Zdjęcia z delfinem nie będzie - Lošinj i Korčula 2024

Kapitańska Baba napisał(a):Ale widok na Lastovo - cudo. To moja ulubiona chorwacka wyspa

Ooo, naprawdę? No tak, Saplun Bay

maslinka napisał(a):

Kapitańska Baba napisał(a):Ale widok na Lastovo - cudo. To moja ulubiona chorwacka wyspa

Ooo, naprawdę? No tak, Saplun Bay

Tak
Jeśli kiedykolwiek zdecydujemy się ponownie odwiedzić Chorwację to tylko dla tej wyspy

maslinka napisał(a):Na koniec odcinka wieczorne pogledy na okoliczne wysepki i na Vis:

Te wieczorne widoki faktycznie mieliście rewelacyjne tego dnia.
To zamglenie, które denerwowało w ciągu dnia, teraz pięknie rozproszyło światło zachodzącego słońca, dając świetny efekt zorzy.

Kapitańska Baba napisał(a):

maslinka napisał(a):

Kapitańska Baba napisał(a):Ale widok na Lastovo - cudo. To moja ulubiona chorwacka wyspa

Ooo, naprawdę? No tak, Saplun Bay

Tak
Jeśli kiedykolwiek zdecydujemy się ponownie odwiedzić Chorwację to tylko dla tej wyspy

Kiedyś musimy ją powtórzyć

megidh napisał(a):Te wieczorne widoki faktycznie mieliście rewelacyjne tego dnia.
To zamglenie, które denerwowało w ciągu dnia, teraz pięknie rozproszyło światło zachodzącego słońca, dając świetny efekt zorzy.

Tak, poranna mgiełka przydała się wieczorem

Zdrowych, radosnych, spokojnych Świąt dla Wszystkich. Cieszcie się rodzinną atmosferą i nigdzie się nie śpieszcie.

Dzień 15. (13 lipca, sobota): Kajakiem z Babiny

Pogoda dziś znowu nudna, czyli dziki upał Pakujemy Osiołka na dach Maździaka i jedziemy w stronę Prigradicy, do której na chwilę zjeżdżamy:




Szczerze mówiąc, trudno byłoby mi odróżnić ją na zdjęciach od Zavalaticy

Będziemy teraz kierować się na wschód, wzdłuż północnego wybrzeża Korčuli. Widokowo - bardzo ciekawie:



Więcej zdjęć pokażę w następnym odcinku, bo w drodze powrotnej będę po właściwej stronie

Jedziemy do momentu, gdy skończy się asfalt Tu też zostawiamy (przy drodze) Maździaka, dokładnie nad osadą Babina:



która jest położona w zatoce o tej samej nazwie:



Zejście bardzo strome (na zdjęciu tego nie widać):


Na szczęście dość krótkie.

Po chwili jesteśmy w uvali:



Babina to kilkanaście domów, ładna plaża z tamaryszkami:



i zacieniony tor do gry w bule :



Moglibyśmy tu zjechać samochodem, ale trudno byłoby "poskładać się" na zakrętach naszym długim autem, no i ta stromizna... Małż nie chciał ryzykować.

Odbijamy od brzegu:



Naprzeciwko mamy gdinjskie uvale na Hvarze:



Rzut oka na Babinę, która została za nami:



Płyniemy w prawo, w stronę Račišće. Oczywiście tak daleko nie dotrzemy. Na razie wybrzeże jest kompletnie niedostępne:



Mamy ładny widok na góry Pelješca:



Ciekawe wcięcie , ale do plażowania się nie nadaje:



Po chwili (20 minut od wypłynięcia z Babiny) wyłania się takie coś :



Piękna plaża:



choć trochę za duża



Obawiamy się, że będziemy mieć towarzystwo... Jednak głupio byłoby odpuścić taką perełkę; nie wiemy, czy dalej znajdziemy miejsca nadające się do plażowania. Urządzamy się Normalnie leżenie w słońcu mi nie przeszkadza, ale dzisiaj jest tak gorąco, że głowę będę miała w cieniu:



Nasza miejscówka na najbliższych kilka godzin prezentuje się następująco :




Jesteśmy w zatoczce Smokova. Bardzo nam się tu podoba!



