Paryż raz jeszcze.

Jeden z rogów ośmiokąta placu Zgody, na którym umieszczono rzeźbę symbolizującą Bordeaux

123.




Tę panią wszyscy znają:

124.




Na koniec widok z mostu Concorde. Nawiasem mówiąc budulcem tego mostu były kamienie pochodzące ze zburzonej Bastylii.

125.

jan_s1 napisał(a):Tę panią wszyscy znają...

A gdzie pani Wolność, którą też wszyscy znają?
I tylko nie pisz, że w NY

Przy zdjęciach nocnych korzystasz ze statywu i gwiazdki-szóstki,
czy ta tysiacpięćsetka tak potrafi sama się zestabilizować i zrobić efekty?

ISO 100!

Bardzo ładnie dała sobie radę z długim czasem naświetlania.




Oczywiście ujęcie, kadrowanie itd. to odrębny temat

Jacek S napisał(a):

jan_s1 napisał(a):Tę panią wszyscy znają...

A gdzie pani Wolność, którą też wszyscy znają?
I tylko nie pisz, że w NY

A o którą panią Wolność Ci chodzi? Tą z Wyspy Łabędziej, z Ogrodu Luksemburskiego, czy z Colmar?

weldon napisał(a):Przy zdjęciach nocnych korzystasz ze statywu i gwiazdki-szóstki,
czy ta tysiacpięćsetka tak potrafi sama się zestabilizować i zrobić efekty?

Spotkałem niedawno znajomego, z którym porozmawialiśmy chwilę o zdjęciach. W pewnym momencie zapytał mnie, czy nie potrzebuję przypadkiem statywu. Statywu? Jakiego statywu? Okazało się, że pożyczyłem mu ten bezcenny przedmiot trzydzieści parę lat temu.
Dobrze, że chociaż on sobie o tym przypomniał. No i statyw spadł mi, jak z nieba - porządna stara robota.

Z gwiazdkami nic nie kombinowałem - to ten aparat taki mądry. Ale mnie się podobają.

Nocny Paryż to bajka!
Od dziś zaczynam intensywniej wrzucać pieniążki do świnki, a i mężowi o niej delikatnie przypomnę
Trzeba zbierać, bo Paryża nie odpuszczę

jan_s1 napisał(a):A o którą panią Wolność Ci chodzi? Tą z Wyspy Łabędziej, z Ogrodu Luksemburskiego, czy z Colmar?

"Wolność oświetlająca świat" - ta przy moście Grenelle.
Ta w Ogrodzie Luksemburskim malusia...
Colmar Powiadasz? Hmmm...

Janie, pięknie pokazujesz i opisujesz Paryż.

Bardzo chcę tam wrócić (byłam kiedyś tylko 2 dni), ale jak tu namówić mojego męża, który ma dosyć miasta na co dzień i lubi wypoczywać na łonie natury. Zwiedzanie średnio go kręci. Muszę coś sprytnie pokombinować Może camping gdzieś w pobliżu? Jak byłam w Paryżu (to był 2000 rok), mieszkałam na campie w Wersalu (naprzeciw wersalskich ogrodów), muszę poszukać, czy nadal istnieje.

Ale to już niestety na pewno nie w tym roku...

Pozdrawiam serdecznie i czekam na więcej zachwycających zdjęć

Roksa_ napisał(a):Nocny Paryż to bajka!

Rzeczywiście bajka!
Ale pod koniec czerwca noc się robi dopiero po 23:00, a metro 30 minut po północy przestaje kursować. Jedyne wyjście, to bajkować do rana.

maslinka napisał(a): Paryż.

Bardzo chcę tam wrócić (byłam kiedyś tylko 2 dni)

Dwa dni w Paryżu, to tak jakby tylko powąchać piękny, soczysty kawałek polędwicy (często mam takie kulinarne skojarzenia, co dowodzi.... no, mniejsza z tym, czego to dowodzi).

Muszę Ci powiedzieć, że Paryż bez Twojego słynnego już kapelusza traci nieco na pięknych widokach.

maslinka napisał(a):Bardzo chcę tam wrócić (byłam kiedyś tylko 2 dni), ale jak tu namówić mojego męża, który ma dosyć miasta na co dzień i lubi wypoczywać na łonie natury. Zwiedzanie średnio go kręci. Muszę coś sprytnie pokombinować

Może coś z kajakiem?
Zwiedzanie z wody...hmmm...brzmi nieźle.

Jacek S napisał(a):

maslinka napisał(a):Bardzo chcę tam wrócić (byłam kiedyś tylko 2 dni), ale jak tu namówić mojego męża, który ma dosyć miasta na co dzień i lubi wypoczywać na łonie natury. Zwiedzanie średnio go kręci. Muszę coś sprytnie pokombinować

Może coś z kajakiem?
Zwiedzanie z wody...hmmm...brzmi nieźle.

Nie ryzykowałbym. Od tej wody lepiej trzymać się z daleka.
Jak to dobrze, że Sekwana nie wpada do Adriatyku!

Hehe, ale taka relacja: Kajakiem po Sekwanie brzmi fajnie! Pewnie zresztą tytuł byłby nieco inny...

Janie, nie widziałeś tam żadnych Challengerów? Albo przynajmniej niedmuchane kajaki?

10. Most Aleksandra III i Pałac Inwalidów


Zbaczając z Champs Elysees na wysokości Grand Palais trafimy na najpiękniejszy - jak twierdzi wielu - a na pewno najokazalszy most Paryża. To most Aleksandra III. Nazwanie tak reprezentacyjnego mostu imieniem rosyjskiego monarchy było jakimś przejawem romansu francusko-rosyjskiego trwającego niewzruszenie niezależnie od tego, czy na moskiewskim stolcu zasiadał car, czy sekretarz generalny KPZR. Jedynie Napoleon I z nikim nie romansował, co spowodowało, że przeżył dni chwały, ale i dni klęski. Trochę szkoda, bo był to dość sensowny gość.

Dosyć tych romansów. Idziemy aleją Churchilla, po prawej mamy Grand Palais, po lewej Petit Palais, a przed nami most Aleksandra III również zbudowany z okazji Wystawy Światowej w 1900 roku.

126.




Na początku i na końcu mostu stoją po dwa 17-metrowe słupy-kandelabry. W głębi pałac i kopuła kościoła Inwalidów. Na szczytach słupów stoją kapiące od złota skrzydlate Pegazy w otoczeniu różnych alegorycznych postaci. Ten złoty błysk zawdzięczamy prezydentowi Mitterrandowi. Przed uroczystościami 200-lecia rewolucji francuskiej przejeżdżał akurat przez most i zauważył, że te Pegazy blade jakieś, a za dwa dni ma tędy przejeżdżać cała kawalkada królów, prezydentów i premierów z całego świata. Mitterrand wydał więc stosowne polecenie i po dwóch dniach Pegazy wraz z całą resztą zostały pokryte złotem. I świecą nam po dziś dzień na chwałę Francji i Mitterranda. Bo on też był imperatorem.

127.




Widok z mostu Concorde.

128.

Kamień węgielny pod ten cud techniki przełomu wieków XIX i XX położył sam imperator Rosji Mikołaj II syn Aleksandra III. Ale jest to nie tylko cud techniki - zachwyca również ilością i barokowym wręcz bogactwem nagromadzonych ozdób.

129.




130.




131.