Kajakiem dookoła Hvaru

W tym roku w Pitve jak byliśmy - był niesamowity rój pszczół!!!! Przed tunelem, nawet nie mozna było wyjść z samochodu (od strony Pitve), po drugiej stronie było spokojniej.

Witam. R.
Maslinko , super /výborná/ relacja...

Pitve....echhhhh.....achhhhh mogę tylko powzdychać....uwielbiam tą "wiochę" będąc w Ivanie, dość często pomykaliśmy wąską drogą w Pitve do mojego uwielbionego tunelu żeby przedostać się na drugą stronę wyspy, do "naszego" Ivana .........a tak na marginesie......widziałam Twoje fotki z Ivan Dolac.....pisałaś o pieczywie....czyżby w tym miejscu kupowaliście pyszniutkie pieczywko

pozrdawiam

razpol napisał(a):Świetny pomysł z tym spacerem po pięciu wiochach.

Pogoda sprzyjała takim spacerom

longtom napisał(a):A na Vrisnik się cieszę.

Cieszę się, że się cieszysz

ruwado napisał(a):W tym roku w Pitve jak byliśmy - był niesamowity rój pszczół!!!! Przed tunelem, nawet nie mozna było wyjść z samochodu (od strony Pitve), po drugiej stronie było spokojniej.

Z pszczołami też niestety mieliśmy do czynienia. Uprzykrzały nam śniadania na obu hvarskich campach

Rero napisał(a):Witam. R.
Maslinko , super /výborná/ relacja...

Ooo Czyli jednak "vodovod" To była najbardziej obstawiana przez nas hipoteza Dzięki za link.

Iza&Krzysiek napisał(a):.........a tak na marginesie......widziałam Twoje fotki z Ivan Dolac.....pisałaś o pieczywie....czyżby w tym miejscu kupowaliście pyszniutkie pieczywko

Tak, to dokładnie ta budka (przyczepa) Mieli dobre croissanty i slanace.

Hej Agnieszko Ty bez piwa przy stoliku w konobie toż "to niczym portfel bez pieniędzy"....

Jestem już z Wami , będę robił za balast

Jak bylismy w Pitve - pszczółeczki trochę nam dokuczały. Na czerwonym świetle przed tunelem - po prostu dziki rój, tylko obijały się o samochód. Miałem pstryknąć fotkę ale nawet nie można było otworzyć szyby . Dopiero za tunelem można było się zatrzymać i wyjść z dzielnej mojej Octavki

maslinka napisał(a):Jedziemy do interioru! Plan mamy bardzo ambitny - chcemy "zwiedzić" pięć hvarskich pięknych wioch: Pitve, Vrisnik, Svirče, Vrbanj i Dol

nasza trasa też tam się kręciliśmy Skodzianą

Aguha napisał(a):Ugh...
Słabo mi z tęsknoty... Minęły już dwa lata od Niedzieli , a ja dziś znalazłam w telefonie zdjęcie z tarasu i się rozmarzyłam, wracam po przerwie na forum, a tu ID i Niedziela, dobrze, że mam jeszcze trochę miodku z lawendy (Mariusz ciągle jestem wdzięczna ), idę powąchać ), mam nadzieję, że dobre bogi pozwolą i będzie mi dane pojechać tam w przyszłym roku...

Aaaa, zapomniałabym, maslinko - śliczne sukienki - jak zwykle

ale jesteś oszczędna... zazdroszczę... mi moje 4 słoje starczyły może na pół roku ale na przyszły rok zrobię wszystko aby te braki uzupełnić

CROberto napisał(a):Hej Agnieszko Ty bez piwa przy stoliku w konobie toż "to niczym portfel bez pieniędzy"....

ruwado napisał(a):Jak bylismy w Pitve - pszczółeczki trochę nam dokuczały. Na czerwonym świetle przed tunelem - po prostu dziki rój, tylko obijały się o samochód. Miałem pstryknąć fotkę ale nawet nie można było otworzyć szyby . Dopiero za tunelem można było się zatrzymać i wyjść z dzielnej mojej Octavki

Przed tunelem pszczół nie zaobserwowaliśmy. A wychodziliśmy z auta, bo świeciło się czerwone światło. Właściwie to przeszkadzały nam tylko podczas posiłków, głównie śniadań. Pojawiały się nagle, nie wiadomo skąd I znikały tak samo szybko, kiedy kończyliśmy jeść.

Czesc Aga . Chcialam ci podziekowac znowu podazylam twoim sladem I spedzilam cudowny tydzien w Jelsie druga polowa wrzesnia cisza malo turystow , klimatycznie cudownie. Na twoim campingu w Jelsie cisza , spokoj kilka camperow .. Pozdrawiam I pisz dalej.

agnes128 napisał(a):Czesc Aga . Chcialam ci podziekowac znowu podazylam twoim sladem I spedzilam cudowny tydzien w Jelsie druga polowa wrzesnia cisza malo turystow , klimatycznie cudownie. Na twoim campingu w Jelsie cisza , spokoj kilka camperow .. Pozdrawiam I pisz dalej.

Witaj, Aga
Fajnie, że urlop tak Ci się udał
Wrześniowa Jelsa musi być super...

