Maslinka na Long Island ;)

ruzica napisał(a):

Nefer napisał(a):Ciekawy ten miniskansen z wiatrakami .

W ogóle ciekawa ta bośniacka część.

Fajnie, że się Wam podoba. Jeszcze tylko jeden bośniacki odcinek i jeden z drogi powrotnej do Polski

ruzica napisał(a):Tylko z tym piwem to tragedia

Nie jest tak źle, tylko trochę się trzeba tego piwa naszukać

agata26061 napisał(a):Maslinko, tyle czasu mnie tu u Ciebie nie było (jak i na całym forum), więc musiałam trochę nadrobić zaległości. Cieszę się, że to jeszcze nie koniec, choć zbliża się wielkimi krokami.

Prawie koniec...

agata26061 napisał(a):Pozdrawiam i czekam na kolejny odcinek Twojej zbliżającej się ku końcowi relacji

Była dłuższa przerwa, bo okres świąteczno-sylwestrowy spędziliśmy u rodziny w Bawarii
Udało się spędzić dwa cudowne dni na nartach w Austrii i zwiedzić Ratyzbonę (Regensburg)









Prawdopodobnie jutro ruszę dalej z relacją

Ale zazdroszczę nartowania
Te trasy . Stęskniona jestem alpejskich widoków bardzo.

maslinka napisał(a):

agata26061 napisał(a):Pozdrawiam i czekam na kolejny odcinek Twojej zbliżającej się ku końcowi relacji

Była dłuższa przerwa, bo okres świąteczno-sylwestrowy spędziliśmy u rodziny w Bawarii
Udało się spędzić dwa cudowne dni na nartach w Austrii i zwiedzić Ratyzbonę (Regensburg)

Czasem zazdroszczę tym, którzy potrafią jeździć na nartach, bo moje plany nauki na tym sprzęcie są już od kilku lat odkładane na "lepszy czas", czyli po prostu na to, żeby mi się chciało tak jak mi się nie chce No, ale może kiedyś w końcu to nastąpi. Wyciąg narciarski mam w zasadzie "pod domem", bo mieszkam pod Kielcami w samym środku Gór Świętokrzyskich u podnóża Łysicy, ale jakoś tak zawsze mi nie po drodze do niego. W zasadzie nasze pasmo górskie niezbyt wysokie, ale kilka wyciągów narciarskich w okolicy występuje

maslinka napisał(a):Prawdopodobnie jutro ruszę dalej z relacją

Cieszę się i czekam na odcinek

marze_na napisał(a):Ale zazdroszczę nartowania
Te trasy . Stęskniona jestem alpejskich widoków bardzo.

Traski były świetne! Zwłaszcza w Ski Juwel - naszym tegorocznym odkryciu
I niewielu narciarzy, jak na najwyższy sylwestrowy sezon

agata26061 napisał(a):Czasem zazdroszczę tym, którzy potrafią jeździć na nartach, bo moje plany nauki na tym sprzęcie są już od kilku lat odkładane na "lepszy czas", czyli po prostu na to, żeby mi się chciało tak jak mi się nie chce

Nie ma czego zazdrościć, tylko spróbować Zwłaszcza, jak masz tak blisko.

agata26061 napisał(a):Cieszę się i czekam na odcinek

Już się pisze

4 sierpnia (sobota): Baaardzo długa droga do Travnika

Przypomnę, że w poprzednim odcinku (pisanym w ubiegłym roku ) nie udało nam się zjeść niczego nad Plivskim jezerem, więc teraz jedziemy dalej w poszukiwaniu jakiejś miłej restauracji...

Dojeżdżamy do stosunkowo dużego miasta, jakim jest Mrkonjić Grad, ale nawet tam nie znajdujemy otwartej jadłodajni Tylko duże osiedla domków, kilka cerkwi, żadnego sensownego centrum. Już nawet nie robię zdjęć, bo i tak nie ma czego uwieczniać.

