Dokąd na narty?

piamir napisał(a):Nawet jak dni niewiele, to ten ostatni weekend wygląda cudnie.

Był cudny!

tony montana napisał(a):Fajnie widać Wysokie Tatry!

Witaj, Tony! Tatry jak na dłoni

tony montana napisał(a):No i fajne foty z rozpuszczonymi włosami

Rozpuszczonymi i obciętymi Chyba nigdy nie miałam takich krótkich włosów

29 marca (sobota): Chopok - ciąg jeszcze dalszy

Gdzie my to byliśmy ostatnio? Aaa, na trasie nr 1 pod gondolką Funitel. Jadąc dalej w dół, decydujemy się na czarny kolorek trasy - czyli "słynną", wychwalaną na narciarskich forach "Majstrovską", czyli siódemkę:



Mina prawie zawodowa (a przynajmniej pasująca do powagi sytuacji ):



Mistrzem narciarstwa nie jestem (chyba, że "miszczem" ), ale sobie przynajmniej zjadę "mistrzowską trasą" A co!

Nachylenie jest konkretne, co trochę widać na zdjęciu:



Jedziemy "Majstrovską" prawie do końca. Przed ostatnią ścianką odbijamy na niebieską siódemkę (ale jeszcze wrócimy na czarną trasę, żeby nią zjechać do końca ).

Tak docieramy do najbardziej na zachód wysuniętej części północnej strony Chopoka (chyba zamotałam z tymi kierunkami ) Ta odnoga zwie się Otupne. Kursuje tu gondolka z charakterystycznymi pomarańczowymi szybami - Grand Jet:



Jesteśmy stosunkowo nisko - na wysokości 1100 metrów. Jest tu bardzo wiosennie i bardzo ciepło. termometr pokazuje 15 stopni Najchętniej pozbyłabym się kurtki, ale co z nią zrobić... Mówiąc o ciuchach narciarskich, podczas tego weekendu po raz pierwszy widziałam narciarza w krótkich spodenkach Trochę mu zazdrościłam

Na tej wysokości nie ma oszałamiających górskich widoków, są natomiast inne:



BMW na stoku, czyli prawie jak w Austrii W przypadku Chopoka "prawie" nie robi aż tak dużej różnicy O ile w tamtym roku przychylałam się do zdania, że Chopok to połączenie Zachodu z głęboką komuną, o tyle po dzisiejszym nartowaniu bliżej mi do opinii z reklamy ośrodka: Tak blisko, tak alpejsko

Teraz napędza nas przede wszystkim głód - już nie głód narciarski, ale ten zwyczajny To on przygnał nas w tę część ośrodka, bo prawdę mówiąc, ciekawych tras to tu nie ma. Jest długa niebieska dziesiątka - idealna dla początkujących. I dobrze, że jest! Ale my tu przyjechaliśmy jeść Wyczaiłam w necie knajpkę "Bernardino Burger", w której ponoć karmią pysznymi burgerami. Zaraz to sprawdzimy

Pomarańczowa gondolka bardzo powoli wiezie nas do celu. A ja focę, wystawiając ręce za szybki, coby nie mieć pomarańczowych zdjęć :







Już dojeżdżamy:



Lokal w środku oferuje sporo miejsc, natomiast na zewnątrz jest tylko kilka stolików, z czego wyłącznie trzy w słońcu. Jednak mamy szczęście i będziemy pić słowackie piwo w słoneczku



Burgery okazują się bardzo pyszne i warte swojej ceny, która jest jednak dosyć wysoka... No cóż, na Chopoku wszystko jest alpejskie, a więc i ceny. Za burgera (dosyć dużego - wołowina, warzywa, sos) płacimy 6,20 euro. Nie żałujemy!

Po miłym odpoczynku wracamy powoli do "głównej części ośrodka", czyli na początek czeka nas zjazd wspomnianą niebieską dziesiątką:



Dojeżdżamy do miejsca zwanego Biela Púť, które wcale nie jest białe, a błotniste :



Trwa tu jakaś impreza Red Bulla, chociaż zainteresowanie (przynajmniej teraz) jest znikome:



Jeśli ktoś tu jest, to opala się na leżakach przy knajpce naprzeciwko.

