Tęskniąc za "piękną naszą"...

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 14:05

Gdy powiem,że pierwszy raz był najpiękniejszy będą w dużym błędzie...? Sądzę,że tak. Był wyjątkowy i magiczny , pokazując nam nieznane i rozkochując nas w sobie do granic.Ale każdy kolejny był jeszcze piękniejszy....A zaczęło się tak niewinnie... Pewnego dnia (2007r.), zaledwie po dwóch miesiącach od początku "naszego początku" pojawił się pomysł wyjazdu pożyczona starą Skodą do Chorwacji. Bo ponoć pięknie, śródziemnomorsko no i jak dla nas przede wszystkim tanio. Auto zapakowane po brzegi, bo przecież wszystko się przyda... Łącznie ze słoikami mamusi na obiady Dojechaliśmy szczęśliwie i spokojnie... chodź samej kwatery szukaliśmy z pięć godzin.Po prostu nie mogliśmy zdecydować się na miejscowość. I tak przejechaliśmy prawie całą środkową Dalmację, lądując w końcu z Podacy. Widok za oknem który przywitał nas pierwszego dnia naszych pierwszych wspólnych wakacji zapisał się na stałe w naszych sercach. Ale na wszelki wypadek było też zdjęcie ...

Załączniki:

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 14:13

Załączniki:

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 14:16

... zwiedziliśmy upalnie gorący i śliski Dubrownik.... Jak to stwierdził mój Jasiu "miasto w mieście"

Załączniki:

napisał(a) andeo » 23.02.2014 14:17

witaj Catharina będę tu zaglądać.pozdr

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 14:19

Nie obyło się również bez wycieczki na "złoty róg"... Co nas tam uwiodło? Drobne kamyszki ... i te malutkie muszeleczki... cudeńka... A nasz przyjaciel miał w końcu upragnione fale w morzu

Załączniki:

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 14:25

Załączniki:

napisał(a) andeo » 23.02.2014 14:27

ooo,juz powrót do domu ?

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 14:32

Jeszcze nasz cud natury Plitvice nie uwierzyła bym, gdybym nie zobaczyła... że natura potrafi być wciąż tak dziko zielona. Nie ma takiej możliwości, żeby być w Cro i tam nie zawitać.

Załączniki:

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 14:54

I jakby to powiedzieć... Nie wytrzymaliśmy w kolejnym roku 2008, uderzyliśmy w troszkę innym składzie ,także w ciemno... tym razem lokując się w Podgórze

Załączniki:

Deptak Podgory.

Oj, smak zimnego Karlovacko bezcenny w taki gorąc (38')

Cudna Bugenwilla :) zamarzyłam o takiej w ogrodzie .

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 15:01

Załączniki:

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 15:06

Pewnego dnia wracając z Makarskiej zauważyliśmy "dziką plaże" , kolejnego dnia koniecznie ale to koniecznie musieliśmy ją zobaczyć z bliska. Mała Duba, tak chyba się nazywała, wtedy zupełnie dzika była tylko miejscem gdzie naturyści robili się na heban. A co tam... Po prostu nie patrzeliśmy, fuj... nie było na co Ja miałam swoje ciacho

Załączniki:

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 15:21

Oj to chyba były najgorętsze wakacje. Chłopcy mimo filtrów poparzyli się od słońca, ja dostałam uczulenia słonecznego!! nie!! nie możliwe, żeby słońce przestało mnie kochać... Dni były jakby dłuższe, noce takie krótkie... Ogólnie doba w Cro jest jakaś chyba dłuższa niż u nas, prawda? No ale cóż, to nie najważniejsze. 5 lipca dokładnie w naszą 13 miesięcznice nasi przyjaciele zaniemogli. Jeden poobijał plecy przy nurkowaniu, a drugi mam problemy żołądkowe. Boziu, jak byłam wściekła!! Ci faceci potrafią jednak wszystko zepsuć. Dziś akurat dziś!! Gdzie mieliśmy w planach jechać na naszą pierwszą chorwacką plaże do Podacy... Trudno. Jedziemy sami. Byłam tak na nich wściekła, że calutką drogę nie odzywałam się do mojego Jaśka. Bidulek, zawsze najbliżej i jemu się obrywa. Dojechaliśmy... Nic się nie zmieniła... Tylko ludzi jakby więcej. No i już nie było muszelek. Nie było nawet w morzu... Mój wariat nurkował jak szalony. Non stop w wodzie. Wrrr... a ja sama na kocu! Nagle wychodzi i przeprasza,że nic nie znalazł, w ręku trzyma pudełeczko z pierścionkiem zaręczynowym... nie ważne, że nie był w muszelce.... nic od tamtego dnia już nie było ważne bardziej niż on.