Postanawiamy zjeść jeszcze coś z zapasów i po prostu wrócić do Travnika. Wpadamy na pomysł pojechania krótszą drogą przez góry... Już "słyszycie", jak to brzmi Krótsza droga i góry - te pojęcia się przecież wykluczają
Ale wtedy myślimy, że jesteśmy genialni

Za Jajcami skręcamy w drogę R413b Już sam dziwny numer powinien nam dać do myślenia Nawierzchnia na początku wygląda tak:



Później jest nieco lepiej. Robi się też widokowo:




Choć widoczność mogłaby być lepsza...

Cieszę się na tę trasę i nową przygodę, bo jedziemy przez piękne i dzikie tereny:



A żołądek na razie dało się oszukać

Pojawiają się nawet drogowskazy :



Chcieliśmy do Meliny, ale to było w drugą stronę

Po chwili - taka sytuacja :



Jesteśmy w środku gęstego lasu, zupełnie jak podczas różnych łazikowych wypraw, ale tym razem - samochodem Dostajemy ataku śmiechu No to sobie drogę wybraliśmy! "Skróty" są zawsze najdłuższe.

Po jakiejś godzinie jazdy przestajemy się śmiać, zwłaszcza, że do celu jeszcze daleko - szutrową drogą, nie zawsze równą, nie możemy przecież pędzić. Oliwy do ognia dolewa zapytana chyba w tej wiosce (przysiółku):



pani, która zabija nas śmiechem, słysząc, że chcemy tędy dojechać do Travnika. Mówi, że to jeszcze bardzo daleko

Nawet krowy się z nas śmieją :



Problemem staje się też ubywająca benzyna



O temperaturze na zewnątrz już nie wspominam, bo siedzimy w samochodzie. Zrobiło się chłodno, bo jesteśmy wysoko, jakieś 1300 m n.p.m.

Cywilizacja już na szczęście coraz bliżej. Są owieczki :




Mógłby być nawet ser:



Ale teraz priorytetem nie jest zjedzenie czegoś, a zatankowanie auta

Na szczęście wkrótce dojeżdżamy do głównej drogi, a przed samym Travnikiem znajdujemy czynną stację benzynową Ufff! Przynajmniej jeden problem z głowy

Przejazd atrakcyjną, "krótszą", drogą zajął nam około dwóch godzin, podczas gdy normalnie jechalibyśmy niecałą godzinę Mimo wszystko nie żałujemy, bo było ciekawie

Zwieńczeniem dzisiejszych przygód jest kontrola policji, która zatrzymuje nas na wjeździe do Travnika Pan jest bardzo sympatyczny i ciekawy, co Polacy robią w tych stronach. Odpowiadamy mu, że teraz jadą zjeść najlepsze čevaby w całej BiH, oczywiście w ćevabdžinicy Hari Potwierdza, że to dobry wybór i życzy nam smacznego

Po szybkim ogarnięciu się w pokoju ruszamy wreszcie zaspokoić głód





Mijamy Malowany Meczet (Šarena Džamija) - niestety cały w rusztowaniach:



Wielka szkoda, bo podobno jest piękny, również wewnątrz.

Kupujemy pamiątkowy magnesik:



i już prawie jesteśmy na miejscu :



Ćevabdžinica Hari ma wysokie noty w google'ach. Jak wyjeżdżaliśmy na wakacje, było to 4,9; teraz jest 4,6 To i tak bardzo dużo, ale spadek średniej znaczący...

Zajmujemy ostatni wolny stolik na zewnątrz:



Nie wiem, czy to kwestia głodu, czy te čevaby są rzeczywiście tak pyszne... W każdym razie - zgodnie z dewizą wypisaną na menu, najpierw jemy, później rozmawiamy :



Nawet zdjęć nie robimy, a wszystko szybko znika z talerzy. Pozostają tylko puste szklanki, oczywiście po coli A nawet całe skrzynki



Na szczęście kawałek dalej jest Caffe Chaplin - lokal, w którym można się napić piwa :



Siedzimy więc, relaksujemy się i powoli usypia nas płynąca tuż obok rzeka Lašva:



Travnik też zasypia. Wracamy "do domu" odkrytym dopiero teraz przejściem podziemnym:



Ten skrót rzeczywiście skraca drogę

Vremeplov jeszcze tętni życiem:



Dowieźli zapasy Estrelli :



My jednak idziemy już na górę, "do siebie", bo przecież jutro przed nami kolejna długa droga - tym razem do Polski...

