Śladami Potter, czyli wyspa KOS 2019 + Bodrum +wyspa Nisyros

Po śniadaniu mąż mi zakomunikował, że musi popracować jakąś godzinkę. No może półtorej.
Nie pisałam o tym, ale mieliśmy ten luksus, że w całym hotelu działało wi-fi bez konieczności wnoszenia dodatkowej opłaty.
Tak więc mego męża nic nie ograniczało i mógł spokojnie tracić cenny wakacyjny czas na męczącą pracę. Ale cóż, jak trzeba, to nie ma zmiłuj.
Na szczęście ja nie miałam żadnych obowiązków, więc zdecydowałam się iść na mały poranny rekonesans.
Zaczęłam od odszukania wejścia na basen i rozejrzenia się po jego terenie. Wiedziałam, że basen jest na dachu i bez problemu ustaliłam, który to dach (no bo budynków jest sześć), ale wiedzy, jak się na ten dach dostać nie posiadałam. Drogą dedukcji doszłam do wniosku, że najpewniej można tam wjechać windą. Schodami też można wejść, ale po co się tak męczyć, skoro wjechanie windą jest takie proste. Winda do demonów prędkości nie należy, więc należy się uzbroić w cierpliwość, aby z niej skorzystać.

Zwiedzanie dachu rozpoczęłam jednak nie od basenu, lecz od tarasu, znajdującego sie na dachu sąsiedniego budynku.

Jest wcześnie, więc bar na razie jeszcze jest nieczynny.



Na tarasie znajduje się punkt SPA, w którym można się oddać w ręce masażystki.

Oczywiście jest to dodatkowo płatna przyjemność.
W chwili meldowania się w hotelu dostaliśmy w gratisie bilety na 15 minutowy masaż. Niestety nie byliśmy zorientowani (albo recepcjonistka nam nie powiedziała, albo mówiła, a my nie zrozumieliśmy), że ten masaż można wykorzystać tylko w ciągu dwóch dni. Tak więc z naszego masażu nić nie wyszło, bo zgłosiliśmy sie na niego za późno. Zresztą nie tylko my. Poznane przez nas w hotelu dwie Polki również przegapiły ten gratisowy masaż.

Z tarasu można podziwiać wspaniałe widoki.





Z drugiej strony można popatrzeć na dziedziniec hotelowy.

Teraz idę już na basen.


Basen jest nieduży i płytki (od 1 do 1,20m głębokości), tak więc dla amatorów pływania się nie nadaje. Ale dla ochłody i relaksu jak najbardziej.
Wokół niego znajdują się lażaki i parasole. Ale nie było tam tłoku. Najwięcej naliczyłam 12 osób jednocześnie przebywających w tym miejscu.




Jest też brodzik dla dzieci, ale rodzin z dziećmi w tym hotelu nie widzieliśmy.

Prysznic też tutaj jest.

Mąż w dalszym ciągu był zajęty, więc poszłam jeszcze na mały spacerek.
Po wyjściu z hotelu poszłam w lewą stronę i udałam się na pobliską plażę. Czytałam że ta plaża do specjalnie pięknych nie należy, więc chciałam się przekonać na własne oczy.
Oto co zobaczyłam po wyjściu na murowane schody prowadzace wprost do wody.




Plaża wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża wyspy Kos jest drobno-kamienista.
Kamyczki te skutecznie utrudniają wygodne spacerowanie. Nogi zapadają się i wyciąganie ich z tych kamieni naraża nas na spory wysiłek. A ja właśnie miałam nadzieję na super długi spacer brzegiem morza i niestety nic z tego nie wyszło.


Plażowanie w tym miejscu nie specjalnie by mi odpowiadało.
Ale byli tacy, którzy na tej plaży wypoczywali, rozkładając się na leżakach ustawionych pod parasolami. Upodobania są różne. Jednym to pasuje a innym nie.



Ale kawałek tej plaży był niezagospodarowany i można by tam było rozłożyć się z ręcznikiem.
Szkoda tylko, że w tym miejscu było tak brudno.


Natomiast początek tej plaży został całkowicie zaanektowany przez tawerny.























Bardzo mi się ten odcinek spodobał.
Zjedzenie wieczorem posiłku na tarasie z widokiem na wybrzeże trureckie musi być bardzo przyjemne.
I nawet ceny nie były tutaj jakieś zaporowe.



