Bieszczadzkie wędrowanie

marze_na napisał(a): ... Zielono to tylko w maju i czerwcu, potem już trawy się złocą. A drzewa to dopiero będziesz miała piękne, jak buczyna zacznie się nastrajać jesiennie.

Dokładnie o to mi chodzi

Kiedy powinnam pojechać, żeby nie przegapić jesiennych kolorów? - boję się, że w drugi weekend (wtedy mogę dwa dni wcześniej urwać się z pracy) może być za późno ...

a to ja napisał(a):Kiedy powinnam pojechać, żeby nie przegapić jesiennych kolorów? - boję się, że w drugi weekend (wtedy mogę dwa dni wcześniej urwać się z pracy) może być za późno ...

Masz na to około miesiąca czasu. Od połowy września już powoli zaczyna się bieszczadzka jesień. Najładniej jest, końcówka września i około 3 tygodnie pażdziernika.
Nie jest to regułą, zależy od czynników atmosferycznych.

a to ja napisał(a):Kiedy powinnam pojechać, żeby nie przegapić jesiennych kolorów? - boję się, że w drugi weekend (wtedy mogę dwa dni wcześniej urwać się z pracy) może być za późno ...

Za późno na pewno nie będzie. Najpiękniejsza bieszczadzka jesień to dla mnie druga połowa września i pierwsza października. Później drzewa gubią liście.

Znajomi są teraz w Bieszczadach, ja urlop miałam w lipcu.
Właśnie dzwoniłam, pogoda piękna.. i aż mi się płakać chce jak te zdjęcia oglądam
///
Piękne!!!

Czas już chyba najwyższy, żeby ruszyć dalej.

30.06.2011 - Wędrówka IV
Muczne - Bukowe Berdo - Tarnica - Szeroki Wierch - Ustrzyki Górne

Jak się później okaże, to będzie nasz ostatni dzień na rozległych połoninach w tym roku. Czułam chyba w kościach (a konkretnie w kolanie ), że deszcze to się dopiero w Bieszczadach rozgoszczą i uparłam się, że ma być Bukowe Berdo. I nie potrafię wytłumaczyć dlaczego to Bukowe Berdo jest takie moje "najulubieńsze".

Na niebie znowu chmury, tym razem jednak nie wiszą już tak nisko jak wczoraj. Zresztą chmury nam przecież niestraszne. Wsiadamy w autko i ruszamy do Ustrzyk Górnych. Nasz Lew zostaje na parkingu, a my stajemy przy drodze z zamiarem złapania stopa do Widełek, gdzie ma początek niebieski szlak na Bukowe.

Przez kilkanaście minut nie pojawia się praktycznie ani jeden samochód. No tego jeszcze w Biesach nie przerabialiśmy. Zaczynamy już nawet rozważać wędrówkę w odwrotnym do zmierzonego kierunku, ale w końcu jest! Nareszcie zmierza w naszą stronę jakieś auto. Zatrzymują się dwie sympatyczne Lublinianki, które jadą do źródeł Sanu. Bomba, wyruszymy na Bukowe z Mucznego. To podejście lasem jest ciekawsze i co najważniejsze zdecydowanie krótsze niż od Widełek. Nawet nie marzyłam, że może się trafić taka okazaja.

Po drodze robi się trochę nerwowo ; bo dowiedziawszy się, że jesteśmy z Wrocławia, Lublinianki chcą nas wysadzić w odwecie za przegraną Lublina w staraniach o ESK 2016 , ale udaje się jakoś załagodzić sytuację.

Dziurawą drogą szczęśliwie docieramy do celu. Połoniny czekają! Maszerujemy najpierw krótko przez błotnistą łąkę, a potem przez bukowy las. Cicho tu i pusto.



Dochodzimy do granicy lasu, jest jeszcze dość pochmurno.





W dole widać maleńkie Muczne.



Tradycyjnie na Bukowym Berdzie nie ma prawie żywego ducha. Ruszamy w stronę Krzemienia.


















Wśród wszechobecnej zieleni można znaleźć kolorowe akcenty.








Nie bez żalu opuszczamy Bukowe Berdo. Przed nami jeszcze Krzemień ...



... Tarnica i Szeroki Wierch



Ale to już w następnym odcinku

Pozdrawiam wszystkich zaglądających i zapraszam na ciąg dalszy wędrowania.

Pogoda z każda minutą poprawia się. Zmierzamy w stronę Krzemienia.



Rzut oka w stronę Halicza, który wczoraj żegnał nas deszczem



Krzemień coraz bliżej



Wyraźnie widać ślady wiosennego pożaru









Kolejne spojrzenie w stronę Halicza



Tarnica coraz bliżej



Po chwili osiągamy najwyższy szczyt polskich Bieszczadów. Takich pustek na Tarnicy się nie spodziewaliśmy






Pare widoków z Tarnicy









I ruszamy dalej w stronę Szerokiego Wierchu





Tarnica i Przełęcz pod Tarnicą widziane z Szerokiego Wierchu















Szerokim Wierchem schodzimy na parking w Ustrzykach Górnych. To był baaaaaaardzo udany dzień.

marze_na napisał(a):Po chwili osiągamy najwyższy szczyt polskich Bieszczadów. Takich pustek na Tarnicy się nie spodziewaliśmy

Wiele lat temu spałem na Tarnicy. Ot - na ścieżce, kilka metrów poniżej samego wierzchołka. Na szczęście, wtedy szczyt nie był jeszczde taki zabudowany.

