O pamiątce za 1000 kun i rozdziewiczeniu w świętym miejscu

Igrane rzeczywiście bardzo fajne. Nigdy nie byłam i kojarzy mi się tylko z wieżą Jak widać na zdjęciach warto zajrzeć, bo widoki super.

Potter napisał(a):Fajna ta ścieżka była ... Trochę późno zorientowałam się dlaczego siedzieli przy niej ludzie bez ubrań ...

Kilka razy byłem w Zivogoszcze na cempingu a w Igrane jakoś sie nie złozyło, trzeba będzie kiedyś nadrobić.

Fajna relacja, Twoja przygoda ze skuterem często spotykana przy pierwszym razie, ale fajnie, że udało ci się wstać o własnych siłach. Nigdy nie byłem w tych okolicach, ale fotki zamieściłaś przednie, jednym słowem czuję się zachęcony do zmiany.... W tym roku ruszamy na Pag ale za rok będzie to jedna z miejscówek do losowania...

mysza73 napisał(a):

Potter napisał(a):No dobra, nie będę więcej już smęcić tym Igrane ... Wspomnę tylko, że mieszkaliśmy całkiem blisko dawniejszej kwaterki Myszy ...

Fajna była ta kwaterka, widok z tarasu genialny ,
no i syn właścicielki kibicował wiadomej ekipie .

My taki porównywalny z Waszym mieliśmy podczas poprzedniego pobytu ... Wtedy mieszkaliśmy jeszcze bliżej "Was"

mysza73 napisał(a):Potter zajrzała do kościoła ,
dzwony pewnie zaczęły bić .

mysza73 napisał(a):Czyli pewnie Jurek będzie .

Straciła pani kolejkę

Cieszę się, że się podoba tym co się podoba

No to jedziemy na tą "obowiązkową" wycieczkę .... czyli: wodospady Kravica, Medjugorje i of kors Mostarek ...
Tradycyjnie już granicę przekraczamy w Orah. Droga "tam" jest moją ulubioną i nie wiem czy nie najpiękniejszą jaką udało mi się podążać (subiektywnie)...











Zawsze, ale to zawsze! zatrzymujemy się na tamtejszych punktach widokowych ...



Do tej pory wycieczkę po BiH rozpoczynaliśmy od Medjugorje, potem Mostar, a na koniec orzeźwiające wodospady. Tym razem w pierwszej kolejności odwiedziliśmy wodospady Kravica ...

Cudownie się robi zdjęcia pod słońce ...







Przejście tą kładką zawsze wywołuje u mnie dreszczyk emocji ...











Jak zapewne wiecie woda po wodospadami jest wyjątkowo ciepła i wszyscy chętnie korzystają z kąpieli ... Moim dwóm panom również udało się dopchać do brzegu ... (daleko, daleko w dole zdjęcia dwa małe ludki jeden w żółtych, drugi w niebieskich gatkach) ...



Płyną w moim kierunku zapewne żeby namówić mnie na kąpiel ...





W tej "dziurze" w ziemi spędziliśmy tak ze 2 godzinki ...



... po czym udaliśmy się do świętego miejsca ...

512 przepiękna jest....fotek stamtąd nigdy dosyć...

Btw

Jeżeli momenty o których myśli mysza będą w Medjugorie to........będę chyba musiał za Twoją duszę na tacę extra dać....

mysza73 napisał(a):
Byłam tylko w Mostarze .

Nie przestajesz mnie zaskakiwać, kobieto ...

mysza73 napisał(a): Czyli będą te tytułowe "momenty" .

Głodnemu chleb na myśli ...

CROberto napisał(a): Jeżeli momenty o których myśli mysza będą w Medjugorie to........będę chyba musiał za Twoją duszę na tacę extra dać....

No dobra ...chyba trzeba to w końcu opisać. Chociaż jestem świadoma, że wiele osób się rozczaruje ...

