Miejsca, które mogą skraść serce... - LEFKADA 2015

Eunike1984 napisał(a):
Wieczorem chłopaki omawiają kwestię Scenika. Rano poszukają jakichś "klocków" drewnianych i spróbują podłożyć. Szczęście w nieszczęściu, że nadwozie nie siadło na kołach... Paweł jest mechanikiem, jak już pisałam. Uspokaja mnie więc świadomość, że jakoś z tego wybrniemy. A dodając do tego jego pomysłowość niczym u MacGyver'a - wybrniemy z tego NA BANK !!!

to takim Scenikiem z mechem można objechać cały świat;
ja się zastanawiam czy moja Meganka dałaby radę na Lefkadę, a tu proszę, podobny wiekowo Scenik - jak wnoszę - wyruszył na podboje

Czy można ? Połowa drogi za mną więc nie będę marudzić ... daleko jeszcze ???

[quote="Eunike1984"]C.D.

Po chwili ciszy, pierwszy reaguje Paweł:
- Wsiądź i zrób kółko wokół stacji, zobaczymy czy nadwozie trze o koła...
Wsiadam z mieszanymi uczuciami, choć góruje przerażenie i myśli "co teraz?" krzyczą mi w umyśle...
Robię kółko. Koła nie trą, czyli może jakoś dojedziemy do najbliższego hotelu...

Ruszamy powoli i od razu odczuwamy konsekwencje tych huków... Oczywiście komfort jazdy równy jeździe bryczką... Na tyle Janek i Esti prawie walą głową w sufit przy większych nierównościach... A rozmowy dziw-nieeee się wyyy-dłuuu-żaa-ją...
- Moo-żeee ja-koś do-jeee-dzieee-my...
- Muuu-si-myyyy...

....

Wieczorem chłopaki omawiają kwestię Scenika. Rano poszukają jakichś "klocków" drewnianych i spróbują podłożyć. Szczęście w nieszczęściu, że nadwozie nie siadło na kołach... Paweł jest mechanikiem, jak już pisałam. Uspokaja mnie więc świadomość, że jakoś z tego wybrniemy. A dodając do tego jego pomysłowość niczym u MacGyver'a - wybrniemy z tego NA BANK !!!

[quote]

Padło zawieszenie w aucie, były huki, trzaski,
a potem wystarczyło podłożyć drewniane "klocki", bez naprawy żeby dojechać do Grecji

To miejsce jest w moich planach

Hagen napisał(a):Padło zawieszenie w aucie, były huki, trzaski,
a potem wystarczyło podłożyć drewniane "klocki", bez naprawy żeby dojechać do Grecji

Przecież to jeszcze nie koniec relacji....nie wiesz co było dalej....trochę cierpliwości...
Skoro czytamy i oglądamy to znaczy że Scenik dał radę...do Grecji i z powrotem....

te kiero napisał(a):

Eunike1984 napisał(a):
Wieczorem chłopaki omawiają kwestię Scenika. Rano poszukają jakichś "klocków" drewnianych i spróbują podłożyć. Szczęście w nieszczęściu, że nadwozie nie siadło na kołach... Paweł jest mechanikiem, jak już pisałam. Uspokaja mnie więc świadomość, że jakoś z tego wybrniemy. A dodając do tego jego pomysłowość niczym u MacGyver'a - wybrniemy z tego NA BANK !!!

to takim Scenikiem z mechem można objechać cały świat;
ja się zastanawiam czy moja Meganka dałaby radę na Lefkadę, a tu proszę, podobny wiekowo Scenik - jak wnoszę - wyruszył na podboje

Nasz Scenik jest niezawodny Renówki ogólnie nigdy mnie nie zawiodły. Trafił nam się wyjątkowy egzemplarz. Jeździmy nim 3,5 roku i pierwszy raz zepsuło się coś poważniejszego. I zostanie z nami dopóki nie padnie na amen, bo teraz - kiedy rozglądamy się za drugim wanem - ciężko jest znaleźć w tak dobrym stanie.

JoannaMaxel napisał(a):Czy można ? Połowa drogi za mną więc nie będę marudzić ... daleko jeszcze ???

Już za chwileczkę, już za momencik

Hagen napisał(a):

Eunike1984 napisał(a):C.D.

Po chwili ciszy, pierwszy reaguje Paweł:
- Wsiądź i zrób kółko wokół stacji, zobaczymy czy nadwozie trze o koła...
Wsiadam z mieszanymi uczuciami, choć góruje przerażenie i myśli "co teraz?" krzyczą mi w umyśle...
Robię kółko. Koła nie trą, czyli może jakoś dojedziemy do najbliższego hotelu...

