Portugalesy i fiszpania olee!

Tymono, pięknie w tej Twojej relacji....

JoannaG napisał(a): Na pierwsze wakacje w piątke wybierzemy się raczej gdzieś bliżej

Trzymam kciuki za sukces

Elizasz napisał(a):Witam i ja nieśmiało.....

Eliza - Tylko dlaczego nieśmiało - śmiało trzeba, śmiało

jan_s1 napisał(a): Bardzo dobry plan. Życzę realizacji w 100%.

No w końcu Janie Tyś niczym ojciec chrzestny

sroczka66 napisał(a): pięknie w tej Twojej relacji....

U Ciebie też - nawet w bardzo wietrzne dni



pozdrawiam

i uprzejmie donoszę, że właśnie jestem na etapie wklejania tych paskudnych zdjęć cjkvhadfjaghdufoagbya7ut

Roxi - dzięki za mobilizację

Porto w roli głównej - część II


Przejechaliśmy przez most i nie było już odwołania: Hurra wysiadamy I co teraz? Gdzie idziemy? W prawo, w lewo, do przodu, czy do tyłu, może tu, a może tam? No gdzie? - bo ja najchętniej poszłabym we wszystkich kierunkach i to na raz I tym razem z pomocą przyszły Maluchy, bo zobaczyły zaparkowany obok taki czerwony, z odsłoniętym dachem, dwupiętrowy autobus, w którym głównie turystów można spotkać. Na pewno nieraz w miastach mocno turystycznych widzieliście takie autobusy, my też widzieliśmy, ale jakoś nigdy nawet przez myśl nam nie przeszło, żeby takim oto pojazdem gdziekolwiek jechać. Natomiast naszym dzieciom przez myśl przeszło, w wyniku czego rozpoczęły akcję agitacyjno-propagandową połączoną z małym szantażem emocjonalnym na rzecz przejazdu oto takim autobusem:





Patrzę na Bartka, on na mnie - rozumiejąc się bez słów, wiemy, że to nie jest dobry pomysł Ale Maluchy były czujne. Widząc, że agitacja nie tylko nie przyniosła oczekiwanego skutku, a wręcz może legnąć w gruzach, wyciągnęły najcięższe działo: kochana mamusiu, najukochańszy tatuuusiu baldzo, baldzo plosimy, a żeby działo precyzyjnie trafiło w samo serce zostaliśmy dodatkowo zmasakrowani przez liczne całusy i przytulanki (taak, coś mi się wydaje, że w przyszłości w marketingu powinni pracować )

Tak więc, z pełną świadomością daliśmy się naciągnąć na autobus
Jazda nim kosztowała 20E od osoby dorosłej, bilet był ważny 48h, na linii autobusu były 32 przystanki (ha, w domu mam jeszcze mapę ), a na każdym z nich było można wsiąść i wysiąść dowolną ilość razy. Dostaliśmy też słuchawki, dzięki którym mogliśmy posłuchać informacji przewodnikowych o danym miejscu. Autobus okazał się dosyć wygodnym sposobem na przemieszczanie się po mieście, i pozwolił zaoszczędzić czas na wyszukiwanie miejsc, które warto zobaczyć. (Dla zainteresowanych - zwykła komunikacja miejska jest o wiele tańsza (szczególnie gdy kupi się sieciówkę) i też zawiezie, tam gdzie trzeba Tak więc, jak nie macie dzieci, które potrafią Was przekręcić... ).

Jedziemy:




Jedziemy. Ja oczywiście ocham i acham. Bartek też ocha i acha ale o wiele ciszej natomiast Maluchy najpierw zajmują się rozpracowaniem autobusu, następnie słuchawek i tego, co można z nimi zrobić (a okazało się, że wiele )

Jedziemy i oglądamy:















Ale to oglądanie z perspektywy fotela autobusowego troszkę nam się znudziło. Na wysiadanie przyszedł czas Tym razem na piechotę oglądamy portowe miasto. I tu muszę ze wstydem przyznać, że ja do końca nie wiem, co oglądaliśmy Ładne było Mnie na przykład urzekały wszelkie fasady, czy wykończenia ścian, pokryte azulejos (azulejo) (Wojtku - pomóż, jak to jest z tą nazwą ) czyli zdobniczymi płytkami ceramicznymi, charakterystycznymi dla Portugalii (ale nie tylko), które tradycyjnie powinny być biało-niebieskie, ale często zdarzają się wariacje na temat

z porciakowej galerii azulejos

























Spacerujemy uliczkami, pozwalamy, żeby nas same prowadziły, jest sielsko-anielsko, gdy nagle przypominamy sobie, że w Portugalii nie karmią wtedy, gdy klient ma na to ochotę Patrzymy na zegarek, jest przed czternastą. Ło matko zaraz portugalskie obyczaje pozbawią nas posiłkuuuuu Nic to, że głodni nie jesteśmy, ale jak będziemy, to Oni nam zamkną restauracje i kolejny trzeci dzień na kanapkach będziemy. W stres wpadliśmy nielichy Zaczęliśmy szukać pożywienia Znajdowanie pożywienia w Porto nie jest zbyt skomplikowane (oczywiście jeżeli je się o odpowiednich porach ) My trafiliśmy tu:




