Na Greckie Wyspy i nie tylko 2008-2022.

4 Październik

Rano przypłynął prom Blue Star Naxos. Całkiem sporo ludzi zgromadziło się w porcie. Skąd oni się wszyscy wzięli? W końcu nie spotykaliśmy na Donoussie ich zbyt wielu.



Dzień wcześniej zatrzymałem na drodze jadącego busem właściciela Makares Apartments. Spytałem się Go czy może nas zwieść do Mersini, zgodził się bez problemu. Podwoził nas też z portu, kiedy przypłynęliśmy na Donousse, nasz Gospodarz nie dysponował chyba własnym pojazdem, a przynajmniej ja takiego nie widziałem. W każdym razie umówiliśmy się na następny dzień na godzinę 10 rano.
Idziemy pod Makares Apartments, to z Cavo Bianco Studios może z dwie minuty drogi.





Ze Stavros do Mersini jest 4,5 kilometra, po drodze Pan opowiada nam o Donoussie i o miejscach, które mijamy.





Plaża Livadi widziana z okien samochodu.




Już na miejscu chciałem za podwiezienie zapłacić 10 euro, nasz kierowca kategorycznie się sprzeciwił, mówiąc, ze to stanowczo za dużo i że On nie podwiózł nas dla zarobku, w końcu stanęło na 5. Dostaliśmy tez oczywiście foldery z Jego kwaterami. Tak w sumie to bardzo sympatyczny Pan. Standard jego apartamentów jest niewątpliwie wyższy od studiów gdzie mieszkaliśmy, ale lokalizacja mi raczej nie odpowiadała. Poza tym, o czym jeszcze nie pisałem, o naszym Gospodarzu też mogę się wypowiadać tylko w samych superlatywach.

Z Mersini kolejny numerowany szlak prowadzi na plażę Livadi (dużo tych plaż Livadi, Albania się przypomina). Według tego co jest napisane na tabliczce, to pół godziny drogi.




Po drodze zatrzymujemy się przy źródle Mersini. Miejsce jakby oderwane od rzeczywistości. Taka zielona oaza. Platan, pod którym się znajduje, wygląda tu dosyć egzotycznie.



Niestety, czego nie widać na zdjęciach, spora część zielonego otoczenia źródła spłonęła. Całkiem niedawno zresztą.







My też skorzystaliśmy i nabraliśmy trochę wody.



Idziemy dalej.






Pod nami miejsce, do którego prowadzi szlak. Plaża Livadi, całkiem ładnie prezentuje się z góry. Widać na niej kilka osób i kilka namiotów.






Nie Livadi jednak jest naszym celem, od początku mieliśmy iść gdzie indziej. Odbijamy w lewo w kierunku małej plaży Fikio.





Miejsce to po prostu nas urzekło. Bajeczny kolor wody, która była bardzo przejrzysta pomimo piasku. Mnogość różnego koloru i rozmiaru rybek, piękne otaczające nas widoki. Dodatkowo, można było pod skałami schować się przed słońcem. Coś wspaniałego! Stąd pokaźna liczba zdjęć robionych na przemian aparatem i telefonem. Nie muszę też chyba wspominać, że mieliśmy Fikio tylko dla siebie.



























Poszedłem też na króciutki spacer po najbliższym otoczeniu Fikio.













Widok na Mersini.








Na wprost Fikio z moją osamotnioną Żonką, a po prawej u góry Mersini.








Żal było wracać!

CDN

Pięknie , ale może być też strasznie . Przychodzimy na Fikio, a tam już ktoś jest .
Myślę sobie, że można wtedy rozłożyć się na Livadi, która wygląda całkiem nieźle .
pzdr.

tiwa napisał(a):Pięknie , ale może być też strasznie . Przychodzimy na Fikio, a tam już ktoś jest .
Myślę sobie, że można wtedy rozłożyć się na Livadi, która wygląda całkiem nieźle .
pzdr.

