Od lądowego szczura do Kapitańskiej Baby – 15 lat ewolucji

smoki3 napisał(a):Medyka, Lwów, Tarnopol, Czerniowce (czerwonka w Czerniowcach, wszyscy wiali do Rumuni), Konstanta, Bukareszt, Nisz, Dubrownik, Makarska, Zadar, Rjeka, Umag, zawadzenie o Triest po "włoszczyznę", Węgry z dezodorantem oraz mydełkiem "Fa" i do domu. To były wariackie objazdy jednorazowe. Tu się kupiło , tam się sprzedało gdzie indziej się odpoczęło. Do kraju przywiozło się roczną krajową PRL-owską pensję. (1987r)

Pozdrawiam Marek.

Medyka, Lwów, Tarnopol, Czerniowce, Konstanta, Bukareszt pokrywa sie z Tobą - ale dalej była Bułgaria i Stambuł
W Rumunii widziałam obraz który prześladuje mnie do dziś
Zjedliśmy śniadanie, zostały jakieś kromki chleba, ogólnie jakieś resztki jedzenia a obok pasły się kozy - zapytałam mamę czy mogę te kozy nakarmić resztkami. Oczywiście pozwoliła. Poszłam do nich, zaczęłam dawać jedzenie a jakaś staruszka zaczęła mnie odganiać od zwierząt. Ja zbyt młoda nie zrozumiałam, przybiegłam do mamy że ta pani nie pozwala..... Na szczęście mama szybko zrozumiała - kobieta chciała zabrać te resztki dla siebie a nie oddać zwierzętom.....ona była głodna i z przerażeniem patrzyła jak oddaję dobre rzeczy na zmarnowanie...... Pierwszy i ostatni raz w życiu widziałam prawdziwy głód...

Trajgul napisał(a):Zazdroszczę wspomnień. Do 2016r. myślałem, że Chrwacja to taka drużyna piłkarska i jedna z republik b. Jugosławii, która jeszcze liże rany.

Dobrze ze ktoś lub coś Cię oświeciło i zawitałeś do tego cudnego miejsca

Ze zdjęć nie ma powodu się śmiać, przynajmniej ja nie widzę Sporo w podobnym klimacie mam też w swojej kolekcji. Nasze pierwsze wyjazdy z okresy przeddzieciakowego, tyle że do Włoch a nie Chorwacji, ale też z własnym namiotem, wyglądały podobnie.

Niecierpliwie czekał będę na kolejne odcinki

Skoro można się śmiać i masz poczucie humoru to zapytam. Ten facet ze zdjęcia, a Kapitan, to ten sam facio?
Prawie 20 lat minęło, a Ty niemal bez zmian. Ile miałaś lat 18, 20?

Kapitańska Baba napisał(a):
Niezły stres
Jak to sie stało że prawo jazdy było w ślubnym garniturze??? Gdzie Ty jeździłeś na własnym ślubie???
Nie zazdroszczę nerwów bo na pewno takowe musiały być
Choć z drugiej strony - teraz jest co wspominać i z czego się pośmiać

Stało się tak, że pożyczyłem na czas wesela mój samochód siostrze, która miała wtedy malucha ( samochód) i malucha ( 4miesięczne dziecko) i nie miała jak wozić swoich rzeczy. Ja w drugi dzień imprezy jeździłem już sam, więc jej malucha ( samochód) ujeżdżałem w drugim dniu. Na ten czas prawo jazdy schowałem do marynarki , bo nic innego oprócz dowodu rejestracyjnego kaszlaka nie było mi potrzebne. Oczywiście potem o tym zapomniałem i jak pakowałem dokumenty na wyjazd to nie zauważyłem , że prawa jazdy w portfelu brak i w pełni nieświadomie przejechałem większość trasy bez dokumentu, za to z niewiedzą czyli bez stresu. Dopiero na miejscu, kiedy szykowaliśmy się na jakąś wycieczkę chciałem zabrać tylko najważniejsze papiery i tu zonk: wycieczek nie było, za to stres się zaczął: iść na Policję? Zgłosić zagubienie, może sprawdzą, że mam i jakiś zastępczy dokument wydadzą na podróż do domu? Może do jakiegoś konsulatu, ambasady zadzwonić?
Skończyło się niczym , tylko kombinowaniem w drodze powrotnej.
A po powrocie zamierzałem zgłosić zagubienie i wyrobić nowe, ale moja ukochana teściowa wymyśliła, abym jednak sprawdził marynarkę. No i się znalazło

