Z wizytą u Sir Lancelota w Budapeszcie

Franz napisał(a):Widzę! Teraz widzę.

Nie pozostaje mi nic innego jak wypowiedzieć magiczne słowo: hau, hau, hau.

Ale smakowicie.
Szkoda że nie dałyście Waszym Facetom aparatów do rąk. Wtedy pewnie głównym tematem by było to co teraz jest tylko pobocznym

Jacek S napisał(a):Nie pozostaje mi nic innego jak wypowiedzieć magiczne słowo: hau, hau, hau.

To już 3 słowa

zawodowiec napisał(a):Szkoda że nie dałyście Waszym Facetom aparatów do rąk. Wtedy pewnie głównym tematem by było to co teraz jest tylko pobocznym

No wiesz...


Takie tłuste paluchy mieli, już ja bym im aparat dała

30 kwiecień- Budapeszt nocą

Po takiej uczcie przyda nam się spacer. Nocny Budapeszt zachwyca i tętni życiem. Niestety pogoda zaczęła się psuć i straszyło trochę deszczem. Jak doszliśmy do Bazyliki to już lało.

No nic, nie ma co marudzić, nie można mieć wszystkiego. Idziemy.















































Do hotelu dochodzimy kompletnie przemoczeni, ale za to z uśmiechem na buzi

Jutro nowy dzień, nowe miejsca i nowe przysmaki

Roxi napisał(a):Nocny Budapeszt zachwyca i tętni życiem.

Tiaa... pięknie.

Kilka dni temu nastawiłem się na wieczorne fotki w rumuńskim Braszowie. O ile główny plac tętnił zyciem, to w kwestii podświetlenia choćby najważniejszych gmachów - zawiodłem się bardzo...

Pozdrawiam,
Wojtek

Fajna uczta, można poszaleć ... , śliczny Budapeszt.
Potrafią madziarzy pokazać w nocy stolicę.

PZDR.

Trzeba przyznać, że wszystkie zabytki są cudownie oświetlone. Wiedzą co robią, turysta zadowolony i wypieszczony wraca i zostawia kolejną porcję forintów

1 maj- Niedziela: Rejs w deszczu

W maju jak w gaju?
Chyba nieeee. Niedziela wita nas deszczem. Trudno. Zmieniamy nasze plany i postanawiamy odbyć rejs statkiem po Dunaju.
Karta komunikacyjna, którą kupiliśmy wczoraj obejmuje taką atrakcję, więc jak zapłacone, to trzeba korzystać

Przed rejsem odbywamy krótki spacer po ulicy Váci.

To bez wątpienia najsłynniejsza ulica Budapesztu. Od północnej strony ograniczona palcem Vörösmarty stanowi najważniejszy pasaż stolicy Węgier. Mieszczą się na niej zarówno siedziby eleganckich sklepów, galerie sztuki, księgarnie i restauracje, jak i małe sklepiki nastawione na sprzedaż pamiątek niezliczonej rzeszy turystów. Tradycyjnie każdy sklep posiadał szyld z bardzo eleganckimi literami, informujący klientów o swym charakterze i specjalności, jednak dziś zastąpiły je kolorowe neony, a zamiast kłaniającego się w pas sprzedawcy króluje samoobsługa.

O 9 jest tutaj jakoś tak pusto i cicho.



















Taka godzina, a ja jeszcze nie piłam kawusi? Nie ma szans, razem z bratem zarządzamy poszukiwanie kawiarni. Albo my mamy takie szczęście, albo we wszystkich kawiarniach w Budapeszcie podają takie pyszne kawy

Ruszamy w kierunku przystani.



Mały i duży elf



Wchodzimy na pokład stateczku i zakładamy na uszy słuchawki. Przez chwilę możemy odprężyć się przy spokojnej, klasycznej muzyce.
Później zaczyna się opowieść. Królowa Buda i jej ukochany książę Peszt w barwny sposób opisują losy węgierskiej stolicy. Wszystko oczywiście w języku... polskim
Można było się zasłuchać, ale momentami nie wytrzymywałam i musiałam parsknąć śmiechem.
Dlaczego?
O tym w następnej odsłonie

O rany! To w Budapeszcie pada?