Braliśmy pod uwagę taką możliwość. Fikio piękna, ale raczej nie nadaje się do tego żeby dzielić ją z kimś innym. Gdyby ktoś tam był oprócz nas, pewnie trochę inaczej odebralibyśmy to miejsce. Na szczęście tak się nie stało i jeszcze długo będziemy je wspominać.

Pozdrawiam

KOL napisał(a):małej plaży Fikio.

... cóż można napisać - po prostu cuuuuudownieeee ... ...
Pozdrawiam.

Piękna ta plaża. Widzę maskę na oczach, więc jak życie podwodne?

Powiedz, skąd bierzesz namiary na te plaże i ich nazwy?

tiwa napisał(a):może być też strasznie . Przychodzimy na Fikio, a tam już ktoś jest .

Przychodzimy zatem odpowiednio wcześnie , wtedy na Livadię wędrują ewentualni późniejsi przybysze... oczywiście jeśli mają odrobinę taktu. A bywa z tym różnie z tego co obserwujemy, i dotyczy przybyszów nie tylko pieszych ale i żaglówkowych .
W sezonie to oczywiście trochę inna sprawa, ale o tej porze roku jednak oczekuje się samotności w takich miejscach jak Fikio

Na Livadii widać pod drzewami rozbite namioty, nic dziwnego, fajna plaża bez dojazdu. Na Amorgos też widzieliśmy podobne miejsca.

piekara114 napisał(a):namiary na te plaże i ich nazwy?

Np można stąd
Potem wpisujesz nazwę i szukasz obrazów, albo mapy google je pokazują.... ja tak robię

kmichal napisał(a):... cuuuuudownieeee ... ...
Pozdrawiam.

Nic dodać nic ująć, dokładnie tak było .

Pozdrawiam

piekara114 napisał(a):Piękna ta plaża. Widzę maskę na oczach, więc jak życie podwodne?

Chyba jeszcze nigdy nie widziałem na własne oczy, naraz, tyle rodzajów i kolorów rybek. Od malutkich do całkiem sporych. Potem, pod wpływem mojej obecności, nie było ich oczywiście tak dużo, ale pierwsze wrażenie, rewelacja

Pozdrawiam

piekara114 napisał(a):Powiedz, skąd bierzesz namiary na te plaże i ich nazwy?

kulka53 napisał(a):Potem wpisujesz nazwę i szukasz obrazów, albo mapy google je pokazują.... ja tak robię

Dużo godzin schodzi przed komputerem przed wyjazdem . Dobra mapa to podstawa. Bardzo często jest tak jak Kulka pisze. Czasem fajne miejsca pokazują na stronach kwater. Akurat z Fikio na google nie ma za dużo zdjęć. Sugerowałem się opisami znalezionymi gdzieś w necie.

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Na Livadii widać pod drzewami rozbite namioty, nic dziwnego, fajna plaża bez dojazdu. Na Amorgos też widzieliśmy podobne miejsca.

Właśnie przez te namioty trochę miałem obawy, że na Fikio też ktoś będzie. Chciałem być tam trochę wcześniej, ale akurat ta godzina pasowała Panu, który nas podwoził. Na szczęście było jak było .

Pozdrawiam

4 Październik c.d.

Powrotna droga do Mersini nie jest może zbyt długa, ale kilka godzin spędzonych na słońcu dało się trochę we znaki.






Mocno już spragnieni nasze pierwsze kroki w Mersini skierowaliśmy do Tzi Tzi, chyba najbardziej znanej restauracji na wyspie. Niestety lokal najwyraźniej zakończył już swoją działalność w tym roku. Na całe szczęście kilka kroków dalej była otwarta tawerna I Kori Tou Michali i zrobiło się znowu całkiem przyjemnie .





Przez Mersini idziemy do głównej drogi.












Do Stavros wracamy na piechotę.








Ruch na drodze bez zmian.







Kedros






„Nasze” Stavros.








I na koniec jeszcze zdjęcie zrobione ze studia, w którym spaliśmy.


