Na Greckie Wyspy i nie tylko 2008-2022.

dangol napisał(a):Będzie, bo te same miejsca za każdym razem wyglądają trochę inaczej - chociażby teraz pięknie pokazany Aspros Kavos .

Coś w tym jest. Ja odkryłem to miejsce na nowo. Podobało mi się poprzednio, a teraz jeszcze bardziej. Pięknie tam .

dangol napisał(a):Na to liczę

Poleniuchowaliśmy sobie, więc nie ma tego zbyt wiele . Jeden cały dzień wypadł nam też przez nie najlepszą pogodę. O pogodzie zresztą coś jeszcze napisze.

Pozdrawiam

Jednym z kilku miejsc na Donoussie w których jeszcze nie byliśmy, jest kamienista zatoka Ammoudi. Na jej kilku zdjęciach jakie widziałem w Internecie nie robiła jakiegoś wielkiego wrażenia, ale jednego poranka postanowiliśmy wraz ze starszym Synem, że ją odwiedzimy. Gdzieś tam w necie wyszperałem jakąś mapkę z zaznaczoną do niej ścieżką. Mapka niestety nijak miała się do stanu faktycznego i żadnej ścieżki nie znaleźliśmy. Zamiast tego było urwisko, którego pokonać się absolutnie nie dało. Na Ammoudi ostatecznie nie zeszliśmy, ale zrobiliśmy sobie przyjemny poranny spacerek.










Wracamy, a tymczasem na plaży w Stavros tłumy.




Jednak tego postanowiliśmy odwiedzić jeszcze jedno miejsce. Byliśmy tam już kilkukrotnie, jednak niezmiennie nam się podoba. Położona po przeciwnej stronie wyspy Kalotaritissa wraz z jej plażami.
Tym razem, inaczej niż zwykle, nie poszliśmy tam jak zwykle szlakiem numer 1, a skorzystaliśmy z jedynej na wyspie taksówki. Koszt 20 euro.

Kedros







Gdzieś tam w dole plaża Livadi, nie dotarliśmy tam tym razem.




Tymczasem już widać Kalotaritissę i wysepkę Skylonísi.











Umawiamy się z właścicielem taksówki na godzinę powrotu i idziemy, podobnie zresztą jak w poprzednich latach w kierunku plaży Trypiti.




CDN

Bardzo przyjemnie spędzamy tam kilka godzin.













Aż żal było wracać. Wiosenne ostre słoneczko dało nam się we znaki. Dodatkowo na plaży niemal nie wiało, co na tym wyjeździe nie było takie oczywiste.










Taksówka czeka nas o umówionej godzinie.






Jakby nam słońca było jeszcze mało, plaża w Stavros.



CDN

Na Tripiti pięknie jak zawsze

dangol napisał(a):Na Tripiti pięknie jak zawsze

Dokładnie, dlatego też pomimo rozleniwienia, które nas ogarnęło musieliśmy się tam wybrać .

Kilka słów na temat pogody jakiej doświadczyliśmy na Donoussie. Nie ma co czarować, była najgorsza ze wszystkich naszych tam pobytów. O ile słońce świeciło cały czas, oprócz jednego dnia, to problemem był Meltemi. Wiało w zasadzie non stop, oprócz tego jednego, pochmurnego dnia właśnie. O ile na połowie plaży w Stavros nie wiało niemal wcale, to na tarasie przed naszym studio nie posiedzieliśmy prawie w ogóle. Trochę nam tego brakowało. Woda też była najchłodniejsza ze wszystkich naszych pobytów. Kąpaliśmy się oczywiście, ale mogło by być lepiej. Ale od razu chcę napisać, bardziej optymistycznie, że i tak nie zamienilibyśmy wczesnomajowego terminu na żaden inny. Turystów zero, no może kilkoro, zawsze spotykaliśmy dwoje tych samych . No i jak pisałem, na plaży nie wiało .

Poniżej trochę zdjęć z tego najbardziej pochmurnego dnia.

Spacerek na Kedros







Poniedziałek jest dosyć ruchliwym dniem jak na port na Donoussie. Dwa razy przypływa Skopelitis i raz statek firmy SeaJests. Kiedyś poniedziałkową, dotowaną trasę po Cykladach obsługiwała firma Nell Lines. Teraz, kiedy jej już nie ma, trasę przejął SeaJets. Poniżej Superjet tej firmy właśnie. Pierwszy raz widziałem, że wysłali statek nie zabierający samochodów.





