Szalom - od strachu do fascynacji :)

Tu widoczek z deptaku naboczną uliczkę


Są też całkiem spore placyki




Jest też most zwodzony. Udało się nam przejść, ale zaraz został podniesiony. Tu widoki w lewo i w prawo


A tu już most podnoszą

Gdy jesteśmy na moście mamy widok na taki mały hotelik


Ta reklama mnie rozbawiła

kosz na śmieci też


A tu już dochodzimy prawie na koniec Ejlatu
Góry, które widać to Jordania

W tym miejscu posiedzieliśmy dość długo, bo połączenie morza i gór było piękne. Był też spokój, bo turystów kręciło się niewielu.
W morze prowadził betonowo-kamienny pomost.


Między kamieniami mieszkały koty, których w tym miejscu było całkiem sporo. Stały też miseczki z jedzeniem dla nich.
Kotki jednak trzymały dystans od człowieka.


Posiedzieć można było w na stopniach amfiteatru


lub na brzegu sceny, bo widok na Jordanię był jak magnes. Trochę sobie tam posiedziałam

Było pięknie, więc postanowiliśmy doczekać do zachodu słońca



Obok był też plac do gry


Powrót też miły, bo wiele miejsc zostało ładnie podświetlonych

Czas na kolację. Posiłki jadaliśmy w pobliżu hotelu. Przy głównej ulicy był duży Fast food. Oprócz tortilli, kebaba można było skomponować sobie obiad z warzyw, surówek i sztuki mięsa. Ceny za porcję od 40 zł w górę.
Na kolejny dzień planujemy wycieczkę do Czerwonego Kanionu.
Znajduje się on niedaleko od Ejlatu, bo raptem ok. 20 kilometrów i moim zdaniem miejsce obowiązkowe do odwiedzenia.

Czerwony kanion 21 stycznia, środa
Rano, czyli coś przed godziną 10 wyruszamy do kanionu. Jedziemy wzdłuż granicy z Egiptem.
Mapka z planem na dziś.

Jednak po ujechaniu 3-4 kilometrów musimy stanąć.
No widoki są takie, że trzeba się nimi trochę ponapawać i zatrzymać w kadrze
Choć nad głowami mamy chmury, to i tak kolory wzniesień są bajeczne. Wszystkie odcienie ugrów, aż po ciemny brąz. Miejscami róże i fiolety. Obok dużych i mniejszych kamieni, drobny piasek.

cd.


Pustynia, ale kwiatuszki też są


Za ogrodzeniem Egipt

Kolory pustyni są niesamowite Twoje piękne zdjęcia przypomniały mi mój przejazd przez Nevadę i zauroczenie zmieniającymi się barwami w zależności od kąta padania promieni słonecznych i rodzaju skał . . .


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Kolory pustyni są niesamowite Twoje piękne zdjęcia przypomniały mi mój przejazd przez Nevadę i zauroczenie zmieniającymi się barwami w zależności od kąta padania promieni słonecznych i rodzaju skał . . .


Pozdrawiam
Piotr

Kolory faktycznie są wspaniałe, choć myślę, że w Nevadzie dech jeszcze bardziej zapierało.
Niemniej, ja pustynię Negew pokochałam. Myślę, że następny odcinek też Ci się spodoba. Niektórzy to miejsce porównują z kanionem Antylopy w USA.

Widoki piękne, ale czas się zbierać, bo przecież wzywa nas Czerwony Kanion.
Dotrzeć tam można bardzo łatwo.
Jadąc od Ejlatu drogą nr 12 po ok. 20 km (będą znaki) skręcamy w prawo na drogę szutrową. Przejedzie nią każdy samochód i to bez problemu. Przy parkingu jest mapa z zaznaczonymi szlakami. Parking i wejście na szlaki jest darmowe.
W pobliżu możliwe jest rozbicie namiotu w wyznaczonym do tego miejscu, tyle że żadnej infrastruktury tam nie widziałam.

Mapka


Idziemy doliną, a właściwie korytem wyschniętej rzeki - szlak zielony.
Znów dopisuje nam szczęście. Jesteśmy tylko my i zachwycające widoki. Tylko pogoda trochę niepewna
Początkowo droga jest równa, ale kamyczków nie brakuje, więc polecam raczej zakryte buty.



Po drodze mijamy też ciekawe formacje skalne. Nie wiem, czy żółty kolor świadczy o siarce, ale tak mi się kojarzy.

Kolor różowy też można dostrzec


Ale gdzie czerwony?
Jakaś namiastka się pojawia





i nareszcie docieramy do Czerwonego Kanionu.
Powstał on w sposób naturalny podczas tzw. szybkich powodzi. Przepływająca woda przez piaskowiec stworzyła prawdziwe cuda natury.
Powodzie mogą wystąpić jesienią, zimą i wiosną. Wtedy lepiej nie wybierać się tam na wycieczkę. Niesamowity czerwony kolor, to obecność związków żelaza.
Tak wygląda na samym początku

Jeszcze parę kroków i wchodzimy między wąskie skały.
Już nam się podoba
Momentami Kanion bardzo się zwęża. Czasami są drabinki i dodatkowe uchwyty. Nic jednak strasznego, ani wymagającego. Można tam się udać prosto od biurka.

Ależ ten kanion jest wspaniały. Trochę podobny do Kolorowego Kanionu na Synaju, w którym byłam podczas mojego pobyty w Egipcie.

Super, żałuję, że zabrakło nam na niego czasu. Ale na pewno chcemy w te rejony wrócić. A póki co oglądam u Ciebie

megidh napisał(a):Ależ ten kanion jest wspaniały. Trochę podobny do Kolorowego Kanionu na Synaju, w którym byłam podczas mojego pobyty w Egipcie.

Też zauważyłam podobieństwo. A myślałam, że czymś cię zaskoczę.
Wydaje mi się, że ten "mój" jest nieco ładniejszy
Ale... może się mylę.

Beata W. napisał(a):Super, żałuję, że zabrakło nam na niego czasu. Ale na pewno chcemy w te rejony wrócić. A póki co oglądam u Ciebie

Warto się tam wybrać, tym bardziej, że jest łatwo dostępny. Ponoć jakimś autobusem można w pobliże podjechać.
Myślę, że Twoje dziewczynki też sobie poradzą. Starsza na 100 proc., a młodsza jeśli tylko lubi drabinki też.

Kontynuujemy naszą wędrówkę przez kanion
Kolejna drabinka



Kanion pod koniec robi się nieco szerszy. Za to na ścianach pojawiają różnej wielkości otwory, co tylko wzmaga malowniczość.