CDN

Jak ja tęsknię za Grecją A najbardziej za Cykladami i pustymi plażami...
Piękne miejsca na Twoich zdjęciach

pozdr
W.

Super ta plaża Fikio .Pozdrawiam

janusz.w. napisał(a):Jak ja tęsknię za Grecją A najbardziej za Cykladami i pustymi plażami...
Piękne miejsca na Twoich zdjęciach

pozdr
W.

Ja też już bardzo tęsknię, choć nie tak dawno tam byłem.

Pozdrawiam

ajdadi napisał(a):Super ta plaża Fikio .Pozdrawiam

Super to prawda, kiedyś jeszcze musimy tam wrócić!

Pozdrawiam

5 Październik

Na ostatni dzień na Donoussie nie mieliśmy już żadnych planów, oprócz plaży i tawerny oczywiście. Postanowiliśmy go spędzić w całości w Stavros.











Żonka na plaży, a ja wybrałem się jeszcze na ostatni spacer po miasteczku.







Punkt sprzedaży biletów promowych. Nieoczekiwanie za kilka godzin musieliśmy jeszcze raz odwiedzić to miejsce.

















I tak zupełnie beztrosko minąłby nam ten dzień gdybym nie włączył komputera i nie zajrzał do swojej skrzynki pocztowej. Szczęście, że przed usunięciem go w całości, zaglądnąłem co takiego znajduje się w spamie, bo nie wiem dlaczego akurat tam znalazła się interesująca nas wiadomość. Okazało się, że na następny dzień zaplanowany jest strajk pilotów Olympic Airlines, a tak się złożyło, że właśnie tymi liniami mieliśmy odbyć jeden z etapów naszej podróży. Plan był taki, rano prom na Paros, tam cały dzień, a wieczorem samolot do Aten. Mieliśmy na Paros nawet zarezerwowany fajny samochodzik. Trzeba to było teraz jakoś wszystko inaczej zaplanować. Nie było wyjścia, zaraz napisałem na Paros, odwołując rezerwację auta. Trzeba było jeszcze zmienić bilety promowe tak żeby dopłynąć aż do Pireusu. Stąd właśnie konieczność ponownej wizyty w w/w biurze sprzedaży biletów.
Z balkonu można było przy pomocy aparatu obserwować czy jest już otwarte. Otwierali je dwa razy dziennie, nie pamiętam już w jakich godzinach i jakoś zaraz przed odpłynięciem promu.



W biurze jego pracownik poinformował nas, że sprawę załatwimy bez problemów już na pokładzie promu, bo u niego będzie drożej i w ogóle to będzie bardziej skomplikowane. Skoro tak powiedział, co zrobić, przekonamy się jutro.

Widać nie było nam dane tym razem na dłużej zatrzymać się na Paros, trochę szkoda, zawsze ciekawszy byłby powrót. Postanowiliśmy się tym jednak zbytnio nie przejmować i zrobiliśmy sobie długi, baaardzo przyjemny wieczór pożegnalny w jednej z tawern. Dodatkowo poprawił nam humor właściciel kwater, w których mieszkaliśmy. Przez Internet umawiałem się na cenę 35-40 euro za noc, tymczasem przy płaceniu, bez żadnego targowania, cena spadła do 25. Musiałem tylko obiecać, że jeszcze do Niego wrócimy. Teraz po prostu nie mamy wyjścia, musimy na Donoussę wrócić .


CDN

KOL napisał(a):strajk pilotów Olympic Airlines

... Grecy to potrafią robić "niespodzianki" ... ... ...

KOL napisał(a): tymczasem przy płaceniu, bez żadnego targowania, cena spadła do 25

... na przemian raz mniej dobra, a drugi raz bardzo sympatyczna ... ...

KOL napisał(a): Teraz po prostu nie mamy wyjścia, musimy na Donoussę wrócić .

... wracajcie - chętnie wpadnę tam ponownie z Wami ... ...
Pozdrawiam.