PELOPONEZ z odrobiną SARTI - 2014

-

Mistra:

Krużganek:




W takich wannach się kiedyś kąpano:



Ruinki Mistry, Agios . . . . . :



W kierunku Sparty:

-

Kolejny krużganek:


I jeszcze jeden:


Piękna ta Mistra:
Czyż nie?


A rośliny potrafią rosnąć nawet w skale:

-

Mistra:



Mitropolis:



Inne Agios . . . . :



Mury dolnego zamku:



Widok na Spartę:



Fragment muru w mchu:


Niełatwo to wymówić!

-



Remontowany zameczek:


Raz jeszcze widoczek:


I znowu w dół:


To ma klimat:


Spójrz do góry:

-

Podczas zwiedzania Mistry deszczyk nas trochę ochłodził.

Pojechaliśmy w stronę zamku górnego:



Ale stwierdziliśmy, że dziś nie mamy dla niego czasu:



Mamy w planach znaleźć kwaterę na kilka dni.

My też oglądaliśmy cudny Peloponez, tylko w lipcu i pogodę mieliśmy już zupełnie inną. Pozdrawiam

pietruszeczki napisał(a):My też oglądaliśmy cudny Peloponez, tylko w lipcu i pogodę mieliśmy już zupełnie inną. Pozdrawiam

A gdzie byliście?


W relacji jesteśmy w dniu 20 czerwca.

Z tego co pamiętam -
To był ostatni dzień z kropelkami i chmurami ( nie mylić z chmurkami )

Tego dnia mieliśmy trochę obaw jak będzie z pogodą podczas naszego wyjazdu, ale okazało się, że było całkiem O.K.

Czytałem w relacjach, że w czerwcu w Chorwacji potrafiło lać 5 na 7 dni.
Takie ludzie mieli urlopy.
To było wyjątkowo deszczowe lato - podobno.
Zobaczymy co będzie dalej - oby nie taka tendencja.

Darkos napisał(a):W takich wannach się kiedyś kąpano:

Spoglądając za okno, pierwsze skojarzenie:

Oj woda szybko w niej stygła.

pzdr

longtom napisał(a):

Darkos napisał(a):W takich wannach się kiedyś kąpano:

Spoglądając za okno, pierwsze skojarzenie:

Oj woda szybko w niej stygła.

pzdr

Witam Wielkiego Toma.

Oni tam mają cieplej

-
Wyjeżdżamy spod górnego zamku.
Najpierw jedziemy w kierunku Sparty.

Na prośbę młodzieży, szukamy tablicy z nazwą tego miejsca – ma być fotka na pamiątkę.

Na wylocie ze Sparty robimy podstawowe zakupy w Lidlu i dalej jedziemy już bez zatrzymywania się do Githio.

A właściwie mijamy Githio i od wschodu wjeżdżamy do Mavrovouni.

Dlatego tam, bo chcemy znaleźć kwaterkę blisko plaży.

-
Jadąc główną drogą prowadzącą do Githio, biegnącą jakieś 500 m od brzegu morza, mijamy zjazdy na kempingi.

Do jednego nawet zajeżdżamy, ale nie widząc bungalowów jedziemy dalej.

W końcu skręcamy w jakąś uliczkę i docieramy do morza, koło jakiejś restauracji.

Wzdłuż tej drogi są domy, gdzie wyraźnie widać, że można tam znaleźć nocleg.

Zostawiamy jednak auta z młodzieżą i idziemy na poszukiwania.

Zachodzimy do kilku domów, które wzbudzają nasze zainteresowanie.
W końcu znajdujemy fajne apartamenciki.
Z widokiem na morze.
Co prawda przez drzewa, ale zawsze.
Wielkie stare drzewa chronią nas przed upałem.

Każdy ap. ma dwa pokoje.
A w jednej kuchni jest dodatkowo łóżko.
Standard nie najlepszy, ale znośny.

Ważne dla nas, że w miarę przestronnie.
Że jest kuchnia, a nawet dwie.

A cena ?

Chcieli po 55 E od apartmana.

Jak usłyszałem taką końcówkę to pomyślałem, że jest do obcięcia.

Zapytałem czy może być po 50 E.
Na to gospodarze, że w Grecji jest drogi prąd.
I że może być 50, ale jeśli nie będziemy włączać klimy.

Popatrzyliśmy po sobie.
Nie jest tak upalnie – czyli, że nie ma 40*C .
Damy radę.

Umowa stoi: po 50.
A jeśli będziemy włączać klimę (zostawiliśmy sobie taką możliwość), to po 55.

Przenosimy bagaże na piętro.
Teraz będzie rozpakowywanie.

A ja ze Stanleyem ruszamy autem na małe zakupy (zawsze czegoś zabraknie: a to soli, a to cukru . . . )

Fotka sprzed naszej kwaterki:



Na prawo droga, a za drogą plaża.
Są nawet huśtawki.

-

Ze Stanleyem wróciliśmy do głównej drogi i po kilkuset metrach skręciliśmy w miasto.
Uliczki niesamowicie wąskie.
Wąskie i kręte.
A poza tym dużo jednokierunkowych.
A jakby tego było mało to na wzniesieniu.

Myślałem, że jesteśmy w Githio, a to było "centrum" Mavrovouni.

Znaleźliśmy jakiś minimarket, ale ceny nas odstraszyły.
Wychodzimy!

Wsiadamy do auta, a tu niespodzianka:

- Panowie z Polski?
- Tak.
- ja jestem Polakiem.
Przyjechałem do Grecji 20 lat temu.
Kiedyś było tu lepiej, ale teraz Kryzys . . .
I samochodami tu przyjechaliście, z Polski? - nie dowierzał.
- No tak .

Nasz rodak poopowiadał nam nieco o obecnej sytuacji.
O dawnych czasach.

Ale po chwili pożegnaliśmy się, bo przecież nasze żony czekają na "sól".
A my jeszcze nawet nie namierzyliśmy sklepu.

Spotkany przypadkiem Polak wyjaśnił nam, gdzie w tej okolicy należy robić zakupy.

-

Tego dnia wieczorkiem - po raz pierwszy podczas naszego wyjazdu - idziemy do restauracji.

Będziemy mieli możliwość pokosztować specjałów greckiej kuchni.

Zajmujemy miejsca z takim widokiem:



Każdy ma możliwość zamówić coś innego.
Coś co chciałby dziś spróbować najbardziej.
A więc: rybka, suvlaczki, owoce morza, filet z kurczaka, musaka, a nawet pizza.
O czymś zapomniałem?

Nad potrawami spędzamy trochę czasu.
Miejsca jest wiele, a my przecież wiemy, ze nie należy się nigdzie spieszyć.
Nie w Grecji.

Wieczór to w tym miejscu wczesna pora.
Skoro mają gości - włączają muzykę.

Siedzimy tam kilka godzin, rozmawiając i wpatrując się w morze.

Po naszym odejściu muzyka leci aż do północy, a może jeszcze dłużej.

Jesteśmy w Grecji nad morzem.
W miejscu turystycznym.

Jutro mamy w planach tylko plażowanie.

Byliśmy 17 dni. Objechaliśmy Peloponez dookoła, ale i tak nie udało się nam wszystkiego zobaczyć. Jak nauczę się wrzucać zdjęcia to może malutka relacja też powstanie .Pozdrawiam