Od lądowego szczura do Kapitańskiej Baby – 15 lat ewolucji

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 17.02.2021 09:14

CROberto napisał(a):Potwierdzam - z zewnątrz wygląda bardzo fajnie .
Jeśli chodzi o wnętrze, to - bez Smirnoffa nie da rady...

Wewnątrz podobno było przytulnie - nisko, ciasno, niektórzy spali nad kuchenką - ale Smirnoffa raczej nie mieli :mrgreen:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 17.02.2021 09:51

Lata biegły a nam coraz trudniej było bez żagli.

Ewa wciąż uparcie panikowała na widok łódki.

Na świecie pojawiła się również Ania.

Nasze wakacje – od 5 lat stacjonarne całkowicie przestały dawać jakikolwiek odpoczynek i satysfakcję.

Mieliśmy serdecznie dość.

I gdy pod koniec lipca 2011 roku nasz kolega od niechcenia rzucił hasło że na Mazurach jego znajomy szuka najemcy dla własnego jachtu na kilka dni nie byliśmy w stanie się oprzeć.

Emocje wzięły górę nad rozsądkiem i decyzja była szybka: jedziemy!!!

Dość siedzenia na przysłowiowych czterech literach!!!

Tylko jak przekonać Ewę do wejścia na pokład skoro Ona nawet na pomost się boi?

Nie wiemy, jakoś to będzie.

Musi być.

Jedziemy!!!!

Zabraliśmy ze sobą Kuzynkę – obiecała pomóc cokolwiek przy dzieciach a sama też marzyła o wyrwaniu się z domu na parę dni – będzie podwójna korzyść.

I tak 2 sierpnia 2011r jechaliśmy w stronę Krainy Wielkich Jezior zapakowani do dach – z fotelikami, wózkiem, masą zabawek, książeczek itp.

Pełni wielkich obaw i jednocześnie podekscytowani.

Czy damy radę żeglować z dwójką maluchów?

Nikt z naszych znajomych jak dotąd nie próbował żeglugi z małymi dziećmi, byliśmy pionierami.

Nasza łódka stoi na Jeziorze Nidzkim w porcie Trzy Dęby.

Parkujemy i idziemy zobaczyć jak wygląda.

Patrzymy na reakcje Ewy – czy będzie się bała tak jak w domu??

O dziwo, strach zniknął i został zastąpiony przez ciekawość.

Ewa chce jak najszybciej wejść na pokład i płynąć.

Szybko przerzucamy cały nasz dobytek, zostawiamy samochód na brzegu i płyniemy!!!

Nareszcie, po ponad pięciu latach przerwy znowu jesteśmy na wodzie!!!!

Jest cudownie!!!!

Ewie też się podoba choć wiadomo, niepewność siedzi gdzieś w środku.

Ten rejs nie był „oraniem wody”, pływaliśmy tyle ile pozwalały małe córy.

Pierwszy postój – Bełdany, dzika plaża gdzieś w krzakach.

Poznajcie młode adeptki żeglarstwa.

Ania:

I Ewa:

napisał(a) **mchrob** » 17.02.2021 11:25

Fotelik z funkcją szalupy ratunkowej

Sprawdzaliście czy taki fotelik utrzymuje się na wodzie?

Fajne te wasze szkraby były. Ja mam 2 chłopaków (2005,2008) może coś za kilka lat poswatamy? :mrgreen:

napisał(a) **Chris_M** » 17.02.2021 11:31

Kapitańska Baba napisał(a):Lata biegły a nam coraz trudniej było bez żagli.

Na świecie pojawiła się również Ania.

To był skok na głęboka wodę (i to na główkę!), najwyższe wyrazy uznania!

Kapitańska Baba napisał(a):
Ewa wciąż uparcie panikowała na widok łódki.

Ten sam problem miałem ze swoim trzecim w kolejności wnukiem.
Gdy wziąłem go kiedyś na mieczówkę, to wręcz dostał ataku histerii, chociaż miał założona kamizelkę ratunkową!
Dopiero gdy nauczył się pływać, to mu ten strach minął i wtedy już pokochał skakanie do wody i pływanie:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 17.02.2021 15:14

"mchrob"]Fotelik z funkcją szalupy ratunkowej Sprawdzaliście czy taki fotelik utrzymuje się na wodzie?

Nie próbowaliśmy na szczęście :mrgreen:

Fajne te wasze szkraby były. Ja mam 2 chłopaków (2005,2008) może coś za kilka lat poswatamy?

Wiek mi pasuje - trzeba ich zmówić razem we czworo koniecznie :mrgreen:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 17.02.2021 15:17

"Chris_M"]
To był skok na głęboka wodę (i to na główkę!), najwyższe wyrazy uznania!

