Czternaście dni na Gib Sea A.D. 2019

zumila napisał(a):Gorąco, błękit, kawka, melon..... a tu zimno, Chorwacja się oddala...

Dzięki, że piszesz

Wiesz - trzeba być dobrej myśli. Cały czas takiej jestem. Mamy z mężem na ten rok piękne plany - czy wszystko uda sie zrealizować nie mam pojęcia ale jestem dobrej myśli. Ty również bądź
Na każdym naszym rejsie jest tak że mamy pomysły a potem.....cóż....Natura mówi: nie tym razem! I nie ma co żałować bo na koniec zawsze coś dobrego z tego wynika Na Mazurach do zatoki Rajcocha próbowaliśmy dopłynąć trzy lata!!!!
Kiedyś na Visie....już mieliśmy cumy prawie oddane, silnik juz chodził i nic nie wskazywało na cokolwiek złego, żadna z wielu prognoz które sprawdziliśmy......i zostaliśmy.... ale to dawna stara historia, 2014 rok.... zostaliśmy w porcie na noc i ..... nasi Załoganci chorowali na chorobę morską na odległość cumy od brzegu..... to była bardzo ciężka noc ale niezwykle pouczająca.... A morał? Nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło

Całą relację czekałem na historię pewnego zdjęcia . No i wreszcie jest. Choć zazdrość to brzydkie uczucie, to Ci bezinteresownie zazdroszczę A na poważnie - brawo Ty.

No, z tymi delfinami, to masz u mnie przechlapane .
Nie ma wyjazdu, żebyś ich nie widziała, a ja bidula, za każdym razem ich wyglądam, i tylko raz. z dużej odległości udało mi się przez kilka sekund zobaczyć jednego, i to tylko jego płetwę grzbietową .
Jednym słowem zazdroszczę Wam .

Wspaniale udało się go uchwycić

Ostatnio miałam okazję odwiedzić delfinarium gdzie takie i inne akrobacje byłyby gwarantowane, można by było również popływać z delfinami. Miałam do niego zaledwie 750 m. Z premedytacją jednak odpuściłam wizytę.
Nie podoba mi się, że te piękne, bardzo mądre i wrażliwe zwierzęta są więzione w akwenie 200/50 m i nie będę finansowo wspierać tego typu przybytków, których jest już mnóstwo.
Wolę nigdy nie zobaczyć delfina na żywo niż zobaczyć go w takich warunkach. One nie są tam szczęśliwe mimo jakby się wydawało "uśmiechu na twarzy", to nie uśmiech a kształt pyska po prostu. One tam cierpią psychicznie i fizycznie z powodu ograniczonej przestrzeni, ciągłego hałasu z głośników, krzyków i zachwytów ludzi. Często są głodzone by wymusić na nich odpowiednie popisy przed ludźmi, za które dopiero w nagrodę dostają jedzenie.
Delfiny są jak ludzie, mają swój język a nawet posługują się różnymi dialektami. Czy to nie jest niesamowite

ale super tez bym tak chciał zobaczyć delfinka

Ale się popisał - śliczny jest.

Bravik napisał(a):Całą relację czekałem na historię pewnego zdjęcia . No i wreszcie jest. Choć zazdrość to brzydkie uczucie, to Ci bezinteresownie zazdroszczę A na poważnie - brawo Ty.

Brawo ja
Historia wydawać by się mogła prozaiczna - ot zwykły gorący bezwietrzny poranek, nikt z nas nie był przygotowany na takie atrakcje - a łobuz wyskoczył I nabroił tym skokiem

"elka21"]No, z tymi delfinami, to masz u mnie przechlapane .

No weź, nie bądź taka

Nie ma wyjazdu, żebyś ich nie widziała, a ja bidula, za każdym razem ich wyglądam, i tylko raz. z dużej odległości udało mi się przez kilka sekund zobaczyć jednego, i to tylko jego płetwę grzbietową .

Już tu pisałam kiedyś - te delfiny chyba nas po prostu bardzo lubią, dlatego ciągle do nas przypływają

Jednym słowem zazdroszczę Wam .

Trzymam kciuki żeby i Tobie się udało A jak już będziesz całkowicie zrezygnowana w czekaniu - zapraszam na rejs z nami, znając nasze szczęście przypłyną

"gusia-s"]Wspaniale udało się go uchwycić

Nie było to proste. Nigdy nie wiadomo gdzie i kiedy delfin się pokaże, czy lufa będzie wycelowana w odpowiednie miejsce, czy uchwyci ostrość. Jak dla mnie - te zdjęcia uważam za zdjęcia życia (na równi ze zdjeciem Ojca Świętego Jana Pawła II jakie zrobiłam kiedyś na krakowskich błoniach). Łatwo jest fotografować krajobraz, plaże, widoki - one nie uciekną, po prostu są. Uchwycić delfina w naturze ponad wodą - tu trzeba mieć wiecej szczęścia niz rozumu

Ostatnio miałam okazję odwiedzić delfinarium gdzie takie i inne akrobacje byłyby gwarantowane, można by było również popływać z delfinami. Miałam do niego zaledwie 750 m. Z premedytacją jednak odpuściłam wizytę.
Nie podoba mi się, że te piękne, bardzo mądre i wrażliwe zwierzęta są więzione w akwenie 200/50 m i nie będę finansowo wspierać tego typu przybytków, których jest już mnóstwo.
Wolę nigdy nie zobaczyć delfina na żywo niż zobaczyć go w takich warunkach. One nie są tam szczęśliwe mimo jakby się wydawało "uśmiechu na twarzy", to nie uśmiech a kształt pyska po prostu. One tam cierpią psychicznie i fizycznie z powodu ograniczonej przestrzeni, ciągłego hałasu z głośników, krzyków i zachwytów ludzi. Często są głodzone by wymusić na nich odpowiednie popisy przed ludźmi, za które dopiero w nagrodę dostają jedzenie.
Delfiny są jak ludzie, mają swój język a nawet posługują się różnymi dialektami. Czy to nie jest niesamowite

Wielkie brawa dla Ciebie że nie poszłaś!!! Pokazałaś WIELKĄ KLASĘ KOCHANA
Delfiny w delfinariach bardzo cierpią, wariują od nadmiaru bodźców z echolokacji, bardzo szybku umierają. Takie widowiska jak i całe delfinaria powinne być kategorycznie zakazane!!! To jest męczenie zwierząt dla chorego zysku!!!

maslinka napisał(a):Jest i TO zdjęcie! Cudnie wyskoczył!

Tak Zdjęcie kontrowersyjne, to nie tak miało z nim być ale cóż poradzić

jacek73 napisał(a):ale super tez bym tak chciał zobaczyć delfinka

Dzięki Cóż powiedzieć - żeby zobaczyć musisz pływać (nawet fish picknikiem) i patrzeć, patrzeć, patrzeć

Epepa napisał(a):Jeszcze nigdy nie widziałam delfina z tak bliska! Niby wiadomo, że w Chorwacji one są, ale gdy zobaczyłam Twoje zdjęcia zrobione tak blisko miasteczka, to tak naprawdę to do mnie dotarło. Świetnie udało Ci się uchwycić chwilę! I miło, że się tutaj z nami nią podzieliłaś.

Tak, one naprawdę tam są Czasami bardzo blisko brzegu, myślę że z plaży też da się je wypatrzeć przy odrobinie szczęścia A że pływasz kajakiem - rozgladaj się i cierpliwości, kiedyś na pewno się jakiś pojawi