Bałkańska pętla

Wspięliśmy się wreszcie na wzgórze, na którym rozmieszczone są zabudowania Vrisnika. Otworzył się ładny widok na winnice oraz położone niedaleko Svirće. Zielono tutaj, ziemia żyzna. W regionie tym produkuje się sporo wina.

To kapliczka Sveti Rok, po prawej wysadzona cyprysami alejka prowadząca do kościoła św. Antoniego opata.

A to wspomniany, leżący na szczycie wzgórza, kościół. Kamień, czerwona dachówka, klasycznie.

Przy nim znajduje się cmentarz. Kolejny wyjątkowo położony w Chorwacji. Widać, że dbają tam o to, by zmarłym nie zabrakło pięknych widoków...


Żuczek, wosk ze świec i porosty.

Nie może zabraknąć oczywiście lawendy. W oddali góry, za nimi leżą miejscowości Ivan Dolac i Zavala.

Rosną tu także granaty...

...a drzewa płaczą (choć to nie wierzby) .

Bardzo tu cicho i pusto. Pora schodzić. Te schody naprawdę są strome.

Na rowerze nie wyjeżdża się chyba zbyt komfortowo.

Na jednej ze ścian takie dość hmm... oldskulowe graffiti .

Zostawiamy sympatyczny Vrisnik i ruszamy dalej. Pora sprawdzić, czy twierdzenie o niebezpiecznych drogach Hvaru jest prawdziwe. Pojedziemy tzw. starą drogą do Hvaru.

A jeszcze a propos Vrisnika i okolicznych wiosek...

Właścicielka apartmanu opowiedziała nam o bardzo starej tradycji, o której wcześniej nie słyszałem. W wielkoczwartkowy wieczór z sześciu miejscowości (Jelsa, Pitve, Vrisnik, Svirće, Vrbanj i Vrboska) wyruszają w procesję Za Križem mieszkańcy tych miejscowości (i coraz więcej turystów). Przed nimi długa nocna trasa, ok. 22-24km, której pokonanie zajmuje 8-9 godzin. W trakcie procesji śpiewają a capella tradycyjne wielkopostne pieśni.

Więcej informacji można znaleźć tutaj: Reportaż z tego wydarzenia,kilka pieśni do wysłuchania (kliknąć pod okładką płyty) oraz filmik. Polecam.

Robi wrażenie. Chętnie bym się wybrał na tę uroczystość, szkoda że to tak daleko... Gdyby chociaż były jakieś tanie loty do Splitu...

Nam też bardzo podobały się te miejscowości. Robiliśmy sobie wypady z Rosohotnicy wieczorem, kiedy jest trochę chłodniej. Nawet mieliśmy taki pomysł żeby się "zadekować" w tym roku właśnie w Pitve i przez 10 dni pożyć wśród "prawdziwych" Chorwatów a na plaże, codziennie inną sobie dojeżdżać przez tunel. Znaleźliśmy klimatyczny apartament, pięknie umeblowany starymi meblami, z przepięknym widokiem na morze w oddali i w przystępnej cenie. Ale dzieci zadecydowały, że jednak chcą nad samym morzem- nic straconego pomyśleliśmy z mężem, kiedyś przyjedziemy tu sami

Krzychooo napisał(a):

Magda O. napisał(a):hmmm...aż czuję te zapachy... nawet ten żar z nieba prawie czuję... pocieszam się, że już niedługo

Na pewno mieszkasz w Krakowie? Bo u nas tego żaru z nieba dzisiaj było niewiele

Faktycznie, niedługo. Można powoli zacząć odliczać dni .