Dziękujemy :hearts:

Jak to mówią - kto nie ryzykuje ten nie pije szampana :smo:

Ryzyko mamy we krwi :oczko_usmiech:

Ten sam problem miałem ze swoim trzecim w kolejności wnukiem.
Gdy wziąłem go kiedyś na mieczówkę, to wręcz dostał ataku histerii, chociaż miał założona kamizelkę ratunkową!
Dopiero gdy nauczył się pływać, to mu ten strach minął i wtedy już pokochał skakanie do wody i pływanie:

Fajne te Twoje wodne Wnuki :hearts:

Na szczęście dzieci są plastyczne i zawsze znajdzie się jakiś sposób (jak nie ten to inny) żeby je odpowiednio ułożyć :mrgreen:

napisał(a) **pomorzanka zachodnia** » 17.02.2021 16:08

Z dzieciami tak jest. Najpierw przez kilka lat się stanowczo sprzeciwiają, a potem zmieniają nagle zdanie i potrzebują impulsu czy zachęty

. Taki pierwszy rejs po przerwie musiał być wielką radością

.

napisał(a) **gusia-s** » 17.02.2021 23:05

Ale śmiechowe szkraby

Ewa blondyneczka

Ciekawe ile zabawek wylądowało w wodzie i poszło na dno :mrgreen:

napisał(a) **Katerina** » 18.02.2021 02:33

Kapetan Darko powiedział kiedyś " Nie martwimy się o nasze dzieci - dopóki umieją pływać, a jest to pierwsza wpojona umiejętność, to jesteśmy spokojni"

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 18.02.2021 09:16

pomorzanka zachodnia napisał(a):Z dzieciami tak jest. Najpierw przez kilka lat się stanowczo sprzeciwiają, a potem zmieniają nagle zdanie i potrzebują impulsu czy zachęty . Taki pierwszy rejs po przerwie musiał być wielką radością .

Był, ogromną!!! Mimo kiepskiej łódki, trochę stresu o dzieci to chyba był jednym z naszych najpiękniejszych żeglarskich wyjazdów :hearts:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 18.02.2021 09:19

"gusia-s"]Ale śmiechowe szkraby
Ewa blondyneczka

Chwilę wcześniej miała jeszcze loczki jak mały herubinek :mrgreen:

Ciekawe ile zabawek wylądowało w wodzie i poszło na dno

Dziewczyny dbały o jeziora - nie śmieciły, wszystkie zabawki grzecznie wróciły do domu :mrgreen:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 18.02.2021 09:20

Katerina napisał(a):Kapetan Darko powiedział kiedyś " Nie martwimy się o nasze dzieci - dopóki umieją pływać, a jest to pierwsza wpojona umiejętność, to jesteśmy spokojni"

Nasze wtedy nie potrafiły jeszcze pływać ale teraz to one martwią się o nas gdyż obie pływają zdecydowanie lepiej niż my, zwłaszcza niż ja :mrgreen:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 18.02.2021 09:46

Postój to czas na obiad i oczywiście pierwszą kąpiel.

W tle widać pierwszą łódź naszych dziewczyn – Antila 24 o imieniu Ragnarok.

Staraliśmy się żeglować bardzo spokojnie, bez pośpiechu.

Po niedługim przelocie na nocleg wybraliśmy „konikowe” miejsce na Bełdanach.

Oczywiście były odwiedziny – one przychodzą zawsze.

Ania w kajucie dziobowej miała swój wygodny wybieg.

Jak zawsze odwiedzały nas ptaki.

Pierwszy dzień na wodzie dobiegał końca.

Udało się – kładliśmy się spać z bananami na twarzach – nocleg na wodzie, nasza tęsknota stała się rzeczywistością!

napisał(a) **CROberto** » 18.02.2021 10:37

Cudne Słodziaki :hearts:

Piękny zakątek - zdjęcia wprawiły mnie w wyborny nastrój

Morze Śródziemne wysoko zawiesiło poprzeczkę , ale tymi zdjęciami- prawie zachęciłaś mnie na ponowny wypad w Polskę...

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 18.02.2021 12:58

"CROberto"]Cudne Słodziaki

Dzięki

Piękny zakątek - zdjęcia wprawiły mnie w wyborny nastrój
Morze Śródziemne wysoko zawiesiło poprzeczkę , ale tymi zdjęciami- prawie zachęciłaś mnie na ponowny wypad w Polskę...

Lazurowe wybrzeże widziane z pokładu Pogorii prawdę mówiąc mnie trochę przeraziło - to była niekończąca się promenada świecąca nocą w lewo i w prawo - znikała za horyzontem

A Mazury...... są po prostu cudne - pod warunkiem że chce się być "z boku" - nie w Mikołajkach czy Giżycku czy innym kurorcie. Śniardwy - to dla mnie najwyższa półka :hearts: