Podgora z plusem, czerwiec 2016

a i ja się przysiądę.....

Tak się nie mogę doczekać wyjazdu do Podgory za niecały miesiąc, że nie mogę ominąć tej relacji

Chętnie poczytam i pooglądam , do naszego wyjazdu 22 dni

jaachu napisał(a):Ile w kunach zapłaciliście za przejazd autostradami w Chorwacji?

Tak na przyszłość tu jest wszystko o cenach za autostrady http://www.hak.hr/info/cestarine/

W takim razie czekam co będzie dalej ...ciekawie się zapowiada

Widzę, że nie pozostaje mi nic innego jak szybko wrzucić następny odcinek siadam do pisania.
Zauważyłam, że w tym roku sporo osób wybiera Podgorę

Dzień 2. Niedziela 05.06.2016 cz. 2

Kawałek za granicą pojawiają się pierwsze bramki autostradowe, przed którymi Sebek mówi „po co żeś chowała te dowody? Wyciągnij se je już“. Ależ mężu to nie granica Później już tylko zastanawiamy się gdzie powinniśmy wjechać i o co chodzi z tymi bilecikami. A, no i gdzie mamy zapłacić. No tak... wsioki pojechały na wakacje. Ale szybko zrozumieliśmy co i jak i ruszamy.
Kawałek za bramkami zatrzymujemy się jeszcze na postoju. Jest tutaj mapka okolic i tego co warto zobaczyć oraz sporo szufladek z ulotkami.


Jedziemy dalej. Nasza podróż autostradą w stronę „do“ nie trwa za długo, bo zjeżdżamy już na bramkach Durmanec. Za przejazd płacimy 5 kun.

Dalej jedziemy już jedynką, albo raczej chcemy. Niestety jest pozamykana w kilku miejscach, nie widzimy żadnych objazdów i ostatecznie jedziemy na czuja za znakiem na Krapinę. Nawigacja co jakiś czas próbuje nas wyprowadzić na właściwą drogę ale cóż, kiedy następne wjazdy też są pozamykane. W końcu gdzieś tam hen dostajemy się na szybszą drogę i możemy jechać spokojnie.



Kolejny, minutowy postój robimy o 7:30 na Odmorište Plitvice.



Jedziemy dalej



W końcu zatrzymujemy się w miejscowości Draganici.



Po rozprostowaniu kości i zjedzeniu śniadania jedziemy dalej.

Mijamy Rastoke, z którego mam takie piękne zdjęcia...



To chyba jedyne.
Mówię Sebastianowi, żeby mi zjechał zaraz przy początku tych wodospadów jadąc „do“, bo na googlach widziałam miejsca parkingowe i jakieś stoliki. No, są. Ale jest też jakaś budka i najwidoczniej za postój się płaci. Trudno, jedziemy dalej i zatrzymujemy się na parkingu po lewej stronie, za mostem. Ale tam parkomat. 1h = 6 kun. To tylko wyskakujemy i robimy dwa zdjęcia. Poleciałabym dalej ale Seba się obawia o mandat. Jakoś za granicą jesteśmy o wiele bardziej przepisowi niż w Polsce...

Wsiadamy do auta i w drogę.
Powoli zaczyna mi latać głowa i zastanawiamy się czy jechać w nasze pierwsze planowane miejsce czy lepiej poszukać najpierw noclegu.
Jednak kiedy jesteśmy na świeżym powietrzu nie czujemy takiego zmęczenia i decydujemy się na zwiedzanie.

W końcu widzimy taki znak


i skręcamy w lewo.

Podziwiamy widoki



i mijamy kolejne drogowskazy. Z początku są co chwilę ale po pewnym czasie nie ma ani jednej tabliczki i zastanawiamy się czy aby nie pobłądziliśmy. Chociaż nawet za bardzo nie ma gdzie. W końcu mijamy znak z informacją w stylu „prosimy o cierpliwość, jeszcze x km“
I dojeżdżamy na miejsce.

I ja czytam a za 19 dni będziemy na miejscu, nie mogę się doczekać

Dzień 2. Niedziela 05.06.2016 cz. 3

Jesteśmy na miejscu. Nasz pierwszy punkt to Baraćeve Špilje czyli jaskinie.

