Buongiorno! Benvenuti! La Bella Sicilia!

Mnie też zaintrygowały te dodatkowe mozaiki w rogu przy gimnastyczkach ... Co to jest ?
Aaa, no i Mysza zapisz te mozaiki. Cobyśmy nie przegapiły .

piekara114 napisał(a):Trzeba o tej Sycylii pomyśleć, choć mocniej mnie jakoś okolic Neapola kręcą....

Tu nie ma co wybierać, trzeba odwiedzić i Kampanię i Sycylię .

piekara114 napisał(a):A co to są takie większe płytki/kwadraciki położone na mozaikach

Też się nad tym zastanawialiśmy. Ułożone są bardzo przypadkowo. Poszłabym może w stronę czegoś w rodzaju pochłaniacza wilgoci ale naprawdę nie mam pojęcia.

tony montana napisał(a):Scena z panią z ciężarkami w bikini mam w przewodniku, niech ktoś powie, że bikini w latach 60 XX wieku wynaleziono...

Jeden z przewodników powiązał nawet wynalezienie bikini z odkryciem tej mozaiki w Villi Romana .

Potter napisał(a):Mnie też zaintrygowały te dodatkowe mozaiki w rogu przy gimnastyczkach ... Co to jest ?

To są wcześniejsze mozaiki jakie położono w tym pomieszczeniu. Potem Romanowi znudziły się geometryczne wzory i kazał ułożyć te panienki .

marze_na napisał(a):pokojem dziecięcym

... sądzę, że jakbym zafundował dzieciakom takie "graffiti" to by się nie obraziły ... ... pięknie ... ...
Pozdrawiam.

Potter napisał(a):Aaa, no i Mysza zapisz te mozaiki. Cobyśmy nie przegapiły .

Zapisałam, zapisałam ,
bo te mozaiki, to jak puzzle, a ja uwielbiam puzzelki

03.10 - Castello di Lombardia w Ennie

Enna ze względu na swoje centralne położenie na wyspie nazywana jest pępkiem Sycylii. Jest też najwyżej położonym sycylijskim miastem, a więc oferuje fantastyczne widoki właściwie na całą wyspę. O ile oczywiście aura sprzyja, bo Enna jak czytamy często bywa zasnuta chmurami.

Pobyt w Ennie zaczynamy od wizyty na zamku Lombardzkim, który wg. przewodnika Bezdroży jest jednym z najważniejszych i najlepiej zachowanych średniowiecznych zamków na Sycylii.
W XII w. zamek zyskał formę rozległego dziedzińca otoczonego potężnym murem, ponad którym wznosiły się cztery wieże. Do dziś w całości zachowała się tylko jedna wieża - Terre Pisana, która udostępniona jest turystom.










Zostawiamy samochód na dużym bezpłatnym parkingu przed zamkiem. Wstęp na zamek też jest bezpłatny .













Aby dostać się do Torre Pisana przechodzimy przez trzy zamkowe dziedzińce.








Zdobywamy wieżę .






(...)

Zamkowe dziedzińce widziane z wieży.








Tuż obok zamku bieli się Rocca di Cerere, skała będąca niegdyś miejscem straceń.








Najbardziej podoba nam się widok na malowniczo położoną na skale miejscowość Calascibetta .










Etna oczywiście tonie w chmurach .




Przez nienajlepszą przejrzystość powietrza widoki niestety nie są jakieś szczególnie spektakularne .





To by było na tyle z Castello di Lombardia. Lecimy dalej. Enna czeka , w brzuchach burczy .

marze_na napisał(a):Przez nienajlepszą przejrzystość powietrza widoki niestety nie są jakieś szczególnie spektakularne .

Sa, są..... ciesz się, że na ŚNIEG nie trafiliście

ZNam takich, co trafili

... po mozaikach czas na mury i widoczki ... ... ładnie, nawet bardzo ... ...
Pozdrawiam.

Cudne te mozaiki
Zaraz mi się przypomniała pokazana przez Ciebie Ravenna.

tony montana napisał(a):

marze_na napisał(a):Przez nienajlepszą przejrzystość powietrza widoki niestety nie są jakieś szczególnie spektakularne .

Sa, są.....

zgadzam się - są. Panorama z zamku bardzo ładna. Calascibetta na skale - super

pozdrawiam,
M

tony montana napisał(a):ciesz się, że na ŚNIEG nie trafiliście

Też mogłoby mieć swój urok . Kwestia podejścia .

kmichal napisał(a): mury i widoczki ... ... ładnie, nawet bardzo ... ...

Rzeczywiście niebrzydko .

Mikeee napisał(a):Cudne te mozaiki
Zaraz mi się przypomniała pokazana przez Ciebie Ravenna.

Poczekaj aż dojedziemy do Palermo i Monreale .
Wyszedł nam rok z mozaikami .

03.10 - Enna

Nocleg zarezerwowaliśmy w ścisłym centrum Enny, w okolicy Piazza Umberto I. Wsiadamy do peżota pewni, że bez problemu znajdziemy jakieś miejsce parkingowe blisko B&B. Naiwni .
Przez jakieś trzy kwadranse kluczymy wąskimi ulicami Enny raz po raz ładując się w jakiś korek, a wszystko to przy akompaniamencie klaksonów. Nigdzie ani kawałka wolnego miejsca do zaparkowania . W końcu decyzja - wracamy na parking pod zamkiem. Spacerek przez Via Lombardia i Via Roma zajmuje nam ok. 10 minut.




Odnajdujemy adres B&B, zamknięte. Paweł dzwoni na podany w rezerwacji numer telefonu. Odbiera kobitka i informuje, że zaraz ktoś po nas przyjdzie. Po paru minutach zjawia się młody chłopak, otwiera drzwi i prowadzi nas na górę. A na górze ... przedstawia nas babce, z którą chwilę wcześniej rozmawialiśmy przez telefon . Sama nie mogła nas wpuścić czy jak ... .

