Od lądowego szczura do Kapitańskiej Baby – 15 lat ewolucji

pavlo napisał(a):No to wsiadam też do tej łódki

Wskakuj szybko bo zaraz odpływamy!!!

Super, że zaraz wypływamy! Są emocje!

Ale powiem Ci, że Was podziwiam, że się zdecydowaliście płynąć z nieznajomymi. Obcy ludzie na małej przestrzeni - może być gorąco

Teraz bym się bała takiej sytuacji, chociaż jak myślę o tym, jak kiedyś spędzałam wakacje - coś takiego mogłoby się zdarzyć
Chyba ileś lat temu byłam bardziej otwarta i tolerancyjna , a teraz niekoniecznie lubię kompromisy, nie na wakacjach

Nie wiem, czy się jasno wyraziłam, ale chyba wiesz, o co mi chodzi

"maslinka"]Super, że zaraz wypływamy! Są emocje!

Przez jakiś czas zostaną ze mną - mocno silne

Ale powiem Ci, że Was podziwiam, że się zdecydowaliście płynąć z nieznajomymi. Obcy ludzie na małej przestrzeni - może być gorąco

Teraz bym się bała takiej sytuacji, chociaż jak myślę o tym, jak kiedyś spędzałam wakacje - coś takiego mogłoby się zdarzyć
Chyba ileś lat temu byłam bardziej otwarta i tolerancyjna , a teraz niekoniecznie lubię kompromisy, nie na wakacjach

Nie wiem, czy się jasno wyraziłam, ale chyba wiesz, o co mi chodzi

Doskonale rozumiem o co Ci chodzi

Prawdę mówiąc z żeglarstwem jest tak, że pływa się z obcymi ludźmi. Teraz - kiedy sami jesteśmy organizatorami wyjazdów - dobieramy ludzi - ale też ryzykujemy. Niby kogoś znamy - ale nie do końca. Mała przestrzeń robi swoje. Wielokrotnie byliśmy z obcymi i było super. Ale były też wyjazdy ze znajomymi którzy w trakcie okazywali się porażką. Nie ma reguły.
Tygodniowy rejs jest taki że zanim ludzie zaczną sobie działać na zęby to juz koniec żeglugi. Przy dwóch tygodniach może być trudniej Ale korzyść z tego ryzyka jest taka że dzięki żegludze zyskaliśmy naprawdę wspaniałych Przyjaciół - takich na dobre i złe. A część ludzi dawniej znajomych znikła z naszego życia bo nagle okazało się ile są warci...

Kapitańska Baba napisał(a): ... I jako że to czas gdy miałam aparat na klisze a w Zadarze zdjęć robiłam rok i dwa lata wcześniej dość dużo – z tego spaceru mam jedną sztukę...

Jedna ale konkretna

Kapitańska Baba napisał(a): ... Potem – jak to w marinie – skiper ciężko pracuje a załoga się nudzi.

Siedzimy gdzieś na kawałku trawnika w pełnym słońcu i patrzymy przez siebie aż pozwolą nam wejsć na pokład...

Różnie ten czas można spędzać na kawałku trawnika


Ekscytacja uzasadniona

Młodość sprzyja szalonym pomysłom, człowiek ich tak nie analizuje i wchodzi w nie jak nóż w masło

Ahoj przygodo!

"gusia-s"] Różnie ten czas można spędzać na kawałku trawnika

Przez te lata różne rzeczy robiłam ale.......na trawie nie spałam Jesteście genialni

Ekscytacja uzasadniona

Bez dwóch zdań

Młodość sprzyja szalonym pomysłom, człowiek ich tak nie analizuje i wchodzi w nie jak nóż w masło

Czy ja wiem czy to tylko młodość? To chyba nasze charaktery Będzie tu jeszcze o szalonych pomysłach

Ahoj przygodo!

Ahoj!!!!