Niezła ta górska droga Wam się trafiła. Mój mąż ma jakąś dziwną "alergię" na szutry i nie dał się namówić na przejazd tą drogą szutrową za Świętą Niedzielą. Tyle osób tamtędy jeździ i nic się nie dzieje, a on wymyśla
Dobrze, że udało Wam się dojechać do tej stacji benzynowej zanim się paliwo skończyło, bo utknąć w takiej dziczy nie byłoby zbyt ciekawe. Wyobrażam sobie również mojego męża w takiej sytuacji, zawał murowany!

Faktycznie niezbyt przyjemny ten skrót , niezłą przygodę sobie zafundowaliście . Skąd ja to znam....
Ciekawe jest na pewno wnętrze BiH (bardzo klimatyczne to zdjęcie z muzułmańskim cmentarzem w Travniku, z wijącą się pod górę ścieżką...), ale mi się kojarzy generalnie z kiepską pogodą, chmurami, mgłami, opadami... . Twoja relacja potwierdza że często panują tam takie warunki.

agata26061 napisał(a):Dobrze, że udało Wam się dojechać do tej stacji benzynowej zanim się paliwo skończyło, bo utknąć w takiej dziczy nie byłoby zbyt ciekawe. Wyobrażam sobie również mojego męża w takiej sytuacji, zawał murowany!

Mamy więcej szczęścia niż rozumu

kulka53 napisał(a):Faktycznie niezbyt przyjemny ten skrót , niezłą przygodę sobie zafundowaliście . Skąd ja to znam....

I to ostatniego dnia wakacji...

kulka53 napisał(a):Ciekawe jest na pewno wnętrze BiH (bardzo klimatyczne to zdjęcie z muzułmańskim cmentarzem w Travniku, z wijącą się pod górę ścieżką...), ale mi się kojarzy generalnie z kiepską pogodą, chmurami, mgłami, opadami... . Twoja relacja potwierdza że często panują tam takie warunki.

Do tej pory nie mieliśmy takich doświadczeń, bo w zeszłym roku w Sarajewie przez dwa dni było bardzo upalnie; podczas dwóch wizyt w Mostarze też niezły ukrop nam się trafił. Tym razem pogoda była średnia - w ciągu dnia gorąco, choć pochmurno, postraszyło deszczem; wieczory - chłodne.

Zapraszam na ostatni odcinek relacji, którą pisałam aż 5 miesięcy Nie udało się jej skończyć w starym roku, ale przecież tego nowego nie upłynęło jeszcze zbyt wiele...

5 sierpnia (niedziela): Varaždin, droga do Polski i podsumowania

Podobnie jak wczoraj, o 5:00 rano budzi nas śpiew muezzina Trochę później zagląda do nas kot :



To znak, że trzeba wstawać i pakować się do auta. Przed nami długa droga przez BiH, fragment Chorwacji, Słowenię, Austrię i Czechy. Żegnamy się z obsługą Vremeplova, naszą uliczką, na której leży nieprzytomny pies:



i całym Travnikiem. Było nam tu miło, choć nie tak dobrze jak na Long Island czy w Kotorze. Ale na podsumowania przyjdzie czas pod koniec odcinka

Przejeżdżając przez Jajce, zatrzymujemy się w miejscu, z którego jest piękny widok na starówkę z twierdzą i murem obronnym:






A potem jedziemy widokową drogą wijącą się wzdłuż rzeki Vrbas:






Tablica oznajmiająca wjazd do Republiki Srpskiej oblana czerwoną farbą:



