Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

5 maja, niedziela

W nocy obudziły nas walące gdzieś w oddali pioruny. Burza, no ładnie . Błyskawice rozjaśniały niebo, widać było na nim skłębione chmury.... niestety, z upływem czasu nic się nie poprawiało a było coraz gorzej. Lunęło, porządnie. No nic, myślimy, poleje, pogrzmi sobie, a rano znów będzie pięknie....

Niestety, nic z tych rzeczy. Poranek wstał ponury, pochmurny, mokry i chłodny. Nie dość, żeśmy się dobrze nie wyspali to jeszcze taka powtórka z nieciekawej rozrywki . No nic, może później się poprawi, przecież po burzy zwykle przychodzą ładne dni. Niestety – nie we Włoszech .

Ledwo zdążyliśmy zjeść śniadanie i znów zaczęło padać. Porządnie lunęło... z godzinę przesiedzieliśmy w samochodzie.





Około 9 mogliśmy opuścić nasze samochodowe schronienie... nie takich fotek spodziewaliśmy się z rana .









No ale skoro nie pada, może uda się coś pozwiedzać. Na dziś mieliśmy w planie dwa miasta, najpierw pojedziemy do Spoleto

Po drodze zatrzymaliśmy się jeszcze przy wiejskim cmentarzu by nabrać sobie kilka butelek wody. Do Spoleto było całkiem blisko, może po pół godzinie już wjechaliśmy do miasta.

Wyglądało baaaaardzo zachęcająco , szkoda że w takich beznadziejnych okolicznościach przyjdzie nam go zwiedzać. Na szczęście była niedziela i o tej bądź co bądź nie tak już wczesnej porze na ulicach było jeszcze wciąż dość pusto. Stwierdziliśmy zgodnie, że najpierw podjedziemy sobie do dwóch kościołów położonych poza ścisłym Starym Miastem. Szczególnie ciekawym wydawał się być zwłaszcza jeden z nich - wczesnochrześcijański San Salvatore, zbudowany już w IV wieku i przetrwały do dziś w nienaruszonym stanie. Budowla wpisana jest na listę UNESCO.

Wzorem kilku stojących pod nim aut zaparkowałem na zakazie , normalnie bym tego nie zrobił, ale skłoniła mnie do tego pora, dzień tygodnia, fakt że będziemy tu tylko chwilkę, no i to, że nigdzie w okolicy parkować nie było wolno . Pusta świątynia zrobiła na nas duże wrażenie .

Dookoła znajduje się miejski cmentarz.







Większość łuków wypełniono w obawie przed zawaleniem

Każda kolumna, pochodząca z porozbieranych jakichś rzymskich budowli jest całkiem różna od pozostałych

Nielegalny parking z boku kościoła San Salvatore

Gdy wyszliśmy z kościoła oczywiście znów padało , tak naprawdę przy tej wilgotnej pogodzie z wiszącymi prawie tuż nad głową chmurami można się tego było spodziewać w każdej chwili. Oj, łatwo to nam dziś nie będzie.....

Drugim, stojącym może 300 metrów wcześniej, bliżej Starego Miasta kościołem jest San Ponziano. Nie jest tak stary jak poprzednik, zbudowano go w X wieku, poza tym ma mało ciekawe, barokowe wnętrze. Jednak postanowiliśmy wejść... w środku przynajmniej nie pada



Widok z tym razem legalnego parkingu przed kościołem na miasto.









W środku rzeczywiście barokowo.





Ale pod prezbiterium jest ładna, romańska krypta

Oprócz nas zwiedzała ją kilkuosobowa grupka niemieckich turystów z przewodnikiem, znaczy, że warto było tu zaglądnąć.















Wejście do krypty.....



... z nieodłącznymi zasuszonymi zwłokami .



Fasada też całkiem niemłoda .











San Ponziano, górująca nad Spoleto Rocca Albornoziana i po prawej – Duomo di Spoleto.



San Salvatore





I mapka



c.d.n.

Czy mię oczęta moje mylą,czy to któryś z helmutów łazi po kościele w kapeluszu?

M. napisał(a):Czy mię oczęta moje mylą,czy to któryś z helmutów łazi po kościele w kapeluszu?

Nie mylą.
Ciekawiło mnie, czy ktoś zwróci na to uwagę... specjalnie napisałem to zdanie o niemieckich turystach (czy też austriackich, niuansów w akcencie nie dostrzegam).
Szczerze mówiąc to na miejscu jakoś nie wpadło mi to w oczy, dopiero podczas przeglądania zdjęć po powrocie.

