Hvar 2012

Więc Vrboska.

Przejechaliśmy z Jelsy do Vrboski wąską dróżką wzdłuż wybrzeża.



W samym praktycznie "centrum" wjazd zatamował nam zakaz wjazdu. Wyjechaliśmy więc poza miasto, by szerokim łukiem je okrążyć i wjechać ciut dalej przy wysepce z palmą. Zaparkowałem w pełnym słońcu. Odlot.



Powtórka dla Fatamorgany.



Miasteczko jest urocze. Oczywiście dzieje się tak za sprawą kanału i kamiennych mostków.
Pozwiedzamy i połazimy. Najpierw jednak obiecane lody. Dziadkowie dali na ten cel spore kieszonkowe, trzeba więc zamieścić zdjęcie, by rodzice nie zostali o defraudację posądzeni .



"- Tato! Tego jeszcze nie jedliśmy....
- Tak, ale musimy jeszcze za coś do domu wrócić"



Czy wie już ktoś, co znajdowało się w tym budynku. Komin sugeruje piekarnię.



Przechadzamy się do końca rivy...



... i w następnym odcinku skręcimy do jednej z wąskich uliczek.

Więc skręciliśmy.



Pojazd w sam raz na zawody "łunochodów"



Pjaca



Sv. Marije. Myślę, że albo świeżo po konserwacji, albo jak to mawia Maslinka - nowo wybudowany zabytek . W każdym razie aż w oczy raził.





Kolejny migdałowiec... smaczna sprawa, choć twarda do rozgryzienia.





Sv. Lovro - dzwonnica



i urocze uliczki Vrboski.



Podchodzimy bliżej. Cały obiekt nie robi specjalnie wielkiego wrażenia... oprócz dzwonnicy.







Super klimacik. Do tego podmuchy gorącego wiatru... "Śródziemnomorze" pełną gębą



Tą Panią już znacie , a trochę zasłania ... ale będą jeszcze fotki z innego ustawienia





Nasze żony w pralni.









Ciężko jest się napatrzeć.



Zostawiamy Vrboskę. Niech za komentarz robią zdjęcia.

Czas troszkę ochłodzić rozgrzane organizmy w morzu.

Kierunek Stari Grad -> Velike Rudine -> Kabal.

Pozdrawiam.

Interseal napisał(a):Sv. Marije. Myślę, że albo świeżo po konserwacji, albo jak to mawia Maslinka - nowo wybudowany zabytek . W każdym razie aż w oczy raził.

Hehe, ja tak mówię? Chyba on jednak stary jest. Tabliczka "głosi", że z XVI wieku.

Zgraliśmy się w czasie - następny mój odcinek będzie właśnie z Vrboski A przy okazji, jak to jest: mówi się z Vrboski czy z Vrboskiej

Pozdrav.

maslinka napisał(a):Hehe, ja tak mówię?

Zapamiętałem przy okazji dobudówki muru w Stonie... no chyba, że coś pomyliłem.

maslinka napisał(a):Zgraliśmy się w czasie - następny mój odcinek będzie właśnie z Vrboski A przy okazji, jak to jest: mówi się z Vrboski czy z Vrboskiej

Nie mam pojęcia, jak się odmienia tą (czy tę? im dalej w las tym ciemniej) nazwę... może zależeć to od tego czy sama nazwa coś oznacza...

Fajnie będzie zobaczyć Vrboskę z Twojej perspektywy.

Pozdrawiam.

Miło się ogląda i wspomina zaskakujące, że w większości cudze zdjęcia pokazują te same miejsca jakby od innej strony
To nie pojazd Darka1 ?? zaglądałem pod ogon ale tablica rejestracyjna obs......................... znaczy się nie czytelna

Uspokajająca informacja: Jesteśmy już sporo za połową.


Jedziemy w stronę Rudine.



Tuż przed wioską skręcamy w lewo. Nawierzchnia drogi wygląda jak po przejściu ekipy budującej kanalizację. Poprzeczne wyrwane pasy, głębokie ubytki, przewężenia. W oddali widać ciemno pomarańczową linię szutrówki łączącej Kabal z resztą wyspy.
Zachęceni opisami kabalskich zatoczek wybieramy jedną z nich - chyba miała to być Vela Travna Uvala. Wszystko jest dobrze, dopóki nachylenie drogi trzyma się racjonalnych procentów. Potem jest już bardziej widowiskowo i grząsko. Na Za ostatnią serpentyną pojawiają się spore dziury wyrwane kołami samochodów chcących wydostać się na górę...
Wysiadam i oceniam sytuację. Zjechać zjedziemy, ale co z wyjazdem? Trochę szkoda samochodu na targanie kołami dolomitowego tłucznia. Znajomi też nie kwapią się do zjazdu.
Musimy zawrócić. Na serpentynie stoi już jeden wóz i skutecznie ogranicza możliwość wykonania manewru. Właściciele pewnie pławią się w morzu.
Do tego zjeżdża kolejne auto na dubrovnickich blachach, ale widząc naszą rezygnację i spadek wycofuje. Znajomym udaję się zawrócić, ja muszę lekko wycofać, gdyż nasz samochód jest już na stromej prostej zjazdowej.
Udaje się, choć kamienie biją o nadkola, koła grzęzną, a żółty pył unosi się w górę. Wracamy.



