Na wschód-Epilog

O ile Moskwa nas rozczarowała o tym Irkuck zaskoczył i to bardzo pozytywnie. Poza tym, że miasto jest niemiłosiernie zatłoczone i zakorkowane (ponoć jedno z niewielu w Rosji, jeśli nie jedyne, milionowe miasto bez metra), jest naprawdę ciekawie i żałujemy, że spędziliśmy tam tak mało czasu.

Na początku rzut oka na ulice:

Ikony poprzedniego systemy wciąż żywe:



A Lenin wskazuje jedyny słuszny kierunek… na zachód









Potem kilka kościołów (a właściwie cerkwi):









To ostatnie to akurat kościół i na dodatek polski

Takie oto, lekko stuningowane cuda można spotkać na irkuckich ulicach.



Potem szybki spacer dzielnicą odrestaurowanych, drewnianych domów (tradycyjnych dla tego rejonu):











I niestety pora uciekać na dworzec.

CDN

Do pociągu była jeszcze chwila więc poszwędaliśmy się trochę po okolicy dworca:





Jakby ktoś potrzebował autobusu na dworzec to 80



Jest też alternatywa w postaci transportu szynowego:





Albo taxi:







Sam dworzec, jak przystało na dworzec transsibu jest bardzo okazały, jednak z zewnątrz zdecydowanie ładniejszy niż w środku:















W okolicy jest też trochę drewnianej architektury (zdecydowanie bardziej autentycznej niż to co widzieliśmy w mieście):







Życie dworcowe toczy się swoim rytmem:

Psy jeżdżą koleją:



Podróżni tłoczą się na peronach:





Pocztę trzeba rozładować




Tak sobie dreptaliśmy i dreptaliśmy aż w końcu zapowiedzieli nasz pociąg:



CDN

Aglaia napisał(a):

Do Mongolii jedziecie

A dinozaury będą

pzdr

Troszkę późno, ale jestem i zostaję

longtom napisał(a):
A dinozaury będą

pzdr

Wschód to w dużej mierze jedna wielka skamielina - szczególnie mentalna więc dinozaurów tam dostatek .

A tak na serio to co najwyżej jakiś wielbłąd się trafi.

Witam nowych czytelników .

Śmiało można powiedzieć, że dopiero w Irkucku rozpoczęła się prawdziwa kolejowa przygoda. Podstawiono nam mongolski skład, który standardem znacznie odbiegał od flagowe składu kolei rosyjskiej, którym podróżowaliśmy z Moskwy do Irkucka.

Z zewnątrz ten cud techniki wyglądał mniej więcej tak:



A w środku tak:





Bajkał i Irkuck tak nas wykończył, że tuż za Irkuckiem zasnęliśmy snem sprawiedliwego i obudziliśmy się dopiero około południa następnego dnia. Nie zwróciliśmy nawet uwagi na manewry, które miały miejsce na dworcu w Ułan Ude tj. rozczepianie pociągu na kilka mniejszych składów i kilkukrotne przetaczanie w tory postojowe (cała operacja trwała chyba ponad godzinę i spokojnie można było pobiec obejrzeć podobno największą głowę Lenina):

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Lenin ... an_Ude.jpg

Za to jak wstaliśmy krajobraz w niczym nie przypominał brzozowej monoklutury środkowej Rosji. Wjeżdżaliśmy w step, od czasu do czasu mijając jakąś wodę:









Graniczna rzeka Selenga:



Czasem po drodze zamajaczyła jakaś wioska. Tu postoje były zdecydowanie częstsze (pociąg miał chyba status pospiesznego ale zatrzymywał się częściej niż nasze poczciwe osobowe żółtki) ale też krótsze i mongolskie prowadnice nie pozwoliły nawet wysiadać z wagonu:









W takich to okolicznościach przyrody dotarliśmy do granicznej stacji:



