ViP 2019 - czyli niezły Gulasz :)

Odcinek 12 - Rejs - cz. 2

Powoli i dostojnie wpływamy na ciche wody zatoki.





Kali już przebiera nóżkami, żeby znaleźć się na lądzie (ten pies nigdy nie załatwi się na łodzi - jest dobrze wychowany), a Darko cumuje łódź zarzucając lasso na ...cokolwiek tam wystawało ze skał. Jak zwykle bardzo sprawnie.



Plan jest taki - ja z Małżem przedostajemy się pontonem na plażę , a Kapetan zostanie na pokładzie, aby przygotować posiłek. Nie podoba mi się ten plan - proponuję Darko, żeby też się schłodził w Jadranie, a potem pomożemy mu robić obiad, jednak Darko przekonuje, że on...rzadko pływa w morzu
Nie jest mu to potrzebne tak, jak nam, którzy przyjeżdżamy do Cro na 2 tygodnie raz w roku i nie wychodzimy z wody - o ile aura pozwala.
Dla Darka najważniejsze jest być na pokładzie na środku akwenu . Ale teraz zostanie kilkanaście metrów od brzegu i ugotuje jakieś pyszności.

Toteż zeskakujemy do pontonu, pies oczywiście z nami






Plażyczka jest malutka, ale wejście do wody jest bardzo przyjazne, a woda bardzo ciepła Przy samym brzegu jest nawet łagodny piasek.







Na skałach, tu i ówdzie postawione są prowizoryczne "szałasy" dla rybaków.
Widzę stąd jak Kapetan czyści ryby - wnioskuję, że do obiadu miną jeszcze wieki



Kali postanawia wrócić na łajbę - wpław




Ledwo zdążyliśmy osuszyć się po kąpieli i przysnąć na matach, gdy słyszymy nawoływanie Darko.

Jelo gotowe

Małż strzela mi fotkę do avatarka



Krótki rejs pontonem - z bambetlami, a następnie próba wdrapania się na pokład po burcie - karkołomna, bo żadnej drabinki Darko nie posiada...

Nie posiada również bieżącej wody w kranie , ani...lustra Dobrze, że chociaż toaleta działa sprawnie
Braku lustra nie przewidziałam
A czuję, że twarz mnie piecze od słońca, na głowie sitowie - jak tu zasiąść do obiadu z przystojnym Kapitanem bez przyczesania się i upudrowania nosa

Oto co zgotował nam Kapetan...




To proste danie nazywa się lešada - jednogarnkowa potrawa z duszonej ryby w sosie własnym z krumpirami Darko jest wściekły na siebie, iż zapomniał wziąć i dodać natkę pietruszki.

Ale i bez niej danie jest niesamowite - aromatyczne, delikatne, choć dobrze doprawione - takie domaće jelo

A ryba owa to oslič



To był nasz pierwszy gwóźdź do trumny - Darko nie uznaje zjedzenia jednej porcji - muszą być dokładki

O kolejnych "gwoździach" będzie później

Jest godzina 16-ta, słońce wciąż mocno operuje, Kapitan zarządza wymarsz, ale najpierw "wypływ" do celu naszej wyprawy - latarni morskiej.

Teraz już w czwórkę i z dużym balastem w postaci osliča i krumpira w żołądkach przeprawiamy się tym samym pontonem na brzeg.



Pniemy się pod górkę ścieżką, mijamy jakąś ruinkę.




Po 10 minutach docieramy do niepozornego, ale dość zadbanego "baraku", który okazuje się być królestwem jedynego (oprócz załogi latarni) mieszkańca wyspy - pasterza (pastira) Gorana - podobno jest ogromny jak Goliat



Darko ma ze sobą siatkę z prowiantem - chlebem, serem, piwem i co tam jeszcze...właśnie dla niego.

"Darko, przecież nie miałeś pewności, że zdecydujemy się na rejs na Sušac, byłam do końca nastawiona na Palagrużę" - mówię.

" Ha, ha, gdybyśmy jednak popłynęli na Palagrużę, to smakołyki dostałby latarnik z Palagruży"

Darko zawsze zabiera ze sobą podstawowe produkty gdy wypływa w morze - niektórzy rybacy z Komiży też tak robią. Latarnicy na tych oddalonych od cywilizacji wysepkach zabierają wprawdzie ze sobą zapasy żywności na miesiąc ( potem jest zmiana załogi latarni), ale świeżutkim kruhem i piwem nikt nie pogardzi, zwłaszcza pod koniec służby, gdy zapasy są na ukończeniu.

Okazuje się ,że po Goranie ślad zaginął, a budynek zamknięty na cztery spusty

Tylko kury i pojedyncze owce przemykają.




Siadamy przy drewnianym stole pod starą oliwką i słuchamy anegdot o pasterzu Goranie.