Te tawerny mają podwójne wejścia - od strony plaży oraz od strony ulicy. Pomiędzy nimi znajdują sie przejścia, którymi można wydostać się z plaży na ulicę.
W jednym z takich przejść ujrzałam fajne graffiti oraz piękne klomby z roślinnością.





A to wejście do jednej z tawern od strony ulicy.

Fajne te knajpki tuż przy morzu. Lubię takie proste stoły i krzesła.
Stawiali nocą na blatach świeczki? W Bodrum takich stolików było bardzo dużo (na jednym obszarze) i nocą na każdym stał lampion. Wyglądało, to kapitalnie.

Szkoda że na plaży syfek bo tawerny naprawdę przyjemne
Oj przepłukały by mi teraz kieszeń

aga_stella napisał(a):Fajne te knajpki tuż przy morzu. Lubię takie proste stoły i krzesła.
Stawiali nocą na blatach świeczki? W Bodrum takich stolików było bardzo dużo (na jednym obszarze) i nocą na każdym stał lampion. Wyglądało, to kapitalnie.

Wstyd się przyznać , ale nie poszliśmy w to miejsce wieczorem, więc nie wiem nic na temat lampionów. Ale wujek google wie wszystko (no, prawie wszystko), więc się do niego zwróciłam z zapytaniem o lampiony i otrzymałam taką odpowiedź. Wynika z niej, że lampiony są stawiane na stolikach podczas wieczornych wizyt gości.

CROberto napisał(a):Szkoda że na plaży syfek bo tawerny naprawdę przyjemne

Ten syfek był jedynie w tym miejscu na odcinku jakichś 20 metrów. Myślę, że coś się tam działo za ogrodzeniem (może remont tawerny) i pewnie z tego powodu ten kawałek plaży był taki nieciekawy. Bo tak ogólnie to plaże w mieście Kos były bardzo czyste. Oprócz tego jednego miejsca nie spotkaliśmy więcej czegoś takiego.

megidh napisał(a):Wstyd się przyznać , ale nie poszliśmy w to miejsce wieczorem, więc nie wiem nic na temat lampionów.

Mieliście tam dwa kroki (chyba), no może trzy.
No, ale nie będę zadawać niedyskretnych pytań, co robiliście wieczorami

aga_stella napisał(a):

megidh napisał(a):Wstyd się przyznać , ale nie poszliśmy w to miejsce wieczorem, więc nie wiem nic na temat lampionów.

Mieliście tam dwa kroki (chyba), no może trzy.
No, ale nie będę zadawać niedyskretnych pytań, co robiliście wieczorami

No cóż my mogliśmy robić wieczorami. No przecież piliśmy. Po całych dniach łażenia to pić się chciało.
Trzeba było podpowiedzieć, żeby chodzić i szukać takich fajnych klimatów, a nie teraz zadawać niedyskretne pytania

Mąż wreszcie zadzwonił, że już skończył pracę i możemy gdzieś iść, więc wróciłam do hotelu i poszliśmy na basen troszkę poleniuchować.
Jak przyjemnie było po tym spacerze zanurzyć się w tej czyściutkiej wodzie, która była dosyć ciepła, bowiem na dachu nagrzewała się wspaniale.


Mąż także był zadowolony z wypoczynku po pracy.




Potem poszliśmy na spacer w miejsca, które odwiedziłam wcześniej, ale Waldek też stwierdził, że spacer brzegiem morza nas umorduje i wróciliśmy na chodnik, biegnący równolegle do plaży, ale oddzielony od niej budynkami, w których panoszyły się tawerny.
Ale nie w każdym. Niektóre z nich chyba są mieszkalne.


W tym budynku ukazała nam się piękna Grecja.


Taki widok jest bardzo często spotykany w mieście Kos, bowiem jest tutaj sporo wypożyczalni.

Minął nas jeden z pociągów turystycznych, wożących tursytów po mieście Kos. Są chyba cztery takie pociągi: niebieski, czerwony zielony i biały, ale wszystkie zaczynają swój kurs w porcie w mieście Kos, tyle ze każdy z nich ma przystanek w innym miejscu. Pod naszym hotelem był przystanek niebieskiego pociągu. Czerwony rozpoczyna swoja trasę przy fontannie z delfinami a zielony i biały przy Ratuszu.



