Wasze ksiązki - ulubione, znienawidzone, obecnie czytane...

Właśnie czytam...
Zaspojlerować?

wojan napisał(a):Świeżuteńki nius z tłitera

Też to wczoraj widziałam i też mnie to taaaak ucieszyło

Co ten gość ma w sobie, że ja tak uwielbiam jego książki? A czytając posłowie, które bardzo często dodaje, to się normalnie rozpływam

FUX napisał(a):Właśnie czytam...
Zaspojlerować?

Nieeeee
Ja zabieram na wakacje

Skończyłam czytać książkę W pogoni za cieniem Roberta Kursona.

Tematyka moja, bo nurkowa, ale... opowieść niesamowita!

Dla Johna Chattertona i Richiego Kohlera nurkowanie było czymś więcej niż tylko sportem. Walcząc ze zdradzieckimi prądami, schodząc w głębiny, które powodowały halucynacje, pływając wewnątrz wraków jak wśród min, przekraczali granice ludzkiej wytrzymałości.

Jesienią 1991 roku nawet najodważniejsi nurkowie nie byli przygotowani na to, co znajdą na głębokości ponad 70 metrów, w lodowatych wodach Atlantyku, sześćdziesiąt mil od wybrzeży New Jersey. Był to niemiecki U- Boot z czasów II wojny światowej: plątanina pogiętego metalu, przerdzewiałych kabli i ludzkich szczątków ukrytych pod warstwą mułu.
Na przedmiotach, które Chatterton i Kohler wydobyli na powierzchnię, nie było żadnych znaków, które pozwoliłyby na bliższą identyfikację okrętu. Żaden historyk, żaden ekspert nie mógł nic o nim powiedzieć. Oficjalne dane potwierdziły jedno: w tym rejonie nie mogło być żadnego U- Boota...

Wrak niemieckiej łodzi podwodnej z II wojny światowej u wybrzeży Ameryki? - To niemożliwe - twierdzą specjaliści. A jednak prawdziwe!

Prawdziwa i pasjonująca opowieść o parze nurków amatorów, którzy odkryli i zbadali hitlerowskiego U-Boota, dziwnym zbiegiem okoliczności zatopionego niedaleko New Jersey.

To ten co Hitlera przywiózł

Bocian napisał(a):To ten co Hitlera przywiózł

Były takie przypuszczenia
I jeszcze takie, że jest pełen złota

Roxi napisał(a):Skończyłam czytać książkę W pogoni za cieniem Roberta Kursona.

Znam, czytałem, świetna książka, dla nienurkujących także .

Moja na razie ulubiona Biały Gołąbek z Cordoby , książka rewelacyjna , nie należy się zrażać przydługawymi opisami rodziny , mnie to strasznie denerwowało , ale potem wszystko zrozumiałem po co to wszystko. Dodatkowo piękne opisy nie tylko Hiszpanii ale także kilku innych krajów.
Oprócz tego mogę chyba polecić , ale mnie aż tak strasznie nie wciągnęło Wierny ogrodnik . Bardzo lubię Grisham przeczytałem wiele jego książek a mam jeszcze kilka w zanadrzu. Teraz meczę się z Świętymi grami , książka dobra, długa ponad 1000 stron mogę polecić , ale mnie ciężko się ją czyta , nie wiem czemu czy nie mogę ,,zatrybić" po dłuższej przerwie czy ona jest tka napisana , ale serdecznie polecam.
Mam jeszcze dwie rewelacyjne książki , ale tytułów nie pamiętam.

Jedno z moich ulubionych czytadeł (co oznacza, że mogę książke czytać zawsze, zaczynając w każdym miejscu i do tego z wielka przyjemnością) to "Singapur czwarta rano" Marcina Bruczkowskiego. Jakoś zawsze chętnie siegam do tej pozycji. Podobnie z resztą mam z książkami Anthony'iego Bourdain'a (Łącznie z jego powieścmai, zwłaszcza "Bone in the throat" - chyba nie ma polskiego tłumaczenia...).

W zeszłym roku przed urlopem zaczełam czytać pozycje, które były shortlistowane do Man Booker'a (niech żyje Kindle), i bardzo spodobało mi się m.in. "Narcopolis" (Jeet Thayil), "Brick Lane" (Monica Ali) i "Vernon God Little" (DBC Pierre). Zwłaszcza "Narcopolis" mogę gorąco polecić.

Świeżo kupiona i aktualnie czytana - E. Marat i M.Wójcik "Made in Poland". Wywiad- rzeka ze S.Likiernikiem, pierwowzorem postaci Kolumba z powieści R.Bratnego.
Niezwykłe, bez owijania w bawełnę, prawdziwe oblicze walki, śmierci, prostego bohaterstwa bez patosu, z dystansem...

"świat według psa" Dorota Sumińska - sięgnęłam przez czysty przypadek. Szaleńczo lekko się czyta. To nie jest literatura przez duże "L", ale przyjemna. Chwilami bardzo wzruszająca.
Skończyłam "Pan Mercedes" Kinga i cóż mi pozostaje - tylko polecić

Jestem po przeczytaniu trzech książek Pani Paulliny Simons.

Zaczęłam całkowicie przez przypadek od Jeźdzca miedzianego.
Po przeczytaniu byłam stracona, a raczej stan mojego portfela, bo od razu poleciałam po drugą część- Tatiana i Aleksander
Jak już przeczytałam drugą, to musiałam mieć i trzecią- Ogród letni

Nigdy nie lubiłam romansideł, dlatego dosyć długo broniłam się przed tą trylogią, ale jak już zaczęłam czytać to byłam zachwycona
Wzrusza, przeraża, wycisza i daje nadzieję....

Roxi napisał(a):Jestem po przeczytaniu trzech książek Pani Paulliny Simons.

Zaczęłam całkowicie przez przypadek od Jeźdzca miedzianego.
Po przeczytaniu byłam stracona, a raczej stan mojego portfela, bo od razu poleciałam po drugą część- Tatiana i Aleksander
Jak już przeczytałam drugą, to musiałam mieć i trzecią- Ogród letni

Nigdy nie lubiłam romansideł, dlatego dosyć długo broniłam się przed tą trylogią, ale jak już zaczęłam czytać to byłam zachwycona
Wzrusza, przeraża, wycisza i daje nadzieję....

podpisuję się Czytałam to już dość dawno temu, ale pamiętam jak na wakacjach w CRO skończyła mi się któraś z części, wiedziałam, że jest ciąg dalszy a nie miałam przy sobie, ale byłam zła

ita napisał(a):podpisuję się Czytałam to już dość dawno temu, ale pamiętam jak na wakacjach w CRO skończyła mi się któraś z części, wiedziałam, że jest ciąg dalszy a nie miałam przy sobie, ale byłam zła

Wczoraj za to w Matrasie kupiłam:Pochłaniacz
Skusiłam się po wysłuchaniu wywiadu z autorką... zobaczymy

Ja na urlop w Cro zabrałam cegiełkę " Ślepa zemsta" Erici Spindler. Miałam nadzieję, że starczy mi na parę dni plażingu, a pochłonęłam ją ....w samochodzie w drodze na Pag!! Dobrze że miałam jeszcze Tess Gerritsen "Ostatni, który umrze", ale ta też starczyła mi na jeden wieczór. Zostały mi tylko pdfy na komórce - z braku laku dobre i to, chociaż bolą oczy. Ale i tak nieustannie bardzo polecam te autorki i życzę przyjemnego czytania

Wczoraj zabrałam się za: Pan Lodowego Ogrodu.

Książka ma bardzo wysoko postawioną poprzeczkę.
Zobaczymy