Buta i duma, Im wolno...Panowie Europy

weldon napisał(a):

kulka53 napisał(a):Te zasuszone zwłoki pozostawione na widoku to jak dla mnie jedna z najgorszych rzeczy na które można natknąć się we Włoszech

Ale może być przydatna

W sierpniu dwudziestego roku ludność Warszawy wspólnie z takowymi szczątkami naszego patrona, Klemensa Marii Hofbauera, wyniesionymi na jeden z rynków miejskich, modliła się o pokonanie bolszewików i, jak wiesz z historii, pomógł

Wiara czyni cuda

5 maja, niedziela c.d.

W parę chwil zjechaliśmy trochę naokoło w dół (w Spoleto sporo ulic jest jednokierunkowych) i zaparkowałem w jednej z kilku bezpłatnych uliczek tuż obok Starego Miasta (o cień tym razem martwić się nie było potrzeby ) przy moście na rzece Tessini. Wyschniętej rzece ... ja naprawdę nie rozumiem, gdzie się podziewają te hektolitry wody zalewające Włochy z nieba o tej porze roku . Niestety, lało tak, że nie sposób było wyjść z auta a tym bardziej rozpoczynać jakiegoś zwiedzania . Jakąś godzinę znów musieliśmy przeczekać, Małgosia czytała książki, ja pospałem trochę... po kiepsko przespanej burzowej nocy trochę czasu na sen było jak znalazł. Niestety - obudziłem się z bolącym coraz mocniej gardłem i pogarszającym się z upływem czasu samopoczuciem. Przeziębienie, właściwie to nic dziwnego że mnie dopadło, poranne i wieczorne temperatury majowych Włoch zdecydowanie nie sprzyjają kąpielom na świeżym powietrzu . Na szczęście zawsze mamy ze sobą jakieś tabletki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, liczyliśmy, zwłaszcza ja, że to wszystko jakoś rozejdzie się po kościach...

Około 12 na chwilę się jakby przejaśniło. Wiedzieliśmy, że do drugiego zaplanowanego na dziś miasta (którym miało być Todi) nie mamy szans dojechać, naprędce zmodyfikowaliśmy trochę te plany. Wyruszyliśmy zatem w Spoleto .

Bardzo szczęśliwie wybrałem miejsce postoju. Może 5 min drogi od niego natknęliśmy się na ciąg ruchomych schodów szybko i sprawnie pozwalających dostać się z dolnego miasta do położonej w najwyższym punkcie twierdzy. Całe szczęście, że schody są zadaszone... przerwa w opadach trwała może 15 min i gdy znaleźliśmy się na górze trzeba było wyciągać parasole .

Widok sprzed twierdzy w kierunku północnym.





W innych kierunkach też były chmury .







Wieża katedry i wyschnięta rzeczka Tessini.

Twierdza Albornoziana, obecnie udostępniona do zwiedzania, jeszcze nie tak dawno służyła za więzienie. Przetrzymywano tu m.in Ali Agcę. Zbudowana zaś została w XIV wieku przez niejakiego kardynała Albornoz który w ten sposób usiłował podporządkować sobie zbuntowane przeciwko papieskiej władzy miasto.

Twierdzę obeszliśmy sobie naokoło.











Droga na południe



Romański kościół San Pietro



Jedna z największych atrakcji Spoleto – Ponte dei Torri. Średniowieczna konstrukcja zbudowana w miejscu znacznie mniejszego rzymskiego mostu, ma 240 m długości i około 80 m wysokości .

Z góry wydaje się cienki niemal jak żyletka

Jeszcze kilka fotek twierdzy

















Niełatwo zwiedza się w deszczu...



W tej bramie jest wejście na teren twierdzy, nie pamiętam cen biletów wstępu, chyba było to 6 czy 8 euro. Zdecydowanie nie mieliśmy ochoty zwiedzać więzienia, nawet byłego .



Woleliśmy zejść nieco w dół – do mostu.

Wszystko zalane wodą

Most naprawdę jest super







Na moście .Okazało się, że górą się nie chodzi a do przejścia na drugą stronę służy taki chodniczek po północnej stronie.



Kanionik



Mimo deszczu, oprócz nas parę zwiedzających było



Dowód na to, że we Włoszech non stop leje



Rocca Albornoziana z przeciwległej strony dolinki.





Tu wyraźnie widać, że mam już trochę dość deszczu



Jeszcze trochę a będziemy w chmurach jak podczas lotu samolotem









Z tego miejsca po drugiej stronie mostu rozpoczyna się kilka szlaków po okolicznych górkach. Optymiści... z 411 m do Monteluco na 804 w 45 min? .



Kapie...



Jednak coś gdzieniegdzie z gór i spływa.



Na szczęście prawie przestało padać. Wracamy, czas na Spoleto

c.d.n.