A było to tak.
Nad wodospadami Kravica było gorąco okrutnie, tak więc należało się schłodzić. I o ile ja i mój syn raczyliśmy się napojami 0 ewentualnie 2 % (ile ma radler?), to mąż mój wielokrotnie trzymał w ręce kufelek z pianką. Oczywistym było więc, że w dalszą drogę powiozę nas wszystkich ja ...
Ruch na trasie do Mostaru do jakiś specjalnie wielkich nie należy i jechało się spokojnie. Problem pojawił się oczywiście w Medjugorje, gdzie trwały jakieś uroczystości i nawet ten wielki parking na tyłach kościoła był zatkany do granic możliwości.
Jedyną opcją było krążenie po parkingu w nadziei, że ktoś wyjedzie. I tak też się stało, z tym, że opuszczone miejsce było niewielkie tak pod względem szerokości jak i długości. Postanowiłam więc wysadzić chłopaków i zaparkować tyłem (wolę) słusznie przypuszczając, że może być problem z opuszczeniem środka transportu=wąskim otwarciem drzwi ...
Zanim moi panowie opuścili autko umówiłam się, że pomogą mi zaparkować w sensie, że będą krzyczeć gdy niebezpiecznie zbliżę się do jakowejś przeszkody. Autko nasze posiada co prawda czujnik parkowania nazywany przeze mnie pieszczotliwie pikadełkiem, które najpierw pika rzadko, a wraz ze zbliżaniem się do przeszkody częściej, żeby w końcu przejść w sygnał ciągły (piszę, bo może niektórzy nie mieli okazji korzystać z tego dobrodziejstwa). Użytkownicy tego wynalazku wiedzą też, że nawet kiedy sygnał jest już ciągły, te parę centymetrów można jeszcze cofnąć.
Tak więc ustawiwszy panów z tyłu samochodu skupiłam się na bokach zupełnie nie patrząc do tyłu, bo przecież mieli się drzeć ... Jadę, jadę .... pikadełko pika ciągle, ale nie słysząc chłopaków jadę powolutku dalej. Zatrzymał mnie dopiero lekki wstrząs ... Cóż ... Nasłuchując podpowiadaczy zapomniałam wyłączyć radio i otworzyć okna i najnormalniej na świecie nie usłyszałam ich dzikich wrzasków . I tak oto nasz prawie nowy bo dopiero 2-letni samochodzik został rozdziewiczony zyskując pierwsze w swym żywocie naruszenie nietykalności w postaci lekkiego wgniecenia błotnika dokładnie w miejscu gdzie chyba można zaczepić hak ...

Na to co działo się dalej, w szczególności potok słów, który wydobył się z ust męża mego spuszczam zasłonę milczenia ... Słownictwo było bogate bardzo i zupełnie nie przystawało do miejsca, w którym się znajdowaliśmy ... Wszyscy przecie wiemy co dzieje się z mężczyznami, gdy ktoś uszkodzi im autko ...

Do kościoła udaliśmy się w zupełnym milczeniu ... Nie mam tez z tego wydarzenia żadnych zdjęć pozwolę więc sobie wrzucić dwa z poprzedniego wyjazdu. Zresztą moim subiektywnym zdaniem nie za bardzo jest też co fotografować - sam kościół urodą nie powala, a okolica do dewocjonalny McDonald. Nie do końca też przemawia do mnie kult tego akurat miejsca, ale to już temat na oddzielną dyskusję ...





Tak więc tajemnica rozdziewiczenia wyjaśniła się. Z góry przepraszam tych, którzy liczyli na jakieś pikantniejsze kawałki w stylu mojego przechodzenia przez płot niczym Jagna z Chłopów.
Chociaż podobną przygodę też mam w swoim życiorysie. Dawno, dawno temu kiedy trenowałam koszykówkę na wołomińskim Huraganie po którymś z treningów wpadłyśmy z dziewczynami na na pomysł spacerowania po mającym ok. 1 m wysokości płotku otaczającym stadion ... Nóżka mi się omsknęła i .... nawet kiedy sobie to przypominam odruchowo zaciskam kolana ... Dobrze, ze płotek nie miał kolców ...

[quote="Potter"][quote="lotnikwsk"]

Jest i moja plaża ...

mysza73 napisał(a):

Potter napisał(a): I tak oto nasz prawie nowy bo dopiero 2-letni samochodzik został rozdziewiczony zyskując pierwsze w swym żywocie naruszenie nietykalności w postaci lekkiego wgniecenia błotnika

Od początku przeczuwałam, że ten tytuł to ściema ,
ale jak to mówią - nadzieja umiera ostatnia .

Ale też bolało...

Trochę szkoda ale kiedyś musi być ten pierwszy raz
pozdrawiam Krzysiek

Potter napisał(a):
Wszyscy przecie wiemy co dzieje się z mężczyznami, gdy ktoś uszkodzi im autko ...

szkoda chłopa

Potter napisał(a):Postanowiłam więc wysadzić chłopaków i zaparkować tyłem (wolę)

Witam

Osobiście też wolę od... w sensie tyłem

Pozdrawiam Tom.