Małe i duże na Północ podróże :-)

kmichal napisał(a):... tym razem chcemy się bardziej skupić na Fionii i Zelandii ... ...

My też

14 sierpnia, niedziela

Rano zobaczyliśmy, że nasz nadmorski, pierwszy w Danii nocleg wypadł w takich okolicznościach przyrody





Te ledwie widoczne maszty i kominy to dość odległy Esbjerg, spore miasto i ważny duński port.

Upału nie było tej nocy i poranka, niczego innego się nie spodziewaliśmy. Ołowiane chmury dokumentnie zasnuły nieśmiało przebijające się fragmenty błękitnego nieba, udało się nam zjeść śniadanie poza autem mimo obawy o deszcz, który zaraz później trochę nas jednak postraszył. Za to zupełnie niemal przestało wiać… zawsze to jakiś plus .

Decyzja podjęta. Zarówno nocą, jak i zwłaszcza rano widzieliśmy sporo samochodów płynących po morzu . Tak to wyglądało z daleka, ale one jechały po jego dnie a dokładniej po tej zalanej drodze na wyspę Mandø. Były to zarówno większe busy jak i zupełnie zwyczajne osobówki… także uznaliśmy że spokojnie Luna da radę. Jedziemy więc na Mandø .



Jest jasno, przynajmniej dobrze widać po czym się jedzie



Szybko się okazało że morze…zniknęło . Wystarczyło parę godzin by woda się cofnęła (może też z powodu ustania wiatru?) i dało radę przejechać na wyspę praktycznie suchą oponą . Jak okiem sięgnąć wokół rozciągały się płaskie jak stół łąki a deszczu spodziewaliśmy się w każdej chwili… na szczęście pogoda nas oszczędziła.





Dość surrealistycznie wyglądały na tym pustkowiu znaki drogowe, zresztą całość tego krajobrazu była dla nas powalająca, nigdy wcześniej nie byliśmy w takim miejscu.

Po paru kilometrach żwiru i szutru u wrót Mandø pojawił się asfalt . Jako, że ruch nie był intensywny na poboczach zalegały owce



Małgosia dostrzegła takie sympatycznie wyglądające ptaszysko

No to jesteśmy . Wyspa otoczona jest wysokim wałem wewnątrz którego są głównie pastwiska ale i nieduża osada po południowo zachodniej stronie, którą zamieszkuje na stałe kilkadziesiąt osób.







Jedną z bardziej rzucających się w oczy budowli jest… wiatrak





Te białe namioty to pozostałość po jakiejś wczorajszej imprezie, może koncercie . Grupka ludzi powoli zabierała się za zwijanie infrastruktury.

My wolniutko przejechaliśmy główną uliczką przez całą osadę z szeroko otwartymi oczami. Malutkie domki kryte często strzechą, trochę nowych daczy, jeden sklep… właściwie nic poza tym tu nie ma. Zatrzymaliśmy się przy kościele.

Domki są, o – takie duże







Przespacerowaliśmy się kawałek a potem przejechaliśmy w inne miejsce, bliżej wydm i brzegu morza.



Redningsstationen to po duńsku stacja ratownictwa , uznaliśmy, że być może to strażacka remiza? . Może i nie, ale obok stał sprzęt gaśniczy





Po drodze kamień z dziwnym napisem.



Tego w sumie też nie rozumiemy.

Pogoda nie rozpieszcza, ale zachwyt nie mija… wydmy są wielkie, wysokie i szerokie, praktycznie w całości porośnięte nadmorskimi trawami, o erozji morskiego brzegu właściwie nie może być tutaj mowy. A sam brzeg, chyba przez ten odpływ jest gdzieś baaaaaardzo daleko















Tu i ówdzie w wydmach schowane są zabudowania, to jak się okazuje bardzo częsta praktyka w Danii, u nas zupełnie nie do pomyślenia.













Czyżby zaczynało się lekko przejaśniać?



c.d.n.

kulka53 napisał(a):pierwszy w Danii nocleg wypadł w takich okolicznościach przyrody

... powiedziałbym, że bardzo swojski klimacik ... ...

kulka53 napisał(a): Były to zarówno większe busy jak i zupełnie zwyczajne osobówki… także uznaliśmy że spokojnie Luna da radę.

... właśnie ja miałem obawy o naszą skodzinkę na tej "wodnej drodze" żeby gdzieś za bardzo w błotku się nie zakopać ... ...

kulka53 napisał(a):wydmy są wielkie, wysokie i szerokie, praktycznie w całości porośnięte nadmorskimi trawami,

... widoczki piękne ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... powiedziałbym, że bardzo swojski klimacik ... ...

Dość typowy w tym kraju...

kmichal napisał(a):... właśnie ja miałem obawy o naszą skodzinkę na tej "wodnej drodze" żeby gdzieś za bardzo w błotku się nie zakopać ... ...

Obawy raczej bezpodstawne... mam na myśli błotko
Wygląda to tak, że tam, gdzie częściej pojawia się woda podłoże drogowe jest żwirowe, takie nieduże otoczaki. Do tego wyraźnie widać, że jest to specjalnie przygotowane - na brzegach z obu stron drogi wystają takie czarne plastiki czy gumy, uznaliśmy, że to po to, by pod kołami żwir nie rozsuwał się, nie rozjeżdżał. Będzie to chyba widać na kolejnych fotkach.
Tam gdzie jest taki szuter jak widać na poprzednich zdjęciach, sądzę że woda nie sięga, albo sięga rzadko.
Myślę, że można zdać się na miejscowych , jeśli przyjedzie się gdzieś za wał i będzie widać że pojawi się zwykłe auto - można śmiało jechać... ale lepiej być czujnym i za długo na wyspie nie przebywać bo sytuacja może się zmienić z godziny na godzinę

kmichal napisał(a):... widoczki piękne ... ...

