Szalom - od strachu do fascynacji :)

Pudelek napisał(a): chodziło mi o to, czy w ogóle wpuszczono tam niewiernych? I czy można było robić zdjęcia w środku?

Byliśmy tylko w tym jednym w Betlejem - wpuszczać wpuścili. Zdjęcia? Nie było tam za specjalnie nic ciekawego żeby zdjęcia robić więc nawet nie próbowaliśmy. Poza takimi najświętszymi ze świętych to z wchodzeniem do meczetów raczej nie ma chyba problemów.

Temat został myślę w miarę wyjaśniony (w miarę, bo od info w necie można zgłupieć) - dzięki Aglaia
Na wzgórze wpuszczali bez chust, bo i tak do żadnego wnętrza nie da się wejść (kiedyś ok. 2000 roku takie możliwości były, ale po jakiś zamieszkach się skończyły). Z racji na porę roku - styczeń, wszyscy odziani byli stosowanie. Latem faktycznie lepiej mieć w miarę zakrywający strój, choć u panów spodnie do kolan powinny wystarczyć. W meczetach są już surowsze zasady. Zdjęcia ponoć można robić, ale jeśli jest kogo to są sugestie by pytać.
Mam jeszcze prośbę do Aglaia. Jak masz i masz ochotę wstawić fotki ze wzgórza, to śmiało. Ja mam ich niedosyt. Wygnali nas

No cóż trzeba wychodzić, więc ostatnie fotki


Pod kolumną widać faceta, który poganiał wszystkich i kierował do wyjścia (oj, nie lubię go )

Podcienia tuż przy wyjściu

I rzutem na taśmę ostania fotka


Tu widok po przejściu bramy

Wyszłam zgrzytając zębami. Pocieszyłam się nieco tym, że jednak udało się tam wejść.
Znów zatem jesteśmy w dzielnicy muzułmańskiej i wąskimi uliczkami podążamy do Bramy Damasceńskiej by udać się na obiad, tam gdzie zwykle.
Tu są też najbardziej klimatyczne sklepiki, które przypominają warsztaty.


A tu mam zagadkę - jaka rzecz nie pasuje do całości?

Mnie nieco dziwi czapka po lewej stronie fotki. Trochę jak z podrzędnego bazarku
Natomiast bardzo podobały mi się stroje kobiece, akurat nie tu, tylko w pobliżu miejsca gdzie jadaliśmy obiady. Niestety nie było cen i bałam się, że wyskoczą z ceną kosmiczną i będzie trzeba się targować. Darowałam więc sobie. Nie mam też pojęcia ile to może kosztować (sukienko-płaszcz do ziemi).

W obrębie murów, w dzielnicy żydowskiej zaskoczyło mnie jedno podwórko

Taki widoczek widziałam tylko raz (przez cały pobyt). Może właściciele mają niemieckie korzenie?

A jakby komuś popsuł się zamek w bagażniku. Proszę - gotowy patent


Widok na Wzgórze Oliwne

i na koniec panorama

Niewiele już mam do dodania na temat Jerozolimy, gdyż większość wrażeń opisałam. Miasto niewątpliwie może zachwycić i zaskoczyć, ma w sobie coś magicznego. Czuje się w nim wielokulturowość. Na pewno warto mieć możliwość nocnego zwiedzania, bo klimat w wąskich, kamiennych uliczkach jest niezapomniany. Mnie Jerozolima podobała się bardzo, mogę nawet powiedzieć, że przeszła moje oczekiwania.
Po obiedzie wróciliśmy do apartamentu. Rano wyruszaliśmy w dalszą podróż, a do pokonania mieliśmy 360 km. Ale o tym w następnym odcinku.

aga_stella napisał(a):
Mam jeszcze prośbę do Aglaia. Jak masz i masz ochotę wstawić fotki ze wzgórza, to śmiało. Ja mam ich niedosyt. Wygnali nas

Też byliśmy tam raptem pół godziny więc fotek wiele nie mam. Na dodatek jeszcze tego nie ogarnęłam i nie mam zarchiwizowanych w wersji on-line. Jak się ogarnę i okaże się, że mam coś więcej niż wy to wrzucę. Ciekawe, w którą stronę teraz podążycie. Też uważam Jerozolimę za fantastyczne miasto. Bardzo mi się podobało. Szkoda, że nie dotarliście na Górę Oliwną - bardzo fajne miejsce.

Zazdroszczę Ci takiego sposobu zwiedzania Jerozolimy.
Bardzo dużo zobaczyłaś i na pewno udało Ci się poczuć klimat tego miasta.
Muszę tam kiedyś wrócić.

megidh napisał(a):Zazdroszczę Ci takiego sposobu zwiedzania Jerozolimy.
Bardzo dużo zobaczyłaś i na pewno udało Ci się poczuć klimat tego miasta.
Muszę tam kiedyś wrócić.

Tam trzeba być kilka dni, bo wtedy - zobaczymy, usłyszymy i poczujemy to miasto. My byliśmy od piątkowego popołudnia do poniedziałkowego poranka. I taka ilość czasu jest wystarczająca. Spokojnie można było jeszcze zmieścić Wzgórze Oliwne. Pierwszego dnia człowiek stara się zorientować w topografii, drugiego czuje się już pewniej, a trzeciego orientacja w terenie jest już opanowana i wszystko staje się prostsze. Wpadnięcie tam na jeden dzień (jeszcze z Egiptu), to trochę takie zaliczenie. Choć rozumiem takie decyzje, bo człowiek ma w zasięgu, więc chce koniecznie zobaczyć. Pewnie wycieczka do tanich nie należała. Ale Morze Martwe poczułaś i doświadczyłaś , więc ogólnie chyba było warto.

aga_stella napisał(a):Wpadnięcie tam na jeden dzień (jeszcze z Egiptu), to trochę takie zaliczenie. Choć rozumiem takie decyzje, bo człowiek ma w zasięgu, więc chce koniecznie zobaczyć. Pewnie wycieczka do tanich nie należała. Ale Morze Martwe poczułaś i doświadczyłaś , więc ogólnie chyba było warto.