My natomiast dzielnie brniemy przez błoto i roztopy Tak docieramy do wlekącego się czteroosobowego krzesła, które przybliża nas do Funitela, a tym samym ponownie do szczytu Chopoka



Najpierw jednak musimy wjechać śmieszną kolejką szynową:





Tutaj fajnie widać ostatnią ściankę "Majstovskiej":



Wagonik na szynach zawozi nas prosto na dolną stację Funitela. Po raz drugi (i ostatni) wciągamy się na szczyt:



Na górze obfociliśmy już wszystko dookoła. Stoimy więc tylko i wzdychamy "Jak tu pięknie..." A później szusujemy czerwoną jedynką:



Jest już po 14:00, trasy robią się coraz bardziej wymagające:





Pod koniec trasy nr 1 mamy już klasyczne narty wodne :



Ale jeździć się da!

O 15:00 Zahradky, z których startowaliśmy, wyglądają tak:





Została nam jeszcze godzina nartowania. Musimy ją dobrze wykorzystać , chociaż nie ukrywam, że nogi już mnie bardzo bolą. Jednak wiosenne szusowanie jest bardziej wyczerpujące. "Kasza" na stoku, duże muldy - to sprawia, że nogi mocno pracują. Ale twardym trza być...

Na koniec zostawiamy sobie lajtową niebieską szóstkę, która i tak jest nieźle zmęczona:



Ja natomiast po 7,5 godzinach nartowania jestem padnięta jak chyba nigdy dotąd Nogi mi się trzęsą jak galareta Znaczy, że nie oszukiwałam, jeździłam do bólu

Jesteśmy baaardzo zadowoleni z tego narciarskiego dnia Był jednym z the best w naszej narciarskiej karierze

A to jeszcze nie koniec sezonu. Oficjalne jego zakończenie nastąpi "jutro" - na Zverovce

Zostańcie jeszcze ze mną

Jest bro .... to zostaniemy

tony montana napisał(a):Jest bro .... to zostaniemy

Pij śmiało!

Pora kończyć sezon narciarski i narciarską relację Teraz czas na wiosenne wycieczki

Zapraszam na fotorelację z naszego ostatniego dnia na deskach.


30 marca (niedziela): Roháče Zverovka-Spalena

Nazwa ośrodka jest bardzo długa, trasy trochę mniej Lubimy Zverovkę ze względu na widoki i brak kolejek. Widoki dzisiaj dopiszą, ale ludzi będzie niestety dużo. Wszystkiemu winne jakieś zawody narciarskie

Mapka tras:



Jak widać, nie jest ich szczególnie dużo. Ale pojeździć można

Dzisiaj na stoku pojawiamy się trochę później, bo po 9:00. Ale biorąc pod uwagę przesunięcie czasu, jest to zaraz po 8:00



Zderzenie zimy i wiosny :



Wsiadamy na pierwszy orczyk:



To tylko dojazdówka do właściwej części ośrodka.

Jeszcze puste trasy:





Ośrodek posiada kanapę (właściwie powinnam powiedzieć: krzesło), ale niewyprzęganą, z tych dających po nogach przy wsiadaniu Wlecze się też strasznie, co dzisiaj na szczęście nie jest wielką tragedią - możemy podziwiać widoki i się opalać



Ostatnio byliśmy w tym ośrodku rok temu (to był nasz pierwszy raz ) Opisywałam nasze ubiegłoroczne nartowanie tutaj. Zauważamy pewne zmiany - Słowacy wycięli kawał lasu powyżej górnej stacji kanapy. Ponoć planują wymienić stare krzesło na coś nowszego, szybszego i trochę dłuższego



Trasy na razie dosyć puste. Ludzie koncentrują się wokół jedynego na stoku baru - opalają się, piją, bawią Niektórzy z nich są przebrani w góralskie stroje - z okazji zakończenia sezonu



Niestety ilość knajpek jest w ośrodku niewystarczająca. Na stoku tylko ten jeden bar, drugi znajduje się przy dolnej stacji kanapy (na zewnątrz dwa stoliki, w dodatku w cieniu), a trzeci przy parkingu, ale tam niewielu osobom chce się zjeżdżać. Wszystko to sprawia, że w tak piękny dzień jak dzisiaj ludzie okupują knajpkę przy trasie, siadając, gdy brakuje ławek, wprost na śniegu