To raczej dopiero dobry początek tego co oferuje zachodnie wybrzeże ...

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Dość typowy w tym kraju...

... zdecydowanie tak ... ...

kulka53 napisał(a):Obawy raczej bezpodstawne... mam na myśli błotko

... szlak już przetarty - będę miał to na uwadze ... ...

kulka53 napisał(a):To raczej dopiero dobry początek tego co oferuje zachodnie wybrzeże ...

... z tym większym zaciekawieniem będę zaglądał ... ... my niestety zachodu prawie wcale nie "liznęliśmy" ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):...nawet bez wystrzałowej pogody byliśmy zachwyceni już po pierwszym dniu…

Wcale się nie dziwię
pzdr

kmichal napisał(a):... szlak już przetarty - będę miał to na uwadze ... ...

W końcu zawsze może być ten trzeci raz...

kmichal napisał(a):... z tym większym zaciekawieniem będę zaglądał ... ... my niestety zachodu prawie wcale nie "liznęliśmy" ... ...

Co prawda mogę się mylić, ale odnoszę wrażenie graniczące z pewnością , że poza pewnie paroma miejscami w innych regionach, to właśnie Jutlandia i właśnie zachodnie jej wybrzeże jest w Danii najbardziej spektakularne i ciekawe.

longtom napisał(a):

kulka53 napisał(a):...nawet bez wystrzałowej pogody byliśmy zachwyceni już po pierwszym dniu…

Wcale się nie dziwię

Prawda?
Myśmy się trochę dziwili swoimi odczuciami, ale tak było - z dnia na dzień, z godziny na godzinę upewnialiśmy się, że to był genialny wybór na ten wakacyjny tydzień

Pozdrawiam

14 sierpnia, niedziela c.d.

Postanowiliśmy przespacerować się po wydmach by dojść do wiatraka, a potem wrócić już uliczkami do samochodu.

Prawdziwe „Wichrowe Wzgórza” (zaczęło trochę wiać…)



Przejaśnienia się zdarzają, taka frontowa, wietrzna i zimna aura się nam przytrafiła. Przynajmniej nie pada





Także i tu rosły wrzosy, ale to zupełnie nie te liliowe pola które były na Rømø . Ale były też inne kwiatki.









Parę razy natknęliśmy się na taki nierzucający się w oczy napisik…



Drutu kolczastego nie było

No i jest, ładnie odnowiony tutejszy wiatrak.









Wyczytaliśmy na umieszczonej obok tabliczce, że został on odnowiony całkiem niedawno, parę lat temu, ze środków własnych mieszkańców wyspy oraz oczywiście dzięki wsparciu środkami unijnymi





Nagła zmiana pogody

Sielankę na moment przerwał słynny traktorbus , wybrał się na stały ląd po dostawę turystów







Z tego co się zorientowaliśmy (ale mogę się mylić) jest kilku odrębnych traktorowych przewoźników, cena za przejażdżkę (jak to w Danii) nie jest niska, a przy „pętli” wisiał szczegółowy rozkład co, gdzie, kiedy i jak. Nie wczytywaliśmy się, gdyby ktoś był zainteresowany to wszystko z pewnością można sprawdzić w internecie. Auto można zostawić w ostatniej wiosce na lądzie, łatwo znaleźć postój traktorów kierując się na wyspę. Widzieliśmy, że jest ich około 10 co świadczy o sporej popularności przeprawy i samej wyspy przy okazji.

Kilka domków na Mandø… płotów praktycznie tu nie ma żadnych

Trochę szkoda było nam stąd odjeżdżać, skoro już tu dotarliśmy, to pewnie nie wrócimy . Chcąc skorzystać z przejaśnienia i kawałków błękitnego nieba, a nawet nieśmiałych promieni słonecznych od czasu do czasu przeszliśmy się jeszcze raz nad morze

No ale na Mandø Dania się nie kończy, a i jeszcze dziś parę miejsc zobaczyć chcieliśmy. Trzeba jechać.

Zastanowił nas ten zwalony dom , czy to efekt niedbalstwa budowlanego, czy może (podobnie jak to kiedyś widzieliśmy w Ksamil w Albanii) celowo zniszczona samowola budowlana? .





Niestety, okno pogodowe nie trwało długo , nawet pokropiło trochę na nas z tych chmur.



Mimo tej niepewnej pogody na traktorowe przejażdżki znalazło się sporo chętnych.



Wyznaczona patykami „bocznica” , nie domyśliliśmy się po co ona.





Zgodnie z przewidywaniami żwirówkę powoli w najniższych miejscach zaczynało znów zalewać morze



Jeszcze 2 godziny wcześniej było tu sucho…



Na razie jest bezproblemowo i płyciutko, ale domyślam się, że nie zawsze tak musi być



Rzeki i strumienie już zdarzało się nam pokonywać w bród, ale po morzu jeszcze nie jechałem





Przygoda z Mandø dobiegła końca, było warto, było fajnie . Żeby dojechać do głównej drogi na lądzie mija się kilka wiosek a w jednej z nich naszą uwagę przykuł ładny, biały kościół.





A zwłaszcza te fajne krzyżyki



c.d.n.