DRVENIK - Tam i z powrotem. Opowieść Pauletty. :)

Im więcej relacji tym łatwiej przeczekać do następnych wakacji w CRO.

fiolek napisał(a):

Pauletta napisał(a):Nasza tegoroczna podróż rozpoczęła się w środę 28.09.

czy aby na pewno

...no cóż klawisze są tak blisko siebie
Zresztą kto by się tym przejmował ,ważne że pisze tą opowieść

Poczytam chętnie:)

Fajnie jest zobaczyć znajome kąty
Z przyjemnością będę śledził Twoją relację


Pozdrawiam
Piotr

Ale się ktoś czepia...

Siadam i czekam na Cd.

Oj tam oj tam. Klawisze są tak blisko siebie oczywiście chodziło o 28.08

witam,

siadam i czytam

ODCINEK 3.

O cichym Medjugorje, kolorowym Mostarze i bajkowej Kravicy.

Wycieczkę do Bośni planowaliśmy już od kilku lat. Jednak rok po roku coś sprawiało że odkładaliśmy ją na później. Czasami nie było czasu, innym razem znajomi ludzie zniechęcali nas: "Przestańcie, stracony czas, nie ma po co tam jechać!"
w te wakacje powiedzieliśmy - nie ma odwrotu, jedziemy, trzeba sprawdzić na własnej skórze! Towarzyszyła nam córka p. Any - dobrze było ją mieć ze sobą. Ale od początku

Z Drvenika wyjechaliśmy około 10. Trasa przez Ploce, granicę przekraczamy w miejscowości Gorića (zaraz za budową nowej drogi - tej z tymi zapierającymi dech mostami) i ... tu ważna wiadomość.

ZIELONA KARTA JEST WYMAGANA - nie ważne, co mówią ludzie - trzeba mieć i już. My kupujemy ją na miejscu jako że niestety nie przygotowaliśmy się do tego wcześniej.
Koszt 15E na 7 dni.
Kolor zielonej karty - biały. Haha

Granica za nami, jedziemy choć na chwilę rzucić okiem na Medjugorje (po naszemu - Międzygórze )

O ból głowy przyprawia okropna komercja - wszędzie stragany, pamiątki, budki, bibeloty, podróbki perfum i jeszcze trochę innego badziewia - zwykle kompletnie nie na temat do miejsca w jakim się znajdujemy.

W końcu zza tego draństwa wyłania się najbardziej charakterystyczne miejsce miasteczka - kościół pw. św. Jakuba.



Do kościoła wchodzimy w ciszy, każdy niesie swoją modlitwę. W miejscach takich jak to każdemu udziela się chrześcijański duch - nie ważne czy jest katolikiem "praktykującym" czy też nie.

Zapalamy świeczuszke - każdy w swojej intencji -



Obchodzimy teren kościoła - piękne drogi krzyżowe, charakterystyczny pomnik...



Jesteśmy zadziwieni oszałamiającą ilością pielgrzymów z wielu zakątków świata.



Medjugorje postanawiamy zwiedzić kiedyś dokładniej, łącznie z wejściem na miejsce objawienia - dziś jest dla nas tylko przystankiem w drodze do Mostaru.

A Mostar...

Mimo iż byliśmy w tym mieście raptem kilka godzin, długo nie mogliśmy wyjść z zachwytu. Niby nic - most, rzeka, klimat muzułmański, bazar.
Ale te kolory. Te zapachy. Ten ruch.
Dzielnica starego Mostu - miejsce gdzie każda chwila jest zupełnie inna od poprzedniej.Tam widać życie tego miasta, serce, duszę.

Zapewne zdjęcia takie jak te ma na dysku każdy kto choć przez chwilę zdążył zakosztować Mostaru. Ale relacja to relacja, zachowajmy fason



Punkt orientacyjny i najbardziej charakterystyczny dla Mostaru - Stary Most. Zniszczony przez armię Chorwacka w 93' roku, odbudowany z funduszy UNESCO. Coś wspaniałego.









A w oddali "targowa" dzielnica



A gdy miniemy piękny most znajdujemy się w miejscu w którym kupimy praktycznie wszystko - począwszy od kapci, zakończywszy na helikopterkach z łusek karabinowych. O dziwo nie zalatuje chińszczyzną jak słynne targowisko w Makarskiej. Jest bardziej... klimatycznie?













Nawet fani zjawisk nadprzyrodzonych znajdą coś dla siebie



W końcu głód zaczyna doskwierać. A cóż innego zjęść w Bośni jak nie burka na ogniu! Córka p. Any po rozmowie z kobietą w informacji turystycznej prowadzi nas w pewne miejsce.
Niby opuszczone, nieciekawe...
Ale jeszcze nigdy, NIGDY nie mieliśmy w ustach nic tak wyśmienitego jak tamtejszy burek.
Powaga. Najadamy się za 8E w 5(!) osób. I jesteśmy zachwyceni.



Jeszcze pora na porządną kawę.



I baklawę - a co, Bośnia proszę państwa



Powrót do samochodu jest wyślizgany i kamienisty.



Ale ochoczo idziemy - to jeszcze nie koniec dnia obfitującego w bajkowe miejsca.

Ostatnim punktem podróży po Bośni są wodospady wzdłuż rzeki Trebižat - tzw. wodospady Kravica obok miasteczka o wdzięcznej nazwie Ljubuški. Mamy trochę problemów z trafieniem ze względu na wyjątkowo kiepskie oznakowanie drogi.
Po kilku rozmowach z miejscowymi i pytaniami o drogę (tu hvala dla naszej chorwackiej towarzyszki podróży ) docieramy na miejsce.

Podoba nam się bardzo.



To już dużo mniej



Dla niektórych dzisiejszy dzień jest początkiem 'reszty życia'





Idziemy zobaczyć z bliska to niezwykle bajkowe miejsce. Podoba nam się niezwykle czysta woda, cień który dają drzewa i skały.
Jest błogo i sielsko





Bardzo żałujemy że nie przygotowaliśmy się na kąpiel Bo woda jest bardzo zachęcająco. Moczymy chociaż nogi - po całym dniu chodzenia jest to dla nas jak oddech życia





Cieszymy się że mogliśmy zobaczyć miejsce tak zachwycające jak to.

Dzień dobiega już końca gdy wracamy do Drvenika. Słońce powoli znika za horyzontem oświetlając miasteczko ostatnimi, czerwonymi promieniami.

Co też przyniesie nowy dzień....?

Pauletta napisał(a):[b]Towarzyszyła nam córka p. Any - dobrze było ją mieć ze sobą.

... wasza przewodniczka mogła lepiej się postarać
Widzę że nie byliście na wieży minaretu w Mostarze
15 km przed Mostarem znajduje się wspaniałe żródło Buna ,
słodkiej wody [największe w Europie ] obok domu Derwiszów
Zawsze jest powód żeby tam wrócić

i znowu się czepiają...

ale będzie gdzie wracać, piękne zdjęcia!!

ile jeszcze dni do sierpnia 2014?

Mi$iek napisał(a):i znowu się czepiają...

...nikt tu się nikogo nie czepia ,
ale po drodze ,można dodatkowo coś ciekawego zobaczyć

Masz rację, ale też tak jak piszesz...

"Zawsze jest powód żeby tam wrócić"

dla nas wszystkich!