Buongiorno! Benvenuti! Skarby Umbrii i Rzym na deser

wiola2012 napisał(a):Eremo delle Carceri zasługuje na odwiedziny.

Zdecydowanie tak .

wiola2012 napisał(a):Ostatnia wieczerza - MDXC (1590)

Dopiero teraz zwróciłam uwagę na datę na zdjęciu .

Cóż, powtórzę za innymi, że Asyż mi się bardzo podoba. To wieczorne oświetlenie dodaje mu bajkowego klimatu.

megidh napisał(a):Cóż, powtórzę za innymi, że Asyż mi się bardzo podoba.

Całe szczęście , bo jeszcze trochę do pokazania mi zostało .


Po raz ostatni zapraszam na uliczki Asyżu
Potem zostanie już tylko TA bazylika i wieczorne widoki spod Rocca Maggiore .











Mały przegląd lamp ulicznych













i uroczy kwiatkowy zakątek.







Kościół Santo Stefano zbudowany między XII a XIII wiekiem.






Wnętrze jednonawowe oświetlone jest małymi okienkami. Strop wykonano z drewna, a ściany zdobią pozostałości fresków m.in. Madonna ze świętymi Franciszkiem i Szczepanem autorstwa Giotta.







A to Chiesa di San Pietro, który został zbudowany przez benedyktynów w X wieku. Później kościół był kilkakrotnie przebudowywany, a jego ostateczny kształt pochodzi XIII wieku.






Wnętrze odrestaurowanego w 1954 roku kościoła ma trzy nawy oddzielone filarami oraz półkolistą absydę z kopułą.


















W następnym odcinku zajrzymy w końcu do Bazyliki św. Franciszka.

marze_na napisał(a):W następnym odcinku zajrzymy w końcu do Bazyliki św. Franciszka.

Nie żeby mnie się Asyż nie podobał, bo bardzo mnie się podoba
Ale czekam też na przeprowadzkę do Perugii

A podeślesz namiary na auto w Trapani?

mysza73 napisał(a):Nie żeby mnie się Asyż nie podobał, bo bardzo mnie się podoba

No myślę .

mysza73 napisał(a):Ale czekam też na przeprowadzkę do Perugii

Z Perugii to my na razie jeszcze nawet zdjęć nie przejrzeliśmy .

mysza73 napisał(a):A podeślesz namiary na auto w Trapani?

Wakacje?
Zostawiłam linka w odpowiednim wątku .

Bazyliki św. Franciszka, kościół dolny

15 lipca 1228, zaledwie dwa lata po śmierci Franciszka, papież Grzegorz IX ogłosił go świętym; a dzień później poświęcił miejsce budowy i położył kamień węgielny pod bazylikę.
W 1230 r. ukończono kościół dolny, a w 1236 r. górny. W kolejnych latach bazylikę rozbudowywano.




Na trawniku przed bazyliką zwraca uwagę napis PAX pokój i franciszkańskie TAU.








Jeszcze większą uwagę przykuwa rzeźba przedstawiająca Franciszka na koniu .






W 1230 r uroczyście przeniesiono ciało św. Franciszka do nowego kościoła (dziś dolnego), który pierwotnie był prostą budowlą jednonawową. Pod koniec XIII wieku do kościoła dobudowano kaplice boczne.
Zwiedzanie zaczniemy właśnie od kościoła dolnego.



(...)

(...)

Bogatą dekorację kościoła stworzyli najwięksi artyści włoskiego malarstwa późnego gotyku. Autorami fresków pokrywających prawie całą dostępną przestrzeń ścian i sklepienia są tacy mistrzowie jak Cimabue, Giotto di Bondone, Pietro Lorenzetti i Simone Martini.








Trudno o staranny i przemyślany kadr z powodu no photo .










Półokrągłą apsydę doświetlają z trzy okna, w których zamontowano współczesne witraże z początku XX wieku.








Przed wyjazdem wypożyczyłam sobie przewodnik po Asyżu z cyklu Miejsca święte, który przeszło dekadę temu wydała Agora. Mimo sporej wagi i twardej okładki wrzuciłam do bagażu podręcznego. Pozycja okazała się genialna, bo żaden oglądany fresk w bazylice nie miał przed nami tajemnic .
W transepcie oglądamy głównie sceny z życia Jezusa i cuda czynione przez św. Franciszka.
















Mniej więcej w połowie nawy znajduje się zejście do Kaplicy Grobu św. Franciszka.
Po wybudowaniu kościoła dolnego i pochowaniu w nim świętego (25 maja 1230) pod głównym ołtarzem, przez kilka wieków miejsce jego spoczynku nie było dokładnie znane. W 1818 papież Pius VII pozwolił franciszkanom na poszukiwania grobu. W dniu 18 grudnia 1818 znaleziono sarkofag. Relikwie złożono w wykutej w skale kaplicy, w szerokiej kolumnie ustawionej w miejscu znalezienia ciała. Kolumnę – grobowiec umieszczony w centrum kaplicy otacza ozdobna krata. W czterech niszach umieszczono groby pierwszych czterech braci zakonu św. Franciszka, czyli błogosławionych Leona, Masseo, Anioła i Rufina.