Ponieważ nie mamy tyle cierpliwości, żeby zbyt często jeździć kanapą , korzystamy głównie z orczyka - szybkiej i wygodnej Pomy:



Sztruksik wkrótce się skończy



Koło orczyka trasa nie jest zbyt nachylona. Dalej, w stronę kanapy, robi się już ciemnoczerwona :



Z każdą chwilą przybywa nie tylko narciarzy, ale i pieszych turystów oraz kibiców, którzy z całymi rodzinami przyjechali oglądać zawody. Coraz więcej ludzi piknikuje w różnych miejscach, nawet pod podporami wyciągu :



Zawody się zaczynają, a ludzi jest więcej niż śniegu :



Mały zawodnik rozpoczyna slalom:



Piknik pod wiszącym krzesłem :



Niestety z powodu zawodów zamknięta jest trasa nr 1, musimy szusować dwójką:



Pora na przerwę i coś na ząb. Przejeżdżając obok baru, wypatruję zwalniający się stolik. Takiej okazji nie można zmarnować Zgodnie z przewidywaniami w knajpce "tracimy" trochę czasu. Trzeba swoje odstać w kolejce do kasy.

Wkrótce mamy już po kufelku piwa, czekamy tylko na pizzę. To "tylko" przeciąga się prawie do pół godziny, bo jest dużo amatorów włoskiej kuchni Kucharz przygotowują pizzę na oczach klientów:



Okazuje się, że warto było czekać Pizza jest przepyszna!



W barze spotykamy kilku górali :



Buty narciarskie jako element góralskiego stroju? Dlaczego nie!

"Takie słońce, że...." :



Wybacz mi, Potter, że Cię znowu cytuję, ale Wasze hasełko jest super, zapada w pamięć i pasuje do sytuacji

Podziwiamy widoki - przed nami Grześ, Rakoń i Wołowiec:



I słowackie dzieci-zawodnicy

Kiedy rozprawiamy się ostatecznie z pizzą (i piwem ), zawody niespodziewanie się kończą Raz, dwa i nie ma ludzi na stoku. Wszystkich wymiotło

Otwierają trasę nr 1, którą możemy teraz szusować:



Kanapą też jeszcze wjedziemy, żeby sobie popatrzeć na tatrzańskie szczyty:



W barze już pusto, ale za to głośno gra muzyka. Poddaję się nastrojowi i tańczę, jadąc tyłem :



Wygłupy na zakończenie sezonu :



Oj, długo ten stok nie wytrzyma... Podobnie jak wczoraj - na koniec dnia czekają nas narty wodne :



Dzisiaj wcześniej kończymy nartowanie, bo powoli traci ono sens Ale było pięknie! Dosyć rekreacyjnie, jak to na Zverovce, ale bardzo przyjemnie

Na parkingu ładujemy się do Fabiaka i w drogę do domu.



To był wyjątkowo udany weekend. Pogoda dopisała, humory też. Narciarstwo wiosenne może być bardzo przyjemne

Pozdrawiam - oczywiście wiosennie

W zeszłym roku też w tej klatce stało BMW tylko inny model.

Bawara reklamowała się nawet latem na najwyższym szczycie Niemiec.

Sezon sie zbliża, czas zacząć się chwalić gdzie kto w tym sezonie uderza

Jadę w Alpy w styczniu ale przesuwam wyjazd raczej na marzec ze względu na mrozy na początku roku. Kolega Bocian sporo mi przekazał informacji na temat swoich wyjazdów do Leogang.

W tym roku sezon prawdopodobnie zaczniemy w Tatrach. Trochę już tęsknię za góralską muzyką, pasterką, etc...
Mam nadzieję, że pogoda dopisze

Mam nadzieję na tydzień w terminie ferii mazowieckich w moim ukochanym Meransen .

Bocian napisał(a):Sezon sie zbliża, czas zacząć się chwalić gdzie kto w tym sezonie uderza

Jakuszyce

slapol napisał(a):

Bocian napisał(a):Sezon sie zbliża, czas zacząć się chwalić gdzie kto w tym sezonie uderza

Jakuszyce

Do Wisły Slapol z tymi cienkimi nartkami jedź Na skocznię

O znafca sie znalozł.