Pewnie że było warto. Wcale nie żałuję, że się tam wybrałam. Szczególnie to Morze Martwe było rewelacyjnym punktem tej wycieczki.
Co do ceny, to teraz już nie pamiętam, jaki był koszt tej wycieczki, ale kojarzy mi się, że nie była to cena powalająca. Szczególnie że płaciliśmy za nią w dolarach, a wtedy dolar był po 2 złote. Właśnie ten kurs dolara w 2008 roku powodował, że nasze wczasy cenowo wyszły rewelacyjnie.

megidh napisał(a):Co do ceny, to teraz już nie pamiętam, jaki był koszt tej wycieczki, ale kojarzy mi się, że nie była to cena powalająca. Szczególnie że płaciliśmy za nią w dolarach, a wtedy dolar był po 2 złote. Właśnie ten kurs dolara w 2008 roku powodował, że nasze wczasy cenowo wyszły rewelacyjnie.

Też pamiętam 2008 rok. Akurat byliśmy w Niemczech i byłam zachwycona cenami. Euro też wtedy nisko stało.

Wracając jeszcze do podsumowania Jerozolimy. Jeśli będziecie w szabat, to zróbcie wcześniej zakupy. Bo jak już pisałam - sklepy będą pozamykane (od piątkowego popołudnia i w sobotę, jak jest w niedzielę, nie pamiętam). Oczywiście znajdziecie również w dzielnicach żydowskich otwarte małe sklepiki prowadzone przez muzułmanów, czy jakąś inną nację. Za to ceny będą kosmiczne. Za bochenek chleba krojonego płaciliśmy coś ok. 18-20 zł , za wodę mineralną i tonik dokładnie nie pamiętam, ale nawet jak na Izrael, ceny były wysokie. Natomiast wina osiągały już ceny kosmiczne - sięgały od 60 zł w górę (w podrzędnym sklepiku nie było chyba trunków z górnej półki ). Można oczywiście lecieć do dzielnicy arabskiej, ale jeśli jest to kawałek drogi, to trochę się nie chce.
Wyruszamy
Z Jerozolimy wyjechaliśmy po godz. 8 bez większych problemów, czytaj bez korków czy błądzenia. Jedziemy do Ejlatu, gdzie mamy 5 noclegów. Trochę kilometrów do pokonania jest, więc siedliśmy do przewodnika, co by może coś po drodze jeszcze zwiedzić. Wypatrzyliśmy Park Narodowy Beit Guvrin, od którego dzieli nas raptem ok. 23 km w kierunku Ber Szewy.
Przewodnik nie był zbyt opasły, więc informację były dość krótkie (ma to znaczenie, o czym napiszę później).
Już z drogi widzimy ruiny, więc zaraz za stacją benzynową skręcamy w prawo. Jest parking i wejście. Jeśli dobrze pomnę, to była chyba jakaś budka, ale nikogo w niej nie było, więc bez opłat wchodzimy na teren, bo brama otwarta.
Archeologiczne artefakty odkopane zostały przez izraelskiego archeologa Amosa Klonera, a światło dzienne ujrzały nie tak dawno temu, bo latach 90. XX wieku.
Tablica jest, a zatem jesteśmy we właściwym miejscu ( a jednak nie, bo my chcieliśmy coś innego zobaczyć, ale o tym dalej).

Po przekroczeniu bramy widzimy taki kopiec

Idziemy w prawo i za chwilę widzimy amfiteatr, który zbudowali Rzymianie w w II wieku. Odbywały się w na jego arenie zawody gladiatorów, a zmagania te mogło podziwiać ok. 3,5 tysiąca widzów
Nie robi wrażenia aż takiego wielkiego...


Amfiteatr używano aż do zniszczenia podczas trzęsienia ziemi, które miało miejsce w 363 roku.

Amfiteatr miał otoczoną murem arenę wypełnioną ziemią, z podziemnymi galeriami. Tworzą one długi korytarz, którym spacerujemy i my.




Na arenie i my

Jerozolima fajnie pokazana. Zobaczyliście chyba wszystko. Szacunek, za samodzielną organizację wyprawy.

Buber napisał(a):Jerozolima fajnie pokazana. Zobaczyliście chyba wszystko. Szacunek, za samodzielną organizację wyprawy.

Cieszę się, że spodobało. Wszystkiego nie zobaczyliśmy, ale w miarę dużo i co najważniejsze nikt nas nie poganiał.
A kolega Barcelonę też sobie sam zorganizował, więc i tu też by dał radę. Myślę, że trochę nas paraliżuje strach/obawy o bezpieczeństwo o czym pisałam na początku relacji.
Ale mogłam tam jechać tylko w takiej formie, gdyż nigdy nie pojechałabym z biurem podróży z uwagi na ceny takich wycieczek. Na koniec napiszę ile wydaliśmy. Sama jestem zdumiona, że tak mało.