Kapitańska Baba napisał(a):No nie rób mi tego, sto razy bardziej wolę Gaduły niż Milczków
A każda historia dopisana tutaj jest miłą ciekawostką i pokazuje że nie tylko nam przytrafiają sie różne wpadki

Widzę, że z Twojej relacji zrobiły się wspominki historii ze średniowiecza jednak. Fajne to, jak się wspomina po latach, ale wtedy to pewnie nikomu z nas do śmiechu nie było...

Trajgul napisał(a):Skoro można się śmiać i masz poczucie humoru to zapytam. Ten facet ze zdjęcia, a Kapitan, to ten sam facio?
Prawie 20 lat minęło, a Ty niemal bez zmian. Ile miałaś lat 18, 20?

To samo chciałem napisać. U Pana Boga w dobrej kolejce po geny stałaś

Kapitańska Baba napisał(a):

smoki3 napisał(a):Medyka, Lwów, Tarnopol, Czerniowce (czerwonka w Czerniowcach, wszyscy wiali do Rumuni), Konstanta, Bukareszt, Nisz, Dubrownik, Makarska, Zadar, Rjeka, Umag, zawadzenie o Triest po "włoszczyznę", Węgry z dezodorantem oraz mydełkiem "Fa" i do domu. To były wariackie objazdy jednorazowe. Tu się kupiło , tam się sprzedało gdzie indziej się odpoczęło. Do kraju przywiozło się roczną krajową PRL-owską pensję. (1987r)

Pozdrawiam Marek.

Medyka, ............................- ale dalej była Bułgaria i Stambuł

Czechosłowacja,Węgry , Rumunia, Bułgaria może nie Stambuł lecz Saloniki , Ateny i Peloponez Dwa tygodnie spędzone nad lodowatym Vardarem (rzeka) 70 km od granicy Jugosławi (dzisiejsza Macedonia) z Grecją. Bida tam wtedy była porównywalna do Rumuńskiej nawet dla nas niedawnych kartkowiczów. Lecz ludzie jak ZŁOTO! Gościnni i wspaniali. Namiot mieliśmy rozstawiony niedaleko pola arbuzów. Ojciec chciał kupić od chłopa kilka. Nie było o tym mowy, przynieśli ledwo we czterech CHŁOPA tak ogromnego , DOSŁOWNIE jak pół przyczepki niewiadowskiej Skończyło się na rakiji, utknęliśmy na dwa tygodnie. Potem była Grecja,trzepanie na granicy do szkieletu auta(przez Greków), błamy, pozbycie się ( za 100 dolarów- ile to było wtedy forsy ) własnego czteroosobowego willowego "Legionowa", Peloponez................... Wyjazd tamtego roku był niesamowity pod Neseberem poznałem swoja drugą połowę
Ciotka Agata (polonistka) czytając tablicę ogłoszeń na kempingu przez prawie godzinę klnąc szpetnie po francusku poprawiała błędy ortograficzne w ogłoszeniu skierowanym do kempingowców. Wtedy zorientowała się,................ że poprawia SŁOWACKI na polski. (1988 r. miałem wtedy 20 lat)

Kapitańska Baba napisał(a):W Rumunii widziałam obraz który prześladuje mnie do dziś ...................................

Pamiętam te straszne rumuńskie klimaty, tylko górale rumuńscy wtedy nie żebrali. Próbowali sprzedać turysto swoje wygoby rzemieślnicze noże, toporki jakieś obrusy, hafty... . I ten pożądany przez rumuńskie kobiety jako lek antykoncepcyjny ...... biseptol.
Jak każda władza potrafi spodlić własny naród!

Serdecznie pozdrawiam Marek.

Kapitańska Baba napisał(a):
Właśnie przed chwilą mój kochany mąż nie czający dawnych klimatów zapytał mnie dlaczego do Chrwacji przez Medykę Biedactwo..... On nie wie co sie działo we Lwowie i na parkingach w Karpatach

Ja przyznam, że też za bardzo nie wiem, o co chodzi. Mogę się tylko domyślać.

