Istria - bez kajaka i bez cykad ;)

Katerina napisał(a):
Czyli Eugeniusz Kumicic i Gienio Sisiolski to ta sama osoba? To drugie to pseudonim z partyzantki?


Dokładnie - Jenio Sisolski Tako rzecze Wikipedia
Interesujesz się nim jakoś szczególnie?

Zdjęcie z piwem bardzo ładne - uwierz mi - znam się na tym

5 maja (sobota): Lovran (Laurana)

Jedziemy drogą nr 66, która została poprowadzona nad samym stromym wybrzeżem, dzięki czemu jest bardzo widokowa (co znowu nie do końca widać na zdjęciach ):




To jedna z różnic między zachodnim a wschodnim wybrzeżem Istrii. To drugie jest zdecydowanie bardziej niedostępne, charakterystyczne są wysokie klify i umieszczone na nich miasteczka, takiej jak zwiedzony już przez nas Brseč czy część kurortu Moščenićka Draga, przez który tylko przejeżdżamy.

Podobieństwa są natomiast w roślinności - i tu, i tu występują cyprysy :




Co chwilę mijają nas charakterystycznie oklejone samochody:



Wygląda na to, że jesteśmy świadkami jakiegoś rajdu. Zresztą nasza dzisiejsza wycieczka to też rajd - po wschodniej Istrii. W zasadzie ta część półwyspu, pod względem administracyjnym Istrią nie jest - należy do Primorsko-goranskiej županiji ze stolicą w Rijece, do której mamy już przysłowiowy rzut beretem.

Mijamy Medveję i plażę, po której spacerowaliśmy, gdy zatrzymaliśmy się tutaj w 2011 roku (w drodze na Cres):



Następną miejscowością jest Lovran, w którym zrobimy dłuższą przerwę w podróży. Nazwa miejscowości (po włosku: Laurana, choć już nie powinnam o tym pisać, bo wpływy włoskie, np. w architekturze, w tej części półwyspu nie są tak widoczne jak austro-węgierskie) pochodzi od wyrazu "lovor", który oznacza "laur". Drzew laurowych w tym rejonie nie brakuje

Jak już napisałam, najsilniej w architekturze swe piętno odcisnęły rządy Monarchii Austro-Węgierskiej. Lovran i pobliska Opatija, do której oczywiście również dotrzemy (:D), w XIX wieku rozwinęły się jako modne kurorty i ośrodki leczenia różnorakich chorób.
"Do wód" przyjeżdżało wiele sławnych osób - artystów, polityków. Wśród nich był Stanisław Witkiewicz (ojciec), który leczył tu m.in. gruźlicę . Niestety, zmarł w tym pięknym miejscu 5 września 1915 roku.

Wille, w których wtedy przebywał, można zobaczyć na stronie, którą już podlinkowałam Katerinie, ale jeszcze raz, dla porządku:
http://witkacologia.eu/Miejsca_Witkaceg ... ranie.html

Parkujemy pod jedną z pięknych lovranskich willi, zastanawiając się, czy ona również nie gościła sławnego Polaka:




Nam morzem dość ponuro:



Rijekę ledwo widać, choć jest tak blisko:



Przejdziemy więc przez wschodnią bramę miejską z XIII wieku zwaną Stubica :



i zanurzymy się w uliczki starówki.

Od razu rzuca nam się w oczy, że Lovran jest miastem artystów. Mnóstwo tu galerii sztuki i małych sklepików:



Nie brakuje też urokliwych zaułków:



Wychodzimy na główny plac Starego Miasta:



przy którym stoi XIV-wieczny kościół św. Jerzego:



Można tylko zrobić zdjęcie przez szybę:



Wnętrze prawdopodobnie przygotowane na uroczystość zaślubin Szkoda, że nie możemy wejść i zobaczyć z bliska pięknych fresków...

Nieopodal kościoła i remontowanej dzwonnicy (żółty kolor nawet pod rusztowaniami daje po oczach ) stoi wieża obronna z XIV wieku:



Wychodzimy na chwilę na drogę przelotową prowadzącą przez Lovran i widzimy kolejne auto biorące udział w rajdzie:



A potem wracamy na plac przy kościele św. Jerzego i spokojnie kontemplujemy architekturę :





Św. Jerzy na koniu, oczywiście przedstawiony w momencie zabijania smoka:



Mustaćon - drewniana rzeźba brodatego mężczyzny z turbanem na głowie zdobi portal jednego z budynków:



Postać ta, wyrzeźbiona w XVIII wieku, miała chronić dom i jego mieszkańców przed wrogami i wszelkimi kłopotami.