Nie, no w Krakowie nie, wczuwam się w relację
Ja już zaczęłam pierwsze nieśmiałe próby szukania apartmanu. Nieśmiałe dlatego, że jeszcze nie wiem, ile osób z nami pojedzie, ale robię rozeznanie w różnych wariantach: 2, 4 i 6

heca7 napisał(a):Nam też bardzo podobały się te miejscowości. Robiliśmy sobie wypady z Rosohotnicy wieczorem, kiedy jest trochę chłodniej. Nawet mieliśmy taki pomysł żeby się "zadekować" w tym roku właśnie w Pitve i przez 10 dni pożyć wśród "prawdziwych" Chorwatów a na plaże, codziennie inną sobie dojeżdżać przez tunel. Znaleźliśmy klimatyczny apartament, pięknie umeblowany starymi meblami, z przepięknym widokiem na morze w oddali i w przystępnej cenie.

Całkiem niezły pomysł. Z miasteczek w końcu i tak trzeba dojeżdżać na najładniejsze plaże. Poza tym we Vrbanju, w Pitve czy we Vrisniku też są konoby, podobno bardzo dobre.

Magda O. napisał(a):Ja już zaczęłam pierwsze nieśmiałe próby szukania apartmanu. Nieśmiałe dlatego, że jeszcze nie wiem, ile osób z nami pojedzie, ale robię rozeznanie w różnych wariantach: 2, 4 i 6

Skąd ja to znam .

Ja też się trochę rozglądam za czymś fajnym, ale pewnie znowu pojedziemy w ciemno. Tylko na razie nie wiem, dokąd . Rozpieściliśmy się Pelješcem i Hvarem, a chyba za wcześnie, by tam wrócić .

"Obyś zginął na drogach Hvaru!" - to powiedzenie, mające straszyć turystów przed czyhającym drogowym niebezpieczeństwem, znajdziecie w każdym przewodniku. Dotychczasowy pobyt na wyspie nie dostarczył mi jakichś ekstremalnych wrażeń. Owszem, drogi szutrowe dość wąskie, ale na nich się raczej jeździ wolno, a i ruch niewielki.

Wiele dobrego słyszałem o starej drodze (stara cesta) ze Starego Gradu do Hvaru, przez Selcę, Velo Grablje i Brusje. Może tam będzie emocjonująco? Aha, "stara" cesta, bo od pewnego czasu istnieje inny wariant dotarcia z dawnej stolicy wyspy do nowej. Tą nowszą drogą jechaliśmy już kilkakrotnie - jest w świetnym stanie, raczej bez ostrych zakrętów i przepaści. Przez góry przebija się dość długim, oświetlonym tunelem (nie to co w Pitve), a potem prowadzi wzdłuż południowego wybrzeża.

Stara droga zaznaczona na niebiesko, nowa na żółto.

Ruszamy. O, tak. Droga o wiele ciekawsza od nowej. Po minięciu Selcy zaczynamy się piąć w górę. Jest dość wąsko, ale nie aż tak, by problemem było wyminięcie się z samochodem nadjeżdżającym z przeciwka. Zresztą ruch tutaj znikomy. Największe emocje budzi brak barierek w kilku przepaścistych miejscach. Praktycznie brak pobocza, droga urywa się nagle. Brak koncentracji faktycznie mógłby się skończyć tragicznie, jedziemy więc dość wolno, tym bardziej że widoki są cudne (nawet mimo tego, że popsuła się pogoda - na szczęście tylko na chwilę).

Widać przebieg drogi, którą się wspięliśmy. Kręta, gdzieniegdzie dość stroma.

Niemal przez cały czas towarzyszy nam widok na kamienne murki.

Bez sesji fotograficznej rzecz jasna się nie obyło .

Co jakiś czas pojawia się rozległy widok. Albo na Stari Grad...

...albo na Wyspy Piekielne...

...albo na szczyt Sveti Nikola (ten najwyższy wierzchołek).

Ze starej cesty można zjechać do wioski Velo Grablje. Położona jest malowniczo, ale sprawia wrażenie wymarłej. Taki trochę koniec świata. Jeśli ktoś lubi takie miejsca, na pewno warto tu zajrzeć.