CDN

Nie wiedząc za wiele o Asyżu przed przyjazdem tam w 2013 byłem zaskoczony, że:
a. miastecko jest tak małe
b. Duomo ma aż dwa kościoły

ps Wnętrza są wspaniałe

marze_na napisał(a):Bazyliki św. Franciszka

A co Wy zrobiliście z ludźmi
Jak my byliśmy, to były tam dzikie tłumy

tony montana napisał(a):Nie wiedząc za wiele o Asyżu przed przyjazdem tam w 2013 byłem zaskoczony, że:
a. miastecko jest tak małe
b. Duomo ma aż dwa kościoły

To ja pojechałam do Asyżu trochę lepiej przygotowana .

mysza73 napisał(a):A co Wy zrobiliście z ludźmi
Jak my byliśmy, to były tam dzikie tłumy

Niewiarygodne, nie
Pandemia skutecznie ograniczyła ruch turystyczny nawet w tak popularnym miejscu.
Nie narzekaliśmy na te pustki .

Bazylika św. Franciszka, kościół górny

Przez transept kościoła dolnego wychodzimy na wewnętrzny dziedziniec i udajemy się do kościoła górnego bazyliki.








Podobnie jak w kościele dolnym ściany i sklepienia niemal w całości pokrywają freski.







Prezbiterium i transept zdobią freski Cimabuego namalowane w latach 1280–1283.
Chyba pierwszy raz widzimy taki efekt "utlenienia" użytych do malowania pigmentów.










Na ścianach nawy głównej freski zostały namalowane w trzech pasach. W górnej części przedstawiono sceny z Nowego i Starego Testamentu, a poziom najniższy tworzy cykl 28 scen z życia św. Franciszka, tzw. Legenda św. Franciszka. Cykl św. Franciszka powszechnie uznawany jest za dzieło Giotta, ale wielu badaczy to autorstwo kwestionuje.











Po wyjściu z bazyliki zaglądamy jeszcze raz na rozległy plac przed kościołem dolnym.







Pod arkadami znajdują się toalety. Warto zajrzeć nie tylko za potrzebą . I najlepiej do męskiej .

Bazylika robi wrażenie.

marze_na napisał(a):Pod arkadami znajdują się toalety. Warto zajrzeć nie tylko za potrzebą . I najlepiej do męskiej .

Podobnie jak widoki z toalety .

marze_na napisał(a):Trudno o staranny i przemyślany kadr z powodu no photo .

Jak na No photo, to kadry są świetne

marze_na napisał(a):Przed wyjazdem wypożyczyłam sobie przewodnik po Asyżu z cyklu Miejsca święte, który przeszło dekadę temu wydała Agora. Mimo sporej wagi i twardej okładki wrzuciłam do bagażu podręcznego. Pozycja okazała się genialna, bo żaden oglądany fresk w bazylice nie miał przed nami tajemnic .

Wiedza waży
Na szczęście wśród przewodników są i wartościowe pozycje, chociaż starsze. Obecnie odnoszę wrażenie, że sporo wydawnictw stawia na szatę graficzną, a mniej na treść.

megidh napisał(a):Bazylika robi wrażenie.
Podobnie jak widoki z toalety .

Tylko dlaczego widokowe okno jest akurat w męskiej, a nie w damskiej

wiola2012 napisał(a):Na szczęście wśród przewodników są i wartościowe pozycje, chociaż starsze. Obecnie odnoszę wrażenie, że sporo wydawnictw stawia na szatę graficzną, a mniej na treść.

Też mi się wydaje, że o dobrą pozycję coraz trudniej.
Parę razy sprawdziła mi się ta seria - Miasta Marzeń. Neapol, Florencja, Lizbona - zwiedzało się super. W kolejce do przetestowania na najbliższy czas mam jeszcze Porto, Barcelonę i oczywiście Wenecję .

Asyż, Via della Rocca
Wieczorem udajemy się do górującej nad Asyżem twierdzy Rocca Maggiore. Nie interesuje nas jednak zwiedzanie (zresztą i tak jest już zamknięte ), ale widoki na miasto i bazylikę.

Mamy stąd oko na Katedrę św. Rufina i Bazylikę św. Klary.








Szkoda, że wieczór jest dość pochmurny, bo zachód słońca nad Doliną Umbryjską mógłby być przepiękny .




W dole Bazylika św. Franciszka.









Siadamy wygodnie i czekamy, aż zapalą się światełka .




Jeszcze raz Klara z Rufinem.








Bazylika św. Franciszka już świeci .








Rocca Maggiore oświetlana jest kolorami włoskiej flagi.








Łapiemy ostatnie kadry wieczornego Assisi i wracamy.










Żale będzie żegnać się z miastem świętego Franciszka.