Istria - bez kajaka i bez cykad ;)

te kiero napisał(a):wszystkie zdjęcia rozpoznane oprócz ostatniego, ...

No co Ty to przecież Opatija.

Crocodyl napisał(a):

te kiero napisał(a):wszystkie zdjęcia rozpoznane oprócz ostatniego, ...

No co Ty to przecież Opatija.

tak myślałem, nie bardzo nam się tam podobało, stąd brak pamięci

Rovinj;

Pula

Kamenjak

Czegóż chcieć więcej?
Może że w końcu
I w te rejony Maslinka zawitała

Oooo super, że nadajesz! Bardzo jestem ciekawa Waszej przygody na Istrii. Czekam z niecierpliwością na odcinki
Tak sobie pomyślałam, nie wiem czy słusznie, że skoro majówkę spędziliście w Cro, to czy może jednak na ten właściwy wakacyjny urlop wybraliście Grecję, o której pisałaś w innym wątku?

Teraz mi się skojarzyło... myśleliśmy o Rovinj, ale wybraliśmy Adriatyk włoski i spoglądaliśmy na sercowy półwysep zastanawiając się jaka tam pogoda...

Cieszę się, że jednak jest relacja
Tylko 7 dni spędziłam na Istrii, upały były rekordowe więc nie wszystko daliśmy radę zobaczyć. Będę śledzić

Witam Wszystkich!

Janusz Bajcer napisał(a):Istria no to obecny.

Zanotowałam

Igłą pinii napisał(a):Istrię uwielbiam, podobnie jak relacje Maslinki, zatem jestem!

Cześć Magda!

lotnikwsk napisał(a):Szkoda że bez kajaka
Ale i tak pięknie

Trochę za zimna woda na kajakowanie

beatabm napisał(a):Jestem

Cieszę się

wiolek_lp napisał(a):Ostatnio myślałam troszkę o Isrii, ale jednak jeszcze chwilowo odpuszczę...Ale na taki week majowy wydaje się idealna, więc z przyjemnością podpatrzę ją u Was

W sam raz na tydzień, choć było bardzo intensywnie. Zdarzyło się, że jednego dnia byliśmy w siedmiu różnych miejscowościach/miejscach

Calapula napisał(a):Jak tam trufle smakowały w Motovun?

Trufli nie jedliśmy Ani w Motovunie, ani nigdzie indziej. Jakoś nie mieliśmy ochoty...

Crocodyl napisał(a):Zasiadam i czekam z ciekawością na ciąg dalszy. Patrząc na zdjęciową zajawkę to "zaliczyliście" wszystko co naj na mojej ukochanej Istrii.

Zajawka to tylko mały fragment tego, co zobaczyliśmy

pomorzanka zachodnia napisał(a):A jednak jest relacja

Ano jest... Nie jestem konsekwentna

mchrob napisał(a):Nareszcie a chodziły słuchy się zniechęciłaś

Plotki jakieś

Janusz Bajcer napisał(a):Końcem kwietnia, początkiem maja na Istrii jeszcze nie ma cykad, śpią w ziemi.
One też lubią upały.

Dogadałybyśmy się

marze_na napisał(a):Z przyjemnością wrócę na Istrię razem z Tobą .

Super, że jesteś

te kiero napisał(a):wszystkie zdjęcia rozpoznane oprócz ostatniego, szczególnie wyczekuję wirtualnego powrotu do Groznjana

Drugie (z zachodem słońca) i przedostatnie też?

jolcix napisał(a):z przyjemnością poczytam

Fajnie!

tomekkulach napisał(a):Rovinj;

Pula

Kamenjak

Czegóż chcieć więcej?

Może Vrsaru, w którym mieszkaliśmy i który jest absolutnie cudowny

agata26061 napisał(a):Tak sobie pomyślałam, nie wiem czy słusznie, że skoro majówkę spędziliście w Cro, to czy może jednak na ten właściwy wakacyjny urlop wybraliście Grecję, o której pisałaś w innym wątku?

