Śladami miłośników wyspy Hvar

Nasza droga, Wasza droga ........ no no wszystko właściciele ziemscy
A My i Waszą droga pierwszą i Waszą drogą drugą na bezczela i na spokojnie na rowerku

Witam.

... a dla mnie, żadna z tych dróg nie jest "moja" .

Ze zdjęć w kierunku zachodnim wnioskuję jednak, jak nie dużo mi brakło, by obejść skalne urwisko i grzbietem wyjść na szczyt.
Szkoda, Sv. Nikola z wielu miejsc na wyspie wygląda bardzo atrakcyjnie. Widoki z niego są także rewelacyjne.

Pozdrawiam.

kw napisał(a):Czy na szczycie nie było tej pieczątki?

chyba była bo gdzieś Tomkowi przystawiałem...

Ekscytacja na maxa - przejazd tymi szutrami ,w tym rejonie....
My niestety nie wyjechaliśmy na szczyt.
Dzień w którym był zaplanowany,był tak upalny i spowity tak intensywną mgiełką że odpuściliśmy.......a szkoda że nas tam nie było.....eh...
Miło się z Wami wspomina....

CROberto napisał(a):Ekscytacja na maxa - przejazd tymi szutrami ,w tym rejonie....
My niestety nie wyjechaliśmy na szczyt.
Dzień w którym był zaplanowany,był tak upalny i spowity tak intensywną mgiełką że odpuściliśmy.......a szkoda że nas tam nie było.....eh...
Miło się z Wami wspomina....

szkoda... a może całe szczęście, że nie da rady wszystkiego na Hvarze zobaczyć w trakcie jednego urlopu... dzięki temu jest na co czekać, za czym tęsknić...

Nasza pierwsza wizyta w Starim Gradzie był dość nieudana ze względu na to, że byliśmy zmęczeni, głodni i nie zastaliśmy pani Kasi...
Poszukiwaliśmy miejsca, w którym moglibyśmy się posilić...



weszliśmy do pierwszej z brzegu konoby Galija... i to był chyba najgorszy wybór z tych konob, które odwiedziliśmy... samo jedzonko spokojnie do przełknięcia lecz trochę poczuliśmy się potraktowani jak naiwni turyści gdyż po zamówieniu gdy już zabrano nam menu poprosiłem jeszcze o szklaneczkę 200ml wody za co zostaliśmy skasowani
15 kn a takiej ceny nie spotkaliśmy już w żadnym nawet bardzo luksusowym lokalu na Hvarze... więc osobiście nie polecam...

innym razem już po rozmowie z forumową Panią Kasią, która doradziła nam np. Antike







lub Pharię wybraliśmy tą drugą, bo tam jak mówiła miała swoje wesele... nie zawiedliśmy się... Dziękujemy Pani Kasiu...



moja urocza żonka w tym przeuroczym miejscu...



jedliśmy oczywiście w niezadaszonym patio...





było puściutko, dopiero po jakimś czasie pojawili się również w patio inni klienci... oczywiście nasi rodacy na których na Hvarze natykaliśmy sie na każdym kroku







jedzenie też było przesmaczne...





no ale dość kulinarnych wspomnień bo zaczyna mi w brzuchu burczeć...

cdn.

Jestem beznadziejna... dostałam ślinotoku

do Starego Gradu wracaliśmy często... oboje z żoną jesteśmy zauroczeni tym miastem... chociaż Jelsa i Vrboska wcale nie odstają...
Panią Kasię w jej budce spotkaliśmy kilkakrotnie... przemiła osoba, która zawsze służyła radą... jeszcze raz wielkie dzięki i pozdrowienia



kilka zdjęć z tych uroczych uliczek, które uwielbialiśmy...





