Kreta po kretyńsku

Zdjęcie dla mnie mało widoczne, ale ten kwiat nie jest jak szczotka do butelki?
Czyli kuflik?

megidh napisał(a):Teraz jednak rozglądamy się wokoło, zaglądamy w boczne uliczki, chłoniemy atmosferę tego miejsca.

Warto "pochylić" się nad tym ujęciem.

Urok tego miejsca sprawił, że jest to temat być może najstarszego, w każdym razie jednego z pierwszych zdjęć Rethymno (koniec XIX w.).
Wykonane przez pierwszego tureckiego fotografa o skomplikowanym nazwisku Bahaettin Rahmi Bediz



Przesuwając się w czasie nieśmiało wkleję też swoje zdjęcie z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku.



Trzy zdjęcia, jedno miejsce, dwa różne światy.

Mam wrażenie (jeśli chodzi o 3 zdjęcia tego samego miejsca), że architektura się nie zmieniła, tylko z upływem czasu przybywa zieleni

Kiepura napisał(a):
Warto "pochylić" się nad tym ujęciem....

Urok tego miejsca sprawił, że jest to temat być może najstarszego, w każdym razie jednego z pierwszych zdjęć Rethymno (koniec XIX w.)....

Przesuwając się w czasie nieśmiało wkleję też swoje zdjęcie z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku.

Prześwietne porównanie. Zapisuję wszystkie 3 obok siebie i będę szukać różnic i podobieństw .
A sama sobie "pluję w brodę". Ja takiego ujęcia nie mam

W starym Przekroju (tym krakowskim) w każdym numerze była zabawa "Znajdź 10 szczegółów którym różnią się obrazki".
Tu dla utrudnienia (lepszej zabawy) mamy trzy obrazki.

Kiepura napisał(a):Warto "pochylić" się nad tym ujęciem.

Urok tego miejsca sprawił, że jest to temat być może najstarszego, w każdym razie jednego z pierwszych zdjęć Rethymno (koniec XIX w.)....

Przesuwając się w czasie nieśmiało wkleję też swoje zdjęcie z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku.

Super że pokazujesz takie perełki.

Kiepura napisał(a):Trzy zdjęcia, jedno miejsce, dwa różne światy.

Pozwoliłam sobie ustawić te zdjęcia obok siebie, żeby łatwiej można było porównać to miejsce.

p_majer napisał(a):Mam wrażenie (jeśli chodzi o 3 zdjęcia tego samego miejsca), że architektura się nie zmieniła, tylko z upływem czasu przybywa zieleni

Wydaje mi się, że elewacje budynków są bardziej kolorowe.
I właśnie na takich porównaniach widać, jak roślinność dodaje uroku tym wąskim uliczkom.

wiola2012 napisał(a):Prześwietne porównanie. Zapisuję wszystkie 3 obok siebie i będę szukać różnic i podobieństw .
A sama sobie "pluję w brodę". Ja takiego ujęcia nie mam

Ale zapewne masz inne i jeśli tylko chciałabyś się nimi podzielić, to moja relacja jest otwarta na takie wstawki.

Kiepura napisał(a):W starym Przekroju (tym krakowskim) w każdym numerze była zabawa "Znajdź 10 szczegółów którym różnią się obrazki".
Tu dla utrudnienia (lepszej zabawy) mamy trzy obrazki.

Też pamiętam ten stary Przekrój. Sama szukałam tych szczegółów i, jak dla mnie, była to bardzo fajna zabawa.

Też pamiętam "Przekrój" , z tą maleńką różnicą , że dla mnie nie był "stary" , a współczesny
Jako że za moich czasów zbierało się makulaturę i gazeta po przeczytaniu trafiała na strych , a potem do punktu skupu makulatury , miałem okazję poczytać stare "Przekroje" z okazji robienia porządków na strychu - nie wszystkie trafiły do skupu .

Kiepura , dziękuję za podróż w czasie

Gosiu , niezmiennie pięknie


Pozdrawiam
Piotr

To i moja fotka...październik 2017


Nawet ta sama juka się na zdjęcie załapała

piekara114 napisał(a):
Nawet ta sama juka się na zdjęcie załapała

W międzyczasie właściciel rowerka widocznego na moim zdjęciu (średni plan) dorósł ale nie zaprzestał jeżdżenia na bicyklu (rower słabo widać, bo drzwi zasłaniają).

Dawigs napisał(a):

megidh napisał(a):Na dziedzińcu tego kościoła tuż przy bramie rośnie taka roślina, ale nie mam pojęcia, co to jest.

Też ją wypatrzyliśmy na Krecie i też nie wiemy jak się nazywa .

piekara114 napisał(a):Zdjęcie dla mnie mało widoczne, ale ten kwiat nie jest jak szczotka do butelki?
Czyli kuflik?