Tego to nikt nie wie
Wakacje (te główne ) będą w tym roku raczej trochę później niż zwykle.

piekara114 napisał(a):Teraz mi się skojarzyło... myśleliśmy o Rovinj, ale wybraliśmy Adriatyk włoski i spoglądaliśmy na sercowy półwysep zastanawiając się jaka tam pogoda...

Zazwyczaj było słonecznie i ciepło (22-24 st.), ale bez upałów. Idealne warunki na zwiedzanie.

gusia-s napisał(a):Cieszę się, że jednak jest relacja
Tylko 7 dni spędziłam na Istrii, upały były rekordowe więc nie wszystko daliśmy radę zobaczyć. Będę śledzić

My mieliśmy 8 noclegów, dni 7 plus jeden wieczór

Pozdrawiam

Super, może się zmotywuję do ponownej wizyty na Istrii, bo jak dotąd to tylko Rovinj i Pulę widziałam.
Jeśli jest więcej tak zachwycających miejsc jak Rovinj to chętnie wrócę.

O jak fajnie że piszesz. Na razie zostawiam śledźa,poczytam po powrocie z cro,bo na telefonie to niewygodne.pozdrav z Krku

No to lecimy z pierwszym odcinkiem

28 kwietnia (sobota): Dojazd i wieczór we Vrsarze

Pomysł na majową Istrię zrodził się już kilka lat temu, tylko ciągle nie było możliwości przedłużenia "majówki" do tylu dni, żeby opłacało się jechać tak daleko
W tym roku mieliśmy dodatkową okazję i mobilizację, żeby zrealizować plany - tuż przed wyjazdem obchodziliśmy okrągłą rocznicę ślubu

Wiedzieliśmy, że chcemy na Istrię, ale znacznie trudniejszy był wybór miejscowości. Najpierw myśleliśmy o Rovinju uznawanym (pewnie słusznie) za najpiękniejsze miasto półwyspu, ewentualnie o Poreču. W kółko przeglądaliśmy oferty na Airbnb i ostatecznie, niecałe dwa tygodnie przed wyjazdem, zdecydowaliśmy się na mały studio apartman w centrum Vrsaru

Decyzja była strzałem w dziesiątkę, a miasteczko okazało się dla nas idealnym rozwiązaniem - niezbyt wielu turystów (jak w Rovinju czy Poreču), ale duże możliwości wieczornego spacerowania i spory wybór knajpek i restauracji. W sam raz na romantyczny rocznicowy wyjazd

Pakowanie zostawiliśmy na ostatni moment, bo jak na złość, w pracy (u męża i u mnie) przed samym wyjazdem gorąco i nie wiadomo, za co się łapać. W efekcie zapomnieliśmy kilku rzeczy, np. selfiesticka czy lampy do siedzenia na tarasie, ale były to na szczęście akcesoria, bez których można przeżyć.

Spakowani, choć jeszcze niezupełnie wyluzowani , ruszamy o 6:00 rano w sobotę, 28 kwietnia. I od razu zaczynają się schody. Na pierwszej stacji za granicą nie mają czeskich winiet, wszystkie wykupione Musimy zjechać do Ostrawy. Na szczęście tu już się udaje, tylko zdziwiony Czech drapie się po głowie, skąd tu nagle tylu Polaków. Mówimy mu, że mamy "święta majowe" (spodobało mi się to określenie ) i machamy na pożegnanie.