Trawa akurat całkiem wygodna jest do spania Kiedyś spałam na trawniku obok... dworca PKP w Krakowie Gdzieś trzeba było poczekać na pociąg, a nawet McDonalda zamknęli na godzinę
Młoda byłam... I żeby nie było, całkiem trzeźwa

maslinka napisał(a): (...) Kiedyś spałam na trawniku obok... dworca PKP w Krakowie (...)
Młoda byłam... I żeby nie było, całkiem trzeźwa

Maslinka, zrobiłaś mi humor na cały wieczór. Z naciskiem na to całkiem

Bravik napisał(a):

maslinka napisał(a): (...) Kiedyś spałam na trawniku obok... dworca PKP w Krakowie (...)
Młoda byłam... I żeby nie było, całkiem trzeźwa

Maslinka, zrobiłaś mi humor na cały wieczór. Z naciskiem na to całkiem

Cieszę się, że Ci poprawiłam humor

Kapitańska Baba napisał(a):Prawdę mówiąc z żeglarstwem jest tak, że pływa się z obcymi ludźmi. Teraz - kiedy sami jesteśmy organizatorami wyjazdów - dobieramy ludzi - ale też ryzykujemy. Niby kogoś znamy - ale nie do końca. Mała przestrzeń robi swoje. Wielokrotnie byliśmy z obcymi i było super. Ale były też wyjazdy ze znajomymi którzy w trakcie okazywali się porażką. Nie ma reguły.
Tygodniowy rejs jest taki że zanim ludzie zaczną sobie działać na zęby to juz koniec żeglugi. Przy dwóch tygodniach może być trudniej Ale korzyść z tego ryzyka jest taka że dzięki żegludze zyskaliśmy naprawdę wspaniałych Przyjaciół - takich na dobre i złe. A część ludzi dawniej znajomych znikła z naszego życia bo nagle okazało się ile są warci...

Wiele to ma cech wspólnych z wyjazdami wakacyjnymi na lądzie. Często gęsto ludzie (nawet i rodzina), z którymi jedzie się na wakacje, okazują się subiektywną porażką, a jednocześnie z obcymi ludźmi poznanymi podczas wakacji zawiązują się ciekawe relacje.

"maslinka"]Trawa akurat całkiem wygodna jest do spania Kiedyś spałam na trawniku obok... dworca PKP w Krakowie Gdzieś trzeba było poczekać na pociąg, a nawet McDonalda zamknęli na godzinę

Tak nawet bez karimaty???
Ja to księżniczka na ziarnku grochu - trawa twarda...nie zasnę

Młoda byłam... I żeby nie było, całkiem trzeźwa

Całkiem???? Nawet łyka piwa nie było na sen??

Bravik napisał(a):Wiele to ma cech wspólnych z wyjazdami wakacyjnymi na lądzie. Często gęsto ludzie (nawet i rodzina), z którymi jedzie się na wakacje, okazują się subiektywną porażką, a jednocześnie z obcymi ludźmi poznanymi podczas wakacji zawiązują się ciekawe relacje.

Z rodziną to już całkiem ciężko się dogadać Byłam raz i jakoś nie szło

Kapitańska Baba napisał(a): Przez te lata różne rzeczy robiłam ale.......na trawie nie spałam Jesteście genialni

Zmęczenie wzięło górę po nocnych Polaków rozmowach w autokarze . Poza tym było strasznie niewygodnie, niby każdy miał dla siebie 2 siedzenia ale i tak nie dało się wyciągnąć kręgosłupa tak jak na trawie

Kapitańska Baba napisał(a):Pierwszy poranek na pokładzie – emocje sięgają zenitu.

Poranek porankiem ale jak pierwsza noc na łajbie pewnie nie mniej emocjonująca. To lekkie kołysanie, ciasnotka, świadomość, że tuż za ścianą jest morze ... nie lubię kajut na rufie, są takie hmmm trumienne sufit jest w zasadzie tuż nad głową. Nie mam klaustrofobii ani innych lęków ale jakoś tak mi nie leżą one.

Kapitańska Baba napisał(a):Wypływamy na szersze wody!

No to wiatru w żagle ... i wcale nie w przenośni

Bravik napisał(a):Wiele to ma cech wspólnych z wyjazdami wakacyjnymi na lądzie. Często gęsto ludzie (nawet i rodzina), z którymi jedzie się na wakacje, okazują się subiektywną porażką, a jednocześnie z obcymi ludźmi poznanymi podczas wakacji zawiązują się ciekawe relacje.

Ja coś takiego mam. Lubię poznawać nowych ludzi na wakacjach, imprezach itp, a znajomi, często mnie nudzą, choć ich lubię .

Moje dzieci ( nie koniecznie maluchy ) mówią do mnie tak; Dado, Ty gdzie nie pojedziesz zaraz masz dużo znajomych w gronie tubylców i nie tylko. Kilka minut i już masz wielu kumpli do rozmowy
A ja przecież bardzo cichy i wstydliwy jestem