Facet żyje tu sam od lat hodując w porywach około 400 owiec.

Tzn. owce hodują się same , on dba o udostępnienie im wodopoju i opiekę nad chorymi i rodzącymi.

Kiedyś pastir popłynął na dwa tygodnie do Splitu - odwiedzić rodzinę. I wtedy na wyspę przybyli...piraci ...z Lastova. Kilkunastu chłopa na kilku dużych łodziach wybiło mu 200 owiec , załadowało łup na swoje jednostki i odpłynęło...pozostawiając postrzelone i krwawiące uciekinierki, które potem padły gdzieś w makii

Podobno to częsty proceder na tych wodach, to samo robią korsarze - czyli bandyci, mafia - z Korczuli.

Jesteśmy w szoku

Goran podobno urządza tu peki dla przypływających różnymi łajbami grup - jedno jagnię dla grupy kilkuosobowej kosztuje 1000 Kn. Ale trzeba zamówić je z kilkudniowym wyprzedzeniem. Taka informacja praktyczna...

Teraz jesteśmy tu zupełnie sami - ani piratów, ani turystów.
A gdyby nagle przypłynęli ci korsarze? - myślę.

Teren pokryty jest wyschniętymi trawami i łodygami różnych roślin, już rozumiem skąd nazwa wyspy...



Darko pokazuje nam konstrukcję z kamienia - jest to teraz zbiornik na deszczówkę...




...a kiedyś była to świątynia - o ile dobrze pamiętam - z IV w.n.e.

Widać stąd "naszego" Odyseusza
I jakąś wyspę Nie, to prom z Italii



I w tym momencie...pada mi bateria w telefonie Jak to się mogło stać Małż swojego nie zabrał z łodki
Darko z uśmiechem wyjmuje z plecaczka jakiś niepozorny sprzęt - mały aparat, który nie bardzo wiem jak obsługiwać, ale będzie musiał wystarczyć - dobrze, że jest czymkolwiek dokumentować.

Pora ruszać dalej, bo słońce coraz niżej.
Darko nalewa jeszcze wody - z tego zbiornika wiszącego na oliwce na jednym z powyższych zdjęć - do pustej butelki i uzupełnia miseczki dla kur i kotów pasterza

Taka trasa nas czeka...




Nie wydaje się trudna, ale prowadzi po ostrym kamieniu, no i... naturalmente - wśród drapiącej i kłującej makii.




Z tego miejsca wprawne oko wypatrzy Palagružę...
Tylko ,że obiektyw aparatu Darka bardzo coś zapaskudzony



Idziemy w zwartym szyku, potem każdy w swoim rytmie...droga zajmie nam około 45 minut, co mnie bardzo zaskoczy, gdyż nie wydawało mi się, że aż tak długo maszerowaliśmy.



Na horyzoncie Vis.






Jeszcze kawałek..., jakieś kilka minut

C.d. nastąpi

Echhh,
tego mi brakuje - naklejki "Cat. B" na moim pływadełku.

Dziwie się że taka wyspa nie została jeszcze turystycznie zagospodarowana ale to dobrze, gdzieś chyba czytałem ze można tam wynająć kwaterę w budynku latarni. Ale potencjał wyspa ma - kiedyś zamieszkiwało ją ponoć 200 osób.
Co do tych oslicy (nie wiem jak to w liczbie mnogiej powinno się odmienić) nie wiedziałem że można je w Adriatyku złowić. W Polsce morszczuka (to polska nazwa) tylko jako mrożone filety można kupić i myślałem ze to ryba tylko atlantycka. Jest bardzo smaczna a taka świeża i w takich okolicznościach przygotowana to dopiero musiała smakować.
A bateria Twojego telefonu to już drugi raz zawiodła, raczej już się do wymiany nadaje, no bo chyba pamiętałaś żeby przed wyprawą naładować komórkę?

Nowy odcinek, super
Chyba będę w przyszłości prosić o namiary na kapitana Darko, taka wycieczka bardzo mi się marzy

mchrob napisał(a):A bateria Twojego telefonu to już drugi raz zawiodła, raczej już się do wymiany nadaje, no bo chyba pamiętałaś żeby przed wyprawą naładować komórkę?

Najlepiej nosić też ze sobą power-banka ( o którym ja wiecznie zapominam ).

Katerina napisał(a): To wyspa dla dreptaczy, przedzieraczy i fanów żywiołów, jak też miłośników nabywania ran i blizn Można się też "kopsnąć" łódką o zaledwie kilka godzin dalej na bezludne wysepki.....

Czytając kolejne odcinki , nieustannie pozostaję pod wrażeniem Twojego opisu popartego świetnymi zdjęciami...
Klimacik jest...