Była to jedna z wielu typowych tam jadłodajni, czyli prawie restauracja, nawet z obsługą kelnerską, ale za to umieszczona w sklepie. W takim miejscu można zjeść przekąski typu fast-food, a także proste dania obiadowe (głównie świeże rybki, chociaż i mięsko też się znajdzie) z winkiem w menu

Jedliśmy nasz pierwszy portugalski obiad Jedliśmy i tylko kątem oka patrzeliśmy jak lokal powoli pustoszeje, a po jakimś czasie kelnerzy wręcz zamykają go, spóźnialskich nie wpuszczają Uff - tym razem się udało A do tego jeszcze to porto jakie smaczne
I ponownie ruszamy na porciakowy szlak. Tym razem jakoś tak wyszło, że trafiliśmy do Mercado de Bolhao, czyli jednej z najstarszych, bo z początku XXw, hal targowych Portugalii. Przewodniki zachwalają walory konstrukcyjno - architektoniczne samego budynku, ja będę zachwalała ducha tego miejsca, które całym sobą buntuje się przeciwko gnającej do przodu rzeczywistości. Co więcej, mieszkańcy Porto sami dbają o to miejsce z duszą i skutecznie nie pozwalają zamienić go w kolejne współczesne targowisko... próżności człowieka

powróćmy jak za dawnych lat













W końcu nogi zaprowadziły nas w okolice obowiązkowego punktu porciakowego programu - do katedry Se. Niestety z przyczyn technicznych - jakim było posiadanie niewłaściwego obiektywu, nie mam zdjęcia katedry w całości, w związku z czym muszę skupić się na walorach poszczególnych jej fragmentów

rozeta jak najbardziej gotycka




okienko jak najbardziej romańskie



takie sobie coś



Szeroki taras katedry Se ma to do siebie, że rozciągają się z niego pięęękne widoki na miasto...







...i na gołębie




Idziemy dalej...




Zaglądamy ludziom na klatki schodowe (wiem, wiem - nieładnie )


Idziemy dalej...




Tym razem oglądamy wystawy sklepowe...




Aż doszliśmy nad brzeg Douro, ale tym razem od strony Porto, gdzie rozciąga się dzielnica Ribeira, teoretycznie stara dzielnica rybacka, praktycznie dość gwarny , turystyczny, ale nadal przyjemny bulwar nadrzeczny






Tak jak z Villa Nova de Gaia był najlepszy widok na Porto, tak z Ribeiry w Porto jest najlepszy widok na Gaię




Po małej czarnej wypitej w jednej z licznych kawiarni Ribeiry (bo restauracje z wiadomych względów były zamknięte ) postanawiamy wracać. Idziemy w kierunku słynnego Ponte Dom Luis I, by dzięki niemu znowu przedostać się do Gai. I co się okazało - ano jedną z atrakcji mostu są skoki do wody mocno nieletniej porciakowej młodzieży płci męskiej



[img]http://lh6.ggpht.com/_uiivp55v0ck/TI5lXM3TXfI/AAAAAAAADQw/buqZwZWHiiY/s800/DSC_8285.jpg"[/img]





Nie ukrywam, że widząc na szczęście zawsze powodzeniem zakończone skoki, troszkę zawału przez nich dostawałam. Natomiast nasze Potomstwo z wielkim podziwem i nieukrywaną zazdrością obserwowało te wyskokowe wyczyny. A jak już zaobserwowało do czego właściwie most może służyć postanowiło potrenować. Na szczęście tylko z małej wysokości i na szczęście w dużej odległości od wody

Do skoku Gotowa - start




Do skoku Gotowy - start




I tak oto nasza podróż po Porto dobiegła końca.

Porto - piękne i klimatyczne
Tymonka, mam jedno pytanie: czy Ty się przebierałaś? Czy może coś nie tak z moim spostrzeganiem, a właściwie spostrzegawczością? Bo tu krótkie spodenki, tam znowu długa spódnica (i inny kolor bluzki ), hehe.

Ach, te baby!