Legendarny Express Skopelitis i jego walka z żywiołem na filmiku i na zdjęciach.




















Tymczasem zrobiło się całkiem przyjemnie.


CDN

Oj, nie chciałabym znaleźć się wtedy na Skopelitisie . Co innego, popatrzeć na taki spektakl!

dangol napisał(a):Oj, nie chciałabym znaleźć się wtedy na Skopelitisie . Co innego, popatrzeć na taki spektakl!

Uprzedzając nieco, to płynęliśmy Skopelitisem z Donoussy, aż tak nie bujało. Żonka zadowolona ale u chłopaków z kolei zawód .

KOL napisał(a):Express Skopelitis i jego walka z żywiołem na filmiku i na zdjęciach.

Masakra
Gdy kiedyś zdarzyło mi się płynąć tą jednostką, też wiało i bujało, ale zdecydowanie nie tak....
Podobne (chyba) fale były na morzu podczas rejsu którymś Blue Starem , ale to wielki statek był i przechyły + rozbryzgi faktycznie można było zaliczyć do atrakcji tej podróży.... na Skopelitisie przypuszczam że byłbym nieźle przerażony .
Ciekawe czy do utrzymania przewożonego auta na miejscu wystarczyłby bieg + hamulec

kulka53 napisał(a):Ciekawe czy do utrzymania przewożonego auta na miejscu wystarczyłby bieg + hamulec

Kiedyś wracaliśmy małym promem z Zakynthos na Kefalonię i tak bujało promem, że jeden z kierowców musiał przestawić swoją ciężarówkę w poprzek bo inaczej by się przewróciła . Ja wtedy też drżałem o nasz samochód ale na szczęście nic się nie stało. Co do Skopelitisa, to widziałem jeszcze bardziej ekstremalne filmiki. Podobnie jak Ty zawsze zastanawiam się co się dzieje wtedy z samochodami w środku .

Nawet nie wiem, kiedy minął nam tydzień na Donoussie. Przed wyjazdem zastanawialiśmy się czy siedem nocy to nie jest trochę za dużo. W końcu będziemy tam już siódmy raz. Nic z tych rzeczy. Znów mięliśmy wrażenie, że byliśmy tam za krótko.

Rano, 4 maja, obserwujemy pierwszą tego dnia wizytę Skopelitisa. Na drugą, o godzinie 18, kiedy wracał na Amorgos, czekaliśmy już z walizkami w porcie, ponieważ właśnie wyspę Amorgos odwiedziliśmy na koniec naszego tegorocznego, wiosennego wyjazdu.








Żal było wyjeżdżać, zwłaszcza, że Donoussa żegnała nas w piękny sposób.







Nieuchronnie nadchodzi godzina 18, a my wsiadamy na pokład Skopelitisa.
Bilety kupiłem wcześniej za pośrednictwem, jak to było już wielokrotnie, Zas Travel z Naxos. Dobra wiadomość jest taka, że powrócili na „dobra drogę” i jak to było przez lata, z krótką przerwą ostatnio, nie pobierają żadnej prowizji. Przesyłka pocztą, niezmiennie 5 euro. Większość firm promowych ma już bilety elektroniczne, ale są jeszcze takie jak Small Cyclades Lines, które, wymagają wydrukowanych biletów papierowych.


Żegnaj Donousso! Choć może raczej Do Zobaczenia!










Rejs nie trwa długo, po godzinie i piętnastu minutach wysiadamy w porcie Aegiali na Amorgos.
Nocleg wybierałem tak żebyśmy nie musieli zbyt daleko ciągnąć naszych walizek. Dlatego też dosłownie po kilku minutach, z pomocą czekającego na nas w porcie Właściciela „meldujemy” się w Apollon Studios. Wybór, przynajmniej dla nas, bardzo dobry. Lokalizacja niemal w samym porcie, przystępna cena i do tego wielki taras z widokiem na całą zatokę. Wynajęliśmy dwa studia zlokalizowane na najwyższej kondygnacji. Niestety nie mamy z balkonowym widokiem zbyt wielu zdjęć. Z pokojami ani jednego. Poniżej jedno z dosłownie kilku tam zrobionych ale akurat na nim widoków zbytnio nie widać .


CDN

Wracają wspomnienia. Miałem przyjemność też nocować w tym apartamencie. Przypłynęliśmy grubo po północy, a właściciel czekał na nas w porcie, który jest tuż obok. To bardzo miły Pan pomocny we wszystkim. Kiedyś był marynarzem i pływał po morzach .

Ciekawe, czy jest jeszcze pod balkonem taverna, jedna z dwóch w Aegiali. Bardzo miło wspominam ten pobyt. U mnie Amorgos to TOP na liście. Ciekawe czy wrak Olympia jeszcze stoi, czy już skorodował całkowicie O Oczywiście jeszcze Klasztor w skale, gdzie przywitał nas Przeor i poczęstował kawą i galaretkami. Mieliśmy to szczęście być tylko sami z nim.

Mam nadzieje, że jeszcze tam wrócimy ...

Pozdrawiam

husband napisał(a):Ciekawe, czy jest jeszcze pod balkonem taverna, jedna z dwóch w Aegiali. Bardzo miło wspominam ten pobyt. U mnie Amorgos to TOP na liście. Ciekawe czy wrak Olympia jeszcze stoi, czy już skorodował całkowicie O Oczywiście jeszcze Klasztor w skale, gdzie przywitał nas Przeor i poczęstował kawą i galaretkami. Mieliśmy to szczęście być tylko sami z nim.

Mam nadzieje, że jeszcze tam wrócimy ...

Pozdrawiam

Nam też Amorgos bardzo się podoba, dlatego też wróciliśmy. Tawerna jest, choć w niej nie byliśmy. Olympia jeszcze stoi (będzie kilka zdjęć), ale wraku sporo ubyło od naszej ostatniej wizyty. Poczęstunek w klasztorze też był, tu nic się nie zmieniło .

Poranek 5 maja. Codzienne zdjęcia promowe. W tym temacie, szczególnie starszy Syn był wyjątkowo sumienny, niezależnie od pory o jakiej promy przypływały.











Wszyscy tego dnia wstajemy wcześnie. Nasz drugi pobyt na Amorgos podobnie jak pierwszy nie potrwa zbyt długo, więc szkoda marnować czas.
Zarezerwowany już wcześniej samochód odbieramy ze zlokalizowanego sto metrów od Apollon Studios biura FM Rent a Car. Czas na „podbój” Amorgos.






CDN

Pierwsze miejsce, które odwiedziliśmy, to największa i najbardziej znana atrakcja Amorgos, Klasztor Chozoviotissa. Wymieniany zresztą często jako jedna z największych atrakcji całej Grecji.








Byliśmy już tu kilka lat temu, z tym, że ja i Żonka pamiętamy to dobrze, starszy Syn jak przez mgłę, a młodszy wcale .







Klasztor jest najstarszym klasztorem na Cykladach i podobno drugim najstarszym w Grecji. Został zbudowany w IX wieku (812 – 813r), odnowiony i rozbudowany w 1088 roku. Jego nazwa wzięła się od ikony, która dotarła na Amorgos z Palestyny. Ikona znajdowała się w klasztorze św. Jerzego z Chozivy (Koziby) w Palestynie właśnie (stąd Chozoviotissa). Kiedy klasztor plądrowali Arabowie, uciekający z niego mnisi płynęli łodzią, aż dotarli do Amorgos, gdzie zatrzymali się, ponieważ jej klify przypominały im pierwotną lokalizacje ikony. Inna legenda mówi, że mnisi umieścili ją w łodzi bez załogi, która w cudowny sposób dotarła na Amorgos. Jeszcze inna, że ikonę do morza wrzuciła jakaś kobieta.








Klasztor ma osiem kondygnacji i ponad siedemdziesiąt pomieszczeń. Obecnie zamieszkuje tam trzech mnichów.







Przez małe wejście wchodzimy do środka. Młodszy Syn z uwagi na za krótkie spodenki, zostaje poproszony o założenie jednych z wiszących przy wejściu spodni.




W środku nie można robić zdjęć i do tego zakazu się dostosowaliśmy. Podobnie jak przy ostatniej wizycie, zostajemy poczęstowani słodkimi galaretkami i likierem, specjalnością Amorgos.













To pojazd, którym poruszaliśmy się po wyspie. Wybór młodszego Syna zresztą.





To następny cel.






CDN