Ruszamy powoli i od razu odczuwamy konsekwencje tych huków... Oczywiście komfort jazdy równy jeździe bryczką... Na tyle Janek i Esti prawie walą głową w sufit przy większych nierównościach... A rozmowy dziw-nieeee się wyyy-dłuuu-żaa-ją...
- Moo-żeee ja-koś do-jeee-dzieee-my...
- Muuu-si-myyyy...

....

Wieczorem chłopaki omawiają kwestię Scenika. Rano poszukają jakichś "klocków" drewnianych i spróbują podłożyć. Szczęście w nieszczęściu, że nadwozie nie siadło na kołach... Paweł jest mechanikiem, jak już pisałam. Uspokaja mnie więc świadomość, że jakoś z tego wybrniemy. A dodając do tego jego pomysłowość niczym u MacGyver'a - wybrniemy z tego NA BANK !!!

Padło zawieszenie w aucie, były huki, trzaski,
a potem wystarczyło podłożyć drewniane "klocki", bez naprawy żeby dojechać do Grecji

Wszystko dokładniej wyjaśnię w swoim czasie
Ale teraz tylko nadmienię:
Klocki wrzucili do bagażnika, więc dojechaliśmy do Grecji BEZ podkładania klocków
Pisałam już, że Scenik dokonuje niemożliwego?
Scenik nie tylko dowiózł nas na Lefkadę i z powrotem do domu. Dokonał znacznie więcej... Ale o tym w swoim czasie

Stasiek18 napisał(a):To miejsce jest w moich planach

Z całego serca zachęcam do zrealizowania tych planów, bo warto!

Alias21 napisał(a):

Hagen napisał(a):Padło zawieszenie w aucie, były huki, trzaski,
a potem wystarczyło podłożyć drewniane "klocki", bez naprawy żeby dojechać do Grecji

Przecież to jeszcze nie koniec relacji....nie wiesz co było dalej....trochę cierpliwości...
Skoro czytamy i oglądamy to znaczy że Scenik dał radę...do Grecji i z powrotem....

Dokładnie I dał radę zrobić jeszcze coś Ale o tym potem

Eunike1984 napisał(a):


Scenik nie tylko dowiózł nas na Lefkadę i z powrotem do domu. Dokonał znacznie więcej...

Też mam sentyment do tego samochodziku.
troszkę nim pojeździliśmy...


pozdrawiam no i pisz...

Jestem i ja:D Znów Lefkada na forum
I dobrze! Pięknie tam. Trzeba to kiedyś zobaczyc na własne oczy.

agata26061 napisał(a):Jestem i ja:D Znów Lefkada na forum
I dobrze! Pięknie tam. Trzeba to kiedyś zobaczyc na własne oczy.

Trzeba, trzeba Koniecznie

Zaraz lecimy dalej

C.D.

Jest piątkowy poranek, a my ruuu-szaaaa-myyy ku słońcu
Mimo niespodzianek jedzie się w miarę dobrze. Człowiek do wszystkiego może się przyzwyczaić

Około godz. 17 przekraczamy granicę z Grecją - jest wspaniale!
Robimy odrobinę dłuższy przystanek, przestawiamy zegarki o godzinę do przodu. Jest więc 18.00
Zostaje nam więc jakieś 2 godzinki jazdy, by znaleźć jakiś nocleg.

Aga się rozbiera z tych wszystkich ciuchów oddychających, zabezpieczających itp... Jedzie w zwykłych spodniach. Gorące powietrze uderzające ją podczas jazdy na motorze jest nie do zniesienia.

Kilka chwil na rozprostowanie kości, tudzież wybieganie się i ruszamy.

Lefkada tuż tuż


Powoli robi się ciemno... Trzeba czegoś szukać.
Cisnę więc ile się da, by jak najdalej dojechać przed zmrokiem
Widzimy znak na Kozani. Tam zjedziemy.

Mrugamy światłami, że zjeżdżamy do hotelu. Aga oddycha z ulgą, bo już marzy jej się łóżko. Wcale się nie dziwię

Zjeżdżamy i kierujemy się za znakiem na pierwszy w miarę sensowny hotel. Ale po kilku minutach jazdy po krętych, ciemnych "drogach" jakiejś wiochy wątpimy, czy dobrze zrobiliśmy. Pojawiają się znaki "niedźwiedzie"... Jesteśmy gdzieś w górach. Nie mamy wątpliwości - przecież auto staje prawie pionowo, żeby dojechać do rzekomego hotelu...