Granicę bośniacko-chorwacką przekraczamy w Gradišce. Trochę musimy odstać, ale nie ma tragedii. Przed 17:00 meldujemy się w Varaždinie na późny obiad. Zatrzymywanie się w tym mieście na jedzonko i krótki spacer to już nasza tradycja. Jesteśmy tu po raz piąty, a po raz dziesiąty obiecujemy sobie, że następnym razem spędzimy tu przynajmniej jedną noc, żeby zobaczyć Varaždin by night i poczuć tutejsze knajpkowe klimaty

Przyozdobiony flagą pomnik przy jednej z głównych ulic:



Kościół św. Floriana:



i varaždińskie wszechobecne anioły:



Zamek:



oraz tradycyjne zdjęcie na jego tle :



Od razu mówię, że z braku czasu (jednak trochę nam się śpieszyło do domu) odpuściliśmy sobie w tym roku poszukiwania tronu, ale z relacji Ani Krakusowej wiem, w które miejsce tym razem go przestawili

Wchodzimy na Trg Miljenka Stančića:



Jak zawsze, pięknie tu i znowu (jak co roku ) obserwujemy zmiany - zdjęli portrety królów z Pałacu Sermage:



To oczywiste, że Varaždin je zakon! :



Kolejna nowość - Caffe bar (piwo też jest ) "Pod Platanem":




My oczywiście mamy w mieście swoje miejsce, którego dotąd nie zdradziliśmy - restaurację Verglec:



Zamawiamy oradę:



Jest smaczna, ale bez rewelacji. Po prostu rybka najlepiej smakuje nad Jadranem Blitva też mogłaby być lepiej doprawiona (więcej czosnku i oliwy). Ceny oczywiście dużo niższe niż nad morzem, ale ta wizyta smakowo trochę mnie rozczarowała... Może następnym razem wypróbujemy inną varaždińską restaurację. Mam już nawet swój typ

Po obiedzie krótki spacer, żeby się lepiej trawiło
Krynolina miłości, czyli miejsce do wieszania kłódek w mieście, w którym (w centrum) nie ma mostu :



Trg kralja Tomislava:



i budynek ratusza:



Zbliża się 19:00 i zaczynają się wieczorne koncerty:



A my jeszcze tak daleko od domu....

Pustymi uliczkami zmierzamy więc w stronę Maździaka:




Gdzieś w Słowenii zapada zmrok, reszta drogi mija bezproblemowo. Nieodwołalnie kończą się nasze czternaste wakacje w Chorwacji Choć w tym roku nie były one całkowicie chorwackie.

Czas na podsumowania

Na Dugi Otok jechałam (teraz to przyznam) z duszą na ramieniu. Bo to przecież północna Dalmacja, a powszechnie (przynajmniej na naszym forum ) uważa się, że im dalej na południe, tym ładniej Niewiele o tej wyspie wiedziałam i nie chciałam wiedzieć zbyt dużo przed wyjazdem, żeby dać się zaskoczyć

Zaskoczenie było pełne, a pobyt na Long Island bardzo udany. Wyspa okazała się niesamowita pod względem widokowym, plaże być może nie były najpiękniejszymi, jakie widzieliśmy w Chorwacji, ale wygrywały bezludnością. Mieliśmy najlepszy apartman ever i popłynęliśmy w najwspanialszy fishpicnickowy rejs

Czarnogórska część wakacji również była bardzo ciekawa - Kotor i cała Zatoka po prostu nas zachwyciły, a kwatera w ogrodzie z przemiłymi gospodyniami okazała się miłą odskocznią od gwarnych miast i miasteczek. Hitem urlopu w Montenegro był piękny i relaksujący rejs po Jeziorze Szkoderskim.

No i wreszcie muzułmańskie klimaty Travnika; bardzo ciekawe i tak inne od tego, co znamy z wakacji nad Jadranem. Smaczki BiH i smak čevabów były wspaniałym zwieńczeniem urlopu

Na koniec pokuszę się o próbę usystematyzowania tego, co przeżyliśmy, choć wcale nie jestem pewna kolejności poszczególnych pozycji...