Tu w pełni doceniliśmy europejski wynalazek w postaci układu z Schengen gdyż w Nauszkach odprawa graniczna trwała chyba 6 godzin ( + następne dwie po stronie mongolskiej). Na szczęście można było wyjść z pociągu i przespacerować się po tej granicznej metropolii:

Główna szosa:



Poczta



Ludność miejscowa









I napływowa:





Pojazdy:



Architektura typowa, drewniana:



Przy okazji podczepiono nam nową lokomotywę:



Odczepiwszy wcześniej starą:



Pomnik… łosia



Dworzec





Nauszki jak widać metropolią nie są. Przez 6 godzin można się skichać z nudów… Na szczęście po mało wnikliwej kontroli (chociaż urocze pieski obwąchały nas i nasz bagaż) mogliśmy pojechać dalej.

CDN

Aglaia napisał(a):Pojazdy:

UAZ w pięknym stanie - super maszyna.

Pozdrawiam

Zasiadam w ostatnim wagonie

Dawigs napisał(a):Zasiadam w ostatnim wagonie

Ja też
Fajna wycieczka

To i ja się ujawnię.
Żeby nie było,że na gapę przez pół świata...

Witam tych co w ostatnim wagonie. Bardzo dobry wybór miejsc. Fajne foty można zrobić .

Mniej więcej pół godziny pociąg toczy się przez teren graniczny. Zdjęć podobno lepiej nie robić więc nie próbowaliśmy.

Po tym czasie wtoczyliśmy się na dworzec w:



Jak dobrze, że tu też cyrylica, z drobnymi tylko zmianami – przynajmniej wiemy gdzie jesteśmy .

Suche Bator to mieścina tak samo urocza jak ta po drugiej stronie granicy. Tylko postój tutaj krótszy bo chyba tylko 2 godziny. Do tego jest więcej sklepów. Na dworcu chyba z 7 bankomatów, jakaś knajpa (niektórzy twierdzili nawet, że niezła), kibelek, w którym cena w miejscowej walucie jest dwa razy tańsza niż w rublu (przyjmowali chyba nawet euro i dolary – też po zbójeckim kursie).

Niestety już się ściemniało więc zapał do eksplorowania okolicy mocno osłabł. Ale było mniej więcej tak









Wreszcie doczepiono do nas ze 40 wagonów i mogliśmy pomknąć dalej.

CDN

Mongolia: 5x większa powierzchniowo od PL; 10x mniejsza ludnościowo od PL
ciekawy jestem tego kraju Czyngis-Chana

Aglaia napisał(a):Wreszcie bodajże 4 dnia, około 7 rano czasu lokalnego pociąg wtoczył się na stację Irkuck. Zanim to nastąpiło mogliśmy jeszcze podziwiać syberyjski wschód słońca (nigdy wcześniej ani później nie udało nam się tak wcześnie wstać ):

Potem wizyta na targu:

Rybki suszone na słoneczku - samaja łutszaja zakuska

Wreszcie wczesnym rankiem wysiedliśmy na stacji Ułan Bator. Od razu przywitał nas mongolski chłód – temperatura oscylowała wokół kilku stopni – wreszcie przydały się polary i ciepłe spodnie. Szybkie śniadanie i ruszamy na podbój miasta.

Poranne Ułan Bator wyglądało mniej więcej tak:







Na pierwszy ogień klasztor Gandan



Mnisi zmierzają na poranne modły











Przed klasztorem mnóstwo gołębi – ptak to podobno święty więc płoszyć nie wypada:



Przed pracą Mongołowie przychodzą się pomodlić (podobno obkręcenie dzwonka równa się odmówieniu modlitwy)





W środku









I na zewnątrz








Na dziś kończymy zwiedzanie Ułan Bator (ale jeszcze tu wrócimy) i jedziemy dalej.

CDN

no jest to zupełnie coś innego;
ciekawe wzorki na ostatnim zdj. (swastyki?!)