Zaskoczyła mnie ta historia o piratach. Zawsze z Twoich relacji można się dowiedzieć czegoś ciekawego.

Fajna ta plażyczka a porzucona na niej łódka z silniczkiem elektrycznym to czyja ? Goran to by się chyba do niej nie zmieścił?

Łajba na morzu też prezentuje się dostojnie

Kawałek do latarni było, ciekawa jestem czy udało się do niej wejść. Widok z góry musi być niesamowity.
Na wyspie mogliście się poczuć jak rozbitkowie

Ciekawi mnie też smak tego dania. To był chyba taki rosołek z ryby z ziemniakami? Peka z ośmiornicy mi np. nie smakuje bo w ziemniakach i warzywach "czuć" rybą

Katerina napisał(a):A czuję, że twarz mnie piecze od słońca, na głowie sitowie - jak tu zasiąść do obiadu z przystojnym Kapitanem bez przyczesania się i upudrowania nosa

W tak naturalnych warunkach sitowie jest jak najbardziej wskazane

Oto co zgotował nam Kapetan...
To proste danie nazywa się lešada - jednogarnkowa potrawa z duszonej ryby w sosie własnym z krumpirami Darko jest wściekły na siebie, iż zapomniał wziąć i dodać natkę pietruszki.

Ale i bez niej danie jest niesamowite - aromatyczne, delikatne, choć dobrze doprawione - takie domaće jelo

O muszę takie coś zrobić
Taka trochę zupa rybna z ziemniakami. Ciekawe czym Kapetan przyprawił tą potrawę ?
Ja ostatnio jestem na etapie zupy rybnej, którą gotuję raz w tygodniu -kilka składników, pół godziny i gotowe

Kiedyś pastir popłynął na dwa tygodnie do Splitu - odwiedzić rodzinę. I wtedy na wyspę przybyli...piraci ...z Lastova. Kilkunastu chłopa na kilku dużych łodziach wybiło mu 200 owiec , załadowało łup na swoje jednostki i odpłynęło...pozostawiając postrzelone i krwawiące uciekinierki, które potem padły gdzieś w makii

Podobno to częsty proceder na tych wodach, to samo robią korsarze - czyli bandyci, mafia - z Korczuli.

Jesteśmy w szoku

Ja też jestem w szoku
Słyszałam o piratach w Afryce , ale żeby na cywilizowanym europejskim Adriatyku takie rzeczy się działy
Btw.Super wycieczka

boboo napisał(a):Echhh,
tego mi brakuje - naklejki "Cat. B" na moim pływadełku.

Zamontowanie lustra na pewno podniosi rangę jednostki


mchrob

Dziwie się że taka wyspa nie została jeszcze turystycznie zagospodarowana ale to dobrze, gdzieś chyba czytałem ze można tam wynająć kwaterę w budynku latarni.

Łaska boska, że nie jest zagospodarowana Latarnia posiada dwa apartmany na wynajem - parę tygodni temu chodziły po 60EUR za noc. Teraz po otwarciu popandemicznym mogą chcieć więcej.

Co do tych oslicy (nie wiem jak to w liczbie mnogiej powinno się odmienić) nie wiedziałem że można je w Adriatyku złowić. W Polsce morszczuka (to polska nazwa) tylko jako mrożone filety można kupić i myślałem ze to ryba tylko atlantycka.

Tak, ta odmiana to morszczuk śródziemnomorski - tzw bijela riba, czyli ta lepszego sortu.
Zapewniam, że smakowała zupełnie inaczej, niż znana nam mrożona kostka

A bateria Twojego telefonu to już drugi raz zawiodła, raczej już się do wymiany nadaje, no bo chyba pamiętałaś żeby przed wyprawą naładować komórkę?

Naładowałam, a jakże, ale za to...nie wzięłam ładowarki Darko udostępnił mi swoją podłączaną zaraz koło steru, ale widocznie nie użyłam prawidłowo


Magda O.

Chyba będę w przyszłości prosić o namiary na kapitana Darko, taka wycieczka bardzo mi się marzy

Noo , ...zastanowię się
Power bank staram się nosić, ale też na ogół zapominam


CROberto

nieustannie pozostaję pod wrażeniem Twojego opisu popartego świetnymi zdjęciami...
Klimacik jest...

Od poetyckich opisów to jesteś Ty U mnie tylko reportaż

Epepa, travel, maslinka
Zastanawialiśmy się z Małżem, jak to było - że oni strzelali do tych owiec, a latarnik nie słyszał
Tam jest tak cicho, że echo musiało się nieść po morzu aż do Korczuli i Hvaru.
Pytaliśmy Darko, czy pasterz to gdzieś zgłosił, ale Kapetan tylko machnął ręką w geście :" To na nic".


travel

O muszę takie coś zrobić
Taka trochę zupa rybna z ziemniakami. Ciekawe czym Kapetan przyprawił tą potrawę ?