Widzę, że już kilka osób powyżej napisało to, na co i ja zwróciłam uwagę. Jak to możliwe, że przez tyle lat nic się nie zmieniłaś? Czas się dla Ciebie zatrzymał.

"maxredaktor"]Ze zdjęć nie ma powodu się śmiać, przynajmniej ja nie widzę

Wyglądaliśmy na nich jak......dzieciaki

Sporo w podobnym klimacie mam też w swojej kolekcji. Nasze pierwsze wyjazdy z okresy przeddzieciakowego, tyle że do Włoch a nie Chorwacji, ale też z własnym namiotem, wyglądały podobnie.

Niecierpliwie czekał będę na kolejne odcinki

Namiot to genialna sprawa - uwielbiam spać w nim jak pada deszcz (pod warunkiem że nie cieknie oczywiście ), daje poczucie wolności

"Trajgul"]Skoro można się śmiać i masz poczucie humoru to zapytam. Ten facet ze zdjęcia, a Kapitan, to ten sam facio?

Tak, to ten sam Kapitan - mój osobisty mąż od 20 lat (dziś o 15:00 ta piękna rocznica )

Prawie 20 lat minęło, a Ty niemal bez zmian. Ile miałaś lat 18, 20?

Kilka lat wiecej

"labusm"]
Stało się tak, że pożyczyłem na czas wesela mój samochód siostrze, która miała wtedy malucha ( samochód) i malucha ( 4miesięczne dziecko) i nie miała jak wozić swoich rzeczy. Ja w drugi dzień imprezy jeździłem już sam, więc jej malucha ( samochód) ujeżdżałem w drugim dniu. Na ten czas prawo jazdy schowałem do marynarki , bo nic innego oprócz dowodu rejestracyjnego kaszlaka nie było mi potrzebne. Oczywiście potem o tym zapomniałem i jak pakowałem dokumenty na wyjazd to nie zauważyłem , że prawa jazdy w portfelu brak i w pełni nieświadomie przejechałem większość trasy bez dokumentu, za to z niewiedzą czyli bez stresu. Dopiero na miejscu, kiedy szykowaliśmy się na jakąś wycieczkę chciałem zabrać tylko najważniejsze papiery i tu zonk: wycieczek nie było, za to stres się zaczął: iść na Policję? Zgłosić zagubienie, może sprawdzą, że mam i jakiś zastępczy dokument wydadzą na podróż do domu? Może do jakiegoś konsulatu, ambasady zadzwonić?
Skończyło się niczym , tylko kombinowaniem w drodze powrotnej.
A po powrocie zamierzałem zgłosić zagubienie i wyrobić nowe, ale moja ukochana teściowa wymyśliła, abym jednak sprawdził marynarkę. No i się znalazło

Żołnierz idzie wesoły dopóki nie dowie się że idzie po polu minowym Jedziesz zadowolony dopóki jesteś przekonany że masz dokumenty Nie zazdroszczę odkrycia ich braku

Widzę, że z Twojej relacji zrobiły się wspominki historii ze średniowiecza jednak. Fajne to, jak się wspomina po latach, ale wtedy to pewnie nikomu z nas do śmiechu nie było...

Oj nie było..... dużo stresu ale.......wszystko dobre co się dobrze kończy

mchrob napisał(a):

Trajgul napisał(a):Skoro można się śmiać i masz poczucie humoru to zapytam. Ten facet ze zdjęcia, a Kapitan, to ten sam facio?
Prawie 20 lat minęło, a Ty niemal bez zmian. Ile miałaś lat 18, 20?

To samo chciałem napisać. U Pana Boga w dobrej kolejce po geny stałaś

Tak - mąż stanął w kolejce po rozum a ja po młodość

Kapitańska Baba napisał(a):
Tak, to ten sam Kapitan - mój osobisty mąż od 20 lat (dziś o 15:00 ta piękna rocznica )

Gratuluję Życzę Wam kolejnych szczęśliwych lat

Magda O. napisał(a):

Kapitańska Baba napisał(a):
Tak, to ten sam Kapitan - mój osobisty mąż od 20 lat (dziś o 15:00 ta piękna rocznica )

Gratuluję Życzę Wam kolejnych szczęśliwych lat

Dołączam się do gratulacji. Wszystkiego dobrego i wielu pięknych przygód na morzu i nie tylko!