Pozdrawiam serdecznie

maslinka napisał(a):Podczas pisania CROniki :

Wow, notujesz analogowo?

maslinka napisał(a):Przysiadam na chwilę, żeby choć trochę poczuć "ducha" konoby:

O kurde, ale miejsce, ale klimat! Takie lokale uwielbiam! Normalnie aż mi się przypomniał zameczek w broćkim Dolu!

Marsallah napisał(a):Wow, notujesz analogowo?

Jasne, że analogowo Można wkleić bilety wstępów, coś narysować Taka CROnika ma klimat! Poza tym nie zabieramy laptopa pod namiot. Po co się martwić o niego i (przede wszystkim!) o to, co na nim jest.

Marsallah napisał(a):O kurde, ale miejsce, ale klimat! Takie lokale uwielbiam! Normalnie aż mi się przypomniał zameczek w broćkim Dolu!

Zgadza się, miejsce przepiękne

Dwa razy robiliśmy podejście do powłóczenia się po Pitve i dwa razy nic z tego nie wyszło....trudno, jest po co wrócić, bo jak widzę warto
Faktem jest, że osy tego roku były wyjątkowo upierdliwe.

Aldonka napisał(a):Dwa razy robiliśmy podejście do powłóczenia się po Pitve i dwa razy nic z tego nie wyszło....trudno, jest po co wrócić, bo jak widzę warto

Za pierwszym razem nie da się zobaczyć wszystkiego na Hvarze. My byliśmy 3 razy i ciągle mamy po co wracać


10 sierpnia (sobota): Urocze hvarskie wiochy; część druga - Vrisnik i Svirče

Po spacerze uliczkami Pitve jedziemy do sąsiedniej miejscowości - do Vrisnika.

Jest tu bardzo klimatycznie:




Największą atrakcją tej miejscowości jest położony na wzgórzu kościół Sv. Antuna Opata i widok roztaczający się z dziedzińca przed świątynią. Po drodze natykamy się na malutki kościół sv. Roka:



Dzwonię na mszę :



Do crkvy sv. Antuna prowadzi piękna aleja wysadzana cyprysami:



z której możemy popatrzeć na następny cel naszej dzisiejszej "wędrówki po wiochach", czyli na Svirče:



A to kościół św. Magdaleny - monumentalna budowla wzniesiona w samym środku Svirče:



Dzisiaj mamy dzień zwiedzania kościołów Po raz pierwszy (i po raz ostatni ) na tych wakacjach odwiedzimy ich tak dużo.

Podziwiając widoki na okoliczne wsie (i kościoły ), docieramy do końca cyprysowej alei:



i wchodzimy na dziedziniec kościoła św. Antoniego:



na którym trwa remont.

Niestety wieża jest obstawiona rusztowaniami, więc nie możemy zrobić ładnego zdjęcia:



Do środka też nie wejdziemy, bo, tradycyjnie, zamknięte. Pan, który kręci się po obejściu, podśpiewuje wesoło razem z radiem (jedyny pracownik; nie wygląda, jakby mu się chciało pracować ). Mówimy "Dobar dan" i idziemy jeszcze trochę pofocić okolicę.

Znowu Svirče z charakterystyczną bryłą kościoła i Bračem (widać Vidovą Gorę) w tle:



Wstępujemy też na pobliski cmentarz, który, jak większość chorwackich cmentarzy, charakteryzuje się pięknym widokiem:



Obeszliśmy kościół dookoła, pora wracać:



Wsiadamy do Fabiaka i ruszamy w dalszą trasę - w stronę Svirče. Z drogi ładnie prezentuje się tarasowato położony Vrisnik:



Mijamy też Konobę Vrisnik, ale jest zdecydowanie za wcześnie (po 11:00), żeby wstępować na jedzenie:



Po raz kolejny myślimy "Następnym razem" Czytałam, że to bardzo klimatyczne miejsce i dobrze tu karmią

Dojeżdżamy do "centrum" Svirče, parkujemy naprzeciw kolejnej "kultowej" konoby - Kod None:



Naooglądamy się dzisiaj tych konob prawie tak dużo jak kościołów , a w żadnej nic nie zjemy

Przyjechaliśmy tu głównie po to, żeby zobaczyć imponujących rozmiarów kościół p.w. św. Magdaleny - wybudowany w XX wieku na miejscu XIX-wiecznej (a wg innych źródeł: XVIII-wiecznej) świątyni.

Kościół z bliska robi duże wrażenie:



Nie mieści się cały w kadrze :




Na dziedzińcu spotykamy sympatycznego Chorwata - Vladimira (zapamiętałam, bo mi się skojarzył z Vladimirem Nazorem ). Opowiada nam, że jest ze Splitu, ale w sezonie pracuje na wyspie jako barman i kierowca taksówki wodnej. Mówi, że bardzo lubi Polaków, był kiedyś w Krakowie Sympatycznie nam się rozmawia po chorwacko-polsku W trudniejszych kwestiach wspomagamy się jednak angielskim

Po jakimś czasie żegnamy się i idziemy zobaczyć kolejny cmentarz:



Z tego miejsca roztacza się widok na Vrisnik, w którym byliśmy przed chwilą. Dobrze widać cyprysową aleję i wieżę kościoła, na której (z tej perspektywy) rusztowania nie są widoczne:



Wizytę w Svirče kończymy przy pomniku żołnierzy, którzy zginęli w walkach podczas II wojny światowej:



Przed nami dwie ostatnie "piękne wiochy" - Vrbanj i Dol

Zapraszam