Trafiłam na nie przypadkiem, przeglądając mapy google. Napisałam parę miesięcy temu maila jak wygląda zwiedzanie itd. Otrzymałam informację, że w czerwcu są otwarte każdego dnia od 10.00 – 18.00, bilet kosztuje 60 kun/osobę a zwiedzanie odbywa się z przewodnikiem kiedy tylko zbierze się 2 dorosłych. Nie ma jakiś wyznaczonych godzin.

Parkujemy przy drodze i idziemy dalej. Do właściwego punktu jest jakieś 500 metrów ale można samochodem podjechać troszkę bliżej. Jest mini parking, taki może na 4 samochody.

Zdjęcia co prawda robiłam w drodze powrotnej, ale wrzucę od razu






Z powrotem będziemy mieli pod górkę.

Przy drodze są poustawiane tablice informacyjne






I dochodzimy do wejścia.




Kupujemy bilety


I czekamy. Kasjerka nam mówi, że grupa ruszy o 10.30. Oprócz nas jest jeszcze parę osób. W sumie zebrało się nas może koło 15-20.

Po paru minutach kasjerka zaprasza nas za nią. Idziemy w górę, początkowo po schodkach, później ścieżką.

Zatrzymujemy się przy pierwszej jaskini, nazwanej dolną, która nie jest dostępna do zwiedzania.


Kasjerka – teraz już przewodniczka, najpierw mówi po chorwacku dla 4 osób, a później po angielsku dla całej reszty. Po kilku minutach idziemy dalej.


Dostajemy kaski i ruszamy w górę do następnej jaskini.


Tę już będziemy zwiedzać.
Wchodzimy do środka.







Nie mam za dużo zdjęć ale mąż próbował kręcić filmy kamerką sportową więc jeśli będą coś warte to spróbuję później dołączyć.

Cała wycieczka trwa godzinę. Oddajemy kaski i wracamy na dół. Robię parę zdjęć okolicy przy wejściu






I wracamy do samochodu.



Na górze jeszcze fotografuję widoki i ... słuchamy grzmotów gdzieś tam z oddali.


Parę informacji o jaskiniach:
- wstęp 60 kun/osobę dorosłą, 30 kun/dziecko (przynajmniej w czerwcu)
- zwiedzanie trwa godzinę, z przewodnikiem
- należy się cieplej ubrać, bo temperatura w jaskiniach wynosi ok 9 stopni
- godziny otwarcia:
III, X 10.00 – 17.00;
IV, V, VI, IX 10.00 – 18.00;
VII, VIII 09.00 – 19.00.

Wsiadamy do samochodu i jedziemy dalej.

Siadam do czytelni, poprzednie strony już nadrobiłem

Jak Podgora to jestem

Przegapiłem gdzieś tę ciekawą relację, ale już nadrabiam zaległości.
Mnóstwo szczegółów, chyba od początku planowałaś relację

Wspaniała relacja ze wskazówkami,czytam z zaciekawieniem.
Niestety ja nie mogę notować po drodze,bo czasem męża zmieniam za kierownicą

Koenig napisał(a):Przegapiłem gdzieś tę ciekawą relację, ale już nadrabiam zaległości.
Mnóstwo szczegółów, chyba od początku planowałaś relację

Rzeczywiście :p miałam ją w planach już od... kwietnia zeszłego roku planowałam wyjazd, bo było to ciekawsze niż pisanie pracy magisterskiej no i czytając inne relacje wiedziałam, że ja też taką napiszę.

loverosa napisał(a):Wspaniała relacja ze wskazówkami,czytam z zaciekawieniem.
Niestety ja nie mogę notować po drodze,bo czasem męża zmieniam za kierownicą

A mi mąż nie pozwolił Po pierwsze dlatego, że jego samochodem jeszcze nie jeździłam, nie licząc krótkiej przejażdżki po wsi, na próbę. Po drugie na co dzień korzystam z jakby nie było mniejszego samochodu (peugeot), no a po trzecie... wątpił w moje umiejętności radzenia sobie za granicą

ewula91 napisał(a):A mi mąż nie pozwolił Po pierwsze dlatego, że jego samochodem jeszcze nie jeździłam, nie licząc krótkiej przejażdżki po wsi, na próbę. Po drugie na co dzień korzystam z jakby nie było mniejszego samochodu (peugeot), no a po trzecie... wątpił w moje umiejętności radzenia sobie za granicą

Skąd ja to znam tylko, ja jeżdżę samochodem codziennie i tymi małym i większymi także , ale mój Pan M. twierdzi, że "i tak kukałby czy dobrze jadę"...