I nagle...
Jest!
Całkiem porządny hotel... Czyli się nie zgubiliśmy
Jest oczywiście drożej, niż w Serbii, ale to żadna nowość Płacimy za naszą rodzinkę bodajże 60 euro ze śniadaniem. Czyściutko, przytulnie, klima, wi-fi, basen, miła obsługa. Pracuje tam też Polka, która zagadnęła naszą córcię i postawiła jej na kolację płatki z mlekiem. Sympatyczna kobitka.

My po kąpieli szykujemy się powoli do snu, a chłopaki siedzą w restauracji i piwkują. Jest czas na odpoczynek i relaks. Wszystko na spokojnie da się pogodzić

C.D.

Rano troszkę zaspaliśmy, ale nic to. 400 km to już niewiele. Tak czy siak - wyspa nie odpłynie
Po pysznym śniadanku w postaci Szwedzkiego stołu, ruszamy dalej.

Przed nami 200 km autostradą, a później 200 km normalnymi drogami. Dodając do tego zwężenia i przebudowy - droga się troszkę wlekła, ale WARTO BYŁO !

Około południa naszym oczom ukazał się znajomy mostek...

Cel: Lefkada - osiągnięty

Teraz lecim na Exanthię

Jeszcze jakieś 20 km i jesteśmy w raju

C.D.

Do Exanthii prowadzą momentami ostre serpentyny, ale droga jest widokowo zachwycająca. Zaraz za znakiem "Exanthia", dostrzegamy znak "Amalia Apartments". Chcieliśmy tam wynająć apartament przez Casamundo, ale stwierdziliśmy, że poszukamy go na miejscu. Dlatego kierowaliśmy się na Exanthię. Urocza, cicha miejscowość, cudne widoki i ten apartament z basenem On musi być nasz

Zajeżdżamy pod "Amalię" około godz. 14.00
Już widać ruch przy basenie. Czyli jacyś ludzie są... Trudno, dzwonimy i tak, bo warunki są tego warte.
Pani mówi nam, że wolny apartament będzie miała dopiero za tydzień. Szkoda
Ale za chwilę wychodzi do nas i gdzieś dzwoni...

Przychodzi druga Pani. Proponuje nam apartament w swoim domu...
Oglądamy się za siebie - jakiś różowy dom 30m od Amalii (odrobinkę wyżej)... Z tej strony nie za ciekawie wygląda. Ot, zwykły dom.
No, cóż...
Jest jednak małe "ALE"...
Wolny apartament będzie miała od jutra... Ręce nam opadły. Upał niemiłosierny, wioska jakby wymarła - wszyscy pozamykani na 7 spustów w domach. Gdzie my będziemy szukać noclegu w ten skwar? Można ewentualnie jeszcze zjechać do Kavalikefty i tam szukać.
Postanawiamy jednak obadać różowy domek
Pani Niki prowadzi nas do furtki... Wchodzimy po schodkach i powoli ukazuje nam się basen... A potem brodzik... I leżaki...
No nieźle, nieźle...

Oglądamy apartament na dole, ale odpada, bo Janek musiałby spać w salonie. Wybieramy górny. Pełen wypas. 3 sypialnie, 2 łazienki, balkony, taras z widokiem na morze... Czegóż chcieć więcej
Już wiadomo, że żadna siła nas stąd nie ruszy.

Negocjacje i umawiamy się na jutro, na godz. 14. Tymczasem Niki zabiera nas jakieś 300m wyżej i tam załatwia nocleg do jutra. Piętrowy domek - 2 pokoje (takie przelotowe), salon, łazienka, taras... Na 1 noc może być.
Od jutra będziemy się byczyć w luksusach
Kąpiel i dychamy.

Mamy jednak poczucie, że tracimy czas. Ładujemy się więc do pojazdów i zjeżdżamy na plażę
Cel - Kavalikefta.
Powoli zbliża się zachód słońca... Wbijam do cieplutkiej wody, moczę nogi i cykam foty.
Jest cudnie. Już kocham tą wyspę

Kot z wywalonym ozorem i rybą - wyśmienity
Niestety nie potrafię zacytować zdjęcia
pzdr.

Dopiero dojechaliście więc dużo się nie spóźniłam. Chętnie popatrzę na Lefkadę. My byliśmy w 2013.