Maslinko, no coś Ty
Myślę, że byli TAM dwa razy

p.s. a tak na marginesie też sobie tak pomyślałam

Po obejżeniu twoich fotek i przeczytaniu relacji (mam nadzieję, że będzie ciąg dalszy) Portugalia wydaje się bajeczną krainą.
Mam nadzieję, że ją kiedyś odwiedzę....
Serdecznie pozdrawiam Aga.

Piękne to Porto, pięknie przez Was sfotografowane i pokazane.
Wspaniałe jest to, że w jakiś sposób patrzyliście na miasto oczami ... dzieci Dzięki nim byliście na górnym pokładzie autobusu
Kiedyś powłóczymy się po Porto i północnej Portugalii, bo tak naprawdę na naszej wyprawie Portugalia była na deser - przemknęliśmy autostradą z Vigo przez Fatimę do Lizbony, chłonęliśmy Lisboa przez cały jeden dzień a potem przez Sintrę, przylądki Roca i Sao Vicente oraz Algarve dotarliśmy do Sewilli.
Nasza trasa wyglądała tak :



Dlatego z taką ciekawością zagłębiamy się w Wasz opis i wrażenia, bo gdy wykluwała się "droga dookoła", wiele było alternatyw i z trudem przychodziło z nich rezygnować. A dzięki Wam rośnie motywacja na "jeszcze raz, ale inaczej"
Pozdrawiamy

Pięknie oddany klimat, piękna wieża (nad gołąbkami), targ, pani sprzedająca ryby, Ty od tyłu w autobusie ...jestem zachwycony.
Dziękuję.

Kobiety... ja też jak zobaczyłam ostatnie zdjęcie, pomyślałam "przecież miała spodenki" ech...

Jetem pełna podziwu dla Dzieciaków, niejeden stary nie wytrzymałby takiego zwiedzania.

Piękne, piękne Porto, smaczne, smaczne porto

Przepięknie

Ja zdecydowanie nie powinnam czytać takich relacji, bo niedługo będę miała zaplanowane wakacyjne kierunki na najbliższe 10lat...


Też zwróciłam uwagę na inne ubranie no i też doszłam do wniosków, że musieliście być w Porto dwa razy, bo dzieciaki też są inaczej ubrane

Tymonko,
czekałam na ten odcinek z Porto i bardzo dziekuję za umożliwienie "szybkiego" zwiedzenia
Piękne, klimatyczne miasto Jestem zauroczona

Oczywiście moja babska spostrzegawczość też przyuważyła zmiany w garderobie

pozdrawiam

Tymona napisał(a):

W kamienicy z taką fasadą, to "musowo" w kredensie miśnieńską porcelanę trzeba mieć.


pzdr

Dziewczyny

Każda z Was wie, że nie tylko "miarka się przebiera" , ale także kobieta na wakacjach Ze mną nie było inaczej ale faktycznie to przebieranie zajęło mi dwa dni

pozdrawiam Was wszystkie serdecznie
i mocno po babsku ściskam




Plavacu - aleeee niezłą trasę zrobiliście ile czasu Wam zajęło? Rozumiem, że cyferki to miejsca, w których zatrzymaliście się na dłużej? Widzę, że jedną i drugą północ zwiedziliście (ech, może kiedyś nam się uda Za mną chodzi Bilbao i pewne muzeum, które tam się znajduje) Czy nr.5 to Cadiz (Kadyks)? Bo jeśli tak, to ja o jakieś choćby małe zdjątko poproszę I też się z Wami zgadzam, że tam można "jeszcze raz (a nawet kilka), ale inaczej"

Jacku - a ja dziękuję za dobre słowo

Aguha - właśnie dostrzegłam "skąd" Ty Wiesz, ja nic nie mówię... ale kiedy wpadniesz na jakieś pyrlandzkie spotkanie?

Joasia - i może się okazać, że życia nam na wszystkie wakacje zabraknie ::lol: Jak ja Cię dobrze rozumiem

Longtomie - zmienię temat, i podobnie jak Aguhę też zapytam "kiedy"?

Jak zawsze pięknie opowiadasz, czekam na ciąg dalszy. Pozdrawiam sedecznie

Tymona napisał(a): Mnie na przykład urzekały wszelkie fasady, czy wykończenia ścian, pokryte azulejos (azulejo) (Wojtku - pomóż, jak to jest z tą nazwą )

Wszak jam nie Wojtek ale coś na ten temat mogę wtrącić.
Swego czasu w Maroku na terenach, które kiedyś były pod portugalskimi wpływami oglądaliśmy takie naścienne cuda. Przewodniczka wypowiadała to jakoś tak - "azuleżos"