Piękne są te kufliki i faktycznie te ich kwiaty wyglądają jak szczotki do butelek. Nie znałam tej rośliny.
Poczytałam więc troszkę o niej, pooglądałam sporo zdjęć i doszłam do wniosku, że ta, której zrobiłam fotkę na dziedzińcu przed kościołem katolickim, nie jest kuflikiem.
I dzisiaj przez przypadek na FB (na kreteńskiej stronie) ktoś wstawił zdjęcie tej rośliny. Zapytałam o jej nazwę i dostałam odpowiedź, iż to jest metrosideros.
Roślina ta posiada około 50 gatunków, więc żeby prawidłowo dopasować tą z mojego zdjęcia do odpowiedniego gatunku, to przede wszystkim potrzeba lepszego zdjęcia. Ale nawet posiadając lepsze zdjęcie laikowi chyba trudno byłoby prawidłowo ocenić, jaki to gatunek.
Ta "moja" roślina już była w fazie przekwitu, bo ostał się na niej tylko jeden kwiat. Szkoda że nie udało mi się zobaczyć na żywo tej rośliny całej ukwieconej, bo na zdjęciach w necie widzę, że pięknie to wygląda.

Kiepura napisał(a):W starym Przekroju (tym krakowskim) w każdym numerze była zabawa "Znajdź 10 szczegółów którym różnią się obrazki".
Tu dla utrudnienia (lepszej zabawy) mamy trzy obrazki.

Kiepura napisał(a):

piekara114 napisał(a):
Nawet ta sama juka się na zdjęcie załapała

W międzyczasie właściciel rowerka widocznego na moim zdjęciu (średni plan) dorósł ale nie zaprzestał jeżdżenia na bicyklu (rower słabo widać, bo drzwi zasłaniają).

No i zabawa w wyszukiwanie różnic/podobieństw trwa w najlepsze .

piotrf napisał(a):Też pamiętam "Przekrój" , z tą maleńką różnicą , że dla mnie nie był "stary" , a współczesny
Jako że za moich czasów zbierało się makulaturę i gazeta po przeczytaniu trafiała na strych , a potem do punktu skupu makulatury , miałem okazję poczytać stare "Przekroje" z okazji robienia porządków na strychu - nie wszystkie trafiły do skupu .

Jak dobrze mieć strych , bo można na nim wyszukać jakieś skarby.

piotrf napisał(a):Kiepura , dziękuję za podróż w czasie

Przyłączam się do tych podziękowań i proszę o więcej wstawek z Twojego odległego czasowo pobytu na Krecie.

piotrf napisał(a):Gosiu , niezmiennie pięknie

Dziękuję. .

Po dotarciu do hotelu nastała pora na kolejną kawę i coś do kawy.


I znów poszliśmy na kolejny spacer, bo przecież nie będziemy siedzieć w hotelu.
I ponownie jak dzień wcześniej doszliśmy do starego portu weneckiego.
Niebo już całkowicie zaciągnęło się chmurami, ale było bardzo ciepło. Martwiliśmy się, że zacznie padać, ale obyło się bez deszczu.


Przy falochronie ujrzeliśmy kolonie jeżowców przyklejonych do kamieni.


Poszliśmy zapoznać się bliżej z latarnią, która ma 9 metrów wysokości.
Została ona zbudowana przez Egipcjan w latach 30-tych XIX wieku, kiedy Turcy oddali Kretę Egipcjanom. Prawdopodobnie przed nią znajdowała się tutaj latarnia wenecka.
Niestety latarnia nie działa, w związku z tym pozostaje jej tylko pozowanie do zdjęć .





Postaliśmy chwilę pod latarnią, podziwiając widok na miasto i zaciągnięte chmurami niebo.



Trochę nierówne te kamienie na falochronie, więc trzeba uważać, gdy się po nich idzie, żeby nie skręcić nóg.

Cd. spaceru po Rethymno.









Jimi Hendrix na muralu.

Doszliśmy do kościoła Św. Barbary.



Kościół powstał w 1885 roku na miejscu starszego kościoła.
Turcy zamienili zrujnowaną świątynię w łaźnię. W 1883 roku chrześcijanie prosili władze tureckie, aby nie rozbierali pozostałej części świątyni i oddali im ją na budowę nowej świątyni. Po tym, jak początkowo Turcy nie wyrazili na to zgody, muzułmańskie rodziny w Rethymno zalała epidemia ospy. Natomiast chrześcijańskie rodziny pozostały zdrowe. Muzułmanie wówczas, wierząc, że epidemia została wywołana przez św. Barbarę, w 1885 roku przekazali kompleks świątynny wspólnocie chrześcijańskiej.
Dlatego św. Barbara została patronką miasta Rethymno.

Kościół okazał się otwarty, więc skorzystaliśmy z tego i weszliśmy do środka.