A z elfami, to co do dużego Elfa, to się zgodzę,
ale co do Małego Księcia de Saint-Exupéry'ego, to już niespecjalnie, żeby był elfem ...

weldon napisał(a):A z elfami, to co do dużego Elfa, to się zgodzę,
ale co do Małego Księcia de Saint-Exupéry'ego, to już niespecjalnie, żeby był elfem ...

Elf jak malowany, duży i mały. Jaki tam Książę?
Chłpoczyk, zresztą polskiej narodowości, krzyczał : elfik, elfik... to przecież tak być musi... dla mnie to Elf i kropka

Wiem, że już nawet był małą księżniczką nazywany, więc może być i elfem


Z drugiej strony, jakoś tak niemęsko na chłopa elfik mówić

...extra wygląda miasto nocą

pozdr

Roxi napisał(a):Niedziela wita nas deszczem.

Masz rację, w niedzielę lało cały dzień. Bywaliśmy w tych samych miejscach, szkoda tylko, że o innych porach i nie spotkaliśmy się




Gdzieniegdzie lało z góry i z dołu



Pozdrawiamy serdecznie

weldon napisał(a):Z drugiej strony, jakoś tak niemęsko na chłopa elfik mówić

Zawsze to lepiej niż mała księżniczko

janusz.w. napisał(a):...extra wygląda miasto nocą

Prawda? Szkoda, że nie poszliśmy na drugą stronę Mostu Łancuchowego i nie cyknęłam fotek pięknie oświetlonego Parlamentu

dasuch napisał(a):Masz rację, w niedzielę lało cały dzień. Bywaliśmy w tych samych miejscach, szkoda tylko, że o innych porach i nie spotkaliśmy się

Cromaniacy są wszędzie
Jak nie w Bytomiu, to w Budapeszcie.
Jakbym Cię zobaczyła, to chyba bym nie uwierzyła w takie spotkanie
Serdecznie pozdrawiam.

Przynajmniej mam namiastkę.
Dzięki

Ruszamy dalej.

1 maj- Niedziela: Rejs w deszczu

Na stateczku witają nas bardzo sympatyczne panie. Od razu podchodzą z tacą, na której do wyboru jest białe i czerwone wino, soczek lub woda.

Woda? W Budapeszcie? I to jeszcze w czasie deszczu? Nie ma szans



Płyniemy najpierw w stronę Mostu Wolności, robimy koło i już płyniemy w kierunku Wyspy Małgorzaty.
Podczas rejsu słuchamy opowieści, która podzielona jest na dwa głosy. Jeżeli mówi pani, to znaczy, że trzeba patrzeć w lewo, na Budę. Jeżeli mówi pan, to trzeba patrzeć w prawo, na Peszt

Fajnie to wymyślili, ale czasami już nie mogłam, bo jak się tutaj nie uśmiechnąć, jak słyszy się coś w tym stylu.

- O! Moja umiłowana Budo, tak mi do ciebie tęskno. Rozdzielają nad fale Dunaju, zazwyczaj są one spokojne i miło kołyszą do snu, ale boję się ich, moja Królowo. Przetrwaliśmy tyle lat razem, kilka razy rozdzielono nas ze sobą, mosty runęły. Wtedy tak mi ciebie brakowało.

- Mój drogi Peszcie, ciężkie czasy minęły, widzę twój piękny gmach Parlamentu i wiem, że teraz będzie już tylko lepiej. Dunaj nam nie zagraża, teraz dzięki linii metra, możemy trzymać się potajemnie za ręce pod jego falami.

Do tego nastrojowa muzyka. Jest romantyzm, jest zabawa





Szkoda tylko, że cały czas padało.
W drodze powrotnej nie wytrzymałam, otworzyłam drzwi i dalej, dalej aparat Gadżeta
Jak na zawołanie, zaczęła się za mną robić kolejka, bo każdy chciał pstryknąć parę zdjęć.













Tutaj widać wspominane wcześniej rusztowania.





Fajnie było, ale się skończyło...a deszcz dalej pada.

Nic to, parasol do ręki i ruszamy na plac Vörösmartyego skąd odchodzi najstarsza linia metra zbudowana na kontynencie europejskim.
Czeka na nas Plac Bohaterów, ale przed nim obowiązkowa wysiadka przy Operze. Po wyjściu na aleję Andrássy ut naszym oczom ukazał się gmach Opery, wzniesiony oryginalnie na wzór opery wiedeńskiej.







CDN