Ale widoki stamtąd piękne jak były, tak są...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):.... Na szczęście, wtedy szczyt nie był jeszczde taki zabudowany.

Ale widoki stamtąd piękne jak były, tak są...

Pozdrawiam,
Wojtek

Oj tak, BPN inwestuje w infrastrukturę na szlakach
Barierki, ławeczki, poręcze, kładki, schodki, tabliczki i słupki informacyjne ... Każdego roku udogodnień dla turystów przybywa, a turystów coraz mniej (a przynajmniej ja ich widziałam wyraźnie mniej)

Pozdrawiam

Franz napisał(a):
Ale widoki stamtąd piękne jak były, tak są...

Pozdrawiam,
Wojtek

Jestem tego samego zdania

pzdr

marze_na ratujesz mi życie
Do wyjazdu do Cro pozostały trzy dni, wszystko mi się wali na głowę... wchodzę do Ciebie i ... zieleń i widoki mnie ukoiły

Piękne widoki...

Pora zakończyć moją czerwcową wędrówkę po Bieszczadach.

01.07.2011 - Wędrówka V
Cisna - Małe Jasło - Jasło - Okrąglik - Fereczata - Smerek

Trasa zdecydowanie najmniej widokowa, bo prowadzi prawie wyłącznie przez las. Osobiście wolę szerokie, otwarte przestrzenie i rozległe widoki z połonin. A do lasu to ja owszem chętnie się wybiorę, ale na grzyby .
Tego dnia ostatecznie więc utwierdziłam się w przekonaniu, że na szlak graniczny to ja się jednak szybko nie wybiorę.

Na ładne, dalekie widoki na naszym piątkowym szlaku można liczyć tylko na Jaśle. Niestety szansę na jakiekolwiek krajobrazy z Jasła odebrały nam chmury. Powitały nas już na Małym Jaśle i towarzyszyły do końca dnia.

Tak więc wchodzimy w chmurę - widoków nie będzie



Dłuższą przerwę zrobiliśmy sobie na Okrągliku. Okrąglik był jakoś wyjątkowo rozchmurzony, a wiatr nie wiał tak bardzo jak przed nim i za nim. Ilość jagód po słowackiej stronie nie pozwoliła szybko iść dalej .



Z Okrąglika przez Fereczatą wróciliśmy do Smerka. Ciemny, pochmurny las robił dość ponure wrażenie. Szło się nieprzyjemnie, bo dodatkowo cały czas siąpił deszcz. Nastrój grozy pogłębiały idące równolegle do naszych ślady misiowych łap .





Tak pożegnały nas Bieszczady.
Na sobotę planowaliśmy jeszcze szybkie podejście do Chatki Puchatka z Beretów albo Przeł. Wyżniej (no bo jak to, być w Bieszczadach i nie wejść na Wetlińską ), ale padający od rana deszcz zweryfikował nasze plany. Po śniadaniu w strugach deszczu wróciliśmy do domu.

Dziękuję wszystkim za wspólne wędrowanie i do zobaczenia na szlaku

marze_na napisał(a):Dziękuję wszystkim za wspólne wędrowanie i do zobaczenia na szlaku

Miło było. Do zobaczenia.
Dziekuję ....ja, z podkarpacia. Za tak ładnie przeprowadzoną promocję Bieszczad ..... serdeczne dzięki.

Ja też dziękuję za wędrówkę
Za poprowadzenie przez znane i nie znane (mi) szlaki.

tak bardzo chciałabym wstać z fotela i ... pojechać TAM w październiku

woka napisał(a): Dziekuję ....ja, z podkarpacia. Za tak ładnie przeprowadzoną promocję Bieszczad ..... serdeczne dzięki.

Tyle fantastycznych miejsc obejrzałam już na tym forum i tyloma się zachwyciłam, że plany wakacyjne na dłuuuuuugie lata mogłabym zrobić.

Dlatego chciałam w zamian pokazać także moje magiczne miejsce, do którego zawsze tęsknie zanim jeszcze dotrę do domu. A droga niestety długa

a to ja napisał(a): i ... pojechać TAM w październiku

W październiku pewnie będziesz miała te połoniny niemal wyłącznie dla siebie. Już Ci zazdroszczę

Miło było powędrować razem z Tobą Dzięki. Teraz czas aby samemu się tam wybrać, może pogoda będzie sprzyjać tej jesieni? Tym bardziej, że od naszych stron to nie tak daleko. My byliśmy tam latem, ale zobaczyć Bieszczady jesienią ....... było by mimło
Pzdr.