W jednej z urokliwych uliczek:



spotykamy "puchatego" kota, który patrzy na nas jakby z ironią . Serio, robicie zdjęcie kotu :



Kawałek dalej - Tonowa palma:



i kolejny gość z przymrużonymi oczami:



Na koniec spaceru po Lovranie - trochę architektury i natury, czyli dwa w jednym:



Miasteczko bardzo nam się podobało, najbardziej - piękne XIX-wieczne wille, których nie zobaczyliśmy co prawda zbyt wiele (napięty grafik zwiedzania ), ale mamy pojęcie, jak ten Lovran wygląda. Kiedyś będę chciała wrócić na wschodnie wybrzeże Istrii na dłużej (z bazą wypadową gdzieś nad Zatoką Kvarneru) i dokładniej przyjrzeć się kilku miejscowościom. Dzisiaj mamy szybki rekonesans, który rozbudził apetyt na więcej

Istarsko? Nie piłem

Jak Ty to robisz Aga że taką linię trzymasz?






Kiedy wakacje i co planujecie? (daj na priv jakby co)

tony montana napisał(a):Istarsko? Nie piłem

Nawet niezłe

tony montana napisał(a):Jak Ty to robisz Aga że taką linię trzymasz?

Piję dużo piwa

tony montana napisał(a):Kiedy wakacje i co planujecie?

Nie powiem Niespodzianka

maslinka napisał(a):

tony montana napisał(a):Kiedy wakacje i co planujecie?

Nie powiem Niespodzianka

Pewnie jakaś zdrada się szykuje

Janusz Bajcer napisał(a):

maslinka napisał(a):

tony montana napisał(a):Kiedy wakacje i co planujecie?

Nie powiem Niespodzianka

Pewnie jakaś zdrada się szykuje

Nie potwierdzę ani nie zaprzeczę

No piękny ten Lovran, a tą willę z ogrodem kupuję od razu

Mustaćon - drewniana rzeźba brodatego mężczyzny z turbanem na głowie zdobi portal jednego z budynków:

Nazwa chyba sugeruje bardziej wąsy niż brodę...Od francuskiego i angielskiego moustache ? Tak, czy siak - imponujące

Koty mnie rozłożyły...Temu pierwszemu ironia aż tryska z oczu, a ten drugi to wyluzowany nihilista po małym dymku

Czekam na Opatiję, tam też są niezłe klimaty

Katerina napisał(a):Koty mnie rozłożyły...Temu pierwszemu ironia aż tryska z oczu, a ten drugi to wyluzowany nihilista po małym dymku

Coś Ty Katerina dziś w ciekawym nastroju

Katerina napisał(a):No piękny ten Lovran, a tą willę z ogrodem kupuję od razu

No to już wiem, dokąd będę jeździć na wakacje

Katerina napisał(a):

Mustaćon - drewniana rzeźba brodatego mężczyzny z turbanem na głowie zdobi portal jednego z budynków:

Nazwa chyba sugeruje bardziej wąsy niż brodę...Od francuskiego i angielskiego moustache ? Tak, czy siak - imponujące

No jasne, moustache to wąsy przecież To wiem, ale nie pomyślałam Zasugerowałam się opisem na chorwackiej stronie. W sumie to ta postać jest i wąsiasta, i brodata, i jeszcze na dodatek brwi ma też pokaźne. Podobno takie wizerunki są często spotykane na domach w basenie północnego Adriatyku (Mają odstraszać wszystko, co złe.)
Jak pojadę w okolice Kvarneru, Istrii czy północnej (adriatyckiej) Italii, będę wypatrywać

beatabm napisał(a):

Katerina napisał(a):Koty mnie rozłożyły...Temu pierwszemu ironia aż tryska z oczu, a ten drugi to wyluzowany nihilista po małym dymku

Coś Ty Katerina dziś w ciekawym nastroju

No, no, fajny ten nastrój

Dziewczyny, nastrój mam zawsze wtedy, gdy mam wakacje i nie muszę kaganka oświaty szerzyć
A propos kotów, to dziś jest piąteczek - 13 - ego

A propos piątku 13 - ego i "złego spojrzenia" to...

maslinka

Podobno takie wizerunki są często spotykane na domach w basenie północnego Adriatyku (Mają odstraszać wszystko, co złe.)

Musimy sobie takie sprawić

Katerina napisał(a):A propos piątku 13 - ego i "złego spojrzenia" to...

maslinka

Podobno takie wizerunki są często spotykane na domach w basenie północnego Adriatyku (Mają odstraszać wszystko, co złe.)

Musimy sobie takie sprawić

My - Czarownice


5 maja (sobota): Opatija (Abbazia) - część pierwsza

Wyjeżdżamy z Lovranu i kierujemy się w stronę Opatiji.