Cała czeska autostrada jest wypełniona polskimi autami Miejscowych praktycznie brak. Przed Mikulovem stajemy w wielkim korku, niektórzy z niego wyjeżdżają i zawracają. Patrzymy na mapę i też postanawiamy trochę pokombinować. Jedziemy malowniczą dróżką wzdłuż winnic za panem na traktorku, który co chwilę odwraca się ze zdziwieniem w oczach: "Co tu się dzieje? Skąd taki ruch?" Polacy jadą na wakacje



Piękne widoki na winnice i kwitnący rzepak:



Przejeżdżamy przez centrum Mikulova:



i wyjeżdżamy na rondzie, już za korkiem

Na austriackiej autostradzie jest nieco lepiej, poza obwodnicą Wiednia, która korkuje się niezależnie od pory dnia czy nocy. Chociaż ruch jest duży i jedzie się nieprzyjemnie. Nadal głównie polskie samochody Chyba wyjechaliśmy tak jak większość majówkowiczów... Mąż narzeka, że do Cro jeździ się tylko w nocy, widzę, że męczy go ten ruch, ale wiem, że sama nie dałabym rady prowadzić w takich warunkach.

W Słowenii na szczęście się rozluźnia, bo część aut odbiła wcześniej na Włochy, a część na Dalmację. My kupujemy "złodziejską" słoweńską winietę, bo przejedziemy cały kraj, w którym w zeszłym roku spędziliśmy zieloną Wielkanoc

W końcu przekraczamy słoweńsko-chorwacką granicę (niewielka kolejka) i podjeżdżamy do bramek autostradowych:



za którymi widać już próbkę tego, co najpiękniejsze na Istrii - małe miasteczko położone na wzgórzu. To prawdopodobnie Kaldanija, choć nie jestem pewna. Tu akurat nie dotarliśmy

Przejeżdżamy wspaniałym wiaduktem nad zieloną doliną:



Po jakiejś pół godzinie wjeżdżamy do "naszego" Vrsaru. Podróż trwała 11 godzin i była dość męcząca. Padł mit, że na Istrię jest bliżej niż do Dalmacji (w Zadarze bylibyśmy już dawno), w każdym razie na pewno nie w takie majowy weekendy/tygodni jak ten... Najdłuższym i najbardziej męczącym odcinkiem okazała się słoweńska droga od zjechania z autostrady do chorwackiej granicy. Tam posuwaliśmy się w żółwim, a nawet w ślimaczym tempie

Jednak zmęczenie mija momentalnie, kiedy wjeżdżamy do Vrsaru, który od razu skrada mi serce:



Jedziemy wąskimi uliczkami wzdłuż pięknej zabudowy:



Jak po sznurku trafiamy do apartmana. Witają nas uśmiechnięci gospodarze i pokazują malutki, choć funkcjonalny pokój z łazienką i aneksem kuchennym. Najlepszy jest jednak taras i widok z niego :




Szybka toaleta, wciągamy ciuchy wieczorowe i idziemy na rekonesans Vrsaru/Orsery. Włoska nazwa chyba bardziej mi się podoba Jak wszędzie na Istrii i tu obowiązuje podwójne nazewnictwo. Nasi gospodarze są zresztą dwujęzyczni, chodzili do włoskiej szkoły.

Mieszkamy na samej starówce, na szczęście z miejscem parkingowym pod apartmanem. Mamy stąd dwa kroki na Pjacę z zabytkową bramą miejską:



i XVII-wiecznym kościółkiem św. Antoniego, obecnie wykorzystywanym na galerię sztuki:



Na nabrzeże też mamy bardzo blisko, tylko stromo w dół:



We Vrsarze trzeba się bardzo nachodzić, ulice są strome:



Dzięki temu miasteczko jest pięknie położone i robi duże wrażenie:



Mamy pod dostatkiem wrażeń wizualnych, pora na te smakowe, kulinarne. I pierwsze w tym roku Ožujsko :



Nie wiem, co się stało (ponoć smaki się zmieniają co 7 lat ), ale przestało mi smakować to piwo. Na tym wyjeździe zdecydowanie preferowałam słoweńskie Laško albo zamawiałam butelkowego Staropramena, który, podobnie jak w Dalmacji, jest na Istrii powszechnie dostępny. Może było za mało upalnie na picie Ožujska

Zjadamy pyszną skušę (makrelę). Tak nam smakuje, że zapominamy o zrobieniu zdjęcia Poprawimy się następnym razem, kiedy przyjdziemy do tej restauracji. Świetne miejsce ze smacznym jedzeniem w rozsądnych cenach i bardzo miłą obsługą - La Rosa.