Załączniki:

On.

Ogień...sam ogień...

Podaca

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 15:29

Załączniki:

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 16:02

Rok 2009 czas nazwać nas cromaniakmi . Tym razem już sami, narzeczeni wybierają się samochodem tatusia, aby zwiedzać, zwiedzać i jeszcze raz zwiedzać. Planów co niemiara! przewodniki zakupione, internet przegrzebany do granic możliwości, każdy dzień zaplanowany. I co? Stare mądre porzekadło mówi dokładnie, że nie ma co planować... Tuż za Zagrzebiem nasz Opelek zaczął wydawać dziwny, nikomu nie znany dźwięk. Postanowiliśmy czym prędzej zjechać na stacje, bo jakby tracił coraz bardziej swą moc. Zatrzymaliśmy się a spod maski poszedł dym... siwy dym... my bladzi... język łaciński w wykonaniu mojego narzeczonego nie brzmiał wtedy zbyt pięknie... Pierwsze co-tel do ojca. Potem do mechanika. Ten spoko gość, po opisaniu ów dźwięków już wiedział o co chodzi. Jasiek, dzięki Bogu kumaty , poinstruowany przez mechanika zrobił co należy. Decyzja za zgodą mechanika- póki jedzie to jedźcie,szkoda wakacji. No to jedziemy... Na autostradzie wporzo. Ale gdy zaczęły się góry i te wszystkie serpentyny... nie dało się podjechać. Byliśmy mokrzy z nerwów i cali rozdygotani... wjechaliśmy na Rivierę Makarską. Już prawie w domu. Coś mi się kojarzyło,że przy Jadrance widziałam salon Opla. Zaparkowaliśmy samochód w tzw. "miejscu na siku" i do salony. Bardzo uprzejma Pani poinformowała nas,że mechanik może najszybciej zajrzeć do samochodu w dzień naszego wyjazdu. Ubłagany zrobił to wcześniej. Ale za robociznę krzyknął sobie 6tys,euro i owszem naprawę zaczął by w dzień naszego planowanego wyjazdu... No cóż. Auto stoi gdzie stało, ja szukam kwatery, bo mój Jasiek już ledwo żywy... Udało się jakąś pipidówka za 30 euro od osoby!! bagaże na plecy i zaczynamy wakacje...

Załączniki:

Przynajmniej taras mieliśmy po byku w taj naszej taniusiej pipidówce.

napisał(a) catharina567 » 23.02.2014 16:16

Co logiczne nie było wycieczek. Żadnych. Tylko przeładowana plaża w Makarskiej z tłumami ludzi i długie spacery powrotne na kwaterę. Pierwsze dni były pełne nerwów... ale gdy dowiedzieliśmy się,że znajomy przyjedzie po nas z lawetą, zaczęliśmy cieszyć się w końcu chwilą i sobą.W końcu wakacje są raz z roku i trzeba odpocząć. Było cudnie...
Dzień przed planowanym wyjazdem przyjechał znajomy z lawetą. Cieszył się na wyprawę, bo dzięki temu i on miał trochę wakacji w tym roku No ale trudno, znów trzeba wracać. Auto zapakowane. Auto na auto też zapakowane, wsiadamy do naszego merca i... przejechaliśmy 200m. brakło wspomagania w kierownicy. Zjeżdżamy na dziki parking, tam gdzie najczęściej stoją "naganiacze". Co się stało? Strzelił pasek klinowy! Do jakiejść 24 h świeciłam chłopakom latarką a on próbowali z naszego opelka przełożyć ten pasem do lawet. Nie było takiej mocy... Dobra . Już wiemy, że zakłady samochodowego tu nie uświadczysz, sklep z częściami samochodowymi zamknięty. W końcu to środek sobotniej nocy. Kontakt z teściową i jej zdolności szpiegowskie w internecie pozwoliły na namierzenie właściciela sklepu. Ale co z tego jak tel nie odbierał... Obudziliśmy jakiś ludzi przy takim małym zakładzie samochodowym ale pasków gościu nie miał... i tak nie wiem jakim cudem dogadałam się z nim po niemiecku.I tym o to sposobem koczowaliśmy na tym parkingu dwa dni w słońcu którego gorąca nie dało się opisać. Dobrze że chodź przy plaży są te prysznice, to się człowiek trochę odświeżył ,ale na kompanie w morzu już nikt nie miał ochoty.

Załączniki: