gdzie Ci ludzie w oddali.

Odwracamy się co i rusz, żeby zrobić zdjęcia. Trasa nie jest męcząca tylko upał dokucza, a przecież jeszcze wcześnie.

Mąż już jest poziom wyżej.

My też powoli docieramy. Podoba mi się to co widzę.

Kosze były, widoki były, wspinaczka była, ale nie mam pojęcia czy dotarliśmy do vorteksu. Pewnie nie, bo bym czuła jakieś działanie :mrgreen:

.
Na pewno jednak było zmęczenie, ogromne pragnienie i przepiękne widoki, które rekompensowały wszystkie niedogodności.

Podczas schodzenia zwróciłam większą uwagę na roślinność, bo zdjęcia widoczków już były.

Biedne te roślinki.
Podsumowując. Wyruszyliśmy w miarę wcześnie i wybraliśmy jeden z łatwiejszych szlaków, podobało nam się bardzo, ale nie ukrywam, że upał dał nam się we znaki. :hut:

.

napisał(a) **piotrf** » 08.11.2022 23:41

Pięknie tam

, już się trochę stęskniłem za tymi widokami . . . dobrze że świat jest taki różnorodny w formie jak i w kolorach :hut:

Pozdrawiam
Piotr

napisał(a) **wiola2012** » 09.11.2022 16:28

piotrf napisał(a):Pięknie tam , już się trochę stęskniłem za tymi widokami . . .

Może czas wrócić i odświeżyć wspomnienia

?

piotrf napisał(a): …dobrze że świat jest taki różnorodny w formie jak i w kolorach
Pozdrawiam
Piotr

Tak, świat jest wspaniale skonstruowany i mamy szczęście , że możemy się nim cieszyć. Oby jak najdłużej

napisał(a) **dangol** » 10.11.2022 12:05

Super wędrówka z cudownymi widokami

, warto pomimo męczącego upału.

wiola2012 napisał(a): Zimną wodę z lodówki oraz woreczek z kostkami lodu, zapakowaliśmy do torby na mrożonki. Taki termos wytrzymuje …. nie wiem ile, bo wodę wypiliśmy zanim się ogrzała, zatem kilka godzin

Takie termosy sprawdzają się w upale doskonale

, nawet bez torby na mrożonki dają radę. Gdy byliśmy autem (służącym za mini-kamper :wink:

) na Milos, rano kupowaliśmy świeże ryby do przyrządzenia na obiadokolację. Grzesiek czyścił ryby od razu, potem były lekko solone i czymś (najczęściej suszonymi pomidorkami z torebki) doprawiane, następnie wkładane do niewielkiej plastikowej miski, obkładane puszkami zimnego piwka ze sklepowej lodówki. Czasem wsypywaliśmy też trochę pokruszonego lodu ze sklepu rybnego, ale i bez lodu (z samym piwkiem) też działało

. Na to śpiworek i do bagażnika, razem z resztą klamotów. Nawet gdy auto przez cały dzień nie miało szans na cień (na Milos to standard), to wieczorem rybka nadal dobrze pachniała, a piwko (to, co się uchowało :wink:

) też nie było ciepłe.

napisał(a) **marze_na** » 10.11.2022 12:08

dangol napisał(a):Super wędrówka z cudownymi widokami

Też szalenie podobają mi się te krajobrazy

.
Formy skalne trochę jak w Dolomitach

.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 10.11.2022 12:20

Kobieto - zaczekaj chwilę bo umrę goniąc Was w tym upale :idea:

Piękne miejsce - skały - rewelka! Roślinność - bajeczna! Tylko ten kaktus i jego kolce - trzeba uważać :mrgreen:

napisał(a) **majkik75** » 10.11.2022 12:31

Zazdrooooo :smo:

Piękne tereny ... Tak, to bym chciał kiedyś zobaczyć ...

pozdrawiam, Michał

napisał(a) **maslinka** » 10.11.2022 14:13

Dołączam się do zachwytów

Właśnie taką Amerykę chciałabym zobaczyć

napisał(a) **wiola2012** » 10.11.2022 17:22

dangol napisał(a):Super wędrówka z cudownymi widokami , warto pomimo męczącego upału.

Zdecydowanie warto

wiola2012 napisał(a): Zimną wodę z lodówki oraz woreczek z kostkami lodu, zapakowaliśmy do torby na mrożonki...

dangol napisał(a):Takie termosy sprawdzają się w upale doskonale , nawet bez torby na mrożonki dają radę. Gdy byliśmy autem (służącym za mini-kamper ) na Milos .....

Też dobry patent

. Jadąc własnym samochodem bierzemy lodóweczkę. Mamy też plecak turystyczny z izolacją na plażę. Ale tutaj, jako, że samolotem, a i chodzenia sporo, wzięliśmy tylko cienki, lekki plecak. I ta woda po 2 godzinach była taka pyszna, zimniutka

napisał(a) **wiola2012** » 10.11.2022 17:24

marze_na napisał(a):
dangol napisał(a):Super wędrówka z cudownymi widokami

Też szalenie podobają mi się te krajobrazy .
Formy skalne trochę jak w Dolomitach .

Cieszę się, że Ci się podobają

. W Dolomitach nie byłam jeszcze, (Marmoladę czy jak ją tam zwał mam zapisaną

) więc się nie wypowiem, ale wierzę Ci na słowo :wink: