Pożegnanie lata 2016 (Dolomity, Garda, Sardynia, Bawaria)

Cieszę się, że zdjęcia się podobają, chociaż to tylko zwykłe pamiątkowe kompakcikowe pstryki.

Auto zaparkowaliśmy na przestronnym bezpłatnym parkingu, skąd do centrum poszliśmy na piechotę.
Gdyby ten parking nie był tak mocno oświetlony, być może zostalibyśmy tam na noc. Najciemniejsze miejsce było jednak już zajęte przez auto na blachach rumuńskich, jego pasażerowie realizowali dokładnie nasz pomysł .

Przez moment zastanawialiśmy się nad noclegiem na nieoświetlonym , dopiero powstającym (oznaczenia „P” już były, nic o opłatach) dużym parkingiem nieco na pn. od tego bez lamp… Ostatecznie jednak uznaliśmy, że domy są za blisko, więc najpierw wypróbujemy wspomniany wcześniej przydrożny parking koło Nago. Wrócić do Rivy w razie czego zdążymy .

Na razie jednak był wieczorny spacer po Riva del Garda.

Z Via Luigi Stroch w stronę portu poszliśmy bocznymi uliczkami – najpierw Via Vannetti, potem (po przecięciu z drogą SS240) deptakiem Via H.Sudermann. Za zbudowaniami Lido Palace Hotel (nie, tu spać nie zamieraliśmy ) dotarliśmy do nabrzeża, skąd już było blisko do portu .



Wieczorny spacer po Rivie nie był długi, postanowiliśmy bowiem uzupełnić go o krótką poranną przechadzkę. Na obu z nich nie było jednak czasu na to, by pozwiedzać dokładniej .

Wtorek, 27 września

Przydrożny parking koło Nago nie był wprawdzie miejscem wymarzonym , ale tam właśnie postanowiliśmy spędzić noc. Miejsce było nieoświetlone, od drogi osłonięte krzaczkami, gdyby jeszcze ludziska nie jeździli tak często… Fakt, kilka godzin było znośnych , ale po 6-tej ruch znacznie się wzmógł. Może nie było głośno aż tak jak przy autostradzie, jednak nawet przy zamkniętych drzwiach i oknach było to słyszalne .
Około 7:30 zwlekliśmy się z bagażnikowego łóżeczka i pojechaliśmy do Rivy.





Kościół dell'Inviolata - przechodziliśmy koło niego wieczorem w drodze powrotnej na parking, tym razem tylko widok zza szyby.





Wracając wieczorem na parking przy Via Galas, wypatrzyliśmy jakieś bezpłatne miejsca parkingowe zdecydowanie bliżej nadwodnej części miasta. Może z rana nie będzie tam tłoczno i uda nam się gdzieś wcisnąć?
Powiodło się za pierwszym razem , na parkingu przy Via Monte Oro. Fakt, nawet o tak wczesnej porze wolnych miejsc zbyt wiele nie było, toteż gdy na takowe trafiliśmy, stanęliśmy od razu, żeby nas nikt nie ubiegł .

Krótki spacer Via Monte Oro z widokiem na pozostałości twierdzy Il Bastione w niższych partiach stoków Monte Rocchetta. Fortecę zbudowali Wenecjanie w 1508 r. w miejscu wcześniejszej twierdzy istniejącej przed 1450. W 1509 r. Il Bastione przejął biskup Trydentu książę Giorgio III di Neydek. Po zniszczeniach dokonanych przez wojska francuskie dowodzone przez generała Vendome (zajęły twierdzę w 1796), został tylko bastion. W nocy był on podświetlony…

Świeciła się też położona znacznie wyżej kaplica Santa Barbara.

dangol napisał(a):Cieszę się, że zdjęcia się podobają, chociaż to tylko zwykłe pamiątkowe kompakcikowe pstryki.

Ja też nie mam wypasionego aparatu (chociaż zawsze o tym marzyłam), ale uwielbiam robić zdjęcia - na wyjazdach szczególnie. Ps. Bardzo mi się podobały Twoje "pstryki"

Jak już pisałam, preferuję morze nad górami. Czekałam aż trochę czasu minie i jestem z powrotem. I tak liczyłam, że może jeszcze Gardę zaliczyliście...i się nie pomyliłam.

Widoki w Dolomitach piękne, ale nie ukrywam, że cieszę się, iż zbliżamy się do morza.

piekara114 napisał(a):Jak już pisałam, preferuję morze nad górami.

To zupełnie odwrotnie niż ja . I niespecjalnie mnie cieszy, że Danusia pożegnała już Dolomity .

No proszę... wieczorno-poranna Riva
Ciekawe co jeszcze zobaczycie nad Gardą...

Lubię górki, choć już jednak mniej niż dawniej, a że zmierzamy w kierunku bliskiej sercu Sardynii, także też nie martwi mnie szczególnie pożegnanie z Dolomitami .

Jak to się stało, że dopiero teraz do Ciebie trafiłem to nie wiem ... ...
Dzięki za Gardę - miłe wspomnienia wracają ... ... Obiecuję nadrobić początek ... ...
Pozdrawiam.

... jak obiecałem tak zrobiłem - już nadrobione ... ... nam niestety będąc nad Gardą nie udało się w Dolomity dojechać, ale kiedyś to nadrobimy ... ... fajne połączenie fotek z wcześniejszych wyjazdów z obecnym ... ... teraz jestem już na bieżąco i czekam na cd ... ...
Pozdrawiam.

Sara76 napisał(a): Ja też nie mam wypasionego aparatu (chociaż zawsze o tym marzyłam), ale uwielbiam robić zdjęcia

Kiedyś zastanawiałam się nad lustrzanką, ale pomysł szybko mi wyparował z głowy, jak sobie uświadomiłam, ile to wszystko waży . Nie chciałoby mi się nosić, a lekki kompakcik zawsze jest pod ręką. Fakt, często przez to mnóstwo fotek bez sensu …

piekara 114 napisał(a): Jak już pisałam, preferuję morze nad górami.

marze_na napisał(a): To zupełnie odwrotnie niż ja

kulka53 napisał(a): Lubię górki, choć już jednak mniej niż dawniej

A ja mam dylemat…
Lubię zarówno widoki górskie, jak i te nadmorskie .
Tyle, że u mnie urok morza pomniejsza fakt, że pływać nie potrafię i raczej już tak pozostanie.
Wędrówki górskie … kiedyś mogłam pokonywać w ciągu jednego dnia dłuższe szlaki, na dodatek ze znaczniejszym przewyższeniem. Fakt, zawsze więcej było w tym samozaparcia, niż dobrej kondycji , ale jakoś się szło. Z wiekiem niestety nie jest to już takie proste , więc miłość do gór mocno osłabła, zielone Dolomity znacznie jednak ją odświeżyły .
Dolomity czy nadmorska Sardynia? No nie wiem , co jednak było dla mnie lepsze w czasie tego urlopu. Grzesiek ma niekwestionowanego faworyta – najlepsze z naszych tegorocznych wakacji na Sardynii było… Monachium . Oczywiście, ze względu na jakość piwka .

kmichal napisał(a): nam niestety będąc nad Gardą nie udało się w Dolomity dojechać, ale kiedyś to nadrobimy ...

Na pewno !

kulka53 napisał(a): Ciekawe co jeszcze zobaczycie nad Gardą...

Niewiele, był to głównie przejazd wzdłuż części zachodniego brzegu, z postojem na kawkę , a potem na mocno spóźnione śniadanie.

kmichal napisał(a): Dzięki za Gardę - miłe wspomnienia wracają

Pomysł, żeby przejechać nad zachodnią Gardą, wyszedł od Grześka. Moją inicjatywą była kawka w Limone , a do wyboru właśnie tej miejscowości przyczyniła się w dużej mierze Twoja relacja z wakacji nad Gardą. A więc to ja powinnam podziękować Tobie.

dangol napisał(a):
Dolomity czy nadmorska Sardynia? No nie wiem

A ja wiem. Biorę oba
Bez względu na porę roku

pozdrawiam,
M

Serce Rivy – Piazza Tre Novembre z Torre Apponele we wschodniej części placu. Wieżę zbudowano w 1220 r., była częścią już nieistniejących miejskich fortyfikacji. W 1555 r. podwyższono ją do 34 m. Na szczycie znajduje się symbol miasta - aniołek „Anzolim” , wiatrowskaz wykonany z brązu.





Nie wiem czy zdecydowalibyśmy się na wejście na górę, gdybyśmy w Rivie zostali ciut dłużej… Szans jednak nie mieliśmy, bo godzinie 10-tej już tam nas dawno nie było .

Po przeciwnej stronie placu mieszczą się pałace z miejskimi urzędami - Palazzo Pretorio (zbudowany około 1370 r.) połączony na początku XIX w. z Palazzo Municipale (powstał początek XIII w., gruntowna przebudowa koniec XV w). Na wschodniej ścianie widać herb biskupa Giorgio III di Neideck umieszczony tu w 1509 r., w miejscu poprzedniego herbu weneckiego.

Via Gazzoletti odchodząca od Piazza 3 Novembre …













Piazza Giuseppe Garibaldi…



Za fontanną, przy Via Meffei, widać Palazzo Lutti Salvadori mieszczący miejską bibliotekę.

Twierdza Rocca di Riva przy Piazza Cesare Battisti w pobliżu portu została zbudowana w 1124 r., w latach 1370-1393 przebudowała ją rodzina Scaligieri z Werony. Na początku XVI w. twierdza została odnowiona na rezydencję biskupią, następnie władali nią Wenecjanie. W 1852 Austriacy przekształcili budowlę w koszary wojskowe. Obecnie mieści się tu muzeum.





My jednak zamiast do muzeum , ruszyliśmy w kierunku auta.







XIII-wieczna Porta San Michele …



… oraz XI-wieczna Porta San Marco (obie bramy przebudowano w połowie XIX w.)



Jeszcze tylko króciutko Via Bastione i Via Lavino, no i mogliśmy ruszyć w dalszą drogę. Pożegnaliśmy Rivę, ale to jeszcze nie koniec naszej Gardy.

Też wybrałem kompakcika dla tej "nieznośnej lekkości bytu", ale czasami mnie skręca z zazdrości (czyt. podziwiam) gdy widzę niektóre fotki .
To piwo w Monachium to był Paulaner, czy jakieś inne .
pzdr.