Najedzeni i zadowoleni ruszamy na spacer po wieczornych Vrsarze:




Brama miejska, pod którą malowniczo usadowił się lokals przypominający mi mojego ulubionego mieszkańca Komižy :



We Vrsarze jest kilka (naliczyłam pięć) punktów widokowych. Dzisiaj poznamy dwa z nich. Pierwszy nazywa się Casanova - od imienia włoskiego kochanka, który odwiedził Orserę dwukrotnie - w 1743 i 1744 roku. To wystarczyło, żeby promować Vrsar jako miasto Casanovy

Widok na marinę i wysepki w pobliżu miasta:



Stare miasto otoczone jest fragmentami murów obronnych:



Jedna z wież:



i kościół św. Marcina, do którego wejdziemy innym razem, bo teraz jest zamknięty:



Odnajdujemy kolejny punkt widokowy:



Pozuję z Aniołkiem :



Czyżbym też miała skrzydła

Zaglądamy w różne urokliwe zakamarki:




Te kamienne uliczki i zaułki bardziej przypominają mi Dalmację niż "włoską" Istrię... A może podświadomie szukam na Istrii Dalmacji?

Mijamy kolejną bramą miejską:



i przechodzimy obok Pjacy - lokals nadal na posterunku :



Na koniec dnia idziemy jeszcze (wreszcie!) przywitać się z morzem Przynajmniej dotknąć Jadranu...



Plaża miejska prezentuje się całkiem przyzwoicie:



I tak kończy się nasz "zerowy dzień" na Istrii. Zasypiamy z rogalami na twarzach. Już wiemy, że będzie pięknie

Katerina napisał(a):Super, może się zmotywuję do ponownej wizyty na Istrii, bo jak dotąd to tylko Rovinj i Pulę widziałam.
Jeśli jest więcej tak zachwycających miejsc jak Rovinj to chętnie wrócę.

Jest, jest, choćby Vrsar Co do Puli, to raczej mnie nie zachwyciła
Kasia, cieszę się, że jesteś

ruzica napisał(a):O jak fajnie że piszesz. Na razie zostawiam śledźa,poczytam po powrocie z cro,bo na telefonie to niewygodne.pozdrav z Krku

Witaj, Marta!
Baw się dobrze na Krku. Dużo słoneczka

We Vrsarze byliśmy tylko na spacerze, ale odnotowałam w pamięci, że to urokliwe miasteczko, do którego warto wrócić na dłużej. Nie dziwię się, że zasypialiście z rogalem na twarzy. W tak uroczych miejscach człowiek całkowicie się przestawia, żyje chwilą, pięknem i skupia się na tym, żeby nałapać jak najwięcej wrażeń, wspomnień, obrazów, które potem dają powera na cały rok. Czekam z niecierpliwością na kolejne urocze zakątki istryjskiego półwyspu.

Ooo, Pula i Opatija - trza oblukać

Igłą pinii napisał(a):We Vrsarze byliśmy tylko na spacerze, ale odnotowałam w pamięci, że to urokliwe miasteczko, do którego warto wrócić na dłużej.

Poznaliśmy je bardzo dobrze i z całą pewnością mogę stwierdzić, że ma mnóstwo urokliwych zaułków i jest niezwykle klimatyczne

Pääkäyttäjä napisał(a):Ooo, Pula i Opatija - trza oblukać

To były akurat , dla nas, dwie najmniej ciekawe miejscowości, ale je też warto zobaczyć