Pod wodą widzimy dużo rybek, które nazywamy "tak zwanymi okoniami" Po polsku to strzępiel pisarz, a po chorwacku - pirka:



Relaksujemy się w pięknej uvali. Niestety po jakichś trzech godzinach przybywają turyści na motorówce



Jest ich troje i rzucają kotwicę dokładnie naprzeciwko nas Jestem zła jak ta emotka No cóż, trochę tu posiedzieliśmy w samotności. Chwilę czytamy, a później się zbieramy. Nie ma tego złego - już prawie 16:00, będziemy mieć dłuższy wieczór

Wiosłowanie z powrotem nie jest szczególnie ciekawe, nie robię żadnych zdjęć Pstrykać zaczynam dopiero, kiedy dopływamy do Babiny:



Miejscowość jest ładnie położona pod wzgórzem, a zwie się ono po prostu Velo brdo:



W miejscu, z którego ruszaliśmy, teraz plażuje jakaś rodzina:



Wyjdziemy więc na brzeg kawałek dalej:



I tak kończy się nasza kolejna kajakowa wycieczka; jej trasa przedstawia się następująco:



Odkryliśmy przepiękną plażę, z której zostaliśmy przepędzeni Oczywiście trochę przesadzam, nikt nam na głowie nie siedział. Jednak motorówka ma większy zasięg niż kajak i na miejscu tamtych ludzi wybrałabym inną zatoczkę

Wielkich powodów do narzekania nie mamy , bo spędziliśmy 3 godziny, ciesząc się śliczną uvalą w samotności

Teraz gramolimy się do Maździaka. Na jednym z domów w Babinie ciekawy widok - na dachu suszy się chleb :


Pewnie na bułkę tartą.

Spokojnie pakujemy się do samochodu, z którego za chwilę będziemy podziwiać północne wybrzeże Korčuli. Ale o tym napiszę następnym razem

Dojazd do Babiny bardziej stromy niż do Valun? Podoba mi się tam. Rozkoszna dziura

A co Wy tacy nietowarzyscy plażowo? Jedna łódeczka ? Nie ma co sobie psuć humoru

A ten chleb to raczej zanęta na ryby.

Dobrze, że przynajmniej nie zrobili desantu na plażę. My na naszej ostatniej wycieczce kajakowej w Komižy zostaliśmy „zaszczyceni” wizytą pijanego Niemca, który przypłynął do naszej plaży pontonem z silnikiem. To był maj, więc wszystkie zatoczki puste, ale on musial akurat przypłynąć do tej jednej jedynej, na której byliśmy my, zapalić papierosa i obdzwaniać znajomych na Skype, drąc się w niebogłosy. W końcu nie wytrzymaliśmy i się zwinęliśmy do domu, a on zaraz za nami i zrobił nam falę, wydając przy tym jakieś dzikie krzyki. Był dumny z siebie, że ma lepsze pływadło.

Pontony i motorówki często tak mają - pływają cały czas w ryku więc nie bardzo chyba wiedzą co to cisza i dziwi ich, że inni tej ciszy potrzebują

No może faktycznie nie rozumieją. Najgorsze, że trzeba się namachać czasem tym wiosłem, żeby w fajne miejsce dopłynąć, a oni bez trudu mogliby desantować się gdzie indziej.

mchrob napisał(a):Dojazd do Babiny bardziej stromy niż do Valun? Podoba mi się tam. Rozkoszna dziura

Dziura bardzo sympatyczna, ale zjazd zdecydowanie bardziej stromy niż do Valun I węższy. A na dole trudno znaleźć miejsce do zaparkowania. Gdy odpływaliśmy, była mała aferka, bo samochody nie mogły się minąć; trochę na siebie pokrzyczeli

mchrob napisał(a):A co Wy tacy nietowarzyscy plażowo? Jedna łódeczka ? Nie ma co sobie psuć humoru

Aż tak bardzo humoru nam to nie zepsuło Ta motorówka mogła zakotwiczyć w dowolnej zatoczce. Może w okolicy brakowało plaż, ale oni nawet nie schodzili na ląd

Nie po to wiosłuje się, często długie godziny, żeby odpoczywać podobnie jak na publicznej plaży. My mamy takie podejście Chyba nie tylko my

Epepa napisał(a):My na naszej ostatniej wycieczce kajakowej w Komižy zostaliśmy „zaszczyceni” wizytą pijanego Niemca, który przypłynął do naszej plaży pontonem z silnikiem. To był maj, więc wszystkie zatoczki puste, ale on musial akurat przypłynąć do tej jednej jedynej, na której byliśmy my, zapalić papierosa i obdzwaniać znajomych na Skype, drąc się w niebogłosy. W końcu nie wytrzymaliśmy i się zwinęliśmy do domu, a on zaraz za nami i zrobił nam falę, wydając przy tym jakieś dzikie krzyki. Był dumny z siebie, że ma lepsze pływadło.

O matko! Poza sezonem odstawiać coś takiego?! Może czuł się samotny

Kapitańska Baba napisał(a):Pontony i motorówki często tak mają - pływają cały czas w ryku więc nie bardzo chyba wiedzą co to cisza i dziwi ich, że inni tej ciszy potrzebują

Dlatego na razie odpuściliśmy pomysł zakupu pontonu z silnikiem. Na pewno daje on dużo więcej możliwości, ale musimy się jeszcze zastanowić kilka razy , czy damy radę pływać w hałasie.
Oczywiście silnik silnikowi nierówny, jednak chyba żaden nie pracuje cicho Kwestia przyzwyczajenia...

