Primosten 2007 - Chorwacja pierwszy i nie ostatni raz :)

Wstajemy, jak codziennie ok. 9.00, zjadamy śniadanko na tarasie, dosyć obfite, bo przecież trzeba wyjeść wszystko z lodówki no i zbieramy się na plażę, standardowo z niezbędnym sprzętem, żeby niczego nam nie zabrakło. Rodzinka Hendersonów ruszyła na plażę, ale nasze miejsce było zajęte, więc poszliśmy kawałek dalej i jak co dzień - opalanko, kąpanko, pontonowanie, nurkowanie...same przyjemności . Każdy już dzisiaj tylko wzdychał i patrzył tęsknie na morze strasznie szybko zleciał nam ten urlop - wszystko, co dobre, szybko się kończy, ehhh....


Nasza trójka postanowiła zrobić obchód miasteczka, poszliśmy, więc na lody i naleśniki i ruszyliśmy w kierunku Starówki, tam oczywiście pustki, nie to co wieczorem... Postanowiliśmy obejść cały półwysep dookoła - nigdzie się nie spiesząc. Przy okazji złapaliśmy kilka krabów (wypuściliśmy je zaraz), puszczaliśmy kaczki i podziwialiśmy widoki od drugiej strony miasteczka, wdychaliśmy przepiękne zapachy, oczywiście pofociliśmy trochę, ostatnie rzuty oka na zatoczkę...poganialiśmy jeszcze jaszczurki, a co? ale szybkie bestie


poszukiwanie kamieni na kaczki
chciałam sobie takiego kaktusika przywieść ale mnie nastraszyli, że nie wolno...



Plan był taki: wracając wstępujemy po lody - standard później wracamy na plażę, powoli się zbieramy do domku, jakaś kawka, może coś na szybko przekąsić i ruszamy do miasteczka na ostatnie zakupy - tak sobie zresztą zrobiliśmy, że zostawiliśmy wszystkie zakupy prezentowe na ostatni dzień, zaopatrzyliśmy się tylko w całe mnóstwo słoików z dżemem figowym - oczywiście pod wpływem opisów innych cromaniaków , Borys miał obiecane, że dzisiaj poskacze na bungee trampoline, później mieliśmy się spotkać ze wszystkimi na ostatniej kolacji w naszej ulubionej knajpce - więc jak widać dużo do zrobienia jeszcze przed nami.
Dzierżąc lody w dłoni wracaliśmy koło mini golfa, były tam też tory do gry w bocce (boule), Borys postanowił, że popatrzy jak inni grają w minigolfa, a my pójdziemy po rzeczy na plażę, no i puściło się dziecko pędem pomiędzy torami do bocce i jak nagle nie wyrżnie w drewnianą dechę - ja tylko zobaczyłam, że uderzył czołem w wystajcą drewniana belkę i jak nie zacznie płakać i krzyczeć - podbiegliśmy do niego - wystraszeni, najgorzej wyglądało kolano - krew się lała, pełno żwirku w ranie, pytamy czy nie boli go głowa, bo na czole zaczął pojawiać się czerwono- fioletowy krwiak, ale nie w głowę nic mu podobno nie było, tylko to strasznie wyglądające kolano i co na nie popatrzył, to w płacz - bidulek . Łukasz pobiegł po nasze rzeczy, ja próbowałam go trochę uspokoić - najważniejsze, że z głową wszystko w porządku, przebiegle podpytałam, czy da rade wieczorem skakać na bungee i misiu stwierdził, że jak trochę odpocznie, to nie będzie problemu - więc my już się uspokoiliśmy, Borys tylko spoglądając na kolano włączał syrenę. Zanieśliśmy go do domu, włączyliśmy bajeczkę i miś odpoczywał, a my zastanawialiśmy jak to będzie wieczorem - że też taki pech w ostatni dzień!
po przemyciu nie wyglądało to już tak strasznie...ufffff!
c.d.n.

marsylia napisał(a):...
chciałam sobie takiego kaktusika przywieść ale mnie nastraszyli, że nie wolno...
...

Bo nie wolno i już Co nie znaczy, że się nie da . My nie wiedząc o tym, że nie wolno przywieźliśmy agawę . Muszę się pochwalić, że od tamtego roku puściła już 4 nowe listki :D:D:D

Pozdrav

No to zazdroszczę. Ale następnym razem się tak nie dam
Wystarczy nie wiedzieć, że czegoś nie wolno

marsylia napisał(a):

ale go ścisneliście, aż mu oczy bokiem wychodziły, hihihihi

czekamy na zakończenie.....

Reszta ekipy wróciła wymęczona plażowaniem , jak zwykle prysznice, jakieś małe jedzonko, kawka, chwilka na leniuchowanie i ruszyliśmy w miasto z myśla, ze to nasz ostatni wieczór. Misiu kuśtykał trochę i jak spoglądał na kolano, to przypominało mu się, że go boli, ale na bungee da radę - no wiadomo! Więc nasza trójka udała się w kierunku plaży, ponieważ właśnie przy plaży jest trampolina i kulki dla dzieciaków, była mała kolejka, nie tylko dzieci czekały na tę atrakcję . Borys wreszcie doczekał się na swoją kolej i...dał radę Bardzo mu się podobało i oczywiście chciałby jeszcze raz..ale przekonaliśmy go, że teraz musimy kupić prezenty dla babci, cioci...itd. Umówiliśmy się z resztą ekipy na konkretna godzinę w restauracji i nie mieliśmy zbyt dużo czasu. Ruszyliśmy szybko na starówkę, ponieważ w dzień zobaczyliśmy tam sklepik z winami i oliwą- taką "prosto od chłopa", ale wtedy był oczywiście zamknięty. Popróbowaliśmy winka, ale jakieś takie nie bardzo, kupiliśmy tylko oliwę i szybko na deptak, ponieważ tam pani miała dobrą "kruszkową", a obok była orzechówka i travarica i takie tam . W ciągu dnia kupiliśmy jeszcze prsut, jakieś gifciki dla babci jednej i drugiej, no a teraz już właściwie nie mieliśmy czasu na większe zakupy, bo czekali na nas już w knajpce, więc biegusiem się tam udaliśmy, ale Borys zrobił się marudny - wymęczony już był bidulek i krzyczał, że chce jeść - zamówił sobie spaghetti, każdy z nas zamówił coś innego, żeby jeszcze popróbować tych przysmaków, strasznie długo czkaliśmy, miś mi zasypiał na kolanach, rozżalony, że on chce jeść wreszcie przynieśli spaghetti, ale mały już prawie spał, powciągał kilka klusek i po jedzeniu - zasnął, ale jakoś tak niespokojnie i co chwilę płakał. Szybko zjedliśmy kolację - moje kalmary zdążyły wystygnąć... no i pozbieraliśmy się, ponieważ była zaplanowana jeszcze impreza tarasowa . Tylko teraz trzeba było dojść do domu - pod górę, z miączącym misiem na plecach - ale to oczywiście nie ja. Zostało nam jeszcze trochę pieniędzy, więc zadeklarowałam się, że rano wstanę i pójdę po pieczywo i owoce - chcieliśmy koniecznie zabrać ze sobą melony, ponieważ tak dobrych to nigdzie nie jedliśmy, no i figi suszone, jak będą. Dotarliśmy do domku, zrobiliśmy porządne driny (synek już spał w łóżeczku) atmosfera była lekko napięta (związane to było z misiem, więc tylko w naszej rodzinie ), ale łyknęliśmy sobie, znaczy się degustowaliśmy na tarasie napoje, postawiliśmy jakieś przegryzki i tarasowaliśmy się, ale kierowcy jacyś nerwowi byli i koniec końców, zostało nas troje na tarasie i tak spędziliśmy przesympatyczną zieloną noc. Do łóżek poszliśmy po 3.00, a ja przecież miałam wstać wcześniej . No ale udało się, z oczami na zapałki, podniosłam się z łóżka o 7.00, wyszłam na taras i zrobiłam ostatnią fotkę - widok na miasteczko i ruszyłam w dół, na targ i do piekarni.
na zegarze widać, że jest 7.10