Nasza Vanja dodaje do wszystkiego Vegety Nie zdziwiłabym się, gdyby Darko też jej użył
Choć było to danie bardzo delikatne, naturalne. Po prostu świeża ryba, cebula, sól, pieprz, oliwa.


gusia-s

a porzucona na niej łódka z silniczkiem elektrycznym to czyja ? Goran to by się chyba do niej nie zmieścił?

Zapewne Gorana - była dużo większa niż nasz ponton, więc pewnie się do niej mieści. Nazwa łodzi dowodzi, że jest z Sušca, więc mogła należeć tylko do niego
Weszliśmy do latarni, jakże byśmy mieli nie wejść
Poczucie odosobnienia i odcięcia od świata na tej wyspie - bezcenne, bardziej niż na Sv. Andrija - bo dużo dalej i mieszkańców mniej - 3 osoby.
Co do smaku dania - delikatna zupa rybna - tak mogę określić ten smak. Ja nie mam problemu z niczym co rybą trąci, wręcz przeciwnie


maslinka

Piękny odcinek Żałuję tylko, że nie zobaczyliśmy Gorana. A może jeszcze się pojawi?

Niestety, Goran pojawi się tylko w opowieści latarnika, który wyjawi przyczynę jego nieobecności.

Zastanawiam się tylko, od kogo dostali cynk, że Goran wybiera się do Splitu

Ja też. Wiesz, Aga, oni tam mają telefony i internet, więc może ktoś wyczytał gdzieś na jakimś Fb, że Goran szykuje się do Splitu

Co do rybnego dania, wierzę, że było pyszne, ale pewnie głównie przez okoliczności Wizualnie do mnie nie przemawia, chociaż kto wie... Pewnie gdybym tam była, wcinałabym aż miło

Wcinałabyś...Ja na tamtym etapie wakacji pragnęłam czegoś ugotowanego, po tym jak codziennie jadłam coś grilowanego, albo smażonego - typu kalmary z grila, girice z głebokiego oleju, makrele z rusztu itd.

Super ten rejs A ile ciekawych opowiastek się dowiadujecie. Każdy z nas uważa Chorwację za miejsce wakacyjnej sielanki i odprężenia, ale trzeba mieć świadomość, że również tam dzieją się rzeczy niezgodne z prawem i niestety trzeba czasem o tym pamiętać.

W 2013 roku we wrześniu na campie Solaris koło Szybenika doszły nas wiadomości, że w sezonie okradziono kilka domków... Okazało się, że to jakaś chorwacka "szajka" złodziei... Z domków głównie ginęły oczywiście sprzęty elektroniczne W każdym kraju zdarzają się takie "łachudry" szukające ofiar... Na plażach chorwackich jeszcze nie spotkałam się ze złodziejstwem i raczej śmiało zostawiamy rzeczy na kocu. Mam nadzieję, że tego nie doświadczymy.

To co Darko Wam opowiadał o tych korsarzach zabijających owce... Miejmy nadzieję, że takie rzeczy tylko zimą.

Katerina napisał(a):Ja na tamtym etapie wakacji pragnęłam czegoś ugotowanego, po tym jak codziennie jadłam coś grilowanego, albo smażonego - typu kalmary z grila, girice z głebokiego oleju, makrele z rusztu itd.

Dobrze wiem, co masz na myśli. Pod koniec naszej majówki w Primosten mieliśmy podobne odczucia. Raz złapała nas ulewa i dobiegliśmy jakoś do konoby. Zimno było strasznie i zamówiliśmy sobie na początek zupę rybną, żeby się trochę rozgrzać. Gdy po tych wszystkich smażonych i grillowanych rybach i kalmarach w końcu spróbowałam czegoś, co przypominało trochę rosołek, to byłam najszczęśliwsza na świecie.

Ja bez gotowanego długo nie pociągnę, muszę sobie co drugi-trzeci dzień upichcić chociaż jakąś lekką zupę. Chorwacka kuchnia raczej zupami nie grzeszy

... Zastanawialiśmy się z Małżem, jak to było - że oni strzelali do tych owiec, a latarnik nie słyszał

Może i słyszał, ale co miał począć
Mógłby skończyć jak te owce

Piękna relacja.

gusia-s napisał(a):

... Zastanawialiśmy się z Małżem, jak to było - że oni strzelali do tych owiec, a latarnik nie słyszał

Może i słyszał, ale co miał począć
Mógłby skończyć jak te owce

Latarnik , nie baran


Kasiu , super wyprawa i tak opisana , o zdjęciach to samo trzeba napisać , pięknie tam

O jedzeniu jako największy fan rosołu mojej żony wypowiadał się nie będę . . .



Pozdrawiam
Potr