Katerina już zaklepała sobie willę z palmami z poprzedniego odcinka , więc ja rezerwuję tę:



Albo nie, wolę taką z wieżyczką, żeby mieć lepszy pogled na more :



Zaparkowanie w Opatiji za darmo graniczy z cudem, zwłaszcza jak się nie zna miasta. Trudno, odżałujemy te 10 kun za godzinę i staniemy na wielopoziomowym parkingu należącym do centrum handlowego, choć i tu nie jest łatwo:



Jeździmy jakieś 15 minut, ale w końcu udaje się. Niestety, widzę po minie męża, że poszukiwanie miejsca parkingowego go zmęczyło i już wiem, że nie spodoba mu się w Opatiji

Trudno! Nie ma, że boli, trzeba zwiedzać Zaczniemy od dość nowego zabytku - kościoła Zwiastowania NMP z początku XX wieku. Jego zielona kopuła jest dominującym elementem krajobrazu, ale z tego miejsca nie możemy się o tym przekonać:




Doskonale widać natomiast centrum handlowe, na parkingu którego zaparkowaliśmy i wieżowce Rijeki:




Wchodzimy do środka, podziwiając mozaikę zatytułowaną "Gwiazda morza":



Wnętrze świątyni robi duże wrażenie:




Choć to nowy kościół, podoba mi się.




Ale pora już lecieć dalej - na nabrzeże, przy którym ulokowano wiele wspaniałych hoteli, jak choćby ten:



Opatija (po włosku: Abbazia) bywa nazywana nadmorskim Wiedniem - ze względu na habsburską architekturę. Był to jeden z najmodniejszych kurortów za czasów Monarchii Austro-Węgierskiej. Możemy tu podziwiać, podobnie jak w Lovranie, wspaniałe XIX-wieczne wille. Dużą atrakcją jest też nadmorska promenada, oficjalnie nazwana imieniem (imionami) Franciszka Józefa, a potocznie zwana Lungomare, która ma 12 km i ciągnie się od miejscowości Volosko do Lovranu.

I właśnie tą promenadą będziemy teraz spacerować.



Znajduje się tu też Aleja Gwiazd Tę panią znam :



Nadmorski deptak jest otoczony piękną roślinnością. Można podziwiać np. dorodne agawy:



Połączenie egzotycznej roślinności i oryginalnej zabudowy:




Coś się pali? :



Na szczęście dym wkrótce zniknął.

Lubię mosty, nawet te małe :



Spojrzenie za siebie:



Teraz wyraźnie widać zieloną kopułę kościoła:



Docieramy do pomnika Dziewczyny z Mewą, który stał się symbolem Opatiji:




Dziewczyna, zwana również Nimfą, pojawi się jeszcze w relacji, widziana z innej perspektywy.

Pomników w Opatiji nie brakuje. Przy promenadzie stoi wybitny chorwacki pisarz - Miroslav Krleža:



Nieopodal przysiadł też sobie Stari Ribar (Katerina, pożyczam Twoje określenie Mam nadzieję, że się nie obrazisz ):



Na koniec odcinka - patriotyczny akcent :




To oczywiście jeszcze nie koniec spaceru po Opatiji

maslinka

Opatija bywa nazywana nadmorskim Wiedniem

Toż to raczej Monako, albo Nicea jakaś

Wnętrze kościoła super, tylko czymś dziwnym wyłożyli sklepienie...
A z budynkiem parkingu jakiś architekt nieźle poszalał

Starego Ribara, oczywiście, możesz sobie pożyczać

Ja jak już będę bogatą emerytką to sobie będę na wypoczynek do pięknej Opatiji jeździła... Pomarzyć można

Katerina napisał(a):maslinka

Opatija bywa nazywana nadmorskim Wiedniem

Toż to raczej Monako, albo Nicea jakaś

Nigdy nie byłam na Lazurowym Wybrzeżu (Przejeżdżałam tylko autokarem w nocy i widziałam światła Monako...), ale myślę, że podobieństwo jest. Słyszałam też określenie "Nicea Adriatyku"

Katerina napisał(a):A z budynkiem parkingu jakiś architekt nieźle poszalał

Sen szalonego architekta

Katerina napisał(a):Starego Ribara, oczywiście, możesz sobie pożyczać

Dziękuję

Igłą pinii napisał(a):Ja jak już będę bogatą emerytką to sobie będę na wypoczynek do pięknej Opatiji jeździła... Pomarzyć można

To nie marzenie, to całkiem realny plan Tego Ci życzę!

Muszę gibnąć stronę