Poranna atmosfera i klimat miasteczka wynagrodził mi wszystko, było tak przyjemnie...żałowałam oczywiście, że wcześniej mi się to nie udało, postanowiłam, że na następnym urlopie tak właśnie będzie, no może nie codziennie, ale... Cisza spokój, tylko mieszkańcy Primosten, turyści jeszcze śpią, ktoś gdzieś się krząta, ktoś zamiata podwórko, ktoś składa stoliki w restauracji, ktoś inny siedzi na tarasie i pije kawkę - miooodzioo! Zakupiłam kilka melonów, figi, pieczywo na śniadanie, jakieś słodkie bułeczki i prawie wszystkie kuny zostały wydane. Jak wróciłam, to jeszcze wszyscy spali, ale już za moment dom zaczynał się budzić. Wyjazd był zaplanowany na 10.00, a jeszcze prysznice i śniadanko i kanapki na drogę i pakowanie, oj ciężko było spać się chciało i w ogóle... no ale o 10.00 byliśmy pod samochodami zwarci i gotowi i wyjechaliśmy spod domu 10.10.
Smutno strasznie. Droga powrotna minęła nam spokojnie, w dzień oczywiście jechało się dłużej, bardziej uciążliwie, ponieważ gdzie niegdzie były korki, ja walczyłam bezsilnie z moja opadającą głową, no i poddałam się na chwilę
jeden z korków
Nie zatrzymywaliśmy się na jakieś dłuższe przerwy, tylko tanken i dalej jazda, nie były to zaplanowane konkretne stacje, jak widzieliśmy, że jest gaz, to dawaliśmy znać przez krótkofalówkę, że zjeżdżamy. Oczywiście podziwialiśmy widoki, bo zdarzały się takie zapierające dech w piersiach, np. zachód słońca w Austrii.



Tak, więc bez większych przeszkód dotarliśmy do Polski, zapłakanej deszczem zresztą. Na stacji przed Katowicami zrobiliśmy małe roszady w samochodach i nasza trójka + koleżanka ruszyliśmy w kierunku Warszawy, reszta w kierunku Katowic. W domu byliśmy przed 5, nie chciało nam sę strasznie wnosić tych wszystkich toreb i bagaży, ale kierowca postanowił, że bierzemy, więc nie było sprzeciwu, to on był gwiazdą dzisiejszego poranka prowadził samochód przez 18 h! W naszym osobistym, prywatnym łóżeczku byliśmy już po 5 i zdawaliśmy sobie sprawę, że Borys pewnie wstanie ok. 8

Koniec!

.......Chorwacja pierwszy i nie ostatni raz .... no to gdzie w 2008 r.

hehe już pisałam wcześniej, że Omis mnie zauroczył i to jest cel na przyszły rok

Szkoda, że już koniec.......
Miło sie czytało, no to do następnego razu....


A my jak zwykle standardowo Zivogosce Blato!!!!!
Do Omisa bedzie niedaleko, wiec pewnie wybierzemy sie na zwiedzanie twierdzy piratów, albo na rafting.....

I na dodatek juz mamy rezerwację - od razu szybciej ten czas do września zleci....

Janusz Bajcer napisał(a):.......Chorwacja pierwszy i nie ostatni raz .... no to gdzie w 2008 r.

Janusz? - a ty już wybrałeś miejsce wypoczynku na przyszły rok????

W 2008 r. musi być po raz 10 Chorwacja

witki napisał(a):Szkoda, że już koniec.......
Miło sie czytało, no to do następnego razu....

Dziękuję za miłe słowa
Tak jak pisałam wcześniej będzie jeszcze mały suplemencik ze zdjęciami znajomych, z racji tego, że my straciliśmy tak dużo fot...

Janusz Bajcer napisał(a):W 2008 r. musi być po raz 10 Chorwacja

prawidłowa odpowiedź.......

marsylia napisał(a):

witki napisał(a):Szkoda, że już koniec.......
Miło sie czytało, no to do następnego razu....

Dziękuję za miłe słowa
Tak jak pisałam wcześniej będzie jeszcze mały suplemencik ze zdjęciami znajomych, z racji tego, że my straciliśmy tak dużo fot...

no to dalej czekamy................