Niektóre budynki pozbawione dachów, jakieś wraki przy domach. Stąd chyba też ludzie uciekają. Nieco przygnębiające (może przez tę pogodę?). Zdecydowanie bardziej podobało mi się we Vrisniku.

Niewątpliwym atutem drogi jest też możliwość podziwiania lawendy, której właśnie przy starej drodze ze Starego Gradu do Hvaru jest najwięcej (zwłaszcza w okolicach Brusje). Są tu dorodne, posadzone w równych rzędach krzaki tej uprawianej w tutejszych plantacjach rośliny. Kiedyś hvarską lawendę wykorzystywano w przemyśle perfumeryjnym, ale po pożarach starcza jej podobno tylko na produkcję pamiątek dla turystów.

Nie tylko plantacje się tu znajdują, symbol Hvaru panoszy się tuż przy drodze, gdzieniegdzie prawie się na nią wdzierając.

Znaleźliśmy przy drodze plastikowy tabliczkę z reklamą festiwalu lawendy w Velo Grablje (niestety, o kilka dni spóźniliśmy się). Przydała się jako rekwizyt, sesji ciąg dalszy .

A potem zaczęły się żniwa. Ja "kosiłem" aparatem, dziewczyny nożyczkami, nożem i gołymi rękami. Pisałem, że zebrały już wcześniej trochę lawendy? Nic to, teraz pora na podejście numer dwa. Okazało się, że na sporządzenie bukietu lub takiej hmm... kolby zużywa się sporo gałązek. Jeśli chcecie zebrać trochę kwiatów, by własnoręcznie wykonać pamiątki, okolice Brusje powinniście odwiedzić - lawenda rośnie przy samej drodze, między kamieniami, w rowach... Po prostu na dziko. Nie ma obawy, że ktoś Was pogoni z widłami .

Oprócz kwiatów lawendy...

...udało mi się też upolować takiego potworka.

Chyba też lubi lawendę .

Kolejny raz okazuje się, że lawenda działa na dziewczyny pobudzająco .


Wieczorem zerwane gałązki, przy użyciu kupionej w Hvarze tasiemki, zmieniły się w takie m.in. bukieciki. Muszę przyznać, że całkiem nieźle im to wyszło .

Do dzisiaj stoją na szafkach i kuszą zapachem do kolejnych odwiedzin lawendowej wyspy.

Widać z tymi drogami na Hvarze to nie taki diabeł straszny jak go malują

Piękne bukiety, przepiękne, też bym taki chciała

Aldonka napisał(a):Piękne bukiety, przepiękne, też bym taki chciała

W imieniu dziewczyn dziękuję .

Aha, radzą, by ozdobne tasiemki zabrać z Polski, bo na wyspie dostać je można chyba tylko w jednym sklepie: na rynku w Hvarze.

I jeszcze jedno: lawenda po zerwaniu bardzo szybko wysycha, więc warto od razu robić jakieś bukiety czy "kolby". Po wyschnięciu gałązki się łamią i kruszą.

Tradycyjne bukiety robi się łatwo, trudniej "kolby", dlatego wklejam instrukcję .

Najpierw trzeba gałązki związać tuż pod kwiatami. Następnie łodygi zagiąć...

...i znowu związać. Powstaje fajny "koszyczek" z kwiatami w środku. Jak widać, potrzebne są dwie osoby .

A co! Czegoś przez te kilka godzin się nauczyłem .

Witam - chciałem zapytać na PW, niestety tu nie można, w Twoim poście jest mapka trasy z PL wzdłuż Balatonu obok Budapesztu. Interesuje mnie czy faktycznie tak jechałeś /pewnie to była opcja w GPS trasa 'Krótka"/Opisz tą trasę. ps. w lecie 2011 jechałem do Cro podobną tylko że obwodnicą M0 i potem dalej M7, w drodze powrotnej przez Budapeszt na Sahy. pozdrawiam Marek z Krakowa

czy w połowie lipca można jeszcze gdzieniegdzie spotkać lawendę???