Ranking atrakcji wakacji AD 2018 - top 10:

1. Fishpicnic po archipelagu Kornati.
2. Rejs po Jeziorze Szkoderskim.
3. Wieczory na kotorskiej starówce.
4. Wycieczka do PN Telašćica i widoki z klifów.
5. Srdele sa žara w konobie Regula w Žmanie.
6. Przejazd drogą Kotor - Cetinje.
7. Kajakowanie z zatoczki Orihovica do uvali Dumboka i samotne plażowanie w tejże zatoce.
8. Rejs po Boce Kotorskiej ze zwiedzaniem wysepki Gospe od Škrpjela i Perastu.
9. Wycieczka do "tajemniczego interioru" (Dugi Otok).
10. Wspinaczka po kotorskich murach i wejście na twierdzę św. Jana.

Mogłabym jeszcze długo wymieniać, bo dużo się działo W rankingu nie znalazł się Travnik ani Jajce, co nie znaczy, że nam się tam nie podobało. Po prostu bośniacka część miała mocną konkurencję.

Znaczącym jest fakt, że dwa pierwsze miejsca zajmują wodne atrakcje. Mimo że kajakowania nie było tym razem zbyt wiele (tylko cztery wycieczki), woda pozostaje naszym żywiołem (choć mój znak zodiaku należy do ognistych )
Bliska jest nam dewiza: Pracujesz na lądzie, wypoczywaj na wodzie

No to się rozpisałam na koniec
Nie przedłużam już, tylko podziękuję pięknie wszystkim Czytelnikom za uwagę oraz mobilizujące komentarze Bez Was nie byłoby tej relacji!

Do zobaczenia w jakiejś następnej

Dugi Otok odczarowany. Wiele się słyszało o tym, że słabo z wodą, kwatery drogie, kiepsko z infrastrukturą. Tymczasem nie jest źle, jeżeli chodzi o przyrodę, plażowanie i odludność (co lubimy) wręcz znakomicie. Kto wie? Boka Kotorska i Szkoderskie piękne, miasteczka też, ale jednakowoż tłoczno - może w czerwcu lub we wrześniu zaatakować? Dzięki Maslinka za Twoje zaangażowanie i cudowne relacje!

Fajnie było śledzić Twoją relację. Na ten rok macie już jakieś plany?


Tron znaleźliśmy

Dzięki Agnieszko za super relację. Zresztą jak Twoje wszystkie.
Są bardzo przydatne i można w oparciu o nie budować plany wakacyjne.
Serce boli bo czytam, ...tylko czytam Twoją kajakową relację z Hvaru, a tam nieeeee maaaaa zdjjjjjjęćććć

Faktycznie to była bardzo sympatyczna, ciekawa relacja , za którą pięknie dziękuję
Przyznam, że nie wszystkie Twoje relacje śledziłem tak systematycznie i dokładnie jak tę właśnie... tym razem zaciekawił mnie bardzo Dugi Otok, o którym kiedyś tam już nieraz myśleliśmy, także Czarnogóra która kiedyś była nam bardzo bliska choć bardziej pod względem górskim niż nadmorskim. Z przyjemnością zapoznałem się też z bośniackimi atrakcjami o których niezbyt wiele wiedziałem.
Szczególnie MNE była dla mnie ciekawa... to już totalnie inny kraj niż zapamiętałem sprzed ponad 10 lat. Trudno powiedzieć czy teraz też podobałoby się nam tam tak jak wtedy... wybrzeżem zapewne bylibyśmy rozczarowani nieco , natomiast co do gór... te może nie zmieniają się tak szybko . Może w tym roku zaplanujesz coś górskiego w MNE? . A może jednak zmiana kierunku na jeszcze bardziej południowy? .
Jeszcze raz dzięki i do zobaczenia

Również bardzo dziękuję za kolejną, wspaniałą relację .
Jak dla mnie z odwiedzonych przez Was miejsc najbardziej chciałbym chyba pojechać/popłynąć na Dugi Otok.

Dzięki za ciekawą relację.
Mieliście urlop naprawdę na bogato
Czy wracacie z takiego urlopu wypoczęci?