Najmocniejszą stroną wynajętego w Ennie pokoju był widok z okna . Generalnie bez szału, chyba nasza najsłabsza miejscówka na wyspie.





Zostawiamy bagaże i ruszamy na poszukiwanie kolacji. Nie pytamy googla, nie sprawdzamy na tripie tylko zdajemy się na ślepy traf.

(...)

Przystajemy tutaj skuszeni wyszukaną nazwą .




Nie rozpoczęłam jeszcze dobrze lektury zawieszonego menu, kiedy w wejściu stanął starszy pan i zaczął serdecznie zapraszać do środka. A że dobrze mu z oczu patrzyło to się długo nie opieraliśmy . Zresztą naprawdę głodni już byliśmy.

Zdjęcie owego pana z facebookowego profilu Grotta Azzurra





Wizyta w Grotta Azzurro okazała się jednym z najsympatyczniejszych doświadczeń kulinarnych na Sycylii, chociaż na wejściu miny mieliśmy zdaje się nie tęgie . Już sam wystrój budził lekki niepokój . Ale, ale, przecież nie ocenia się książki po okładce...






Ledwo zajęliśmy miejsca, a właściciel postawił nam na stole litrową butelkę wina . Butelkę wielokrotnego użytku, bo wino rozlewane we własnej piwniczce.
Konsternacja, ale pan z uśmiechem zachęca, żeby spróbować, a jak nie będzie nam smakowało to nie musimy płacić . Zaglądam do menu, rewelacja litr wina za 3,50 euro. (tyle to dzień wcześniej płaciliśmy za kieliszek.)
Paweł polewa, a ja kontynuuję lekturę menu. W zasadzie całe to menu można by nazwać wszystko za 3,50, bo taka cena widnieje niemal przy każdej pozycji. Tylko arancini jest po eurosie.
Degustujemy wino. Jest dobrze , już wiemy, że w Grotta Azzuro trochę zabawimy .

Właściciel ma swoją winnicę i wraz z synami prowadzi rodzinny biznes. Musi być dumny z siebie, familii i interesu, bo na ścianach wisi trochę fotografii.




Zamawiamy talerz antipasti, arancini i po makaronie. Nic wyszukanego, jedzenie jest proste, ale bardzo smaczne, czujemy się trochę jak u nonna . Kiedy już wyczyściliśmy talerze właściciel przynosi nam na deser talerz z figami i opuncjami. Miło . Nie bardzo mamy już miejsce na cokolwiek, ale okazji do spróbowania po raz pierwszy owoców opuncji nie możemy przepuścić. (fanami nie zostaliśmy ).

Regulowanie rachunku do tej pory wspominamy z rozbawieniem.
Z kuchni wychodzi nonna, siada przy stole i zaprasza nas do siebie. Z szuflady wyciąga bloczek, kalkulator, pieczątkę i rozpoczyna wypełnianie rachunku. Od razu wiadomo, kto w tej rodzinie trzyma kasę . I chociaż rachunek zaczyna się od coperto (euro albo półtora od osoby), a kończy pozycją servizio 10% to kwota do zapłaty i tak wywołuje u nas szerokie uśmiechy.


W doskonałych humorach wracamy do pokoju.

04.10 - Enna

Na bliższe spotkanie z Enną nie mieliśmy w zasadzie czasu. Do 12.00 powinniśmy odstawić auto do wypożyczalni na lotnisku w Katani. Musiał nam więc wystarczyć jeden spacer przed śniadaniem i drugi do samochodu zaparkowanego koło zamku.








W Ennie, jak w każdym sycylijskim mieście, chiesa za chiesą i co jakiś czas palazzo .















Dłuższą chwilę poświęcamy katedrze z XIV w.








Wnętrze ciekawe.












Kolumny z XV w. wykonano z lawy wulkanicznej. Bardzo podobają nam się bogate dekoracje baz i kapiteli.








Sufit w nawie centralnej ozdobiony jest drewnianymi kasetonami z XVII w.






(...)

Zanim opuścimy Ennę uzupełniamy jeszcze paliwo w baku. Lepiej to zrobić teraz, bo ceny na stacjach przy autostradzie do Katanii są zawrotne. Kilometry połykamy szybko i sporo przed czasem meldujemy się na lotnisku. Facet z wypożyczalni bardzo dokładnie ogląda peżota szczególnie dużo uwagi poświęcając przedniej szybie. Potem sprawdza jeszcze poziom paliwa i kreśli na formularzu no new damage . Oddaje nam papier i poleca udać się do kantorka, żeby dopełnić formalności. Po paru dniach blokada na karcie została zdjęta w pełnej kwocie. Sicily by Car nie taka straszna jak ją w internetach malują .

Oto podsumowanie naszych czterodniowych samochodowych wojaży po Sycylii .




Paweł ustawił sobie w menu polski język i zapomniał im potem przestawić . A niech się uczą języków


W sumie samochód kosztował nas 180€ (145 wypożyczenie + 35 paliwo).
Dla porównania za wszystkie bilety na autobusy i pociągi, jakie kupiliśmy podczas pozostałych 14 dni podróżując od Messyny aż do lotniska w Trapani zapłaciliśmy łącznie 175€ ...


Autko oddane, a my rozpoczynamy kolejny etap podróży. Udajemy się na stanowisko linii SAIS przed terminalem i kupujemy bilety na autobus do Palermo .

marze_na napisał(a):Najbardziej podoba nam się widok na malowniczo położoną na skale miejscowość Calascibetta .

Piękne, widokówkowe ujęcia.

Pozdrawiam,
Wojtek