"Pierwsze koty za płoty" i co z tego wynikło...

04 lipca - Dzień 14 - powrót do domu

W Oekotelu dziwnie pusto, na śniadaniu zajęte tylko 3 - 4 stoliki, cicho i spokojnie, rodacy jeszcze przed urlopem, opaleni tylko my . Nigdzie nam się nie spieszy, ze spokojem jemy śniadanko, pakujemy drobiazgi, mąż z córą idą po bułeczki na drogę do marketu (kupili chyba takie same jak były w hotelu), a ja odpieram naloty sprzątaczek, które dziwą się pewnie, że my o 9-tej jeszcze nie w drodze . Jak wyruszamy pod hotelem oprócz naszego stoi jeden samochód, który tez już wyrusza.
Zbieramy się i my.



Wreszcie odzywa się nasza nawigatorka Elunia, wylicza nam, że na 18.30 powinniśmy być w domu.... marzycielka
Natalia z nudów liczy tunele, o dziwo nie śpi , temperatura spada, zbierają się chmury, mocno wieje. Trochę smutno się robi jak za oknem tak ponuro.



"Ścigamy się" z pociągiem,



podziwiamy zamki i tunele (Nata naliczyła ich w sumie 35).




Ruch jest spory, nasza nawigacja ma pożyteczną funkcję nagrywania z radia komunikatów o korkach, można je potem w odpowiednim miejscu odsłuchać, nanoszone są też informacje na mapce. Im bliżej domu tym tych informacji więcej, na mapce aż czerwono od znaczków o korkach. Widzimy, że czeka nas korek, decydujemy się jednak spróbować, objazd jakoś nie bardzo nam się uśmiecha, komunikat mówi o wypadku i spowolnieniu ruchu, więc mamy na dzieję, że zanim dojedziemy będzie się luzować. No i ..... pomaleńku kulamy się tak przez półtorej godziny:




Nie próbujemy objeżdżać, pewnie wpakowalibyśmy się w kolejny.
Późnym wieczorem docieramy do domu. Polska wita nas 17 stopniami i ulewnym deszczem, a szczurzyce, za którymi ja już się bardzo stęskniłam zdają się mieć porządnego focha i nawet nie raczą wyjść się przywitać, za to są totalnie upasione przez teściów. Jesteśmy w domu...

-------------------------------------KONIEC--------------------------------------

Szkoda, że już koniec, miło się z Tobą podróżowało. Zwłaszcza, że zrobiłaś tę trasę, którą ja miałam w swoich planach - czego nie zobaczyłam sama, to zobaczyłam Twoimi oczami.

a ja z Tobą "weszłam" na mury i byłam w miejscach gdzie my może innym razem zawitamy. Cieszę się, że się podobało i dziękuję za towarzystwo. Dorzucę może jeszcze jakieś filmiki (muszą się załadować), ale najlepsze nie są, mąż twierdzi, że filmowca to ze mnie nie będzie . Na razie pakuję nas na przedłużony długi weekend, pozdrawiam.

helen napisał(a)::lol: a ja z Tobą "weszłam" na mury

Hehe, tam akurat marny był ze mnie przewodnik

Szkoda, że koniec..
Tak miło się czytało, nadal uważam , że to jedna z najlepszych relacji jakie były na forum..masz lekkie pióro
Ja jadę 1września więc przede mną dopiero wakacje

Serdecznie Pozdrawiam

Ja też przeczytałam całą relację. Było mi bardzo miło z Wami podróżować, szczególnie że sama jestem teraz chora a do Cro jadę dopiero za miesiąc.

ja też dziekuję za wspaniałą relację, świetnie sią ją czytało

Ja też śledziłam każdy odcinek z zapartym tchem Szkoda, że to już koniec Fajna taka podróż, tyle zobaczyć i zrealizować swoje marzenia....
Serdecznie pozdrawiam i udanego weekendu nad Bałtykiem

Mały OT: ita, znajomo wyglądasz, całkiem jak na niektórych zlotowych zdjęciach

Oj, jak miło , to ja dziękuję.
Pakujemy i mamy nadzieję, że nie będzie lało, na plażowaniu nam nie zależy.
Wgrałam jeden filmik:
Cykady o poranku i widok z tarasu na zatokę Slano

Sielsko, anielsko..rozmarzyłam się...

Helen a może po powrocie też jakaś mała relacja Tam gdzie się wybierasz też są fajne tereny

Zobaczymy na ile aktywnie nam się uda ten czas spędzić, jak będzie z czego sklecić relację to coś napiszę, kilka zdjęć na pewno się znajdzie.
Mąż ma "obiecane" Peenemünde innych planów brak.

Fajnie macie.
Ja ledwo wróciłam, a już mi się włączył, jak mawia mój brat "gen szwendaczki". Pojechałabym gdzieś, ech...

moscatel napisał(a):Mały OT: ita, znajomo wyglądasz, całkiem jak na niektórych zlotowych zdjęciach

hmm.. za zlocie cro nigdy nie byłam chyba, że chodzi o inny zlot