Ponieważ poczuliśmy się głodni, zaczęliśmy sie rozglądać za jakąś tawerną. Przed tawernami, które mijaliśmy, były wystawione tablice ze zdjęciami potraw, które sa tam serwowane, ale nie było informacji o cenach. Bardzo tego nie lubię, bo przed wejściem do lokalu chciałabym wiedzieć, jakich cen się w nim spodziewać. Dlatego gdy w pewnym momencie zobaczyliśmy ustawiony przed jedną z tawern "koziołek" ze zdjęciami, na których podane były ceny, to zdecydowaliśmy się zjeść właśnie w tej tawernie. Tym bardziej, że w tawernie tej gościli się przeważnie Grecy.
Ta tawerna nazywa się Alexandros i znajduje się w tym miejscu, ale zdjęcie na Mapach Google jest bardzo stare, bo z grudnia 2011 roku, więc obecnie to miejsce wygląda inaczej.


Obsługiwała nas bardzo sympatyczna Rosjanka Tatiana, która wyszła za mąż za Greka i mieszka na Kos już od 10 lat. Widać ją na zdjęciu powyżej w jasnej bluzce.
Ale wróćmy do jedzenia. Ja zamówiłam musakę, bo nigdy jej jeszcze nie jadłam, a to przecież typowo grecki posiłek, więc koniecznie chciałam go spróbować. Waldek natomiast miał ochotę na jakąś rybkę. Ponieważ było gorąco i pić nam się chciało, to zamówiliśmy jeszcze mrożoną kawę Φρέντο εσπρέσο (freddo espresso).
Jakież było nasze zdziwienie, gdy zamiast zamówionych potraw Tatiana najpierw postawiła nam na stole dwie butelki wody mineralnej a następnie przyniosła talerz greckiej sałatki i koszyczek wypełniony pokrojoną bułką, mówiąc przy tym, że to w gratisie. Jednocześnie w odwróconym do góry dnem kieliszku zostawiła rachunek. Oczywiście nie wytrzymałam i zajrzałam, żeby zobaczyć, czy faktycznie w rachunku nie zostały ujęte dodatkowe pozycje. I faktycznie, znalazły się na nim tylko zamówione potrawy i napoje, tj. musaka (7,00 euro), ryba (7,50 euro) i dwie kawy freddo espresso (2 x 2,50 euro). Razem rachunek opiewał na kwotę 19,50 euro.







Podczas posiłku mieliśmy kocie towarzystwo.

Wszystko było bardzo smaczne, obsługa super miła, więc szczerze mogę polecić ten lokal.
Wnętrze tawerny też jest bardzo przyjemne. Zobaczyłam je, gdy weszłam do środka w celu skorzystania z toalety. Większą jego część zajmuje bar z wysokimi stołkami. Dla mnie to wnętrze przedstawiało sie bardzo klimatycznie.


Tuż koło naszego stolika stał sobie taki fajny malutki pojazd.


W czasie gdy my jedliśmy posiłek pod tawernę podjechał trójkołowiec i zaparkował przed nią. Kierowca wysiadł i usiadł przy stoliku na tarasie tawerny, zamawiając coś do picia i jakiś posiłek.


My zaciekawieni spoglądaliśmy na towar wypełniający pakę tego autka. A były tam płody rolne, typu pomidory, ogórki, cebula. Spytaliśmy Tatianę, czy istniałaby możliwość, żeby dokonać zakupu tych towarów i okazało się, że nie ma problemu. Właściciel wyjął wagę i zaczł się handel, bo oprócz nas było więcej chętnych. Zakupiliśmy kilogram pomidorów i jedną cebulę, płacą za to aż 1 euro.

Pomidory były przesmaczne. Na temat cebuli się nie wypowiem, bo nie jadam, ale Waldek twierdzi, że była bardzo smaczna.

Na pożegnanie Tatiana przyniosła nam jeszcze po kieliszku jakiegoś greckiego specjału alkoholowego, również w gratisie.


Gdy my udaliśmy się w dalszą drogę tawernę opuścił także właściciel tego małego motorka i przeciął skrzyżowanie, nie stosując się do żadnych reguł ruchu drogowego.

Gosiu , Grecy najwyraźniej mają "latynoski" stosunek do ruchu drogowego

Bardzo ciekawy ten Twój Kos . . . jak nie w tym , to może w przyszłym roku


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Gosiu , Grecy najwyraźniej mają "latynoski" stosunek do ruchu drogowego

Chyba masz rację, ich podejście do przepisów ruchu drogowego jest zdecydowanie zbyt lekkie.

piotrf napisał(a):Bardzo ciekawy ten Twój Kos . . . jak nie w tym , to może w przyszłym roku

Według mnie wyspa Kos jest warta odwiedzenia.

megidh napisał(a):

piotrf napisał(a):Gosiu , Grecy najwyraźniej mają "latynoski" stosunek do ruchu drogowego

Chyba masz rację, ich podejście do przepisów ruchu drogowego jest zdecydowanie zbyt lekkie.