Epepa napisał(a):No może faktycznie nie rozumieją. Najgorsze, że trzeba się namachać czasem tym wiosłem, żeby w fajne miejsce dopłynąć, a oni bez trudu mogliby desantować się gdzie indziej.

Właśnie o to chodzi
Namęczysz się, namachasz, cieszysz się ze "zdobytej" plaży, a potem ktoś ci tę radość odbiera, tak po prostu i bez wysiłku...
Można się lekko zirytować Wydaje mi się to całkiem normalne

Jeszcze żeby nowi przybysze zachowywali się cicho, byłoby ok. Niektóre plaże są zbyt duże, brakuje miejsca w innych zatoczkach; jesteśmy w stanie to zrozumieć. Ale najczęściej ludzie krzyczą do siebie albo głośno puszczają muzykę. Nie tego szukamy na odludnych plażach.

Zawsze istnieje możliwość, że ten ktoś kto zakotwiczył glisera w zatoczce, miał taki plan od jakiegoś czasu. I plażujący tam kajakarze pokrzyżowali im plany I na gliserze słychać " urwał nać, tyle wolnych zatoczek i tu musieli przypłynąć "
Pozdrav.

Marlowe1994 napisał(a):Zawsze istnieje możliwość, że ten ktoś kto zakotwiczył glisera w zatoczce, miał taki plan od jakiegoś czasu. I plażujący tam kajakarze pokrzyżowali im plany I na gliserze słychać " urwał nać, tyle wolnych zatoczek i tu musieli przypłynąć "
Pozdrav.

No pewnie Też tak mieliśmy, np. kiedy chcieliśmy powtórzyć jakąś zatoczkę, a ona okazała się już zajęta. Wtedy się wycofywaliśmy i trudno


Dzień 15. (13 lipca, sobota): Widoki, żółwie i późne popołudnie w Velej Luce

Wracamy z Babiny i podziwiamy widoki, m.in. na Hvar:


Dawno nas nie było na wyspie lawendy

Znów dziwię się, jak tu zielono. I pagórkowato:



Ciekawa linia brzegowa, chociaż kiepsko by się tu plażowało:



Piękny pogled:



Otok Naplovac i w oddali Pločica z latarnią morską:



Znowu, podobnie jak wczoraj, jest dobra widoczność po południu.

Przejazd przez interior:



Wracamy na kwaterę, ale tylko "na chwilę", żeby wziąć prysznic i chwilę odpocząć , gapiąc się na żółwie Kiedy już wiem, że żyją sobie po drugiej stronie domu, a tamten apartman nadal jest wolny, korzystam z okazji, żeby się im poprzyglądać
Fajne mają domki :




Jeden dorwał się do jakiejś przekąski i ją rozszarpuje :




A potem idzie się napić :



Może już wystarczy zdjęć z żółwiami Idziemy na wodną taxi:




Seria zdjęć z oleandrami :




Rzeczywiście, kursy powrotne z Proizdu są tylko dwa


Może być ciasno na łódce

Nasz transport już płynie :



Tym razem przeprawiamy się w zupełnie innych okolicznościach "oświetleniowych" niż przedwczoraj (i zwykle) - złota godzina to najlepszy czas na fotografowanie; pstrykamy więc, ile się da :





Ja też się załapałam na zdjęcie :



Dziś zjemy w Bistro & Wine bar Karaka. Cieszy Nikšićko :


Zawsze to poziom wyżej niż Karlovačko czy Ožujsko

Nie jesteśmy bardzo głodni (znowu , to pewnie przez upały) i zamawiamy tylko po "dalmatyńskiej desce":



Spoglądam na nią dość niepewnie :



Szkoda, że nie dali więcej sera, bo jest pyszny. A pršut taki sobie. Można wpaść na Nikšićko, ale już do tego lokalu nie wrócimy.

Jest przed 21:00, powoli zapada zmrok:



Jakim cudem wcześniej nie zauważyłam tego "tronu"? :



Ciekawe, czy to nawiązanie do Tadeusza Kantora i jego Krzesła:


Zdjęcie ze strony http://kantorfoundation.pl/hucisko/krzeslo/

Zresztą mozaikowe krzesełko, również dzieło artysty, znajduje się w muzeum w VL, o czym już w relacji wspominałam, a można przeczytać też np. tutaj:
https://listyzmojejwyspy.blogspot.com/2 ... -luke.html

Raczej nie jest to więc przypadek

Patrzymy na ruch w przystani promowej:



A potem powoli zmierzamy w stronę kościoła św. Józefa. Na placu przed świątynią ma się odbyć prelekcja o historii Velej Luki. Ale o tym następnym razem

maslinka napisał(a):Jakim cudem wcześniej nie zauważyłam tego "tronu"? :

Pasuje Ci ten tron. Bardzo ładnie i dostojnie się na nim prezentujesz.

U Ciebie dopiero lipiec

Powoli czytam twoją relację, ale twoje relacje są niebezpieczne, bo zarażają.

Już zobaczyłem plażę na której chcę być