W zeszłym roku był jeden Milos, w 2014 kolejnych 10 wysp.

longtom napisał(a):Nie wiem Krów jest więcej na Nisyros, czy kóz
W każdym razie te pierwsze bardziej rzucają się w oczy.

Osiołki w odwrocie...

Pozdrawiam,
Wojtek

Całe szczęście że tym razem dziesięć wysp, załapię się na coś nim je opuścicie.....

WITAJCIE

longtom napisał(a):

Plażing ,
niezły kolorek już złapała .

ASIULA HK napisał(a):Może dlatego, że te pierwsze...większe

Wiesz, że to jest pomysł.

Franz napisał(a):Osiołki w odwrocie...

Skutery wyparły.

CROberto napisał(a):WITAJCIE

To Ty WITAJ

mysza73 napisał(a):niezły kolorek już złapała .

Za wiele obowiązków nie ma, to o urodę może dbać.

pzdr

Krówki ładne, takie czyściutkie

I gdzie ciąg dalszy? Nadrobiłam zaległości u siebie, to mogę się upominać

Roxi napisał(a):I gdzie ciąg dalszy?

Lęgnie się.

Może do wieczora się wykluje.

pzdr

.
Pali.
I nie myślę tu o papierosach czy ognisku. Myślę o małej osadzie 4 km na E od Mandrakii.



Cicho tu i spokojnie.



Chyba, że akurat zacumują trzy jachty, pod pasiastą trzy kolorową banderą, spasionych wilków morskich.



Wtedy jest mniej przyjemnie.



I zupełnie nie cicho.



Na szczęście zdjęcia są nieme.

To chyba tutaj KOL wypożyczał auto



Ponad Pali widać ślady dawnej działalności górniczej.





Urobek niewątpliwie odpływał w siną dal.



W Pali nie byliśmy zbyt długo. Wrzaski "wilków morskich" były donośne a do tego mieliśmy w planie na popołudnie jeszcze jeden rejsik. A musiałem jeszcze naprawić to nieszczęsne wiosło.

cdn

A w Pali kot jakiś był?



Jest podobieństwo - na trzeciej fotce.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):
Jest podobieństwo - na trzeciej fotce.

Tyle, że u Ciebie trzy.

pzdr

Z wiosłem poradziłem sobie w niecałą godzinkę. Było jak nowe, tyle że krótsze o kilkanaście centymetrów.
W nagrodę dostałem obiad . A po małej sjeście byliśmy gotowi aby wyruszyć na drugą kajakową wycieczkę.

Wszystkie dostępne przewodniki zachwalają, leżącą na końcu Mandrakii, jeszcze za monastyrem Panaglia Spiliani



plażę Chochlaki. Z dostępnością plaży w 2014 roku jest problem. Na ścieżkę doń prowadzącą obsunęła się skarpa, całkowicie blokując przejście.



Ale od czego mamy kajak

Zwodowaliśmy go na miejskiej plaży i w niedługim czasie zbliżaliśmy się do celu.







Panaglia Spiliani i twierdza joannitów "od kuchni".



Przy lądowaniu fala trochę nami "majtnęła" ale w całości, za to z kilkoma litrami wody w kajaku, znaleźliśmy się na brzegu.



Z oczywistych powodów na plaży byliśmy sami i do woli mogliśmy przebierać w chochlakowych, czarnych kamyczkach.





Od strony plaży ścieżka była w dobrym stanie.





Dopiero bliżej kościelnej skarpy było gorzej.



W skarpie jest nawet płytka jaskinia dostarczająca trochę cienia.



Po chwili ścieżka ginęła pod rumowiskiem.



Tutaj również występowały bąblaste, lawowe pokrywy.



Jak przystało na ścieżkę prowadzącą do Chochlaki Beach wykończona była ona odpowiednio.



Roślinka zaimponowała nam swoją żywotnością.
A teraz to nawet wiemy jak się nazywa.



Całkiem czarna to ta plaża nie jest, ale do białego jej baaaaaardzo daleko.



cdn

longtom napisał(a):Z wiosłem poradziłem sobie w niecałą godzinkę.

W nagrodę dostałem obiad .

Nic za darmo...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Nic za darmo...

Czasami coś się trafi.

pzdr

U stóp skarpy, przy chochlakowej ścieżce, rosło sobie i kwitło starsze rodzeństwo roślinki walczącej o przetrwanie wśród wulkanicznych skał.



Na większości krzewów kwiatki były przekwitnięte,



ale gdzieniegdzie kwitły sobie w najlepsze. Dopiero w Polsce odkryłem, że widzieliśmy najprawdziwsze kapary.



Już w drodze na plażę trochę wiało, a na morzu pojawiały się falki.



Wiaterek systematycznie wzrastał, czas więc był aby zacząć myśleć o powrocie.



Zaokrętowanie przebiegło sprawnie



i niebawem zza cypla pojawiła się Mandrakia,





monastyr i osuwisko.



Wiało coraz mocniej, cieszyłem się, że mamy obie pary wioseł.





Panaglia Spiliani po raz kolejny.



Jedyny w miasteczku wiatrak.



I drugi, ale już na górce.



Fala w kolorze blue.



I druga, w trochę ciemniejszym blue.



Pochwalę się. Wspięliśmy się na tą górę i odwiedziliśmy kapliczkę.



Niewątpliwie jesteśmy najmniejszą jednostką (jeszcze ) pływającą w okolicy.



Samochodów pełno, ludzi przegonił wiatr.



Za falochronem fali prawie nie było. Na zakończenie rejsu sfotografowałem jeszcze raz wiatrak.
Ten na górce.



Kajak kolejny raz wylądował na dachu auta i po chwili byliśmy w hotelu.

W cd wybierzemy się na spacerek Mandrakia by night.

longtom napisał(a):Mandrakia by night.

Czekam z zaciekawieniem

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):

longtom napisał(a):Mandrakia by night.

Czekam z zaciekawieniem

Też jestem ciekaw

Byle do poniedziałku.

pzdr