Wprawdzie z Grecji widziałam tylko Kretę, ale jazda tam nie budziła większych emocji związanych z innymi użytkownikami (owszem zatrzymywali się gdzie popadnie, ale to na bezpieczeństwo nie rzutowało).
Natomiast w Palermo, to co dzieje się na ulicach przechodzi wszelkie wyobrażenie. Włos staje dęba, a serce podskakuje. Nigdy z czymś takim się nie zetknęłam, a trochę autem jeździmy.
W innych miastach Sycylii było o wiele lepiej.

aga_stella napisał(a):

megidh napisał(a):

piotrf napisał(a):Gosiu , Grecy najwyraźniej mają "latynoski" stosunek do ruchu drogowego

Chyba masz rację, ich podejście do przepisów ruchu drogowego jest zdecydowanie zbyt lekkie.

Wprawdzie z Grecji widziałam tylko Kretę, ale jazda tam nie budziła większych emocji związanych z innymi użytkownikami (owszem zatrzymywali się gdzie popadnie, ale to na bezpieczeństwo nie rzutowało).
Natomiast w Palermo, to co dzieje się na ulicach przechodzi wszelkie wyobrażenie. Włos staje dęba, a serce podskakuje. Nigdy z czymś takim się nie zetknęłam, a trochę autem jeździmy.
W innych miastach Sycylii było o wiele lepiej.

Ja też się w Grecji nie spotkałam z jakimiś niebezpiecznymi sytuacjami na drodze, ale faktem jest, że Grecy zbyt bezpiecznie nie jeżdżą.
Co do jazdy we Włoszech, to masz w stu procentach rację. We Włoszech jeździliśmy tylko jako pasażerowie autokaru, ale naoglądaliśmy się tyle, że włosy na głowie stają.

Dalszym celem naszego spaceru była plaża w północno-zachodniej części wyspy. Interesowało nas, jak długo tam trzeba iść, bowiem jest to plaża, z której można podziwiać zachody słońca. Ruszyliśmy więc dalej.
Kawałek szliśmy jeszcze ulicą, ale po chwili skręciliśmy w stronę morza.
Ten stoliczek zachęcał do wejścia do środka, ale byliśmy twardzi i nie daliśmy sie skusić.

Wzdłuż drogi rosły takie drzewa obwieszone kwiatami i uschniętymi owocami.

Wyglądały jak uschnięte figi, ale przecież figi nie rosną na takich drzewach.



Dalszą drogę obyliśmy już wzdłuż plaży Lambi.
Jest to w miarę szeroka, piaszczysta plaża, na której co jakiś czas znajdują się leżaki z parasolami, które są oczywiście płatne, ale zdarza się, że jak się złoży zamówienie w barze, do którego należą te leżaki, to nie trzeba uiszczać za nie dodatkowej opłaty. Z własnym sprzętem plażowym można rozłożyć się w miejscach bez leżaków.


Z plaży Lambi bardzo dobrze widać plażę i hotele w Psalidi - kurortu położonego na północno-wschodnim krańcu wyspy.

Pomimo upału, niektórym jest chyba trochę zimno.


Gdy skończyła się droga szliśmy już po plaży.
W tym miejscu plaża była bardziej przyjazna do spacerowania, ale bez butów raczej byśmy rady nie dali.


To miejsce z wiatrakiem to Mylos Beach Bar, ale nie weszliśmy do niego, bo przecież przed chwilą byliśmy w innej tawernie.


Ten ląd widoczny za morzem to Turcja, która w tym miejscu oddalona jest od wyspy Kos jedynie o 5 km.

Podobają mi się takie gratisy w knajpce - to takie kreteńskie.
Fajnie, że udało się znaleźć takie miejsce na Kos.
Na Rodos zaliczyłem chyba takie jedno miejsce ... natomiast na Jońskich kombinują Grecy po włoskiemu (coperto itp.).

Buber napisał(a):Na Rodos zaliczyłem chyba takie jedno miejsce ... natomiast na Jońskich kombinują Grecy po włoskiemu (coperto itp.).

Chyba nie tylko na Jońskich , czyżby znaki zmieniających się ( niestety ) czasów


Pozdrawiam
Piotr