Idziemy teraz na łatwiznę. Zatrzymujemy się na małym parkingu przy końcu asfaltu i zabierając plażowy majdan schodzimy pieszo do uvali Żukova.
Znawcy kabalskich zatoczek będą będą zawiedzeni... ja chyba też troszkę byłem...

Znak "zakaz wjazdu"




... aaa tam niech będzie...



c.d.n.

Trzeba być qwardym nie mięntkim

Zatoczka ładna ale i sporo ludzi
Widok z punktu widokowego na kemping we Vrbosce

bluesman napisał(a):Trzeba być qwardym nie mięntkim

Jest i pierwszy zawiedziony znawca.

Co do pojazdu i tablicy - nie mam pojęcia czym lata darek1

Kilka zdjęć z uvali i kończymy odcinek.











Trochę zdjęć z pływania i plażowania.















Może by tak za rok spróbować na drugą stronę...????



Kończymy plażowanie.
Czas na doradę.





Smacznego...



To by było na tyle... a teraz robię sobie przerwę przy LP3 i ciemnym Tomislavie, którego jeszcze jedna butelka czeka w lodówce.

Coś wiem o stromiznach szutrowych na półwyspie Kabal więc czekam na ciąg dalszy...
Pozdrawiam

Interseal napisał(a):
Gdybyś zapytał się Marioli ile czasu poświęcam na "robotę" lustrzanką - uśmiałbyś się, praktycznie wcale. Doszło do tego, że w przedostatnim dniu pobytu coś niechcący zmieniłem i nie wiedziałem jak wrócić, zresztą zobaczysz zdjęcia z promu będą lekko przepalone. Zapomniałem instrukcję w domu.
Bardzo podoba mi się wynalazek w postaci filtra polaryzacyjnego, tylko jego używam ponad standardowe wyposażenie. Od samego początku walczę też z kontrastem i tylko ten element zdarza się korygować.

No to masz tak jak ja...
Ja czytam instrukcję w zasadzie tylko raz- po zakupie aparatu. Potem nic nie grzebię, co najwyżej ustawiam pod siebie kilka "zestawów ustawień" w pamięci, ale tym co najczęściej manipuluję jest...filtr polarek właśnie.

Cieszę się, że masz coraz więcej frajdy z tej skrzynki tworzącej obrazy.

mariusz_77 napisał(a):Coś wiem o stromiznach szutrowych na półwyspie Kabal więc czekam na ciąg dalszy...

Witam imiennika!

Było tak gorąco, że nie chciało mi już eksperymentować z kolejnym zjazdem, tylko marzyłem o skoku do wody.

Ciąg dalszy będzie, może jeszcze dziś, jeżeli uda się co przed północą zmajstrować... choć wspomniany Tomislav mocno "kopie"...

Pozdrawiam.

Fatamorgana napisał(a):Cieszę się, że masz coraz więcej frajdy z tej skrzynki tworzącej obrazy.

Frajda jest, choć to co robię sobie, to głównie pocztówki - jak widać.

Pozdrawiam.

Dzień następny.

Jedyną względną atrakcją kolejnego dnia był obiad....





Najlepsze są mocno przysmażone macki.



Późnym popołudniem słońce przesłoniła cieniutka warstwa chmur, efekt był bardzo ciekawy. Bałem się, że może wiązać się to ze zmianą pogody. Na szczęście nie. Podniosła się tylko ilość wilgoci nad Adriatykiem i o klarownych widokach w stronę Peljesca czy Visu można było zapomnieć.

Wziąłem więc aparat i starałem uchwycić złote barwy.

















Vis.



Rzeczywiście sprawia mi to frajdę!

Wieczór kończymy jak większość wieczorów. Przy stoliku, sącząc "Karlowacko", zajadając orzeszkami wasabi i snując plany na kolejne wspólne wyjazdy.
Jest cicho. Słoweńcy dali dziś odpocząć rusztom na grillu i strunom głosowym. Czasem gdzieś zaszczeka pies, czasem odezwie się jakaś zbudzona nie wiedzieć czemu cykada....Wiatr delikatnie świszczy na sosnowych igłach.... Szum morza pod nami...."Niebo gwiaździste nade mną, prawo moralne...."... dobrze że podobno Karlovacko nie wywołuje kaca...



Pssst... gasimy światło... Dobrej nocy.

Interseal napisał(a): dobrze że podobno Karlovacko nie wywołuje kaca...

Taaak
Wszystko zależy od ilości wypitych


Piękne późnopopołudniowe fotki

Interseal napisał(a):
Powtórka dla Fatamorgany.

ŁAUUUUŁ!
Jaka fajna!
Ale ta reszta w złotych słońca promieniach!!!
Aleś to fajnie złapał!
Bardzo ładnie.
Widzę, że tam jakieś 200 lub nawet 300mm się przydawało?
Fajne perspektywy.
Ja tym razem pojechałem "na krótko" - max. 70mm.
Dziwne ale prawdziwe...