Tomek był w swoim żywiole biegał chowając się za zakrętami...





wszyscy byliśmy tam baaardzo szczęśliwi...



jeszcze trochę spacerków...











często robiliśmy zakupy w "Starigradskim" sklepie... zaciekawiły nas zakazy... szczególnie drugi od dołu...



niepowtarzalny klimat pozostał w naszej pamięci...











innym razem postanowiliśmy zwiedzić pałac Hektorovica...



widać go na końcu rzędu palm...



najbardziej zafascynował nas ogród...



a w nim przepiękne Asia i Magnolia ,,,





a już zupełnie odpłynęliśmy do innego świata gdy w całym tym klimacie usłyszeliśmy romantyczną muzykę gitarową i ... podążając za jej dźwiękiem okazało się, że dwóch młodych chłopaków w niesamowitej ciszy tych uliczek pogrywa sobie w duecie gitarowym na jednym z placów przy kościele... szkoda że nie nagrałem podkładu
Tomek był zafascynowany...









wieczór tam spędzony należał również do niezapomnianych...







co to jest?... znowu słychać jakiś dźwięk,



tym razem inny... idziemy jego tropem...



tym razem Pani w jakimś domku gra na klawesynie... drzwi i okna pootwierane miło posłuchać...
i pomarzyć... ach... jakby tu żyć...widzieliśmy jakiś domek na sprzedaż...



niesamowite wrażenia i atmosfera, której nie odda żadna fotka... ale my to czujemy i teraz...



i chcemy jeszcze kiedyś tam wrócić...

W różnorodności gustów drzemie cromaniacka siła , gdyż mnie Stari Grad nie zachwycił, choć wąskie uliczki klimat mają i mają podstawową zaletę - są puste i ciche.

Nabrałeś weekendowego przyśpieszenia...

Pozdrawiam.

Interseal napisał(a):W różnorodności gustów drzemie cromaniacka siła , gdyż mnie Stari Grad nie zachwycił, choć wąskie uliczki klimat mają i mają podstawową zaletę - są puste i ciche.

Nabrałeś weekendowego przyśpieszenia...

Pozdrawiam.

święta prawda

Acha podczas jednej z wizyt wypatrzył nas i przyłapał na jedzeniu lodów jeden z naszych forumowych kolegów... jak się nie mylę Artur ucięliśmy miłą pogawędkę... krótka wymiana doświadczeń... baaardzo miło spotkać kogoś z forum...
Pozdrawiamy

mariusz_77 napisał(a):np. Antike

...

lub Pharię

Obie godne polecenia, macie rację.

pzdr

przeczytane od dechy do dechy

witaj Kacper111

no to przyszedł czas na wyprawę w okolice Brusje celem pełnego zaczerpnięcia oddechu i zapachu lawendy unoszącego się nad tamtejszymi polami, a także zwiedzenie mniejszych miejscowości przy starej drodze do Hvaru i nie tylko...

Jadąc kilkakrotnie starą drogą do Hvaru niezmiennie fascynował i zachwycał nas inny świat panujący w mijanych wioskach... Vrisnik, Vrbanj, Svirce... zatrzymywaliśmy się tam z prawdziwą satysfakcją... jakbyśmy trafili w inny wymiar... czy to Matrix czas płynie tutaj tak wooolno... dłuugo się trzeba naczekać aby spotkać kogoś na pustej ulicy wioski Svirce...



brak mi słów aby opisać doświadczane tam emocje... po prostu człowiek czuje się tam ... inaczej...



...dopiero po kilkunastu minutach wyszedł na ulicę jakiś mieszkaniec leniwie poruszając się usiadł na ławeczce w cieniu i odpalając fajkę spoglądał przed siebie...



piękne okoliczności przyrody połączone z niesamowitą ciszą dają efekt opisany wyżej
... w innych wioskach było podobnie...





sama droga jest na prawdę widokowa i zajęła nam sporo czasu gdyż co kawałek ulegaliśmy pokusie zatrzymania się i podziwiania widoków i panoram...







widoczny półwysep Kabal...



a tutaj widać jak Old S. się przemieszcza dając sygnały dymne tym razem gdzieś z tego półwyspu... prawda Roberto?



żonka nie mogła się oprzeć by cykać fotki nawet podczas jazdy





a tu w dole widoczna nowa droga...



krótka przerwa na zakup pamiątek...



no i jest... upragniony widok takiej ilości lawendy...



wprawdzie lawenda już nie kwitnąca i większość pól już ścięta... lecz trochę dla nas zostało



moja żonka jak kozica unosiła się między kępami lawendy...



a Tomek nie mógł się nacieszyć pięknem zapachu...



odjeżdżając pożegnało nas stado kóz, które złapałem na fotce odbite w lusterku samochodowym