Bałkańska pętla

Z Krku na Krku do Rabu na Rabie płyniemy prawie dwie godziny, ale czas wcale się nie dłuży. Trochę opalania, poczytanie przewodnika, obserwowanie morza, wysp i zatoczek, wypatrywanie delfinów... Przemierzamy tzw. Kvarnerić (część Adriatyku między Cresem, Lošinjem, Krkiem, Rabem i Pagiem), delfiny widywane są tutaj dość często. Zdarzają się nawet rekiny.

Wreszcie ukazują się mury i kościoły starówki Rabu. Charakterystyczną cechą rabskiej starówki są cztery wieże średniowiecznych kościołów ustawione niemal w linii prostej (od prawej: kościół NMP, benedyktyński klasztor św. Andrzeja, kościół św. Justyna i kościół św. Jana). Cztery wieże są nawet w herbie miasta.


Pod murami agawy, gdzieniegdzie palmy. Od razu zapachniało Dalmacją.


Okazuje się, że - wbrew temu, co sugerują przewodniki - kościoły nie leżą w idealnie prostej linii .


Dobijamy do brzegu przy samej starówce...


...i opuszczamy na jakiś czas naszą "Tajanę".

... mój Rab
będzie więcej???? będzie więcej?????

Będzie więcej, bo Rab bardzo mi się spodobał .

Przy okazji mam do Ciebie pytanie, Beato. Czy te szumy/ziarno widoczne na niebie na większości moich zdjęć może być powodowane kiepską jakością filtru polaryzacyjnego? Wnerwia mnie to...

Na zawarcie znajomości z Rabem mamy dwie godziny. Można zwiedzać z przewodnikiem miejskim, który czeka na nabrzeżu, ale widząc ślamazarne tempo grupy, decydujemy się poszwendać sami. Mamy mapę, starówka niewielka, damy radę. Rab to jedno z wielu chorwackich miast (Zadar, Korčula, Rovinj, Primošten, Tribunj czy Dubrownik), których najstarsza część położona jest na cyplu.


Wchodzimy w wąskie zaułki, w których można znaleźć kawałek upragnionego cienia.




Patronem miasta i wyspy jest św. Krzysztof, którego pomnik znajduje się koło kościoła NMP.


Nad wejściem do tego kościoła ładna pieta z XV wieku.

Już pisałem o tym, że zwiedzając nowe miasto, mimowolnie rozglądam się za dogodnym punktem widokowym. Tutaj nie ma z tym problemów. Za niewielką opłatą można się wspiąć na jedną z dzwonnic. Wybieramy pierwszą, najwyższą. Już po drodze wiemy, że było warto. Czerwone dachówki, palmy, bugenwille...


Oczywiście widać tylko trzy dzwonnice, bo na czwartą właśnie się wdrapujemy .


Z tyłu kościół NMP (ten z pietą), a dalej zarośnięta wysepka połączona z lądem pomostem (niestety widok pod słońce).


W zatoce między cyplem, na którym leży starówka, a resztą miasta znajduje się przystań.


Aby dostać się na taras widokowy, trzeba się wspiąć najpierw schodami, a potem drabiną i wygramolić na kolanach przez niewielki otwór. Widok wynagradza wysiłek.


W środku stary, zabytkowy, działający do dzisiaj zegar miejski. Godzina 12:32.


Tylko z góry zobaczymy to, co ukryte za murami czy na tarasach budynków: grządki, podwórka, basen.


A tu widać naszą "Tajanę", na której w tej chwili uwija się zapewne kucharz (po powrocie na statek ma być obiad).


Jeszcze raz widok na przystań i nowszą część miasta (dzielnica Banjol).


Ten zalesiony teren na końcu cypla to bardzo przyjemny park Komrčar pełen alejek, ławek, pinii, cyprysów i kwitnących kwiatów. Widać też niewielką plażę oraz wieże kościołów św. Justyna i św. Jana.


Prawie jak Santorini .

Krzychooo napisał(a):Będzie więcej, bo Rab bardzo mi się spodobał

Coś jest w tym Rabie, byłam tam już 4 razy (3 razy wczasowo, raz spacerowo) i jeszcze mi mało

Krzychooo napisał(a):Przy okazji mam do Ciebie pytanie, Beato. Czy te szumy/ziarno widoczne na niebie na większości moich zdjęć może być powodowane kiepską jakością filtru polaryzacyjnego? Wnerwia mnie to...

Filtr raczej nie, bardziej sprawka ISO (ile miales? lub ewentualnie jak mu pozwalasz na auto ISO - to sobie sam rządzi), stopnia kompresji zdjęcia , ewentualnie programu odszumiającego w aparacie.... tak mi się wydaje

Ja byłem w Rabie pierwszy raz, ale - jak sądzę - nie ostatni. Piękne miasto. Mimo że to wciąż Kvarner, to starówka jak dla mnie klasycznie dalmacka. Kamienne domki, czerwone dachy, palmy, fioletowe bugenwille, plątanina wąskich uliczek... Cudnie.

Zazwyczaj ISO 200. Dzięki za podpowiedzi. Jakoś to rozgryzę .

Krzychooo napisał(a):Ja byłem w Rabie pierwszy raz, ale - jak sądzę - nie ostatni. Piękne miasto. Mimo że to wciąż Kvarner, to starówka jak dla mnie klasycznie dalmacka. Kamienne domki, czerwone dachy, palmy, fioletowe bugenwille, plątanina wąskich uliczek... Cudnie.

Zazwyczaj ISO 200. Dzięki za podpowiedzi. Jakoś to rozgryzę .

starówkę rabowską mogę "przechodzić" we wszystkich kierunkach godzinami, znam tam juz każdy kamień
a ISO zdecydowanie za duże jak na takie słońce, ja 80 trzymam

Dzięki, Beato. Przejdźmy się jeszcze trochę po starówce Rabu.

W odróżnieniu od miasteczek na Krku (i Istrii), gdzie domy są zazwyczaj tynkowane, tutaj króluje kamień.


Ostatni z czterech ustawionych w rzędzie kościołów (kościół św. Jana Ewangelisty) został mooocno nadgryziony zębem nieuchronnie biegnącego czasu - zostały ruiny i dzwonnica.


W średniowieczu stał tu klasztor, który benedyktyni sprzedali franciszkanom. Dzisiaj co najwyżej szwendają się turyści...




Warto zajrzeć do ładnego parku Komrčar, który zaczyna się tam, gdzie kończy się starówka. Plątanina alejek, ławki zachęcające do odpoczynku w cieniu, bujne pinie z tysiącami szyszek, cyprysy, kolorowe kwiaty. Jest tam też rodzaj tarasu, z którego można zerknąć na rabskie wieże (o tej porze pod słońce).


Za centrum starówki można by chyba uznać uliczkę, przy której znajduje się renesansowa loggia miejska (dzisiaj taras drogiej restauracji) oraz wspomniany wcześniej zegar miejski. O, już 13.20, niedługo zbiórka!




Gdzieś na forum widziałem opinię, że wyspa Rab to taka Dalmacja w miniaturze. Gdyby brać pod uwagę starówkę, to faktycznie, coś w tym jest (mimo że geograficznie to wciąż Kvarner). Skojarzenia z dalmackimi starówkami są uprawnione. Tylko na tym póki co mogę się oprzeć, bo reszty wyspy nie widziałem.


Podsumowując: miasto Rab jest bez wątpienia godne uwagi. Pełne zabytków i wąskich zaułków, zbudowane z kamienia, z dorodnymi palmami i balkonami, na których rosną fioletowe bugenwille. Bardzo zadbane i czyste. Dwie godziny na zapoznanie się ze starówką może i starczą, ale myślę, że można by tu spędzić dużo więcej czasu. Nocny Rab też musi być piękny. Ech, dlaczego urlop jest tak krótki...

Krzychooo napisał(a): Nocny Rab też musi być piękny. Ech, dlaczego urlop jest tak krótki...

Nocny Rab jest niesamowity
Parę razy udało nam się prawie do północy dzieciaki po starówce włóczyć

BeJur napisał(a):Nocny Rab jest niesamowity

Dopisane do listy celów priorytetowych .

Dwugodzinny spacer po eleganckiej starówce Rabu dobiega końca i o umówionej porze wracamy na "Tajanę". Ruszamy w kierunku Pagu, a obsługa niemal natychmiast zaczyna roznosić obiad. Pełna ości grillowana makrela, duży kopczyk sałatki, chleb i piwo w plastiku. Bez rewelacji, ale zjeść się da. Jeśli komuś mało, może zeżreć dwie ryby. Obsługa chodzi po pokładzie i pyta, czy ktoś chce dokładkę. Dolewki piwa niestety nie oferują...

Dla miejscowych mew takie wycieczki jak nasza to chyba podstawa letniego pożywienia. Już w Rabie wokół statku krąży sporo mew, a mnie przypomina się głośny film Hitchcocka . Na szczęście to nie na nas mają ochotę białe i biało-szare ptaki, chodzi im o resztki z serwowanego na pokładzie obiadu. Chyba ktoś z obsługi dał przykład, wystawiając dłoń, na której spoczywały pozostałości po makreli. Wtedy zaczęła się widowiskowa walka. Szybko przylatują mewy i rzucają się na ości. Potem kolejni turyści wyrzucają wysoko w górę kawałki ryby czy chleba, które zazwyczaj jeszcze przed wylądowaniem w wodzie trafiają do dziobów ptaków.











Po około półgodzinnym rejsie docieramy do Lun na Pagu.

Witam,
świetna relacja z Hvaru, wyczerpująca i na temat -plus naprawdę piękne zdjęcia! mimo, że spędziłam na wyspie jakieś 9 miesięcy to praca nie pozwalała mi na dotarcie do tych wszystkich pięknych zatoczek

Krzychooo napisał(a):

Ależ mi się to zdjęcie podoba! Rab też mi się podoba rzecz jasna.